Zoeken in deze blog

vrijdag 27 juli 2012

Zomersalon bij galerie budA in Asse


Tot 15 september 2012 staat Galerie budA even stil voor een zomerse terugblik op kunstenaars en werken uit voorbije tentoonstellingsseizoenen.
Wij maakten voor U een wandeling door de collectie en noteerden enkele opmerkelijke beelden.
Zelf kunt U na afspraak een kijkje gaan nemen... om nog veel meer te ontdekken.

Door op de naam van de kunstenaars te klikken, gaat U naar een artikel in WATERSCHOENEN over hun vorige tentoonstellingen bij budA.

Benoit Félix @ Galerie budA

Benoit FELIX was in het voorjaar nog te gast met een individuele tentoonstelling. Werken van toen en nieuwe aanwinsten zorgen voor een schitterende kijk op het verfrissende oeuvre van deze 'mimimalistische papierkunstenaar'.


 Michael Chia @ Galerie budA

Fotograaf Michael CHIA was reeds enkele keren te gast in Galerie budA met zijn schijnbaar vluchtige, maar o zo oosters-mystieke beelden uit de series 'Happy Rain' of 'Dreams in Dreamland'.


 Bob Verschueren @ Galerie budA

Een minimale wandsculptuur van Bob VERSCHUEREN met gevonden en natuurlijke middelen uit een tentoonstelling van 2006 heeft nog niets aan actualiteits- en artistieke waarde ingeboet.


Valéro-Kim & Frantz Absalon @ Galerie budA

Met totaal andere middelen, maar als compagnons in kleurigheid vinden we VALERO-KIM en Frantz ABSALON.

Tot 15 september 2012
ENKEL NA AFSPRAAK
02/306.50.95

Galerie budA
Buda 14
1730 ASSE

(c) Foto's: Artspotter

dinsdag 24 juli 2012

Wandelen in Watou tussen woord en beeld


Eén van de kwaliteiten van het Kunstenfestival Watou is ongetwijfeld het ontbreken van spektakelwaarde. Watou 2012 gaat ongegeneerd voor verdieping en verstilling, mede door terug te plooien op de samenhang tussen taal en beeld.

Zelfs de goden zijn welkom in Watou, al lieten die van het weer het de eerste twee weken meermaals afweten. Maar Belgische zomers zijn nu eenmaal wat ze zijn. Dus moesten we in ons verslag van vorig jaar ook al diezelfde vaststelling maken.

Waar vorig jaar 'herinnering' het kernwoord was, ligt de nadruk nu op 'ontmoeting', meer bepaald op toevallige ontmoetingen.

Wandelen tussen taal en beeld in Watou

In Watou ontmoeten taal en beeld elkaar traditiegetrouw in de werken van dichters en beeldende kunstenaars. De toeschouwers ontdekken in het werk de gesuggereerde of zelf gelegde verbanden en keren hopelijk verrijkt naar hun gewone leven terug.

De wandeling tussen taal en beeld die wij U aanbieden volgt getrouw het circuit, maar bevat uiteraard nogal wat persoonlijke keuzes of voorkeuren. Uw eigen bezoek levert wellicht gelijkaardige, maar ongetwijfeld ook andere impressies en belangstellingsvelden op.


Wim Opbrouck, uit 'Veertien tekeningen voor Watou', 2012

Starten doe je bij het onthaal in het Douviehuis (1), waar je ook de Poëzieshop vindt (een initiatief van het Poëziecentrum in Gent). Wim OPBROUCK zorgt voor een leuk extraatje met 'Veertien tekeningen voor Watou' op postkaartformaat en gebaseerd op zijn meest inspirerende dichters.


Sofie Muller, Brandt, 2011

Onze volgende halte ligt slechts een paar huizen verder. In het voormalige klooster (2) worden we geconfronteerd met een bedrukte, zorgelijke kinderwereld, vormgegeven door Sofie MULLER in de schitterende sculpturen 'Clarysse' en 'Brandt', die we reeds eerder bespraken naar aanleiding van haar tentoonstelling in Antwerpen. Laat U hier verrassen door de onverwachte verschijning van 'Brandt' en stel vast hoe Bart MOEYAERT probeert de wanhoop enigszins te ontzenuwen in zijn gedicht dat eindigt met: "... het lijkt mij aangenaam als we vandaag gewoon eens naar de wereld kijken, hoe jij die hebt veranderd".
Ook Meggy RUSTAMOVA drukt haar stempel op de onwezenlijk witte ruimte van dit klooster en trekt zich met haar moeder terug in een duister hoekje (Video M.A.M).


Meggy Rustamova, Cachet, 2009-heden

In de kerk (3) gaat Fabrice SAMYN de dialoog met het hogere, het sacrale aan. Het beeld dat meteen bij het binnenkomen opvalt is de grote ladder hoog in de middenbeuk als symbool voor de weg tussen aarde en hemel (of omgekeerd). Maar er is meer...




Sergey Bratkov, Magic Carpet, 2006

In het gemeenthuis (4) toont curator Hilde Teerlinck een selectie uit 'haar' collectie van FRAC Nord-Pas de Calais. Dit jaar ligt de nadruk op fotografie met een bijzonder opvallende bijdrage van Sergey BRATKOV, al mag U de ingreep van Nina BEIER (Wedge, 2011) zeker niet uit het oog verliezen.

Alex Verhaest, Character Study (Angelo, Helene, Dolores), 2011

Dan gaan we nu (letterlijk weliswaar) het hoekje om naar het minuscule huisje 'De Rode Hoed' (5), waar de uitbundige openheid die Tamara Van San er vorig jaar bracht nu omgebouwd is tot een ingetogen intimiteit (al mag U de dreigende ondertoon niet onderschatten) met de quasi bewegingloze videoportretten (en een bloemenstilleven) van Alex VERHAEST, die duidelijk haar klassiekers kent. De verwijzingen naar de Vlaamse Primitieven zullen U ongetwijfeld niet ontgaan.


Koen Vanmechelen, Coming World, 2011 & Cosmopolitan Chicken World, 2000-2008

Nu wacht ons een wandelingetje tot buiten de dorpskern naar de Douviehoeve (6).
Laat U daar meteen verleiden door Koen VANMECHELEN, die met een reusachtig ei in 'Coming World' de hele wereld inpalmt, terwijl zeven van zijn 'Cosmopolitan Chicken' het schouwspel bekijken, quasi letterlijk ondersteund door poëzie van Remco Campert, Jorge Luis Borges en anderen.

In de duistere ruimte vlakbij vinden oosterse en westerse verdieping en meditatie elkaar in de confrontatie tussen de 'Ash Buddha' en de 'Ash Jesus' van Zhang HUAN.

Op weg naar de achtergelegen installatie 'Transporter' van Lawrence MALSTAF krijgen we in de lange gang een bio-bibliografische kijk op de dichter Leonard NOLENS, die perfect weerspiegeld wordt in die ene zin: "OM TE SCHRIJVEN MOET JE DAG EN NACHT BESCHIKBAAR ZIJN".

Zin om deel uit te maken van een kunstwerk? Het kan op de 'zelfbespiegelende' transportband van Lawrence MALSTAF.


Leonard Nolens

In de kleine stalletjes wordt de confrontatie tussen poëzie en beeldende kunst pas echt doorgevoerd dankzij Roland JOORIS en Tom JOORIS. Vader en zoon spreken een gelijkaardige, uitgepuurde, afgeschuurde, tot de essentie gereduceerde taal in woord of beeld, afhankelijk van hun discipline: poëzie en schilderkunst.


Tom Jooris, Yellow Window, 2012
Roland Jooris, Density (uit: Bladstil)

Ieva EPNERE en Hamza HALLOUBI, allebei residenten van het HISK en met een buitenlandse achtergrond, laten hun licht schijnen op 'gesloten deuren' of 'weggaan'.

Ieva Epnere, Untitled, 2012 (detail in spiegelbeeld)

Misschien voelt U toch wel wat voor de erotische poëzie van de Braziliaan Carlos DRUMMOND DE ANDRADE. Dan moet U nog even langs gaan in de eventruimte voor het filmportret 'O Amor Natural' van Heddy Honingmann.

Randall Casaer, tekeningen

We zetten onze wandeling verder naar het Blauwhuys (7), waar vooral de 'eenvoudige' installatie van Michelangelo PISTOLETTO diepe indruk maakt. De koppeling aan het gedicht 'The Judgment of the Mirror' van Hedwig SPELIERS  zorgt voor een absolute meerwaarde.
Is het toeval dat vorig jaar in ditzelfde stalletje de 'oren van Yves Velter' tegen de muur hingen ? (de sporen zijn er nog...)

Dichters bekijken en beluisteren kan aansluitend in de stal ernaast: Claus, Lucebert en heel wat anderen.


John Isaacs, Untitled (blue and red self-portrait), 2007

Verlies U verder in de 'dansende' tekenstijl van Randall CASAER en geniet van de veelzijdige vorm- en kleurenrijkdom in het werk van John ISAACS (zijn zelfportret herkent U overigens in Uw toegangsticket).

Michelangelo Pistoletto, Inginocchiatoio, 2012


Dichters op stal

We keren terug naar het dorpscentrum. Het parochiehuisje(8) dat vorig jaar door Sara Bomans tot een poëtisch (liefdes)nest werd omgebouwd, is nu het terrein van fotograaf Jimmy KETS, die er zijn hoogstpersoonlijke, kleurrijke 'love-hotel' van gemaakt heeft als ode aan zijn muze Julie: WELCOME TO HOTEL KETS !

Speels, direct, ontwapenend, verliefd, lichtjes surrealistisch, intiem, goed gek, maar o zo prettig...!


Jimmy Kets, Hotel Kets (detail), 2012

Tenslotte is er de kelder van de brouwerij (9).
Daar wacht ons een installatie van een totaal andere aard. Andreas HETFELD heeft deze duistere ruimte omgebouwd tot een monument voor 'geloof'. De biddende handen op de grond richten zich tot 'iets', een god (?). De zwevende wolk daar boven bestaat uit zowat 2000 keramiekscherven van diezelfde handen, opgehangen aan nylondraden. Hoop, verwachting, verscheurdheid, twijfel, licht en duisternis gaan hand in hand in een onvoorstelbaar krachtig totaalbeeld dat het mysterie intact houdt.


Andreas Hetfeld, Raum der Sehnsucht - Stille Schreie, 2012

U kan zelf in Watou nog gaan wandelen tussen taal en beeld...
tot 2 september 2012

woensdag-donderdag-vrijdag: 14 - 19 uur
zaterdag-zondag: 11 - 19 uur

maandag en dinsdag gesloten


vrijdag 20 juli 2012

Tentoonstellingstips van Artspotter

De afgelopen weken nam WATERSCHOENEN U mee naar verschillende tentoonstellingen die ook nu nog te bezoeken zijn. Dus bezorgen we U nog een aantal tips met verwijzing naar de bespreking in WATERSCHOENEN.

Erwin Olaf in het Kasteel van Gaasbeek

Erwin OLAF met 'Exquisite Corpses' in het Kasteel van Gaasbeek tot 19 augustus 2012



dominiq v.d. wall als curator van 'Scratcch' in Light Cube art gallery

'Scratcch' in Light Cube art gallery te Ronse tot 26 augustus 2012



Stijn Ank in het SMAK

Stijn ANK met 'Interval' in de Kunst Nu-ruimte van het SMAK tot 19 augustus 2012

WEGENS GROTE BELANGSTELLING VERLENGD TOT 18 OKTOBER 2012 !!!


Lee Ranaldo bij Galerie Jan Dhaese

Lee RANALDO met 'Constellations' bij Galerie Jan Dhaese tot 29 juli 2012

http://waterschoenen.blogspot.be/2012/07/lee-ranaldo-met-constellations-bij.html


Vincent Geyskens in het SMAK

Vincent GEYSKENS met 'UnDEAD' in het SMAK tot 2 september 2012




Cecilia Jaime in haar eigen galerie

'We are here' bij Cecilia Jaime Gallery in Gent tot 12 augustus 2012


Op het spoor van TRACK

TRACK in de Gentse binnenstad tot 16 september 2012


Artistiek tuinieren bij Kristof De Clercq

'(It) Works on Paper' bij Kristof De Clercq in Gent, nu met vakantie, maar opnieuw te bezoeken van 13 augustus tot 16 september 2012

http://waterschoenen.blogspot.be/2012/06/it-works-on-paper-bij-kristof-de-clercq.html

woensdag 18 juli 2012

TRACK is halfweg: een tussenstop


Toen TRACK op 12 mei van start ging, moest ik nog een tijd forfait geven. Pas op 15 juni kon ik voor het eerst en deel van het parcours verkennen en dan werd ik door de hevige regen nog voortijdig tot opgave gedwongen. In de weken daarna volgden (tussen de buien door) nog een paar uitstappen door de verschillende wijken.
Ik heb een groot deel van de werken gezien en toch ook een en ander gemist. Maar uiteindelijk vraagt het hele opzet van TRACK ook niet om uitputtende tochten doorheen de stad, maar laat je veeleer toe op gezette tijden hapjes te nemen uit het aangeboden fijnproeversmenu.

Het werd dus een 'stapsgewijze' ontdekking (ook letterlijk) in de geest van de uitgangspunten die voor TRACK gesteld werden.
1. Een stad heeft geen grenzen. (als wandelaar bots je sneller op je eigen grenzen dan op die van de stad)
2. Kunst heeft geen grenzen.
3. TRACK heeft geen grenzen.
(De artistieke diversiteit is bijzonder groot en de plaatsing in de hoeken van het stadweefsel dikwijls zeer verrassend)

Ook al ben ik er (nog altijd) niet in geslaagd alles te zien, laat staan te vinden, toch is de zoektocht bijzonder boeiend geweest, dank zij de kennismaking met bekende of onbekende kunstenaars, met vertrouwde of onverwachte omgevingen, met voorbeelden van artistieke integratie of gewilde ontwrichting,

Enkele ingrepen beschouw ik persoonlijk als absolute hoogtepunten: * Leo COPERS in het Citadelpark, * Emilio LOPEZ-MENCHERO in de voormalige Openbare Bibliotheek in de buurt van de Vrijdagmarkt(Centrum) en * Mark MANDERS in het Voortmanshuis (Tolhuis).

Maar ook op tal van andere plaatsen was verrassing, bekoring, ontroering, ... aan de orde.

Leo Copers, IROM ETRA ORP TSE MUROCED TE ECLUD, 2008-2010 (detail)

Beeldhouwer Roel D'Haese noemde het Middelheim Openluchtmusuem ooit een kerkhof voor sculpturen.
Leo COPERS maakt van het Citadelpark een 'Museakerkhof' met internationale allure. Van het SMAK tot het Louvre krijgt er een eigen zerk. De 111 grafzerken als symbool voor de teloorgang van musea als mausolea van de kunst, liggen er verspreid over verschillende grasperken. De titel (in omgekeerde woordorde om de ontregelende kracht van de kunst aan te duiden) heeft Copers aan een vers van Horatius ontleend. Alleen heeft hij (uiteraard) 'vaderland' door 'kunst' vervangen.

'DULCE ET DECORUM EST PRO ARTE MORI'
'Het is zoet om voor de kunst te sterven'


Artspotter, Citadelpark, 2012

Architecturale relikwie of wonde (?) in de achtertuin van het SMAK

*

Op de flanken van de Blandijnberg, in de tuin van de Sint-Pietersabdij heeft Massimo BARTOLINI in het verlengde van de wijgaard zijn 'Bookyards gebouwd.


Massimo Bartolini, Bookyards, 2012


Massimo Bartolini, Bookyards, 2012


Een indrukwekkende installatie met toeristische plaatjes van Peter FISCHLI & David WEISS
staat in een zaal van de Sint-Pietersabdij.

De installatie herinnert me aan een gelijkaardig opgesteld (geëngageerd) werk van Els Vanden Meersch bij Galerie Annie Gentils in Antwerpen

Peter Fischli & David Weiss, Visible World, 2000-2010

Nummer 19 op onderstaand stadsplan is de voormalige Stedelijke Bibliotheek, waar de video-installatie van Emilio LOPEZ-MENCHERO een onderkomen gevonden heeft. Lopez-Menchero heeft inwoners van de volkswijken Moscou en Bernadette uitgenodigd om voor zijn camera een lied te zingen tegen de achtergrond van hun eigen woonomgeving. Door de projectie op twee schermen is er telkens iemand die luistert naar het gezang van een andere. De 'acteurs' geven tegelijk een beeld van een veelzijdige, multiculturele samenleving.
De klank van het gezang onder de koepel zorgt voor een extra dimensie.

Van Centrum naar Macharius


Emilio Lopez-Menchero, Moscou-Bernadette, 2010-2012


Emilio Lopez-Menchero, Moscou-Bernadette, 2010-2012


Emilio Lopez-Menchero, Mosou-Bernadette, 2010-2012

Nadien trekken we naar de wijk Macharius, waar helemaal op het einde, in de Zwaaikom op de rotonde bij de Dampoort, de' Favela for Ghent' van Tadashi KAWAMATA de show steelt en toch voor heel wat passanten quasi onzichtbaar blijft.


Tadashi Kawamata, Favela for Ghent, 2012


Tadashi Kawamata, Favela for Ghent, 2012

We keren terug richting centrum via de Dampoortstraat en ontdekken op verschillende locaties in de Zondernaamstraat 'streepjescodes' van Bart LODEWIJKS. Het hele project heet dan ook toepasselijk 'a project without name'.
De kinderen uit de buurt hebben wel hun eigen krijttekeningen aan de strakke ingrepen van Lodewijks toegevoegd.

Bart Lodewijks, a project without name, 2012

In de Dampoortstraat heeft Erik VAN LIESHOUT een leegstaande winkel en woonhuis omgebouwd tot een 'Rietveldhuis' (afgaand op het kleurgebruik). Het project is echter een reactie op de politieke en culturele alarmbelsituatie (de subsidiekraan is heel drastisch teruggeschroefd) in zijn thuisland Nederland. Hij trekt zich als het ware terug in Vlaanderen, om van hier uit de belangen van zijn collega-kunstenaars te verdedigen.
Het huis houdt het midden tussen een atelier, een woonhuis, een tentoonstellingsruimte en een 'merzbau'.

Erik Van Lieshout, Holland House, 2012

De boodschap 'Search and Destroy' van Mekhitar GARABEDIAN tegen de achtergevel van het Vleeshuis klinkt behoorlijk agressief en vindt zijn oorsprong in militaire strategie, maar verwijst bovendien naar een songtitel van de Amerikaanse punkband 'The Stooges'. Voor Garabedian refereert de term aan onze omgang met de gebeurtenissen uit het verleden van plaatsen als deze,


Mekhitar Garabedian, Search And Destroy, 2012

Mark MANDERS kwam in december 2008 in Waterschoenen al eens uitgebreid aan bod naar aanleiding van zijn tentoonstelling in het SMAK.
Zijn presentatie in het kader van TRACK in het Voortmanshuis laat, mede door de locatie, een onuitwisbare indruk na.
Voorafgaand aan TRACK heeft Mark Manders deze leegstaande woning, waar het verval en de grandeur van weleer een strijd op leven en dood leveren, tot zijn atelier gemaakt om er verder te bouwen aan zijn alles omvattend oeuvre: 'Zelfportret als gebouw'.
Hier kon hij zich uitleven in een gedroomd decorum.
Mark Manders, Ramble Room Chair, 2010


Mark Manders, Head with Wooden Hammer, 2011-2012

Achter een plastic zeil schuilt een aparte kamer als 'Silent Studio'.

Mark Manders, Silent Studio, 2012

Middenin de tuin van Kina staat op een metershoge paal het bronzen 'Vlot' (monument à la dérive) van Erwan MAHEO. Het vlot is symbool voor de zoektocht naar 'houvast' in een wereld op drift.

Erwan Mahéo, Vlot (Monument à la dérive), 2012

Tot daar enkele persoonlijke ervaringen op het pad van TRACK.

Alles wat U verder wilde weten vooraleer zelf op pad te gaan, staat op...


(c) Foto's: Artspotter

zondag 15 juli 2012

Cecilia Jaime Gallery opent met 'We are here'.

De Gentse binnenstad is sinds 30 juni 2012 een galerie voor actuele kunst rijker. In de Kraanlei 55, met het Patershol in de achtertuin en de Leie voor de deur, heet Cecilia Jaime U welkom in de galerie die haar naam draagt.
Cecilia Jaime is een ondernemende, levenslustige dame. Van oorsprong Arentijnse, werd ze in haar thuisland master in de schilderkunst voor ze in 1989 in haar nieuwe thuisbasis Gent arriveerde.


Cecilia Jaime Gallery, Kraanlei 55, Gent

'WE ARE HERE' staat op het grote raam. Dat is meteen de titel van de eerste tentoonstelling, maar ook een verwijzing naar de talloze keren dat Cecilia mensen moest uitleggen waar ze precies woont.
In de schitterende, strakke nieuwbouw huist nu de galerie: een kleine, maar perfecte white cube met toch ook ruimte voor verrassende ontdekkingen.

Het uitzicht op de openingstentoonstelling vanaf de straat is al een prettige verrassing op zich door de uitgekiende opstelling.


Depoorter & Rabaut, I.L.M. 12, 2011, hout/tapijt/gips, 126 x 56,5x16 cm

Vooraan, vlak bij het raam staan de 'vloersculpturen' van het duo Frank DE POORTER-Lore RABAUT als streng geregisseerde, architecturale, sculpturale installaties, waarbij inhoud, onderzoek van de publieke omgeving en ambachtelijke 'omkadering' (ook letterlijk) voor een perfecte eenheid zorgen (mogelijk gemaakt door hun gebundelde achtergrond in architectuur, Vrije Beeldende Kunst, Scenografie - Lore Rabaut - naast grafiek en 'sculpturale meubelkunst' - Frank Depoorter)


Cecilia Jaime, The Kiss, 45x60x30 cm

Links kijkt een knalrood borstbeeld ('The Kiss') van een meisje (de dochter van Cecilia JAIME stond model) schuin naar achter, met uitzicht op een ander werk van Cecilia ('Untitled Filles'), dat ons bijzonder aangenaam kon verrassen in de tentoonstelling 'De Connectie, 10 jaar Nucleo' in december 2011.
Het hoekje links van het rode meisje wordt ingenomen door het rode 'signaal' van Peter VAN EYCK, uiteraard geen onbekende voor de lezers van 'Waterschoenen'.


Peter Van Eyck, Nero Provocato, autokleur op gegolfd papier, acryl op Arches 250 gr.

Peter VAN EYCK stelt 'de vanzelfsprekendheid van kleuren ter discussie' in drie werken op gegolfd papier, een tafereel dat geplukt lijkt uit een gigantisch gordijn dat hij eerder maakte.
Van Eyck heeft ook een intense band met Argentinië via de artistieke vereniging 'Fundacion Patagonista'. Waterschoenen bracht uitvoerig verslag uit van hun tentoonstelling in de Blakmeershoeve.
De verrassende geperforeerde prentkaarten van Van Eyck hebben een plaatsje gekregen in de gang naast de galerie, samen met de zalige reeks in gemengde techniek van zeefdruk, potlood en tape door Saar DE BUYSERE. Deze techniek past ze overigens ook toe in de serie op basis van de prentkaart van een berglandschap, waarin het vrouwelijke personage op een 'afwezige' manier in het 'decor' geïntegreerd wordt.
In de wereld rondlopen lijkt in de beeldvorming van Saar De Buysere geen evidente bezigheid.

Saar De Buysere, Meisje met haarstuk (links), zeefdruk/potlood/tape op papier, 1/1

In het kleine achterkamertje is ook ruimte voor een bijzondere kijk op aparte juwelen.
Ontdek hier onder andere het werk van Ann HEERS en Hector BOETTO.

Wie het allemaal wat langer wil bekijken en bovendien Gent wil bezoeken, kan terecht in de 'Suite Patagonia' van de B&B 'Puerto Patershol' boven de galerie.

De openingstentoonstelling loopt tot 12 augustus 2012
in Cecilia Jaime Gallery
Kraanlei 55
9000 GENT
woensdag tot zaterdag: 13 - 18 uur

Tijdens de GENTSE FEESTEN (14 - 23 juli 2012) is de galerie elke dag open van het middaguur tot 's avonds.

OP 22 JULI GAAT IN DE GALERIE TWEEMAAL (om 11 uur en om 15 uur) EEN CONCERT (30') DOOR (viool en gitaar) met muziek van Paganini en Astor Piazzolla.