Het Museum Dr. Guislain is een instelling met een geheel eigen karakter en opdracht en heeft zich de afgelopen jaren een ijzersterke artistieke reputatie opgebouwd.
De grote tentoonstelling 'In alle staten' brengt nu, via de collectie hedendaagse kunst van het Franse echtpaar Estelle en Herve Francès, de mens in alle staten in beeld: de mens met zijn goede en slechte kanten, de zoekende en de verloren mens, de vechtende en de verslagen mens, de zachte en de explosieve of excessieve mens,...
Het wordt een lange wandeling door een dikwijls (letterlijk en figuurlijk) duistere wereld, met uitdagende confrontaties, maar ook lichtpuntjes die een en ander draaglijk maken.
De collectie van de Fondation Francès bevat grote namen van internationale kunstenaars naast figuren uit de outsiderkunst. De voorbije jaren doken reeds mondjesmaat stukken uit deze collectie op in de tentoonstellingen van het Museum Dr. Guislain. Het was blijkbaar Sofie Muller (van wie we hier straks het schitterende werk 'Tristan' ontdekken) die het Museum op het spoor van de Fondation Francès zette.
De huidige presentatie werd aangevuld met werken uit de vaste collectie van het Museum Dr. Guislain.
Museum Dr. Guislain
'De mens in alle staten', afgekort XXH (L'humanité - H - dans toute sa diversité - XX) staat bij het begin van de tentoonstellingszalen, geflankeerd door een 'karakterkop' van Tony BEVAN.
Vanaf hier wacht ons een opeenvolging van intense beelden. Langs het parcours worden enkele thematische clusters uitgerold via teksten die ons 'bij de zaak' houden.
"Nooit vergeten
Dat er in de mens iets dierlijks schuilt, laat toe hem beter te kennen. De wreedheid van de ene mens roept bij de andere instinctmatige reacties op, een ultieme act van weerstand".
We zijn vertrokken voor een 'waanzinnige' tocht die ons allereerst door een duistere gang leidt, waar aan het einde van de tunnel het weinige licht niet meteen voor een helder bestaan zorgt.
Ronald Ophuis, Latrine - Poland 1944, 2001-2002, olie op doek
Courtesy Fondation Francès
Ronald OPHUIS toont in zijn gigantische schilderij 'Latrine - Poland 1944' de mens in tragische levensomstandigheden, geconfronteerd met uitzichtloosheid en verlies van menselijke waardigheid ... om met je hoofd tegen de muur te lopen zoals in de sculptuur van Donato PICCOLO vlakbij.
Maar de mens geeft zich niet zomaar gewonnen.
"Niet plooien" staat even verder als thema... " de mens leert uit zijn fouten en tekorten en kan zo telkens groter worden".
We kunnen ons verplaatsen in het anonieme (gezichtsloze) portret van Max NEUMANN en uitkijken op de morbide, maar tegelijk humorvolle installatie van Werner REITERER. De hand die uitdagend en quasi triomfantelijk uit de kist steekt, dialogeert met de 'verstopte' foto van 'Lucinda's hand' door Robert MAPPLETHORPE.
Tracey EMIN gaat in een minuscuul bericht uitdrukkelijk op zoek naar (jouw) liefde, terwijl Andres SERRANO zoals steeds taboes doorbreekt, in dit geval de gewelddadige dood in 'Homicide'. Nog aangrijpender (wegens het persoonlijke karakter) is de serie kleine foto's die Richard AVEDON tussen 1969 en 1973 van zijn aan kanker ten onder gaande vader maakte (de kwetsbare mens...).
Jake & Dinos Chapman, The wheels on the bus go round and round,
... all day long (detail), 2012, sculptuur, glasvezel, plastic en gemengde techniek
Courtesy Fondation Francès
Bij Jean RUSTIN geven de personages zich in al hun ongegeneerde naaktheid volkomen prijs. Een totaal andere graad van intimiteit laat zich lezen in de (verscholen) sepia foto van een jong koppel in New York door Diane ARBUS, terwijl Nan GOLDIN eveneens een heel persoonlijke kijk op relationele verhoudingen biedt.
"Het koppel is een radicale entiteit, staat voor wederzijds engagement en hartstocht...", lees je in deze omgeving en die stelling wordt verder geïllustreerd op uiteenlopende manieren.
Adel ABDESSEMED toont in 'Sphères' (twee grote prikkeldraadringen) wel op heel extreme wijze de territoriumdrift van het koppel. Mathieu MERCIER laat je met zijn metalen 'Masker' twijfelen tussen een oud medisch hulpstuk uit de psychiatrie en een zelfgemaakt kunstwerk.
Let zeker op de ongelooflijke sculptuur met een massa kleine figuurtjes van Jake & Dinos CHAPMAN. Wat er aanvankelijk uitziet als een speeltuin, blijkt bij nader inzien een opeenhoping van gruwelijke taferelen.
Het hoofd met de blootgelegde hersenen is een houtskooltekening van Rinus VAN DE VELDE, verwijzend naar de Russische schrijver Vladimir Maïakovski.
Jacob Dahlgren, Heaven is a place on earth (detail), 2007, installatie
Courtesy Fondation Francès
Voor het tweede deel moeten we naar de overkant van de traphal, met als eerste thema:
"Kiezen is geloven
...telkens als de mens moet kiezen, wordt hij geconfronteerd met zijn overtuigingen en zijn zwaktes".
Alweer Andres SERRANO opent de debatten met 'The Other Christ'. Gilles SAUSSIER symboliseert in twee foto's van een torso en een rug twee gevechten van pijn en beschadiging tegenover onvoorwaardelijke weerstand.
Subodh GUPTA zoekt het gesprek met 108 goden in een poëtische installatie met stalen potten, terwijl de 'Migrant mother', in 1936 gefotografeerd door Dorothea LANGE, met meer dan bezorgde blik de rauwe realiteit van de Amerikaanse Grote Depressie ondergaat.
Tussen de foto's van vele, op zichzelf teruggeplooide of de realiteit de rug toekerende mensen (o.a. Erwin OLAF) is de installatie 'Heaven is a place on earth' met tientallen weegschalen een vreemde, opvallende verschijning: een 'podium' voor de toeschouwers als reflectie over het maatschappelijk gewicht van de massa.
Sofie Muller, Tristan (detail), 2007, installatie
Courtesy Fondation Francès
In de hoek achteraan links mag en kan U 'Tristan', de installatie van Sofie MULLER niet missen, 'klassiek' beeldhouwwerk met veel gevoel voor esthetiek, maar tegelijk met heel wat angeltjes. Let op de handen.
Laat ook het beschilderde, porseleinen bord 'Anorexie' van Michaela SPIEGEL niet aan uw aandacht ontsnappen.
"De liefde, in alle staten ..."
... herbergt een zeer divers palet van artistieke benaderingen en momentopnamen in de liefde: van het dromerige nagenieten in 'Orgasm' (Ryan MEGINLEY) over een neonsculptuur van Tracey EMIN (My heart is with you) tot de onmiskenbare eenzaamheid bij Nan GOLDIN.
Deze tentoonstelling biedt geen collectie waar je zomaar eventjes langs loopt. Daarvoor zijn de beelden te indringend. We krijgen een blik achter de menselijke façade en zelfs heel diep in de (soms onontwarbare) menselijke geest.
Heel wat werken en namen zijn onvermeld gebleven, maar daarom niet minder belangrijk. Tenslotte maakt U een eigen keuze.
Eindigen doen we tussen de bedden van een voormalige ziekenzaal in deze psychiatrische instelling met de woorden van Michel FOUCAULT ...
Museum Dr. Guislain
In alle staten
De mens in de hedendaagse kunstcollectie
van de Fondation Francès
tot 6 oktober 2013
in
Museum Dr. Guislain
Jozef Guislainstraat 43
9000 GENT
dinsdag t.e.m. vrijdag: 9 - 17 uur
zaterdag en zondag: 13 - 17 uur
P.S.: VERGEET OOK GIDEON KIEFER (Besproken in 'Waterschoenen' op 12 juli 2013) IN DE ANDERE VLEUGEL VAN HET COMPLEX NIET !
© Art Spotter voor WATERSCHOENEN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten