Zoeken in deze blog

woensdag 9 oktober 2013

Nikolaas Demoen en Toon Van Borm bij Galerie EL (Welle)


Nikolaas Demoen: 'Siennois'

 
 Toen Nikolaas DEMOEN van een vriend het boek 'Les Primitifs Siennois' kreeg, was hij een gelukkig man. (Enzo Carli, Les Primitifs Siennois, Les Editeurs Braun & Cie, Paris, 1957).

Nog gelukkiger werd hij toen hij het boek met schitterend gedrukte prenten naar het werk van middeleeuwse kunstenaars uit Sienna, met namen als Duccio di Buoninsegna en Simone Martini op kop, uit elkaar haalde om de bladen als basis te laten dienen voor een artistieke confrontatie met zijn eigen beeldrijke visie van een hedendaagse realiteit.

We verdenken hem geenszins van vernielzucht. De vriend in kwestie (die overigens niet van enig gebrek aan kunsthistorisch inzicht kan verdacht worden) kon het hem dan ook absoluut niet kwalijk nemen, vermits de picturale toevoegingen van Nikolaas Demoen tot een nieuwe visie met meerwaarde geleid hebben.

In de confrontatie tussen het 'goddelijke' wereldbeeld van het 'trecento' (14e eeuw) en het hedendaagse mensbeeld maakt Demoen gebruik van zijn bekende collagetechniek met foto's uit tijdschriften, gekoppeld aan getekende projecties waarmee hij onvermijdelijk verbanden legt tussen het 'up to heaven' denkpatroon van de middeleeuwen en de 'down to earth' levensvisie van onze tijd.
 
 
Nikolaas Demoen, Siennois (detail), collage, 2013 
 
 Hij confronteert, maar spreekt geen oordeel uit, laat tijdsbeelden bijwijlen elkaar omarmen, maar ook afstand bewaren. Zijn benadering is veeleer wetenschappelijk te noemen. De 'kunstenaar-socioloog-psycholoog' houdt zich na gedane arbeid ergens op de achtergrond schuil. Hij is 'verdwenen'. Alleen zijn schoenen zijn tussen de sokkels overgebleven (Vanished artist).
 
De presentatie op deze lage sokkels zorgt voor een perfecte kijkafstand, zodat de ogen kunnen ronddwalen.
 
De grote, rode lijntekeningen met toegevoegde 'Demoen-collages' zijn in mijn ogen een remedie tegen al te rechtlijnig denken.
 
In een vorige bespreking van deze kunstenaar ('Interlude' in Loods 12) krijgt u nog verwijzingen naar eerdere besprekingen van zijn werk in deze blog.
 

 Nikolaas Demoen, Like a repertoire, tekening en collage, 2013
 
 
Toon Van Borm: 'My work consists of two parts'
 
 
Centraal en vertikaal in de tentoonstellingsruimte worden we begroet door de gigantische tekening 'The Song' (2010) van Toon Van Borm die van vloer tot plafond reikt.
Een groot drieluik hangt vlakbij. De tentoonstellingstitel ontleent Van Borm letterlijk aan de tekening links vooraan, maar ik durf die titel ook overdrachtelijk interpreteren.
 
Enerzijds ken ik Toon Van Borm als een 'monnik' die in zijn scriptorium met zwierige precisie en met een eindeloos geduld (weliswaar) onleesbare teksten voortbrengt. Anderzijds is er de kunstenaar die gelezen, begrepen wil worden: een evenwichtsoefening waarmee hij het zichzelf en de toeschouwer niet noodzakelijk gemakkelijk maakt. Maar 'gemakkelijk' kan in de beeldende kunst toch niet meteen als noodzaak beschouwd worden.
 
Toon Van Borm is inmiddels kind aan huis bij Galerie EL en in WATERSCHOENEN. Ik verwijs u dan ook graag naar enkele vorige passages hier: 4 juni 2013, 16 september 2010, 1 oktober 2009.
 

 Toon Van Borm, The song, tekening op rol, 2010
 
 
Nikolaas Demoen & Toon Van Borm 
 tot 27 oktober 2013
in
 
Galerie EL
Drieselken 40
9473 WELLE
 
vrijdag, zaterdag, zondag: 14 18 uur
 
 
 
© Art Spotter voor WATERSCHOENEN


Geen opmerkingen: