Zoeken in deze blog

zaterdag 31 januari 2015

Roeland Tweelinckx met 'The lost art of keeping a secret' in galerie De Ziener (Asse)

 
 
 
Roeland TWEELINCKX (what's in a name?) ontlokt me een tweeledig gevoel. Enerzijds ontmoet ik de rijzige, rustige man en aan de andere kant is er zijn bevreemdende artistieke benadering waarin hij de dingen en de omgeving naar zijn hand zet en de toeschouwer meer dan eens op het verkeerde been.
Toch is er bij nader inzien geen tegenspraak, want tenslotte is ook zijn werk rustig doordacht.
 
De voorbije jaren is deze kunstenaar regelmatig in Waterschoenen opgedoken. In verschillende groepstentoonstellingen zagen we zijn ingrepen, soms klein of quasi onzichtbaar, soms groot en pal in ons blikveld, maar steeds enigmatisch.
 
 
Telkens gaat hij aan de slag met 'banale' materialen of voorwerpen, zorgend voor transformaties van de ruimte of op zijn minst een ingreep die de kijker met een verbaasde blik, met een glimlach of niet begrijpend achterlaat.
 
 
Roeland Tweelinckx @ Galerie De Ziener
 
 
 Bij galerie De Ziener krijgt hij nu de hele gelijkvloerse galerie tot zijn beschikking. Dat laat hij zich geen twee keer zeggen. Zelfs in de donkere kelder nodigt hij ons uit. Waar hij in de voorkamer en het bureau nog met 'losstaande' elementen werkt, verbouwt hij het paviljoen in een totaalproject dat meer is dan de som van de individuele objecten.
 
Het uitgangspunt bij een bezoek aan deze en andere presentaties van Roeland Tweelinckx is KIJKEN. Het lijkt allemaal verbazend simpel, maar eenvoud en naïviteit zijn in deze geen bondgenoten.
In de beeldenstroom die ons via reële en virtuele werelden overspoelt, hebben we het bewuste kijken een beetje verleerd. Ook in de actuele beeldende kunsten worden ons steeds nieuwe hypes gepresenteerd. Ongetwijfeld geldt ook daar het devies: 'Today's hypes are tomorrow's trash'. Wie vandaag de onmetelijke hoeveelheid tentoonstellingen, kunstenaars, galeries, evenementen,... nog kan opvolgen, beschikt zonder enige twijfel over bovenaardse krachten. Mede daarom is het van belang dat mensen als Roeland Tweelinckx ons hele kijkgedrag eens danig overhoop gooien en op de proef stellen.
Met als uitgangspunt 'Niets is wat het lijkt!' zal het ook onze kijk op de wereld verruimen. Het politieke, economische, sociale, religieuze,... discours zullen we met andere oren beluisteren en met andere ogen bekijken.
 
 
Roeland Tweelinckx, Balance, 2014, twee bloempotten die balanceren
 
 
 Ik neem u zo meteen mee op een wandeling door de tentoonstelling. Toch wil ik proberen het genoegen van uw eigen ontdekkingstocht intact te houden. Een goochelaar loopt ook niet met zijn geheimen te koop.
Laat me toch op enkele werken en verbanden wijzen. Maar wees vooral alert !
 

Roeland Tweelinckx, 12.12.12.12.12.12., 2015,
C print op Hahnemühle Photo Rag op Dibond,
uniek
 
Meteen bij het binnenkomen worden we rechts geconfronteerd met een omgekeerd schildersdoek dat me door zijn houtstructuur en ondanks het gebrek aan kleur meteen aan Mondriaan doet denken. Ik kan de kleuren in gedachten invullen. Ceci n'est pas une peinture.
En wat dacht u van de 'Tekening met boorstof' op de muur en de vloer vlakbij? 'It's exactly what you think it is', zegt Tweelinckx over het werk daarnaast.
 
Duik even de kelder in voor enig licht in de duisternis en een bewegende sculptuur of ... 'interventie met schroefmachine'.
 
In het kantoortje komen we met onder andere 'Folded Paper' op bekend terrein. Hij toonde het eerder bij Eva Steynen en in Van Stof tot Asse. Goed kijken is de boodschap.
 
De ruimtelijke werking van het paviljoen is door Tweelinckx op meesterlijke wijze verstoord. Een plint en bewerkte lichtarmaturen benadrukken de metamorfose, maar creëren samen met 'Balance' ((wee bloempotten) een nieuw onmogelijk evenwicht.
 

Roeland Tweelinckx, Brick, 2005, vervormde snelbouwsteen
 
 Zelfs een tegendraadse baksteen speelt mee in de verwarrende vervorming van onze beeldvorming. De kunstenaar toont hier ook verschillende evenwichtspunten en fluctuerende horizonten.
 
De glazen tuindeur biedt uitzicht op het samenspel van natuur en cultuur met de zigzag-sculptuur van Norman Dilworth onder de gebogen bomen (die me in gedachten naar Van Gogh sturen). Op het venster langs de binnenkoer stroomt intussen de Ourthe onverminderd verder.
 
Hou het nog even geheim en ga eerst zelf kijken voor u het verder vertelt.
 
Tot 8 maart 2015
 
Roeland Tweelinckx
met
 
'The Lost Art of Keeping a Secret'
 
in
Galerie De Ziener
Stationsstraat 55
1730 ASSE
 
vrijdag t.e.m. zondag: 15 - 18 uur
 
 
 
Op de verdieping wacht u een kleine greep uit de vaste collectie.
 
 
© Art Spotter voor WATERSCHOENEN


woensdag 28 januari 2015

Beeldvorming tussen archeologie en technologie in SUPER DAKOTA gallery (Brussel-

 
 
Onlangs namen we u in WATERSCHOENEN mee naar Galerie EL, waar Dirk Slootmaekers ons op een andere manier naar de dingen leerde kijken, los van vervorming door de menselijke logica.
 
In de Brusselse galerie SUPER DAKOTA leren ze ons vandaag op een vergelijkbare manier doorheen verschillende lagen van betekenis en geschiedenis kijken.
Laat de normale wetten van de logica dus ook nu maar thuis en probeer ongedwongen tussen de lijnen te lezen. Historische en actuele verschijningsvormen worden met elkaar geconfronteerd of vermengd.
 
Neem nu de twee werken 'Ideas on Ideals (David) & (Venus)' van Conor BACKMAN meteen vooraan links in de galerie met de onmiddellijke confrontatie tussen het klassieke, getekende beeld van 'David' en 'Venus', naast de gepixelde ontrafeling van de virtuele versie.
 
 
Conor Backman, Ideas on Ideals (David) & (Venus), 2014
2 x 2 x 30,5 x 38 cm
Eva Berendes, Untitled, 2011, 56 x 120 x 120 cm
 
 
Pieterjan GINCKELS is een kunstenaar-architect die zich niet laat vastrijden in één bepaalde beeldvorming of binnen één discipline. We kennen hem uiteraard nog van zijn gigantische installatie en performance ('PISTE') waarmee hij in 2010 furore maakte in NETWERK (Aalst).
Hier pakt hij onder andere uit met een gepersonaliseerde remake van het iconische werk 'A BLVD CALLED SUNSET' (1975) van Edward Ruscha, dat hij naar Brusselse normen vertaalt.
 

Pieterjan Ginckels, BLVD, 2012, c-print, 72,5 x 102,5 x 4 cm
Eva Berendes, Untitled, 2011, 56 x 120 x 120 cm
 
 
Eva BERENDES gebruikt gridstructuren als een soort canvas of podium, waarop ze objecten in soms vreemd aandoende opstellingen of relaties rangschikt, zoals in 'Figures & Routines'. Ze heeft een achtergrond in de schilderkunst, maar opereert op de grens tussen twee en drie dimensies, tussen sculptuur en installatie.
 
In de kelderverdieping steelt Manuel FERNANDEZ meteen mijn aandacht met zijn opmerkelijke 'BG paintings', vier pastelkleurige UV prints op basis van gedelete digitale beelden.
 
 
Manuel Fernandez, BG Painting, 2014, UV Print, 4 x 81 x 100 cm
 
 
Ryan LAUDERDALE weet me perfect in de ban te houden met zijn ruimtelijk wandobject 'Mapquest' dat zich beweegt op de grenzen van sculptuur, architectuur, meubel, design en readymade. De destabiliserende montage lijkt gebeurd met Ikea-onderdelen, gebruikmakend van verschillende handleidingen tegelijk.
 
 
Tot 20 februari 2015
in
SUPER DAKOTA
Washintonstraat 45
1050 BRUSSEL
 
donderdag tot zaterdag: 11 - 18 uur
 
 
*SUPER DAKOTA is een nog jonge galerie in Brussel. Andere bekenden van WATERSCHOENEN die hier reeds tentoonstelden zijn Manor Grunewald en Max Pinckers*
 
 
© Art Spotter voor WATERSCHOENEN


donderdag 22 januari 2015

TIPS VAN WATERSCHOENEN

 
 POSTURE EDITIONS
stelde in december haar 13e editie voor:

LISA SPILLIAERT 'Time and Tide'

Info: www.posture-editions.com

Binnenkort volgt in het S.M.A.K. de voorstelling van een nieuw nummer rond
Nikolaas Demoen

Lisa Spilliaert ©
 
*
Beursschouwburg in Brussel viert 50 jaar !
 
OP 5, 6 en 7 februari 2015 viert de Beursschouwburg 50 uur non stop feest met performances, concerten, vernissages, workshops,...
 
Voor het volledige programma van die dagen en de komende maanden kunt u terecht op:
 
 
Waterschoenen bezoekt binnenkort alvast de expo 'The future = Beurssc50uwburg' en houdt u op de hoogte.
 

Beursschouwburg
 
*
ART BRUSSELS
24 tot 27 april 2015
 
190 galeries uit 33 landen houden zich klaar voor de 33e editie van dit evenement in Brussels Expo (Heyzel)
 
Alle info op:
 
 
 
Art Brussels
 
*
ANTWERPEN
 
Antwerp Art Weekend: 29/1 tot 1/2/2015
 
 
Tal van activiteiten zoals tentoonstellingen, vernissages, finissages, nocturnes,...
 
Met onder andere...
 
'ZING ZING'
 
 
Een bibliofiele uitgave met gedichten van Peter Verhelst en originele etsen van Johan Tahon.
 Boekpresentatie in Galerie Van De Weghe op zondag 1 februari 2015 vanaf 14.30 uur.
 
*
 
Oostende

'Salon Blanc'

Carlos Caballero
met
'Desertic Abundance'

zaterdag 7 februari 2015
16 - 20 uur

www.salonblanc.be

Carlos Caballero ©
 
*
 Rotterdam
 
'No walls Expo nl/vl'
 
groepstentoonstelling met o.a. Sofie Muller, Johan Gelper, Caroline Coolen, Renato Nicolodi, Hans Opdebeeck, Tinka Pittoors, Koen Theys, Johan Tahon,...
 
van 17/1 tot 17/2/2015
 
Info
 
 
 
Sofie Muller ©
 
*
 PRIVATE ROOM
GENT
 
van 18/1 tot 1/3/2015
 
JILL VAN DORPE
 
'Something of Nothing'
 
elke zondag van 15 to 18 uur
 
Rooigemlaan 33 - 9000 GENT
 
 
 
 

Jill Vandorpe ©
 
*
STOCKHOLM
 
'Galleri Martenson - Persson'
 
24/1 tot 21/2/2015
 
ANU TUOMINEN 
 
 

Anu Tuominen ©
 
 
 
© Art Spotter voor WATERSCHOENEN
 


maandag 19 januari 2015

Werner Cuvelier, Norman Dilworth, Lore Vanelslande, Dirk Verhaegen & Dirk Slootmaekers in Galerie EL (Welle)

 

Binnenkomen in Galerie EL geeft me meer dan ooit de indruk een meditatieve ruimte te betreden. Het hoge asymmetrische dak met bovenlicht zorgt voor een versterking van de ruimtelijke ervaring. Bovendien is er steeds de beschutting van grotendeels gesloten wanden. Deze omgeving lijkt voor reflectie geschapen.
Het is ongetwijfeld zo dat de huidige tentoonstelling deze indruk nog verstevigt.

De vier kunstenaars die momenteel de benedenruimte delen onder de titel 'Abulafia etcetera' zijn voor Waterschoenen geen onbekenden. Norman DILWORTH, Werner CUVELIER, Lore VANELSLANDE en Dirk VERHAEGEN doken hier reeds eerder op.
De overkoepelende titel vraagt uiteraard enige verduidelijking. Deelnemend kunstenaar Dirk Verhaegen heeft er overigens een beschouwende tekst aan gewijd.

'Abulafia' verwijst naar 'Abraham Abulafia', de middeleeuwse grondlegger van de 'profetische kabbala'. Daarmee duiken we in de wereld van de Joodse mystiek. De volledige tekst kunt u vooraf raadplegen bij Dirk VERHAEGEN.

De link met de kabbala wordt door Verhaegen echter ook in vraag gesteld: "Is datgene wat hier tentoongesteld wordt een vorm van neo-kabbalistiek? Dat zou erg misleidend zijn want het gaat hier slechts om een glimp van verre verwantschap. Wellicht hebben de kunstenaars die hier vertegenwoordigd zijn heel andere achtergronden..."
 
 
 
 Dirk Verhaegen, Gravitationele accrochage, 1982, gematteerde lak
op hardboard, breedte 112 cm
Norman Dilworth, Equel Volumes, 2014, Corten steel, 240 x 170 cm
 
 
 Laten we als bezoeker dus in eerste instantie KIJKEN, een uitgangspunt dat we bij Waterschoenen steeds gehanteerd hebben.
 
Het eerste wat opvalt is de esthetische presentatie, een vaststelling die ons als vaste bezoeker van deze galerie geenszins verwondert, maar die nu meer dan ooit frappeert.
We betreden een wereld van poëtische, geometrische mathematica waarin de individuele inbreng van de aparte kunstenaars ruimte krijgt, maar tegelijk een onmiskenbare samenwerking tussen verschillende vormen, materialen, kleuren en symbolen ontstaat.
Soberheid en intensiteit zijn begrippen die zich in deze context geenszins als tegenpolen opstellen.
 
Ook al opereren de deelnemende kunstenaars vanuit verschillende artistieke contexten en labels, toch maken ze werk dat in staat is tot een intense dialoog. Misschien mag ik in deze nog eens verwijzen naar de begeleidende tekst van Dirk Verhaegen: "Wat zij gemeen hebben is dat zij een beeldtaal creëren vertrekkend vanuit het elementaire, dat zij generatieve systemen ontwikkelen, dat zij werk tonen dat zich in veelvouden laat begrijpen en dat zij intensief op verkenning gaan via combinatorische mogelijkheden".
 
Deze kunstenaars presenteren zich onder een gemeenschappelijke noemer, maar tegelijk zijn het individuen die elk vanuit hun eigen artistieke insteek een beeldtaal ontwikkelen op basis van een eigen woordenschat en grammatica.
 
KIJKEN naar de complexe eenvoud van het werk is hier dus meer dan ooit aan de orde.
 
 

 Zaalzicht rechts met vlnr Norman Dilworth, Werner Cuvelier,
Lore Vanelslande en Dirk Verhaegen
 
 
Zowel Norman DILWORTH als Werner CUVELIER zijn in deze blog nog heel recent aan bod gekomen.
Via de links bij bovenstaande namen komt u meer te weten over eerdere besprekingen in deze blog en krijgt u verdere verwijzingen naar hun andere tentoonstellingen die we voor u volgden.
 
Zo kwam Norman Dilworth vorig jaar nog uitgebreid aan bod in 'Van Sof tot Asse 2014', met een link naar zijn tentoonstelling van 2012 in galerie De Ziener (Asse), terwijl we voor Werner Cuvelier de link leggen naar één van de overzichten voor 30 jaar 'In den Bouw' (Kalken) en van daaruit ondermeer verwijzen naar de dubbeltentoonstelling waarmeer hij einde 2013 te gast was in zowel galerie EL als De Ziener.
 
In de huidige tentoonstelling toont Norman Dilworth twee kleine driedimensionale en twee wandsculpturen.
Werner Cuvelier toont één sculptuur en een serie mixed media op paneel, waarin hij elementaire vormstudies koppelt aan een getemperd kleurenpalet dat flink contrasteert met zijn vivante kleurstudies die we tijdens vorige tentoonstellingen mochten ontdekken. Maak ook kennis met de zeer recente boeken, waarvoor Mevrouw Cuvelier de ambachtelijke boekbinderskant voor haar rekening neemt.
 
Dat Dirk VERHAEGEN hier verschijnt met werken uit 1979, 1982 en 1986 mag als bewijs gelden voor de onverwoestbare kracht van zijn artistieke benadering waarvan de begrippen geometrisch, mathematisch en poëtisch de basis vormen.
In 2009 zagen we hem hier voor het eerst in galerie EL en in maart 2012 verscheen hij ook in 'Thread 1'. Maar raadpleeg voor een intense kennismaking vooral zijn blog via de link op zijn naam hierboven.
 
Ruim 5 jaar geleden dook Lore VANELSLANDE voor het eerst op in Galerie EL en in Waterschoenen. Toen reeds schreven we: "Lore Vanelslande is vanuit haar opleiding Textielontwerp vertrouwd met patronen, repetitieve motieven en uiterste precisie". Reeds tijdens haar opleiding richtte ze zich meer op het autonome tekenen.
Ze opereert binnen geometrische grenzen die elkaar beïnvloeden en via quasi oneindige overlappingen en verbindingen in nieuwe, intense structuren resulteren.
 
Meer dan potlood, inkt en aquarel heeft ze niet nodig om haar bladen tot leven te wekken.
Al haar tekeningen in deze tentoonstelling heten 'Navigating Density', een serie patronen en vormen uit haar onderzoek naar abstracte kunststromingen uit de 20e eeuw. Met deze serie stelt ze momenteel ook tentoon in het Baker Museum (Naples - Florida - USA)
 
Al haar werk kadert in een zoektocht naar een universele, abstracte taal die chaos ombuigt in harmonie. In haar tekeningen laat de link met voorbeelden uit de 'kabbala' zich wellicht het beste leggen. Vormgeving en methodiek sijpelen door.
 
 
 

 Dirk Slootmaekers, Licht wordt door buizen getransporteerd van
A naar B en vice versa
 
 
Met zijn installatie 'A phone call for Youssouf. "Where is Youssouf? I am not Youssouf". op de zolderverdieping van de galerie lijkt Dirk SLOOTMAEKERS ons binnen te leiden in een soort absurd theater. Acteurs zijn er vervangen door (combinaties van) DINGEN.
 
Maar precies in die DINGEN manifesteert zich de artistieke praktijk die Dirk SLOOTMAEKERS aanhangt. Hij wil ons op een andere manier naar de dingen doen kijken, los van vervorming door de menselijke logica.
De begeleidende tekst bij de presentatie is dan ook niet toevallig een uittreksel uit 'Over fenomenen en existenties nr 2' van Daniil CHARMS.
 
In zijn eerder gepubliceerd boek (2013) 'THINGS MADE VISIBLE' bundelde Slootmaekers zijn werken van 2011 - 2013.
 
Neem de tijd om de 'dingen' te laten spreken.
 
 
 Tot 15 februari 2015
in
 galerie EL
Drieselken 40
9473 WELLE
 
vrijdag, zaterdag en zondag: 15 - 18 uur
 
 
 
© Art Spotter voor WATERSCHOENEN


maandag 12 januari 2015

ORKEST ! of HET OOR WIL OOK WAT in Kunstencentrum NETWERK (Aalst)


 
 De tentoonstelling 'ORKEST !' biedt een mix van beeldende en auditieve elementen, waarbij de geluidsaspecten nu eens een subtiele dan wel overheersende rol spelen.
Het geheel van 8 installaties speelt zich af op de grens van geluid, muziek, harmonie, dissonantie, sculpturale verschijning, video, performance, muziekgeschiedenis, technologie, leegte, interactie,...

Het hele project wordt zoals steeds begeleid door schitterende zaalteksten en een duidelijk plan. Vergeet ook de oorbeschermers niet, tenminste als u rond 15 uur in de buurt bent.

Meteen in de eerste ruimte worden 'de violen gestemd' in STAY TUNED, een geluidsinstallatie voor 8 luidsprekers van Rutger ZUYDERVELDT. Ruim 150 muzikanten en zangers spelen de noot 'la', de stemtoon van een orkest.

Ik flaneer in gedachten weer door Lissabon, waar ik enkele jaren geleden toevallig voorbij het conservatorium (zie onderstaande foto) slenterde en via de open ramen de klanken van verschillende instrumenten opving.

Het orkest is nu klaar!


Lisboa - Rua dos Caetanos - Conservatorio Nacional


Voor we doorgaan naar de rest van de tentoonstelling wijs ik u toch graag op de activiteiten van...

 
ZATERDAG 17.01.2015 20:00Heribert Friedl / Konrad Smolenski /Rutger Zuyderveldt + lokale muzikanten

Opening 'I am not here, but you know it's me! van Heribert Friedl
Heribert Friedl concentreert zich op het ontwikkelen van een artistieke praktijk waarin het concept van “non-visuele-objecten” centraal staat. De voorbije jaren legde hij zich voornamelijk toe op het verkennen van de reukzin, de oneindige olfactorische mogelijkheden, in het ontwerpen van interactieve geurinstallaties. Met een arsenaal aan geurstoffen weet hij in minimaal visuele creaties telkens vernuftig in te spelen op het rijkgeschakeerde verbeeldingsvermogen van iedere tentoonstellingsbezoeker.

+ Geluidsperformance door Heribert Friedl

+ Performance installatie van Konrad Smoleński
Everything Was Forever, Until It Was No More van Konrad Smoleński is een sculpturaal instrument dat dagelijks een muziekstuk speelt, geschreven voor twee bronzen klokken, twee muren van luidsprekers en een resonerend object.

+ Performance door Rutger Zuydervelt + lokale muzikanten
Voor zijn werk in de groepstentoonstelling Orkest! baseerde Rutger Zuydervelt zich op een stemmend orkest. Met een variëteit aan instrumenten, technieken en stijlen maakte hij Stay Tuned, een geluidsinstallatie voor 8 luidsprekers. Meer dan 150 individuele muzikanten en zangers registreerden een A (de noot la), de stemtoon van een orkest. Met de performance Play Tuned wordt de installatie live geactiveerd door lokale muzikanten.

Oproep: Netwerk nodigt u graag uit om deel te nemen aan de performance Play Tuned.

De tentoonstelling 'Orkest!' met Oliver Beer, Rubén D’hers, Nicolas Field, Julian Sartorius, Michael Schmid, Konrad Smoleński en Rutger Zuydervelt is tijdens dit openingsevent doorlopend open.

*
Om de hoek wordt de grote galerie visueel gedomineerd door een installatie 'Everything Was Forever, Until It Was No More' met twee enorme klokken en reusachtige wanden met geluidsboxen. In 2011 zorgde Konrad SMOLENSKI hiermee in het Poolse paviljoen op de Biënnale van Venetië voor auditief vuurwerk. Wanneer in Netwerk om klokslag 15 uur de klokken aan het beieren gaan, kunt u de oorbeschermers maar best bij de hand hebben. In Venetië gebeurde dat overigens om het uur (zie YOUTUBE).
 
  
 
Konrad Smolenski, Eveything Was Forever, Until It Was No More,
2013 (deel van de installatie)
 
 
De video- en geluidsinstallatie 'Schläft ein Lied in allen Dingen' van de percussionist Julian SARTORIUS zorgt voor een een ongelooflijke, vrolijkmakende lichtheid naast de zware klokken. Alledaagsheid en virtuositeit gaan een perfect ritmisch huwelijk aan tegen de romantische achtergrond van een gedicht:
 
Schläft ein Lied in allen Dingen
die da träumen fort und fort,
und die Welt hebt an zu singen,
triffst du nu nur das Zauberwort.
 

Julian Sartorius, Schläft ein Lied in allen Dingen, 2014
 
 
Op weg naar de eerste verdieping worden we reeds op de trap getroffen door dit sobere, bevreemdende beeld uit de quasi onveranderlijke video 'Mum's Continuous Note' van Oliver BEER. "Ze zingt gedurende 3 minuten zonder te ademen de noot la als lofrede op de schoonheid van geluid en harmonie, en de emoties die ze kunnen veroorzaken."
 

Oliver Beer, Mum's Continuous Note, 2011
 
 
 Een verdieping hoger is de sfeer weer helemaal anders.
Rubén D'HERS zorgt met zijn 'Chord Tunnel #1' voor een indrukwekkende sprookjesgrot in de lange, duistere ruimte tegenover de trap. Met 40 akoestische gitaren, evenveel kleine motoren, 800 m speakerkabel, textiel en computer zorgt hij voor een tintelende visuele, auditieve en bewegingservaring.
 
In de andere zaal kunt u de installatie van Michael SCHMID zelf starten door simpelweg de knop PLAY in te drukken. Laat u verrassen...
 

Ruben D'hers, Chords Tunnel # 1, 2014
 
 
 We keren terug naar de eerste verdieping en zoeken langs het NETWERK MUSEUM onze weg naar de grote ZAAL, waar de grote geluidsinstallatie 'Slimmering Beast' van percussionist-componist en beeldend kunstenaar Nicolas FIELD allereerst visueel de show steelt en meteen voor een subtiel klankbeeld zorgt.
 
Tenslotte trekken we naar de STUDIO, die in al zijn witte industriële soberheid het perfecte decor vormt voor de ongeëvenaarde uitvoering van de 'Missa Cuiusvis Toni', gebaseerd op het meesterwerk van de Vlaamse polyfone componist Johannes Ockeghem (15de eeuw).
 
Michael SCHMID & Nicolas FIELD, die in 2014 samen in Netwerk resideerden, presenteren de viertonige uitvoering van dit werk in één mix, via twaalf speakers in deze kale ruimte.
 
Laat u ter plekke inspireren en begeleiden door de zaalteksten van Netwerk.
 

Michael Schmid & Nicolas Field, Missa Cuiusvis, 2014
 
 
 Tot 6 maart 2015
 
in
 
NETWERK
Houtkaai 15
9300 AALST
 
woensdag tot vrijdag: 11 - 17 uur
zaterdag en zondag: 14 - 18 uur
 
Open tijdens events en concerten
 
 
 
 
 
© Art Spotter voor WATERSCHOENEN


dinsdag 6 januari 2015

Na de winterslaap gaan we weer op stap...

 
 Na een 'winterslaap' van een maand maak ik me klaar om opnieuw met mijn Waterschoenen over de actuele kunstvijver te wandelen, bij mij om de hoek in Aalst en ruime omgeving, maar ook in Gent, Brussel, Antwerpen en andere plaatsen waar zich interessante projecten aanbieden.

Intussen zijn tal van uitnodigingen voor tentoonstellingen hier weer via digitale en papieren kanalen aangekomen.De kalender van WATERSCHOENEN zit al goed gevuld. Ik vertrek binnenkort voor een eerste galeriebezoek, maar ook musea en andere kunstruimtes staan al op het programma. Diverse richtingen en initiatieven dringen zich op. Vandaar dat ik start met onderstaande tekst uit de bundel 'Histoire imprévues'.


Je viens de dire
il faut savoir choisir
je vais
prendre une direction
je partirai tout à l'heure
à toute allure
je partirai
dans tous les endroits
pas plus vit que l'homme marche
d'un endroit dans un autre
ne pas rester, s'en aller...

uit: Histoires Imprévues, Gustaaf Vander Biest

 


Het actuele kunstgebeuren blijft uiteraard onze core business, maar we willen in 2015 ook enkele belangrijke namen uit het verleden van nabij bekijken. René Magritte staat op ons verlanglijstje met zijn musea in Brussel en Jette. Vincent van Gogh volgen we graag nog eens in de Borinage naar aanleiding van Mons 2015 Culturele Hoofdstad. Ook Henri Matisse houden we al in het achterhoofd.

Begin februari zijn we opnieuw te gast in La Louvière, waar Centre de la Gravure uitpakt met een prestigieus project rond het grafisch werk van Luc Tuymans.

Natuurlijk voorzien we ook dit jaar weer enkele atelierbezoeken zodat u nader kennis kunt maken met kunstenaars die al dan niet voorheen in deze blog aan bod kwamen. We denken nu reeds aan UCAD (United Couple Action Doll) en Eliza Pepermans, maar leggen ondertussen nog een aantal andere contacten.

 Ook onze 'TIPS VAN WATERSCHOENEN' zullen in 2015 een vaste plaats verwerven, temeer daar we niet alle tentoonstellingen uitgebreid kunnen bespreken en dus af en toe noodgedwongen voor de korte aanpak moeten kiezen.

In de lente trekken we richting New York en in de zomer nemen we u mee naar de Biënnale van Venetië, waar ongetwijfeld weer heel wat actueel artistiek nieuws te rapen valt.

Bovendien proberen we u dit jaar af en toe te verrassen met kleine 'versnaperingen' die de 'waterschoenen-gedachte' ondersteunen.

Het wordt dus weer een jaar vol ontdekkingen voor alle ARTLOVERS...

 

 
Gustaaf Vander Biest / Art Spotter, Artlovers, 2008, foto
 
 
 
© Art Spotter voor WATERSCHOENEN