WATERSCHOENEN signaleerde in november 2013 de aanwezigheid van Johan DE WIT tijdens de groepstentoonstelling 'Objects of affection' in Villa De Olmen. Binnen het kader van een eclectisch decor en een al even eclectisch artistiek menu zorgde hij voor een opvallende bijdrage, die ondermeer uit vederlichte (polyurethaan) meubelsculpturen 'met een flinke hoek af' bestond.
Het zag er allemaal bedrieglijk echt en tegelijk onwaarschijnlijk fout uit, waardoor onze aandacht constant op scherp stond. Doorbuigende 'planken', would-be boomstammen, wankele rekken, 'houten' paletten en 'fading-schilderijen' hielden elkaar gezelschap.
Bovendien presenteerde hij in het zolderkamertje een video op minimale schaal, maar met maximaal effect. Het meisje met het vogeltje op haar hand zagen we later terug tijdens het kunstenfestival in Watou (juli 2014).
Schaduwen (AS & MDB) op atelierbezoek bij Johan De Wit
Inmiddels hadden we hem ook aan het werk gezien in Loods 12 (april 2014), waar hij naast de vertrouwd aandoende sculpturen (nu in xps - geëxtrudeerd polystyreen) ook zijn 'Tipp-Ex'-drieluik presenteerde: een exemplaar van de kunstkrant 'De Witte Raaf' waarvan alle teksten en afbeeldingen met Tipp-Ex overschilderd zijn.
In augustus 2014 dook hij nog eens in Waterschoenen op naar aanleiding van de tentoonstelling 'Hoge Horizon - Bruegelland 21ste eeuw' in het Museum van Lier. Daar legde hij op zijn manier een link met de kunstgeschiedenis in de grote sculpturale installatie 'Grote kuis na - De Triomf van de Dood - van Pieter Bruegel de Oude'.
Atelierzicht Johan De Wit
In de aanloop naar de huidige tentoonstelling bij Kristof De Clercq (hij was hier al eens in 2012, samen met zijn kompaan Honoré d'Ô), zochten we hem op in zijn Gentse atelier.
Johan DE WIT (°1960) houdt niet van veel uitleg bij (zijn) kunst en al helemaal niet van hoogdravende teksten. Dat verbergt echter geenszins een gebrek aan visie en verbondenheid met beeldende kunst uit heden en verleden. Zijn iconografische kennis ter zake is niet te onderschatten. Maar ook het gevoelsmatige aspect, inclusief nostalgie, speelt een belangrijke rol in de ontwikkeling van zijn oeuvre. Tel daarbij gerust zijn liefde voor een aantal klassieke muziekstukken.
Johan De Wit @ Kristof De Clercq Gallery
In Loods 12 noemde ik hem reeds 'een volbloed romanticus die dat probeert te verbergen achter een stevige dosis vormelijkheid'. Dat laatste is zeker van tel voor zijn sculpturen. Maar neem nu dat minuscule filmpje in zijn huidige tentoonstelling. Twee jongetjes uit een lang vervlogen tijd (begin jaren '60 ?) spelen een schijnbaar geregisseerd tafereel binnen een kleine omheining.
Net als het meisje met het vogeltje is dit tafereel ontleend aan oude filmpjes uit het Huis van Alijn en door Johan De Wit bewerkt tot een korte 'loop', waardoor het tafereel eeuwigdurend herhaald wordt en de 'acteurs' zich bewegen binnen een eigen droomwereld.
Ik zie de beide filmpjes als symbool voor de kunstenaar als eeuwig spelend kind. Tegelijk bespeur ik heimwee naar zijn eigen jeugd.
Johan De Wit @ Kristof De Clercq Gallery
Ook in de iconografie van zijn eigen sculpturen speelt het gevoelsmatige een rol. Voor sommige werken ligt een spontane tekening van zijn zoontje aan de basis. Maar ook de meest vormelijke objecten ontstaan vanuit de schemerzone tussen rede en gevoel. Eens 'geboren' uit de fantasie of de inspiratie van de kunstenaar zijn ze puur zichzelf, niettemin met talloze aanknopingspunten tot interpretatie voor wie dat nodig acht.
Bepaalde sculpturen presenteren zich als situaties die vragen oproepen... (wat is er gebeurd bij dat krukje? wat produceert dat buisje net boven de vloer?).
Sommige wandsculpturen zijn beeldende boodschappen, onleesbare woorden, zinnen of tekens waaraan de toeschouwer eigen betekenissen kan ontlenen, al zijn ook deze net zo goed in hun zuivere vormelijkheid te genieten.
Johan De Wit @ Kristof De Clercq Gallery
Johan DE WIT is, los van het gebruik van onconventionele middelen, een absolute vakman. Zijn ruime technische beslagenheid ontleent hij vooral aan zijn jarenlange ervaring die hij aanvankelijk in theatermiddens en later als decor- en tentoonstellingsbouwer voor musea opdeed. Bovendien stelt hij zijn vakmanschap regelmatig ten dienste van andere kunstenaars.
Sinds het midden van de jaren '80 dook hij op in het tentoonstellingscircuit. Door zijn variabele activiteiten was dat soms met tussenpozen. Maar de laatste jaren heeft hij de smaak van het eigen oeuvre duidelijk flink te pakken. Naast de huidige tentoonstelling in zijn huisgalerie en de aanwezigheid in de PASS-kunstroute mogen we hem dit jaar ook nog 'In den Bouw' (Kalken) verwachten.
Johan De Wit @ Kristof De Clercq Gallery
Wat denkt deze bezoeker... ?
Johan DE WIT 'schrijft' zijn wandsculpturen met het isolatiemateriaal XPS (of soms met MDF), nadien versterkt met hars en marmerpoeder.
Zijn werken hebben over het algemeen geen titel. Het staat de toeschouwer volkomen vrij een eigen interpretatie aan het werk te geven. Ik laat u de werken dan ook graag in de galerie ontdekken.
Voor u vertrekt, wil ik u toch nog op één (nogal afwijkend) werk in de kleine zaal wijzen. Een witte '(schoen)doos' (natuurlijk geen echte) staat in een doorschijnende plastic zak op de grond: eenvoud, soberheid en mysterie. Mij heeft dit werk bijzonder getroffen, mede omdat hier onlangs net boven op de muur een (enigszins vergelijkbaar) werk van zijn vriend Mario De Brabandere hing dat me net zo blij maakte.
GELUK kan toch verbazend EENVOUDIG zijn !
Johan De Wit, Untitled @ Kristof De Clercq Gallery
Johan De Wit
tot 14 juni 2015
bij
Kristof De Clercq Gallery
Tichelrei 82
9000 GENT
donderdag t.e.m. zondag: 14 - 18 uur
Johan De Wit, Kapel @ PASS Kunstroute (FOTO: Jozef De Coninck)
Het kapelletje van Johan De Wit langs de PASS Kunstroute (Mullem, Huise, Wannegem en Lede).
INFO:
Art Spotter voor WATERSCHOENEN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten