Zoeken in deze blog

donderdag 13 september 2018

RIVOLI in BRUSSEL, veel galeries onder één dak




De Brusselse Rivoli Building herbergt in zijn voormalig shopping center uit de jaren 70 heel wat kunstgaleries. 


Vorige week donderdag werd het nieuwe seizoen op gang getrokken door de inmiddels vaste galeries en een aantal 'pop-ups'. De sfeer zat er meteen goed in.

*

Wij begonnen onze wandeling aan de buitenkant van het complex bij 

HOPSTREET GALLERY 


waar onder de titel 'UNCERTAINTIES / IMPROBABILITIES' een groepstentoonstelling gestart is met werk van Gulielmo Castelli, Ugo Giletta, Juul Kraijer, Barthelemy Toguo, Sandra Vasquez de la Horra en 'huiskunstenaar' Tinus Vermeersch. 

Zij werden samengebracht door curator Lorand Hegeyi.

Het werk van de kunstenaars die werden uitgenodigd om te exposeren in "Uncertainties/Improbabilities" is bijzonder authentiek en opmerkelijk omdat de kunstenaars een radicale focus leggen op het bevrijden van de verbeelding, en omdat ze hun visuele verhaal, dat telkens over iets onwaarschijnlijks en iets duisters handelt, situeren in een zeer brede en verregaande referentiecontext.



Sommige kunstenaars verwijzen – direct of indirect – naar reeds bestaande mythische, historische en conventionele beelden, naar archetypische, cultische, symbolische of metaforische verhalen.



De tekeningen van Juul Kraijer brengen dramatische en intrigerende scenario's uit de Griekse en Romeinse mythologie tot leven, maar bieden ook een melancholische en intellectuele herinterpretatie van het maniërisme, of ze tonen hoe ze op een verontrustende, irritante manier door de psychoanalyse worden geannexeerd, waardoor de gesofistikeerde culturele metaforen hun primaire, oorspronkelijke, vitale antropologische relevantie herwinnen.

 


Tinus Vermeersch (kunstenaar van de galerie) opereert in de kunsthistorische context van de Vlaamse laatgotische, renaissance-­‐‑ en vroegbarokke periode. De focus van zijn werk ligt op het permanent verdraaien, buiten de logica om en op een manier die de toeschouwer uit het lood slaat, van ogenschijnlijk banale motieven uit de natuur en het alledaagse leven.


Tinus Vermeersch, Untitled, 2018, Ink on paper, 15 x 15 cm



Op een heel andere manier weerspiegelt het werk van Ugo Giletta bepaalde middeleeuwse en vroegmodernistische referenties, in het bijzonder daar waar hij een nieuwe – en intrigerende, diep verwarrende – interpretatie van het sublieme aanreikt.

Het buitensporige en bijzonder sensuele universum van Sandra Vasquez de la Horra grijpt terug naar een mengelmoes van elementen uit de religieuze culturen en de mythische voorstellingswereld van Latijns-­‐‑ Amerika. Haar referenties gaan van katholicisme tot voodoo.

Het robuuste werk van Barthelemy Toguo belichaamt archaïsche culturele houdingen en oude, diepgewortelde gevoelens van angst, onzekerheid en weerloosheid, maar getuigt tegelijk van een triomfantelijke, buitensporige aanbidding van leven en geluk, zintuiglijk genot en vruchtbaarheid, in een enigszins extatische vorm van mythische vereniging tussen mens en dier, natuur en cultuur, duisternis en licht.

In het werk van Guglielmo Castelli vloeien binnen-­‐‑ en buitenwereld onweerstaanbaar, heftig en op een irriterende wijze in elkaar. Imaginaire en materiële lichamen, spirituele realiteiten en fysieke ruimtes, organische, levende, sensuele lichamen en anorganische, soliede, stijve, soms zelfs strenge harde vormen zijn op een verwarrende manier verstrengeld.




Sandra Vasquez de la Horra, Memorias Lemurianas,
2012, graphite on paper, wax, 76 x 56 cm


Meer info:


Patrick Wokmeni
Hopstreet Window #15
L'Europe fantôme

Aan de achterzijde van Hopstreet Gallery zitten we meteen in het hart van de RIVOLI BUILDING, waar talrijke galeries zich naast elkaar in de centrale gang bevinden.

We houden eerst halt bij het 'WINDOW'-project van Hopstreet, waar dit keer Patrick WOKMENI (op uitnodiging van Hans Martens) de show steelt met een beeld uit de serie L'EUROPE FANTÔME, waarin hijzelf (op vraag van Philip Van de Bossche, directeur van MuZee) en vrienden uit de Afrikaanse diaspora figureren met maskers, sculpturen en fetisjen uit het Afrikamuseum in Tervuren.
Als bezoeker krijgt U de volledige uitleg in een handige folder bij de presentatie.

Patrick WOKMENI dook reeds eerder op in WATERSCHOENEN. 
Op 24 oktober 2013 bespraken we zijn 'Les Belles de New-Bell' bij Loods 12 in Wetteren, op 2 december 2013 dook hij op bij de HISK-laureaten in 'Portrait of the artist' en op 17 april 2018 mochten we hem nog vermelden in de bespreking van 'glorious (?) FAILURE' in PZ Duffel.

*

Tijd nu voor een aantal aandachtspunten in de andere galeries.


Chris MEULEMANS


De tekeningen en de kooi-huisjes lijken allemaal gestoeld op hetzelfde principe: een zoektocht naar bescherming en de vrees die niet te vinden. In de tekeningen fungeert telkens een kleine kleurrijke kern als warm hart, maar het omhulsel lijkt altijd een beetje krakkemikkig. De kooi-huisjes blijven zelfs leeg.


Chris Meulemans @ Rivoli #32

*

Antoine  GOOSSENS

'If I Would Be a Billboard'


Misschien ben ik wel gewoon een billboard, zegt Antoine Goossens. Een billboard bevat per definitie eenvoudige, makkelijk leesbare boodschappen. Maar zo simpel is het bij Goossens dan ook weer niet. Hij brengt alvast geen 'kunst met een boodschap', maar geeft mij integendeel het gevoel van schilderkunst om de schilderkunst. Verhalend ? Ja, maar veeleer impulsief dan lineair. Ik hou van de kleurrijke lichtpunten die hij aan de duisternis onttrekt.


Antoine Goossens @ Zwart Huis #31

*

Nicolas DHERVILLERS

'Detachment'


De hoogst bevreemdende, duistere landschappen uit het 'Detachment' project van fotograaf Nicolas Dhervillers zijn dermate precies en tegelijk ontoegankelijk dat ze een zekere voorzichtigheid in benadering oproepen. Ik bekijk  ze aanvankelijk met een zekere terughoudendheid, maar stapje voor stapje laat ik mij opnemen in hun wereld van droom en werkelijkheid.


Nicolas Dhervillers @ Nathalia Tsala Gallery #27


*

Fred MICHIELS & Johannes Ulrich KUBIAK

'This is Not a Painted Book'



Fred Michiels en Johannes Ulrich Kubiak zorgen elk op hun manier voor een picturaal feest van vorm en kleur, met oog voor onderliggende structuren en confrontaties.


Fred Michiels & Johanes Ulrich Kubiak @ Eva Steynen.Deviation(s) #12

*

Dominique VANGILBERGEN
&
Jean-Baptiste Besançon

tot 13.10.2018



Bij Jean-Baptiste Besançon wordt totale vrijheid in combinatie met technische beheersing uitgewerkt tot absoluut evenwichtige abstracte composities.


Jean-Baptiste Besançon @ Nationale 8 Gallery #25

*

Sarah VAN MARCKE

'Territorial Drift'


Sarah Van Marcke focust in haar project 'Territorial Drift' op de neiging van de mens om de natuur naar zijn hand te zetten. Met de vierkante vogelnesten worden vogels uitgenodigd om zich in deze voor hen tegennatuurlijke omgeving te 'nestelen'. Van Marcke brengt het proces voor en na in beeld.


Sarah Van Marcke @ Rossicontemporary.be #17

*

Denitsa TODOROVA

'As Far As My Eyes Can See'



Denitsa Todorova lijkt ons in haar werk, via kronkelende of rechtlijnige verbindingen mee te willen nemen in een soort ruimtewandeling op zoek naar andere dimensies. Op die manier creëert ze een enorme dynamiek, maar tegelijk ook een soort rustpunt waarin we als toeschouwer mee kunnen drijven op de tonen van haar beeldend werk.


Denitsa Todorova @ Rossicontemporary #17

*

Carole VANDERLINDEN

'Eight Paintings'



Carole Vanderlinden komt al jaren regelmatig aan bod in 'WATERSCHOENEN'. Ze is tekenaar en schilder 'pur sang'. Geen enkel onderwerp of beeld gaat ze uit de weg en qua vormgeving en kleurgebruik weet ze ons steeds te verrassen en te boeien.


In 2017 nam ze als enige schilder deel aan de Kathmandu Biënnale georganiseerd door Philippe Van Cauteren. Uit die serie toont ze momenteel ook schilderijen in de Biënnale KRASJ #4 (verslag volgt morgen in deze blog) te Ninove, waar haar werk (allicht niet geheel toevallig) in de buurt van Walter Swennen hangt.


Carole Vanderlinden @ Galerie Zwart Huis #20

*

Paul PAGK & Warner BERCKMANS

'Introspection'


Hier vinden we uiterlijk tegengesteld werk van twee kunstenaars die echter allebei op hun manier aanzetten tot introspectie. De blauwe, quasi egale glazen oppervlakken van Warner Berckmans focussen op wisselwerking tussen toeschouwer, werk en omgeving, terwijl Paul Pagk ons n zijn tekeningen een soort 'mental maps' voorschotelt waarin we een eigen pad en bestemming kunnen volgen.


Paul Pagk @ Artelli Gallery Brussels #21



Tentoonstellingen lopen tot 27.10.2018
(behalve Nationale 8 - tot 13.10)



Voor alle verdere info:
of de websites van de individuele galeries

© Art Spotter / Waterschoenen




Geen opmerkingen: