ik verlang niets dan
heel eenvoudig
zonder kwade bedoelingen
ver van anderen verwijderd
stil, afgezonderd leven
onbevooroordeeld
ik reken het mij tot een eer,
nooit voor iemand gekropen te hebben
stijging in aanzien
geprezen worden
beantwoorden aan de verwachtingen
is een
staat
waarin men
boven anderen uitsteekt
ere wie ere toekomt
artspotter
(c) 2008
zondag 30 maart 2008
donderdag 13 maart 2008
Een gesprek met Els KEYTSMAN in Aalst
Op enkele stappen van het Stedelijk Museum Oud-Hospitaal, in de schaduw van het Cultureel Centrum De Werf, met uitzicht op het 'eiland Chipka' en de industriële site van 'Amylum', woont Els Keytsman.
Tot voor kort was ze in deze stad gemeenteraadslid voor Agalev/Groen!, maar dat mandaat liet ze (met enige pijn in het hart) staan om begin 2008 met ongebonden politieke handen aan de slag te gaan als Diensthoofd Politiek bij Oxfam Wereldwinkels.
De voorgeschiedenis
De familiale roots liggen in Schorisse, waar haar grootvader voor de politieke genen zorgde. Als schepen van de toenmalige PVV voerde deze liberaal vrijheid, vrijzinnigheid en sociale bewogenheid hoog in het vaandel.
Haar ouders kozen allebei voor een onderwijs-job (in Herzele) en gingen in Sint-Lievens-Houtem wonen. Tot 1990 speelde het schoolse en familiale leven van Els zich daar af.
Op haar achttiende trok ze naar Aalst om er bedrijfsmanagement te studeren. Ze kwam, zag en... bleef hier uiteindelijk wonen.
Vanaf 1993 ging ze aan de slag voor het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, aanvankelijk bij de dienst Budgettering en vanaf 1996 als deskundige bij Beeldende Kunsten en Musea, waar ze mee instond voor begroting en toelagen aan kunstenaars.
Intussen was ze als werkstudent naar de VUB getrokken, waar ze in 2002 zou afstuderen als Licenciate Toegepaste Economische Wetenschappen.
Stilzitten was (en is) duidelijk niet aan haar besteed.
In 1999 voelde ze ook de politieke microbe in haar genen werken. Mede als reactie op de score van het toenmalig 'Vlaams Blok' in Aalst zocht ze contact met Joost Callebaut, de vertegenwoordiger van Agalev in de Aalsterse politiek (waar ze vanaf 2002 zelf in de gemeenteraad zetelde).
Ze werd toen ook snel opgemerkt door de nationale structuren van de groene partij. Zo kwam ze op het kabinet van minister Magda Aelvoet terecht, een samenwerking waarop ze, ook vandaag nog, met veel voldoening terugkijkt. Intussen boekte ze ook op nationale verkiezingslijsten een paar mooie persoonlijke scores.
Tot het einde van 2007 werkte Els als beleidsmedewerker voor de partij Groen!. Daar stond ze o.a. mee in voor de groene visie op volksgezondheid, energie en klimaat.
Het klimaatboek
Klimaatverandering en ecologie werden op korte tijd, mede door de wereldwijde acties van Al Gore, onderwerpen die doordrongen tot ons dagelijks leven.
In 2007 schreef Els samen met wetenschapper Peter Tom Jones 'Het klimaatboek' (Het klimaat. Pleidooi voor een ecologische omslag - Epo, 2007), waarin wereldwijde problemen omtrent klimaat, energie en ecologie vertaald worden van theorie naar de praktijk.
Vertrekkend vanuit de meest recente wetenschappelijke vaststellingen omtrent het klimaat op deze planeet, schetst het boek een serie concrete ingrepen op individueel, Vlaams-Belgisch en mundiaal vlak om de levenskwaliteit op deze planeet te verbeteren.
Eén van de sleutelwoorden is 'ecologische economie'!
Eén van de allereerste sectoren waarin de omslag naar duurzaamheid moet verwezenlijkt worden is de energie. Ieder van ons kan en moet de klik maken naar een beperking van het verbruik en een geleidelijke overstap van fossiele naar alternatieve energiebronnen.
In de eigen woning kunnen we allemaal zorgen voor een veel efficiënter gebruik van energie door bijvoorbeeld de installatie van spaarlampen, LED-lampen of zelfs 'daglichtlampen' (die het buitenlicht capteren en omzetten).
Een andere simpele ingreep is de installatie van een stroomonderbreker, waarmee je alle toestellen echt uitschakelt (een TV, DVD, microgolfoven of andere toestellen verbruiken enorm veel stroom in de slaapstand of via het ingebouwde klokje).
De overheden moeten maatregelen nemen die meteen de individuele mensen ten goede komen (bijvoorbeeld rechtstreekse betoelaging voor isolatie of installatie van zonnepanelen). Ze moeten ook zorgen voor een goeie wetgeving zodat de bedrijven en producenten volgen.
Uiteindelijk moeten we evolueren naar een productie van goederen in een 'cradle to cradle'-systeem, waarin het afval van het ene bedrijf de grondstof voor een ander wordt.
http://www.klimaatboek.be/
'Verbeter de wereld... begin bij jezelf' is voor Els Keytsman een echt uitgangspunt. De individuele energiemaatregelen waarvan hoger sprake, past ze uiteraard allemaal zelf toe in de eigen woning. Maar het gaat ook ruimer met bijvoorbeeld plannen voor een auto-deel-project in Aalst.
Het stadsvoorbeeld bij uitstek is Freiburg, een echt ecologisch alternatief met passiefhuizen die helemaal draaien op het vermogen van een simpel stoomstrijkijzer.
Politieke onwil en conservatisme houden nog steeds heel veel tegen in het milieudebat, maar uiteindelijk hebben we geen andere keuze dan te evolueren in de richting die het boek schetst.
Over boeken, kunst en cultuur
"Als kind wilde ik schrijfster worden, maar ik heb niet genoeg fantasie. Ik kan me wel snel een bepaalde materie eigen maken en die dan omzetten in een concrete tekst."
Bij het verschijnen van het 'Klimaatboek' schreef ze op haar blog: "Ik heb genoten... van het schrijfproces en de samenwerking met redactieteamleden, layoutster en uitgeverij. Voor herhaling vatbaar!"
Boeken maken alvast in grote mate deel uit van haar leefwereld. Ze is een echte omnivoor, leest zowel fiction als non-fiction. Boeken worden bij haar dan ook gekoesterd. Het liefst zou ze al haar boeken achter glas bewaren.
Ze heeft grote bewondering voor wat mensen met taal kunnen doen. Poëzie is op dat punt het summum.
Maar ook beeldende kunst neemt een belangrijke plaats in. Haar moeder schilderde en zelf realiseerde ze in haar jeugd een paar voortreffelijke keramiekwerken. Haar job bij Beeldende Kunsten en Musea was beslist een mooie ervaring (Het heeft Agalev indertijd heel wat overredingskracht gekost om haar daar weg te halen).
Binnenkort trekt ze naar Londen voor de tentoonstelling van Juan Muñoz, een van haar absolute favorieten. De overzichtstentoonstelling van Pierre Alechinsky in het KMSK Brussel kon ze uiteraard ook niet links laten liggen.
Met een abonnement op het programma van Cultuurcentrum De Werf pikt ze ook regelmatig een voorstelling mee.
People for Earth
Samen met Tom Kestens (frontman 'Lalalover') en Serge de Gheldere (bedrijfsleider 'Futureproofed') richtte zij in 2007 de v.z.w. 'People for Earth' op. Deze vereniging wil het ecologisch-economisch alternatief meer bekendheid geven en mensen rond dit thema samenbrengen.
In eerste instantie werd uitgepakt met de 'Art for Earth-concerten', die meteen de aandacht moesten vestigen op de oplossingen voor de klimaatcrisis. Op 8 december 2007 was het Koninklijk Circus in Brussel het toneel van een groot concert met o.a. Hooverphonic, Filip Kowlier, Stan van Samang, Gert Bettens, Stash,... maar ook standup-comedian Freddy De Vadder naast wetenschappers als Dirk Draulans en schrijvers Anne Provoost en Elvis Peeters.
'The Big Ask' met Thom Yorke (frontman Radiohead) is het meest recente initiatief waarbij 'People for Earth' zich heeft aangesloten. Burgers worden aangespoord hun nationale politici aan te spreken zodat die engagementen aangaan om de reductie van CO2 daadwerkelijk te realiseren via de invoering van een echte klimaatwet, zoals dat ook in het Klimaatboek voorgesteld werd.
http://www.peopleforearth.eu/
De partijpolitiek verlaten om beter aan politiek te kunnen doen!
Op 1 januari verliet Els haar job als beleidsmedewerker bij Groen! om over te stappen naar de taak van Politiek Diensthoofd bij Oxfam Werleldwinkels. Meteen ruilde ze werkplaats Brussel voor Gent.
Meer dan ooit moet ze aan politiek doen, door te lobbyen bij bedrijven en politici voor de fairtradeproducten en bijgevolg voor een rechtvaardiger wereld.
Er moeten zoveel mogelijk verdelers van fairtradeproducten komen. De eigen Oxfam-wereldwinkels (208) met hun 7500 vrijwilligers zijn in dat circuit van groot belang omdat ze ook een bijzondere taak hebben inzake sensibilisering.
Nu al zijn er in gewone winkels en warenhuizen fairtrade- en keurmerkproducten (bvb. 'Max Havelaar) te koop. Dat moet uiteraard constant uitgebreid worden. Het uiteindelijke doel is dat alle producten van 'eerlijke handel' getuigen, zodat producenten, waar ook ter wereld, een eerlijke prijs voor hun producten krijgen, terwijl er gezorgd wordt voor menswaardige arbeidsomstandigheden met tevens aandacht voor het milieu.
Er wacht haar bij Oxfam best nog een uitdagende taak.
Maar ook op het plaatselijke vlak heeft ze zich in deze geëngageerd als voorzitter van de 'trekkersgroep' om van Aalst een 'fairtradegemeente' te make. Daarvoor moet de stad overtuigd worden om duurzamer in te kopen, winkels en horeca aangezet om faitradeproducten te verkopen en bedrijven ertoe gebracht om dergelijke producten te produceren.
http://www.oww.be/homepage.html
Meer dan ooit is ze er klaar voor om de ecologisch-economische en sociale boodschap uit te dragen.
Waar ze over pakweg 10 jaar staat, weet ze uiteraard zelf niet.
Misschien heeft ze tegen die tijd genoeg fantasie om de ultieme roman te schrijven... en is Chipka intussen omgevormd tot een natuurpark langs de Dender.
Dan gaan we haar in elk geval nog eens bezoeken!
artspotter voor 'waterschoenen.blogspot.com' en 'aalstdailyphoto.blogspot.com'
Bezoek Els Keytsman op haar blog:
http://www.keytsman.be/blog/
Tot voor kort was ze in deze stad gemeenteraadslid voor Agalev/Groen!, maar dat mandaat liet ze (met enige pijn in het hart) staan om begin 2008 met ongebonden politieke handen aan de slag te gaan als Diensthoofd Politiek bij Oxfam Wereldwinkels.
De voorgeschiedenis
De familiale roots liggen in Schorisse, waar haar grootvader voor de politieke genen zorgde. Als schepen van de toenmalige PVV voerde deze liberaal vrijheid, vrijzinnigheid en sociale bewogenheid hoog in het vaandel.
Haar ouders kozen allebei voor een onderwijs-job (in Herzele) en gingen in Sint-Lievens-Houtem wonen. Tot 1990 speelde het schoolse en familiale leven van Els zich daar af.
Op haar achttiende trok ze naar Aalst om er bedrijfsmanagement te studeren. Ze kwam, zag en... bleef hier uiteindelijk wonen.
Vanaf 1993 ging ze aan de slag voor het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, aanvankelijk bij de dienst Budgettering en vanaf 1996 als deskundige bij Beeldende Kunsten en Musea, waar ze mee instond voor begroting en toelagen aan kunstenaars.
Intussen was ze als werkstudent naar de VUB getrokken, waar ze in 2002 zou afstuderen als Licenciate Toegepaste Economische Wetenschappen.
Stilzitten was (en is) duidelijk niet aan haar besteed.
In 1999 voelde ze ook de politieke microbe in haar genen werken. Mede als reactie op de score van het toenmalig 'Vlaams Blok' in Aalst zocht ze contact met Joost Callebaut, de vertegenwoordiger van Agalev in de Aalsterse politiek (waar ze vanaf 2002 zelf in de gemeenteraad zetelde).
Ze werd toen ook snel opgemerkt door de nationale structuren van de groene partij. Zo kwam ze op het kabinet van minister Magda Aelvoet terecht, een samenwerking waarop ze, ook vandaag nog, met veel voldoening terugkijkt. Intussen boekte ze ook op nationale verkiezingslijsten een paar mooie persoonlijke scores.
Tot het einde van 2007 werkte Els als beleidsmedewerker voor de partij Groen!. Daar stond ze o.a. mee in voor de groene visie op volksgezondheid, energie en klimaat.
Het klimaatboek
Klimaatverandering en ecologie werden op korte tijd, mede door de wereldwijde acties van Al Gore, onderwerpen die doordrongen tot ons dagelijks leven.
In 2007 schreef Els samen met wetenschapper Peter Tom Jones 'Het klimaatboek' (Het klimaat. Pleidooi voor een ecologische omslag - Epo, 2007), waarin wereldwijde problemen omtrent klimaat, energie en ecologie vertaald worden van theorie naar de praktijk.
Vertrekkend vanuit de meest recente wetenschappelijke vaststellingen omtrent het klimaat op deze planeet, schetst het boek een serie concrete ingrepen op individueel, Vlaams-Belgisch en mundiaal vlak om de levenskwaliteit op deze planeet te verbeteren.
Eén van de sleutelwoorden is 'ecologische economie'!
Eén van de allereerste sectoren waarin de omslag naar duurzaamheid moet verwezenlijkt worden is de energie. Ieder van ons kan en moet de klik maken naar een beperking van het verbruik en een geleidelijke overstap van fossiele naar alternatieve energiebronnen.
In de eigen woning kunnen we allemaal zorgen voor een veel efficiënter gebruik van energie door bijvoorbeeld de installatie van spaarlampen, LED-lampen of zelfs 'daglichtlampen' (die het buitenlicht capteren en omzetten).
Een andere simpele ingreep is de installatie van een stroomonderbreker, waarmee je alle toestellen echt uitschakelt (een TV, DVD, microgolfoven of andere toestellen verbruiken enorm veel stroom in de slaapstand of via het ingebouwde klokje).
De overheden moeten maatregelen nemen die meteen de individuele mensen ten goede komen (bijvoorbeeld rechtstreekse betoelaging voor isolatie of installatie van zonnepanelen). Ze moeten ook zorgen voor een goeie wetgeving zodat de bedrijven en producenten volgen.
Uiteindelijk moeten we evolueren naar een productie van goederen in een 'cradle to cradle'-systeem, waarin het afval van het ene bedrijf de grondstof voor een ander wordt.
http://www.klimaatboek.be/
'Verbeter de wereld... begin bij jezelf' is voor Els Keytsman een echt uitgangspunt. De individuele energiemaatregelen waarvan hoger sprake, past ze uiteraard allemaal zelf toe in de eigen woning. Maar het gaat ook ruimer met bijvoorbeeld plannen voor een auto-deel-project in Aalst.
Het stadsvoorbeeld bij uitstek is Freiburg, een echt ecologisch alternatief met passiefhuizen die helemaal draaien op het vermogen van een simpel stoomstrijkijzer.
Politieke onwil en conservatisme houden nog steeds heel veel tegen in het milieudebat, maar uiteindelijk hebben we geen andere keuze dan te evolueren in de richting die het boek schetst.
Over boeken, kunst en cultuur
"Als kind wilde ik schrijfster worden, maar ik heb niet genoeg fantasie. Ik kan me wel snel een bepaalde materie eigen maken en die dan omzetten in een concrete tekst."
Bij het verschijnen van het 'Klimaatboek' schreef ze op haar blog: "Ik heb genoten... van het schrijfproces en de samenwerking met redactieteamleden, layoutster en uitgeverij. Voor herhaling vatbaar!"
Boeken maken alvast in grote mate deel uit van haar leefwereld. Ze is een echte omnivoor, leest zowel fiction als non-fiction. Boeken worden bij haar dan ook gekoesterd. Het liefst zou ze al haar boeken achter glas bewaren.
Ze heeft grote bewondering voor wat mensen met taal kunnen doen. Poëzie is op dat punt het summum.
Maar ook beeldende kunst neemt een belangrijke plaats in. Haar moeder schilderde en zelf realiseerde ze in haar jeugd een paar voortreffelijke keramiekwerken. Haar job bij Beeldende Kunsten en Musea was beslist een mooie ervaring (Het heeft Agalev indertijd heel wat overredingskracht gekost om haar daar weg te halen).
Binnenkort trekt ze naar Londen voor de tentoonstelling van Juan Muñoz, een van haar absolute favorieten. De overzichtstentoonstelling van Pierre Alechinsky in het KMSK Brussel kon ze uiteraard ook niet links laten liggen.
Met een abonnement op het programma van Cultuurcentrum De Werf pikt ze ook regelmatig een voorstelling mee.
People for Earth
Samen met Tom Kestens (frontman 'Lalalover') en Serge de Gheldere (bedrijfsleider 'Futureproofed') richtte zij in 2007 de v.z.w. 'People for Earth' op. Deze vereniging wil het ecologisch-economisch alternatief meer bekendheid geven en mensen rond dit thema samenbrengen.
In eerste instantie werd uitgepakt met de 'Art for Earth-concerten', die meteen de aandacht moesten vestigen op de oplossingen voor de klimaatcrisis. Op 8 december 2007 was het Koninklijk Circus in Brussel het toneel van een groot concert met o.a. Hooverphonic, Filip Kowlier, Stan van Samang, Gert Bettens, Stash,... maar ook standup-comedian Freddy De Vadder naast wetenschappers als Dirk Draulans en schrijvers Anne Provoost en Elvis Peeters.
'The Big Ask' met Thom Yorke (frontman Radiohead) is het meest recente initiatief waarbij 'People for Earth' zich heeft aangesloten. Burgers worden aangespoord hun nationale politici aan te spreken zodat die engagementen aangaan om de reductie van CO2 daadwerkelijk te realiseren via de invoering van een echte klimaatwet, zoals dat ook in het Klimaatboek voorgesteld werd.
http://www.peopleforearth.eu/
De partijpolitiek verlaten om beter aan politiek te kunnen doen!
Op 1 januari verliet Els haar job als beleidsmedewerker bij Groen! om over te stappen naar de taak van Politiek Diensthoofd bij Oxfam Werleldwinkels. Meteen ruilde ze werkplaats Brussel voor Gent.
Meer dan ooit moet ze aan politiek doen, door te lobbyen bij bedrijven en politici voor de fairtradeproducten en bijgevolg voor een rechtvaardiger wereld.
Er moeten zoveel mogelijk verdelers van fairtradeproducten komen. De eigen Oxfam-wereldwinkels (208) met hun 7500 vrijwilligers zijn in dat circuit van groot belang omdat ze ook een bijzondere taak hebben inzake sensibilisering.
Nu al zijn er in gewone winkels en warenhuizen fairtrade- en keurmerkproducten (bvb. 'Max Havelaar) te koop. Dat moet uiteraard constant uitgebreid worden. Het uiteindelijke doel is dat alle producten van 'eerlijke handel' getuigen, zodat producenten, waar ook ter wereld, een eerlijke prijs voor hun producten krijgen, terwijl er gezorgd wordt voor menswaardige arbeidsomstandigheden met tevens aandacht voor het milieu.
Er wacht haar bij Oxfam best nog een uitdagende taak.
Maar ook op het plaatselijke vlak heeft ze zich in deze geëngageerd als voorzitter van de 'trekkersgroep' om van Aalst een 'fairtradegemeente' te make. Daarvoor moet de stad overtuigd worden om duurzamer in te kopen, winkels en horeca aangezet om faitradeproducten te verkopen en bedrijven ertoe gebracht om dergelijke producten te produceren.
http://www.oww.be/homepage.html
Meer dan ooit is ze er klaar voor om de ecologisch-economische en sociale boodschap uit te dragen.
Waar ze over pakweg 10 jaar staat, weet ze uiteraard zelf niet.
Misschien heeft ze tegen die tijd genoeg fantasie om de ultieme roman te schrijven... en is Chipka intussen omgevormd tot een natuurpark langs de Dender.
Dan gaan we haar in elk geval nog eens bezoeken!
artspotter voor 'waterschoenen.blogspot.com' en 'aalstdailyphoto.blogspot.com'
Bezoek Els Keytsman op haar blog:
http://www.keytsman.be/blog/
donderdag 6 maart 2008
Pascal De Pauw stelt tentoon bij galerie c.de vos in Aalst
Pascal De Pauw stelt tentoon bij galerie c. de vos onder de titel:
'Welkom in het land van de grove categorieën'
Over de oorsprong van deze uitspraak zegt hijzelf:
"Op een bepaald moment was ik, zoals altijd, aan het opruimen en, zoals altijd, liep het weer mis. Toen dacht ik: het loopt mis omdat mijn categorieën veel te fijnmazig zijn, zo fijnmazig dat elke categorie slechts één element bevat(!), dus, dacht ik, moet ik eens leren om grovere categorieën te gebruiken/ontwikkelen. (Dat was ook in de tijd dat Sien mij hielp met opruimen en precies ook altijd commentaar in die richting gaf) en zo dacht ik: OK ruimere categorieën dus, welkom in het land van de grove categorieën!
(onnodig te zeggen dat het niks uitgehaald heeft natuurlijk)
Onnodig te zeggen dat het niet eenvoudig is om deze kunstenaar in één visie te doorgronden. We proberen hem even te volgen in de opbouw van zijn oeuvre. Hier volgt het verslag van een poging...
Pascal De Pauw is een kunstenaar-ambachtsman met wetenschappelijke achtergrond, een verzamelaar van beelden, woorden, gedachten, ontmoetingen,... die hij opslaat in zijn archief van 'opschrijfboekjes'.
Af en toe ontstaat (met een zekere graad van toevalligheid) uit dat archief een individueel project, waarvoor hij dan flink experimenteert met materialen, vormen en technieken om vervolgens zijn project op grote schaal uit te werken.
Hij werkt met sobere, arme materialen (bvb. golfkarton, afvalhout, hardboard, tape,...). De gebruikte materialen spelen een heel grote rol in wat hij wil uitbeelden. Uiteindelijk creëert hij een nieuwe ruimte binnen de bestaande ruimte, waardoor ook de toeschouwer meegenomen wordt van de bestaande naar de nieuw gebouwde wereld, waar hij terechtkomt in een soort meditatieve omgeving.
Pascal De Pauw @ Galerie c. de vos
Bij galerie c. de vos toont hij ondermeer twee kamervullende projecten.
Vooraan in de galerie staat een aangepaste opstelling van zijn 'container-project', in 2007 gemaakt voor de tentoonstelling 'Made in Gent' (een event voor mode, kunst, muziek, design, fotografie op het Sint-Pietersplein), waarbij 30 deelnemers elk een container ter beschikking kregen. Pascal De Pauw bezorgde zijn container een gedeeltelijke tweede binnenhuid van golfkarton, waarin hij de tekst van een (aangepast) gedicht letter per letter uitsneed. De vloer werd bekleed met geometrische hardboardplaten, die perfect gezaagd werden voor de gekartelde containerwand. De verwijzing naar René Heyvaert is geen toeval, maar berust op de toevallige gelijkenis inzake vormgeving (de gekartelde 'toiles cirées' bij Heyvaert).
In het tuinpaviljoen vind je onder andere de maquette van het 'Huis voor twee bevriende kunstenaars'. Hiervoor vond hij zijn inspiratie bij Thomas Schütte met zijn 'Huis voor twee vrienden'(1983)(Stichting De Pont - Tilburg NL). Ook hier kiest hij voor een heel precieze afwerking als een 'ambachtsman': het moet constructief en technisch allemaal perfect zijn.
Pascal De Pauw @ Galerie c. de vos
Op de verdieping krijg je zicht op een deel van het 'archief' en 'laboratorium'. Hier heeft vriendin Sien (zelf opleidingen glaskunst&keramiek + textielontwerp Sint-Lucas) een keuze gemaakt uit de aantekeningen van Pascal en daaruit zes zeefdrukken gemaakt (druk in 10 exemplaren).
Pascal De Pauw @ Galerie c. de vos
Hier vind je ook het enige schilderij(tje) uit de tentoonstelling. Een blik van Sien zorgt voor een extra dimensie.
Wij wijzen U graag op het grote getekende werk in het tussenzaaltje 'De coördinatenmachine', het beeld van een grote industriële machine gebouwd rond een slingerende struik die symbool staat voor het 'veel te complexe', de chaos!
Let ook op het kamervullend werk met de D van Denkvermogen (en de onderliggende verwijzing naar het gebrek aan Doorzettingsvermogen). De vloer refereert aan het werk van El Lissitzky (Van Abbe - Eindhoven NL).
Pascal De Pauw @ Galerie c. de vos
Pascal De Pauw is een vakman die, mijns inziens, beschikt over wat in Van Dale 'serendipitieit' genoemd wordt: het talent om met behulp van toeval en intelligentie een niet gezochte vondst te doen.
Nog tot 13 april
do-vr-zat 14-18 uur
zon 10.30-13.30 uur
en na afspraak
in galerie c. de vos oude gentbaan 295-297 9300 AALST
gesloten 22, 23 & 29 maart
Pascal De Pauw (°1971) woont en werkt in Gent. Na een opleiding tot bio-ingenieur scheikunde (1994, Universiteit Gent), koos hij voor de optie schilderkunst in Sint-Lucas Gent, waar hij in 2002 afstudeerde.
Hij werd genomineerd voor de Provinciale Prijs Beeldende Kunsten 2005 (Oost-Vlaanderen)