donderdag 29 oktober 2020

CATHARINA DHAEN met SOLO en BOEK bij Sofie Van de Velde Gallery (Antwerpen)

 

Catharina Dhaen

 'Through the looking-glass'

solo exhibition

 29.10.20

First day of the exhibition

14.00 - 20.00

Gallery Sofie Van de Velde (South)




© Catharina Dhaen & 
Sofie Van de Velde Gallery


29.10.20 - 22.11.20 

Gallery Sofie Van de Velde proudly presents the first solo exhibition of Catharina Dhaen. On the occasion of the exhibition there will be a book published of the artist.  

Gallery Sofie Van de Velde (South) 
Vlaamsekaai 74-75 
2000 Antwerp 


The gallery is open: 

Tuesday-Sunday 

13:00-18:00 


‘My approach to painting is based on sensitivity’, she says. 'The way I paint comes from an insecurity. Painting is a slow process, one where you make many mistakes along the way. I often wonder whether or not it’s too frivolous, or too polished. Even if the slightest detail is off, I will immediately cover it with another layer of paint, painting and ‘unpainting’. So, I guess there is an insecurity, but at the same time, a tension unfolds between what is seen and what remains hidden. And that is an integral part of my work, it shapes and molds all the different ways it can be read.’ 

Catharina is a woman of many interests. While describing her paintings, she often refers to literature and poetry. ‘There are many things at stake when I paint’ she says. ‘It’s never my intention to create a picture in the sense of portraying a specific subject. When I’m painting, I allow certain things to take shape. Sometimes, an image imposes itself. They are like characters coming on stage.’ 

‘My work may seem happy and colorful, it also invokes a sense of free-spiritedness, of doing whatever I like. But it’s exactly this radical way of claiming my freedom that provides me with a framework in which I can create exactly what I want. It’s a liberty I have created quite carefully. And despite the surface’s playfulness, there lingers this interplay of seducing and betrayal and any questions it might arise.' 

'You may not see it at first sight, but my work is always linked with my autobiographical story. Many motifs or shapes recur: they are elements from my life and they figure in my paintings. While I’m working, they come forward and I acknowledge them. Or at least recognize their place on my canvas. They come in various symbols that all have personal connotations. But my paintings are not reproductions of them, but rather interpretations. They show the intangibility of my thoughts and feelings.’ 

‘Writing poetry and literature has laid the foundation of my painting practice. I’m very much drawn towards so called ‘painters’ painters’, like Raoul De Keyser and Ilse D’Hollander, to name a few, who have really created a voice and a language in paint. Language as an image, basically. I have always loved painters whose works you can read like a poem. The question of whether something is abstract or figurative is irrelevant to me, a painting moves on a spectrum.'

(Text: Sofie Van de Velde Gallery)



Catharina Dhaen, book launch 
Thursday 28.10.2020
14-20h

Available at the gallery


Art Spotter / Waterschoenen

dinsdag 27 oktober 2020

Vrienden van het S.M.A.K.: Editie uitgelicht... Remo SALVADORI




VRIENDEN VAN HET S.M.A.K.




Remo Salvadori, 1988 
zeefdruk in kleur 60 x 80 cm 
nummer 91/100 

In perfecte staat.
Prijs: 500 euro
Wie eerst e-mailt, heeft: info@vriendensmak.be.



Remo Salvadori (°1947, Cerreto Guidi) vestigde zich in het begin jaren zeventig tussen de kunstenaars van de Arte Povera en het conceptualisme, in de regio rond Milaan.

Zijn belangrijkste focus is de ruimte, die hij gebruikt als een bron van creatieve psychische energie. Zijn atelier wordt in zijn werk vaak gebruikt en getransformeerd in de spirituele resonanties die omgevingen en objecten aannemen in zijn werk.

De werken zijn gebaseerd op de conceptuele en formele dialectiek tussen interieur en exterieur, uniciteit en veelheid, spiritualiteit en materialiteit. Geometrische vormen die worden geïnterpreteerd als symbolen, komen terug in veel sculpturen en installaties: het vierkant bijvoorbeeld, een indicator van de aardse dimensie, tegenovergesteld aan de cirkel, een metafoor voor de hemelgeometrieën.

Remo Salvadori heeft geëxposeerd in Fondazione Querini Stampalia in Venetië (2005) en MAXXI in Rome (2012). Hij werd uitgenodigd voor de Biënnale van Venetië in 1982, 1986 en 1993 en voor Documenta in Kassel in 1982 en 1992.

Jan Hoet nodigde hem uit voor de memorabele groeptentoonstelling Chambres d'amis in Gent (1986) en Documenta (1992).



Jan Hoet voor het werk van Remo Salvadori 
tijdens Documenta 1992. 
(Foto: Stefan Dewickere)



Remo Salvadori, La stanza dei verticali, 1995 – 2000, 
MAXXI Museo nazionale delle arti del XXI secolo, 
(foto: Agostino Osio, courtesy Fondazione MAXXI)



Volg op instagram! @vriendensmak

Art Spotter / Waterschoenen








vrijdag 23 oktober 2020

Op stap in het M HKA: MEER dan 'MONOCULTURE'... (Antwerpen)


Dat ik de afspraak voor de persvoorstelling van 'MONOCULTURE' op een foute dag genoteerd had, zorgde er vanzelfsprekend voor dat ik heel wat deskundige uitleg moest missen, maar leverde mij dan wel het voordeel op dat ik later alle hoekjes van het museum op eigen snelheid kon ontdekken.

Het werd dus zeker niet alleen 'Monoculture', maar een mix van vaste collectiestukken, de boeiende wereld van Nicole Van Goethem, 'Slapend in een andere dimensie' met Basim Magdy, de duistere schimmenwereld van Ekatarina Muromtseva, kunstenaarsboeken van Rein Dufait en Dieter Roth,... en tussendoor nog ander fraais.


M HKA

'Welkom in ons museum, we zijn blij dat u er bent."
Zo begint de kleine museumgids die u bij het begin van de collectiepresentatie kan meenemen.

Het M HKA is de 'formele erfgenaam' van het in 1970 opgerichte ICC (Internationaal Cultureel Centrum) en dankt haar startcollectie aan de Stichting Gordon Matta-Clark.

In 1982 werd door de Vlaamse Overheid beslist tot de oprichting van het M HKA en in 1987 kon het museum in haar eigen gebouwen voor het eerst uitpakken met een tentoonstelling uit die startcollectie.

Sindsdien werd het gebouw stelselmatig uitgebreid in functie van de activiteiten.


Grondplan M HKA

Onze eerste afspraak maken we met de collectiepresentatie.

Belgische en internationale kunstenaars houden er elkaar gezelschap in een sterke mix van iconische werken. Het zijn uiteraard niet de minsten die hier een plek gekregen hebben.

We laten ons in eerste instantie bekoren door de 'pijnlijke' dromen van Jan Fabre, terwijl Jef Geys vanuit de verte in zijn 'zwarte overall' toekijkt. 
Tussen die twee houdt Otobong Nkanga zich perfect staande in een kwetsbare wereld.
Je blik wordt hier aangezogen door verschillende hotspots.

Let maar op de interactie tussen de deuren van Gordon Matta-Clark en Ilya & Emilia Kabakov.
Luc Tuymans schittert met zijn 'Vlaams dorp' en onderzoekt de schraalheid in 'Hotelkamer'.
Michelangelo Pistoletto verruimt met zijn spiegel de blik op de kijker en de omgeving.
Noteer ook Marlene Dumas, Cindy Sherman, Dirk Braekman,... en laat u bij het buitengaan begeleiden door de minimalistische lichtsculptuur van Dan Flavin.

Maar er is meer...


Uit de Permanente Collectie
Jan Fabre, Ik aan het dromen
Op de achtergrond: 
Jef Geys, Zwarte overall

***

De ronde zaal is gereserveerd voor een eerbetoon aan Nicole van Goethem (1941-2000), die voor haar korte tekenfilm 'Een Griekse tragedie' in 1987 (als enige Belgische ooit) een Oscar won.

Beeld uit 'Een Griekse Tragedie'
Nicole van Goethem

In die film toont Van Goethem met zachte humor begrip voor de menselijke zwakheden: drie kariatiden ondersteunen al eeuwenlang een tempel en doen al het mogelijke om het gebouw stabiel te houden, maar de verder afbrokkelende tempel maakt hun werk steeds zinlozer.

Maar haar werk omvatte veel meer dan deze film. We krijgen hier een schitterend overzicht van haar bijzonder geëngageerd tekenwerk in cartoons, ontwerpen voor affiches, e.a.


Nicole van Goethem

Met thema’s als feminisme, activisme, sociale zekerheid, pensioenen en kinderrechten is Van Goethem's maatschappijkritisch en humoristisch werk nog bijzonder hedendaags en actueel. Maar twintig jaar na haar overlijden blijft haar artistieke praktijk onbekend bij het grote publiek. Daar hopen de organisatoren verandering in te brengen.


Overzicht Nicole Van Goethem
in de ronde zaal

***

Welkom in de 'grot van Plato', met dank aan Ekatarina Muromtseva.

"Ekaterina Muromtseva (Moskou, 1990) studeerde filosofie en volgde vervolgens een schilder- en tekenopleiding aan de Rodchenko Art School, waarna ze ook de documentaire richting binnen de fotografie en videokunst doorliep.

De kern van haar oeuvre zijn de schimmen uit het verleden die Muromtseva een plaats tracht te geven in het heden. Ze onderzoekt het donkere verleden van de Sovjetunie om het nieuwe heden van Rusland te belichten.

Ekaterina Muromtseva’s werk Quarter to twelve is een zaalvullende installatie waarin met behulp van projectieapparatuur en gloeilampen tekeningen op transparanten worden geprojecteerd op drie muren. Zo wordt een schaduwtheater gecreëerd met bewegende beelden van een reeks figuren, mechanismen en dieren. De figuren overlappen elkaar of vloeien in elkaar over, en vormen zo een aaneenschakeling van scènes over het leven. De afgebeelde parade is constant in beweging, en cirkelt samen met het sociale ritme en het ritme van de geschiedenis op ‘de muziek van de revolutie’. Doorheen dit alles hoort men als een echo uit het verleden het gedicht De twaalf van de Russische dichter Aleksandr Blok, het eerste Russische literaire werk over de periode na de revoluties in het begin van de twintigste eeuw. Quarter to twelve vertelt over het gevoel van collectieve verwachting en permanente veranderingscyclus. De revolutie verandert van een radicale in een progressieve beweging, en van een postindustriële samenleving gaan we over naar een netwerksamenleving."

(Tekst M HKA)


Art Spotter meets Ekatarina Muromtseva
@ Quarter to Twelve

***

We stappen nu naar het andere uiteinde van het museum voor de presentatie van Bassim Magdy: Slapend in een andere dimensie.


Basim Magdy's veelzijdige praktijk - die zowel video, schilderkunst, fotografie als tekst omvat - presenteert een hallucinant en satirisch universum, waarin noties van het verleden, het heden en de toekomst zich binnen één en hetzelfde gebied bewegen. Zijn voorstellingen van droomscenario's verbeelden alternatieve realiteiten die veelal een reflectie zijn op dogma's en autoritarisme. Met deze eerder bonte buitenwereldse taferelen weerspiegelt Magdy's oeuvre gebeurtenissen en ontwikkelingen in onze eigen wereld, ongeacht of dit nu diplomatieke, burgerlijke, technologische of rituele aangelegenheden zijn. De beelden zijn noch utopisch, noch dystopisch en situeren zich op een of andere manier binnen een meer dubbelzinnig domein. Ze vertellen ons over het letterlijke onvermogen van de menselijke psyche om nieuwe wegen naar de toekomst te openen, waarbij steeds opnieuw dezelfde ideeën en fouten worden herhaald in een banale, maar gewelddadige cyclus van actie en mislukking.

Zijn solotentoonstelling in het M HKA, getiteld Asleep in Another Dimension, beschouwt het menselijk gedrag, in het bijzonder dat van individuen, maar ook van samenlevingen, van binnenuit. De verzameling van werken omvat Magdy's recente film New Acid (2019) als centraal element, samen met twee wandteksten en een selectie van nieuwe en recente schilderijen die een uitbreiding vormen op de ideeën van de film. Dieren die in New Acid voorkomen gaan een abstracte dialoog aan, stellen vragen, reflecteren over hun bestaan en het menselijk gedrag, maar ook over meer intrinsieke kwesties zoals menselijke constructies als racisme, nationalisme en traditie. Voor Magdy staan deze sterke krachten centraal in de tentoonstelling, temidden van een groep figuren die gekenmerkt worden door broosheid en ontgoocheling.

Basim Magdy nodigt je uit voor een samenwerking: transformeer de foto's en video's die je van het werk in deze tentoonstelling maakt. Creëer je eigen verhalen, parodieën, sms-conversaties, vertel hoe het werk aanvoelde, of voeg gewoon filters, stickers of digitale doodles toe.

Klaar? Deel je creaties op Instagram met de hashtag #DearBasim en de vermelding @mhkamuseum en @Basim.Magdy

(Tekst: M HKA)


Bassim Magdy@In Situ ruimte

***

Vlakbij zit ook de thuisbasis van het CKV (Centrum Kunstarchieven Vlaanderen), dat zich toelegt op de zorg voor hedendaagse kunstarchieven in Vlaanderen.
Maar dat is misschien stof voor een toekomstige bijdrage in Waterschoenen.
 
Net voor de trap naar 'Monoculture' werpen we nog een blik op een niet te missen PANAMARENKO.



Op naar 'Monoculture'


"De tentoonstelling MONOCULTURE – Een recent verhaal gaat uit van het idee dat elk begrip van 'multicultuur', een analyse van 'monocultuur' impliceert. Het maatschappelijk concept van monocultuur kan worden gedefinieerd als de homogene uitdrukking van de cultuur van één enkele sociale of etnische groep."

"Het project wil het begrip monocultuur met een open blik benaderen. Veeleer dan een antithese te poneren wil het streven naar een analyse van wat monocultuur is, en dit onderwerp niet alleen vanuit een historisch, sociaal, cultureel en ideologisch perspectief benaderen, maar ook vanuit een filosofisch, linguïstisch en zelfs agrarisch oogpunt."


Monoculture... Afrika

"MONOCULTURE wil verkennende configuraties rond kunst, ideeën en propaganda formuleren. Naast verschillende bestaande voorbeelden van door natiestaten gesanctioneerde officiële cultuur, was een van de meest opvallende historische voorbeelden van ideologische monocultuur binnen het culturele domein de beruchte Entartete Kunst-tentoonstelling die in nazi-Duitsland werd gehouden. Het nazisme stelde de modernistische avant-garde als een aberratie voor en zocht in plaats daarvan naar een resoluut etnocentrische opvatting van de cultuur, geïnspireerd op een Grieks-Romeinse beeldtaal. "

(Tekstfragmenten: M HKA)


Monoculture
Kerry James Marshall, Untitled, 1998-1999
Collectie M HKA
Houtsnede in 12 panelen

Monoculture
Andy Warhol, I Like America and America Likes Me, 1974
VERDEC Collection

Monoculture
Mladen Stililinovic
An Artist Xho Cannot Speak English Is NO Artist, 1992
Courtesy Galerie Martin Janda


MONOCULTURE – Een recent verhaal maakt deel uit van 'Our Many Europes', een project van de confederatie 'L'Internationale', gesubsidieerd door de Europese Unie.

In ons artikel 'Artists in Quarantaine' (Waterschoenen 23 april 2020) kwam de confederatie L'INTERNATIONALE, waarvan M HKA deel uitmaakt reeds ter sprake.


TOT 24 JANUARI 2021


***

We gaan nog een verdieping hoger en komen in de cafetaria voorbij de muurschildering die Keith Haring in 1987, vlak voor de opening van het museum maakte.



***

Nog een verdieping hoger worden we vergast op de kunstenaarsboeken van Rein DUFAIT en Dieter ROTH.
Dit overzicht is nog even verlengd tot 5 november 2020.



Rein Dufait & Dieter Roth
@ INBOX


***

Lukt het om nog één trapje hoger te komen, dan krijgt u er tot 8 november nog een extraatje bij.

© Kohei Yoshiyuki

CCINQ is een ruimte voor beeldende kunst waar twee individuele kunstenaarspraktijken tegenover elkaar worden gesteld. De toeschouwer wordt direct geconfronteerd met een radicale, strakke en eenvoudige opstelling: een confrontatie die telkens één werk van iedere kunstenaar samenbrengt. Uit dit "duel" ontstaat uitwisseling en actie. Deze twee artistieke standpunten richten zich niet alleen op elkaar, maar laten ook toe dat er een dialoog plaatsvindt.

Kunstenaars:

Shigeko Kubota & Patrick Carpentier

Kohei Yoshiyuki & Nicolas Leroy


***

M HKA
Museum voor Hedendaagse Kunst Antwerpen
Leuvenstraat 32
2000 ANTWERPEN


Art Spotter / Waterschoenen

dinsdag 20 oktober 2020

TENTOONSTELLINGEN DIE IK GRAAG ZOU ZIEN...

 

Tentoonstellingen die ik graag zou zien... maar in deze vreemde tijden staan er tussen droom en daad niet alleen wetten, maar ook nogal wat praktische bezwaren in de weg... om te zwijgen van weemoedigheid die niemand kan verklaren en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat...

Maar goed, misschien lukt het toch hier en daar een keertje en dan hoort U er vast in deze blog nog wel iets van.

 

BOZAR

(Brussel) 

Philippe Vandenberg. Molenbeek


© Philippe Vandenberg & 

Estate Philippe Vandenberg



***




Kunstgalerij De Mijlpaal

Heusden-Zolder

 

Commedia dell'Arte



© Ick Reuvis



© Karin Borghouts



***


VERBEKE FOUNDATION


Stekene



Panamarenko Tribute Part II 
- Journey To The Stars -

Panamarenko

***

Tracey Emin
Detail of Love 
30 oktober - 19 december
Xavier Hufkens 
Van Eyckstraat 44 & St-Jorisstraat 107

Tracey Emin verkent liefde, verlies en verlangen in 
haar nieuwe soloshow bij Xavier Hufkens

Tracey Emin

***

ZENO X
Antwerpen


© Patrick Van Caeckenbergh

***

Tim Van Laere Gallery
Antwerpen

Adrian GHENIE

© Adrian Ghenie

***

Galerie Nathalie Obadia

Brussel

Rita BANERJEE

'Irresistible Earth'


© Rita Banerjee


***


BRUSSEL

KONINKLIJKE MUSEA VOOR 
SCHONE KUNSTEN




Met de tentoonstelling BE MODERN zetten de KMSKB de collectie moderne en hedendaagse kunst uit binnen- en buitenland in de kijker. Een selectie van een 150-tal schilderijen, sculpturen, werken op papier, installaties en moving images schetst het wervelend avontuur van de moderne beeldende kunst.

De bloemlezing is even divers en rijk als de verzameling zelf en biedt een chronologisch overzicht aan de hand van drie wisselende thema's. Vrijheid en experiment vormen de verbindende sleutelconcepten. Een eerste focus in de selectie is gericht op de emancipatie van lijn en kleur en de ontwikkelingen naar een radicaal abstracte beeldende taal. Een tweede is georiënteerd op vrij materiaalgebruik, de wijzigende rol van het object en het perspectief van de conceptuele kunst. Tenslotte gaat de aandacht naar de veranderende verhoudingen tussen mens en wereld in de twintigste eeuw en de existentiële vragen die hiermee gepaard gaan. Visueel dynamisch nodigt deze opstelling uit tot een nieuwe kijk op de collecties, een wisselende blik op zowel de grote namen van het internationale modernisme als haar Belgische vertegenwoordigers. 

Een aanvullend luik – opgesteld in Patio+2 – toont de esthetische omwenteling die de Amerikaanse minimalistische beweging teweegbracht. Dit deel van de tentoonstelling laat ook drie uitzonderlijke werken van de kunstenaar Frank Stella (geb. 1936) zien uit een privéverzameling. Ook Bill Viola's "Purification" - een indrukwekkende video-installatie in de vorm van een tweeluik - wordt (apart) tentoongesteld in de Berheimzaal. [Met de steun van blackflag]


© Christo

Op niveau -3 gaat de aandacht uit naar recente aanwinsten waarvan het merendeel voor het eerst aan het publiek wordt getoond: Roger Ballen, Georges Meurant, Chéri Samba, Agnès Guillaume, Rinus van de Velde, Emmanuel Van der Auwera,...

(uit de website van KMSK Brussel)

***

Art Spotter / Waterschoenen



vrijdag 16 oktober 2020

SPECIALE RONDLEIDINGEN in NL en EN bij Jean DUBUFFET in Centre de la Gravure (La Louvière)

 



6 speciale rondleidingen om de tentoonstelling te ontdekken

De tentoonstelling ‘Jean Dubuffet. Le preneur d’empreintes’ dompelt ons op buitengewone wijze in de lithografische experimenten van de kunstenaar onder. De diversiteit van de 300 kunstwerken (lithografieën, schilderijen, boeken, assemblages…) van Jean Dubuffet getuigt van zijn vindingrijkheid. Het gaat om de pijler van zijn creaties en gedachten.





Meer informatie :


met verschillende LINKS naar PERSARTIKELS




RESERVEER UW BEZOEK :



Art Spotter / Waterschoenen



dinsdag 13 oktober 2020

Danny COBBAUT & Wouter BOLANGIER met 'Reflections of a memory' (Aalst)

 

Toen de uitnodiging van deze tentoonstelling mij bereikte, was ik meteen geïntrigeerd door de titel 'REFLECTIONS OF A MEMORY', gedrukt op een zilverkleurig spiegelkarton.

In 'TIPS VAN WATERSCHOENEN' kondigde ik het gebeuren dan ook aan en een paar dagen geleden kon ik eindelijk zelf gaan kijken.

De hoofdrolspelers, Danny COBBAUT (Aalst, °1957) en Wouter BOLANGIER (Aalst, °1964) keren met hun werk letterlijk terug naar de stad van hun jeugd.

Een leegstaande winkel in de 'Pieter Van Aelst Passage' toverden ze in geen tijd om tot een heuse (tijdelijke) kunstruimte, waar menig galeriehouder met veel plezier zou voor tekenen.


Pieter Van Aelst Passage
tussen Nieuwstraat en Kattestraat
Aalst

Het werk van de schilder en de glaskunstenaar mag dan heel verschillend van aard zijn, in de tentoonstelling wordt duidelijk dat het veel dichter bij elkaar aanleunt dan je vooraf durft te vermoeden.
Ook letterlijk weerspiegelen ze elkaars werk, hun werk ondersteunt elkaar, raakt zelfs letterlijk verbonden zoals in sommige ronde spiegels van Bolangier, waarachter schilderijen van Cobbaut komen piepen , of wanneer Danny Cobbaut de glazen objecten van zijn collega mee schildert in zijn eigen portretten.

Toch slagen ze er tegelijk wonderwel in om afstand te nemen, hun eigenheid te bewaren.


REFLECTIONS OF A MEMORY


Reflections (overpeinzingen, spiegelbeelden, beschouwingen,...) of a memory (herinnering, geheugen,...).
Naarmate het leven vordert komens er steeds meer herinneringen, geraakt het geheugen steeds meer (over)belast. Gelukkig zijn we ook in staat om een en ander te vergeten (of te verdringen). 


De beide oeuvres verbeelden het leven. Bij Danny Cobbaut toont zich dat in mannelijke, dikwijls naakte portretten, die zich bewegen in een wereld die evolueert tussen rauwheid en tederheid of simpelweg ‘het leven zoals het is’.  Het leven is nu eenmaal geen eeuwige bron van rozengeur en maneschijn.

Zijn grote wandinstallatie met 48 schilderijen vat die levensfilofie samen in een soort storyboard (Cobbaut is ook theatervormgever), in woord en beeld, tussen droom en daad, tussen hoop en wanhoop, tussen 'zwart' en 'wit'...

"I'm not (black) but there's a lot a times
I wish I could say I'm not white"

En wat de toekomst biedt...? Misschien kan de glazen bol van Wouter Bolangier vlak voor de schilderijen een antwoord bieden.

***

De glassculpturen van Wouter Bolangier staan strategisch opgesteld in de ruimte, in dialoog met elkaar en met het werk van collega-kunstenaar Danny Cobbaut. We noteren de losstaande glasobjecten, de spiegelobjecten, de wandspiegels (sommige in combinatie met de schilderkunstige ingrepen van D.C.) en bovendien de spiegelserre waarin de kunstenaar zijn gekleurde glasobjecten voor de nieuwsgierige bezoeker lijkt te verstoppen en waar het spiegelend effect van de wanden tot 'reflection' met de hele omgeving leidt.

Elke glassculptuur is het resultaat van een uiterst zorgvuldig ambachtelijk proces, dat volgens aloude principes uitgevoerd wordt. Het eigenlijke glasblazen gebeurt binnen houten mallen die een gelimiteerde productie mogelijk maken. Nadien kan het inbrengen van een zilveremulsie eventueel tot een spiegeleffect leiden.

De sculpturen van Bolangier presenteren zich als designobjecten, tot het uiterste gestileerd, maar tegelijk bevatten ze stuk voor stuk een intense spanning die verwijst naar de broosheid en de kracht van het leven.



© Wouter Bolangier & Danny Cobbaut

Interactie tussen de twee kunstenaars met op de voorgrond glazen objecten van Wouter Bolangier, rechts zijn spiegels met achterliggende interventies van Danny Cobbaut en links tegen de wand schilderijen waarin de schilder het glaswerk mee uitbeeldt in zijn eigen thematiek. Zie ook in de schilderijen hierna.



© Wouter Bolangier & Danny Cobbaut

Waar bij Danny Cobbaut de 'emotie' steeds uitdrukkelijk in beeld komt, staan bij Wouter Bolangier de 'ambachtelijkheid' en de 'uitgepuurde stilering' voorop.


© Wouter Bolangier & Danny Cobbaut


Een tentoonstelling die je moet gezien hebben...


Danny Cobbaut
&
Wouter Bolangier

'REFLECTIONS OF A MEMORY'

van 3 oktober t.e.m. 1 november 2020
elke do., vr., za., zo.
van 14 tot 19 uur

Pieter Van Aelst Passage
tussen Nieuwstraat en Kattestraat
9300 AALST




© Art Spotter / Waterschoenen