'Façades et intérieurs', een kunstproject van curator Roger D'Hondt in PARAZA (Zuid-Frankrijk)

Zowat twee jaar geleden bezocht ik Roger D'Hondt voor een uitgebreid gesprek dat in WATERSCHOENEN verscheen onder de titel: 'Het geheugen van de avant-garde in Aalst'.

Roger D'Hondt was de man die van 1970 tot 1979 met zijn Aalsterse galerie 'New Reform' de grote promotor werd van o.a. performance en conceptuele kunst. In feite was hij de voorloper van het later bloeiende galeriewezen in Aalst mt o.a. S65, Denise Van de Velde, Path, In Situ, C. de Vos,... (waarvan enkel de laatste twee nog actief zijn).

Zijn 'liefde' voor de kunst ontstond al vroeg, maar de grote 'aha-erlebnis' kwam er vooral tijdens zijn legerdienst in Duitsland, waar hij plots geconfronteerd werd met 'DOCUMENTA' in Kassel.

Een boeiende wereld ging open...

*

In 2008 organiseerde hij in het Aalsterse Stedelijk Museum de schitterende tentoonstelling 'Van Provo tot nu: kunst in een sociaal-politieke context', een verhaal over maatschappelijke ideeën, artistieke vrijheid versus censuur, kunst als wapen tegen kleinburgerlijke bekrompenheid,...

Artistiek en Sociaal zijn voor Roger D'Hondt overigens sleutelbegrippen, zoals ook in zijn nieuwe project zal blijken.

Enige tijd geleden werd hij als onafhankelijk curator uitgenodigd door de culturele vereniging 'Le Pont' om in het Zuidfranse PARAZA (zowat 500 inwoners en 17 nationaliteiten), vlakbij het Canal du Midi, een artistiek project te realiseren.

Tussen 18 en 28 augustus 2010 is het dan zover.

Met 'Façades et intérieurs' wil hij het dorp 'figuurlijk' in de kijker zetten (Façades) en tegelijk ook het erfgoed van de gemeente openen (intérieurs).

Voor dit project heeft hij 8 kunstenaars geselecteerd, waaronder 2 waarmee hij al in de tijd van 'New Reform' samenwerkte.

Hervé FISCHER (°1941) is een Frans/Canadees kunstenaar en filosoof, die reeds in 1974 bij New Reform aan bod kwam met kritische artistiek-sociologische performances en beschouwingen. In Paraza zal een documentatie van zijn theoretisch werk getoond worden.

Alain ARIAS-MISSON (°1936), kunstenaar en schrijver, is één van de grondleggers van de visuele poëzie (begin jaren '60) met een zeer sterke verwantschap tot Fluxus. In 1965 ontwikkelde hij de idee 'PUBLIC POEM' (Openbaar gedicht), een soort dialoog met de omringende ruimte en het leven. In Paraza zal hij met 'INVISIBLE CONVERSATIONS' voor een aangepast 'public poem' zorgen.

Naast deze twee selecteerde hij zes Vlaamse kunstenaars 'op basis van bepaalde inzichten en talenten die hij in hun werk heeft waargenomen'...

"Zij benutten schilderkunst, installaties, performances en andere conceptuele projectvormen, rekening houdend met bepaalde materiële beperkingen en omstandigheden. Zij verblijven in Paraza om de projecten af te werken en te installeren. Ze worden daarbij opgevangen door de locale bewoners. Hiermede wordt het derde doel van het project, het sociaal weefsel versterken, gerealiseerd!"

Jo DE SMEDT (°1974), tekenaar en schilder (met een opleiding in de vrije grafiek), vindt zijn inspiratie in tekeningen, foto's en teksten allerhande, waaruit hij elementen put om zijn nieuwe beeldverhalen te ensceneren. Naar aanleiding van zijn deelname aan de zomertentoonstelling 'FAKE!' in Aalst had ik het nog over 'verloren onschuld'. Voor dit project gaat hij nog verder. Met het verhaal van Jeanne, een negentienjarig meisje dat in Congo op misdadige wijze verkracht is, wordt het verlies van onschuld plots heel erg persoonlijk en dramatisch. De inwoners van Paraza zullen een brief ontvangen, gericht aan de fictieve moeder van Jeanne, woonachtig in Paraza. Vergezeld van een dossier met reproducties en tekeningen ter illustratie van het verhaal moet deze brief de inwoners onherroepelijk bij de zaak betrekken.

Jan(us) BOUDEWIJNS (°1977) gaat de geest van neo-dada (met name Duchamp) door Paraza laten waaien. On de de titel 'Pa(pa)raza' presenteert hij enkele (verkeers-) borden, door hem beschilderd met 'staatsieportretten' van Nicolas Sarkozy en Carla Bruni.

Francis DENYS (°1964) stelden we U eerder dit jaar voor n.a.v. zijn tentoonstelling bij Galerie EL in Welle. Deze kunsthistoricus/kunstenaar (oud-student van het HISK) leerden we daar kennen als een perfectionist in het creëren van artistieke objecten met 'weerhaakjes'. In Paraza zal hij zijn kijk op de gemeenschap ter plekke uitvoeren in het project: 'Boules, Pierres, Bâtons & Sudokus': 'boules migrantes' in hooi, 'histoire naturelle' met gevonden stenen, 'bâtons' als kunstig bewerkte lange stokken en 'sudokus' zullen in het straatbeeld verschijnen.

Het werk van Nico DOCKX (°1974) situeert zich in het archiveren en distribueren van gegevens in tekst, beeld, geluid,... waarbij verschillende interpretaties kunnen ontstaan afhankelijk van de perceptie door de toeschouwer. Wat dit voor Paraza in de praktijk betekent, zal pas ter plekke duidelijk worden. Toch even vermelden dat Nico Dockx, samen met Helena Sidiropoulos in 2009 laureaat was in de Prix Jeune Peinture Belge. Voor dit bekroonde werk maakten ze gebruik van de archieven van het Paleis voor Schone Kunsten/Bozar. Daar stootten ze o.a. op de maquette van een nooit gerealiseerde catalogus bij een Broodthaerstentoonstelling in 2001 (een probleem met reproductierechten). Hieruit maakten zij een kunstenaarsboek, waarin de afbeeldingen van Boodthaerswerken gecensureerd zijn.

Helena SIDIROPOULOS (°1979) wil de wereld op verschillende manieren leren kennen: door te reizen, door na te denken over samenlevingsvormen,... en deze ervaringen te vertalen in taalkundige (bvb. poëzie) en beeldende vormen (bvb. fotografie, video, schilderkunst).

Benieuwd hoe zij met Paraza omgaat...

Kris KIMPE (°1963) is een architect, die zijn expertise vooral ten dienste stelt van de hedendaagse beeldende kunst: ontwerpen van tentoonstellingen, kunst in de openbare ruimte, ontwerpen van kunstenaarsateliers (o.a. voor Luc Tuymans),...

Hij is mede-oprichter van een architectuurcollectief met Bruno Poelaert en Pieter D'Haeseleer.

Voor Paraza ontwerpt hij (samen met Helena P. en Kris D.) een wallpaper/poster die zij zullen gebruiken als middel voor een interventie op enkele plaatselijke gebouwen.

*

Roger D'Hondt heeft duidelijk oog voor het concept dat hij reeds in de tijd van 'New Reform' huldigde. De kunstenaar wordt met alle mogelijke middelen ondersteund zoadat hij/zij de artistieke verwerking zo perfect mogelijk kan uitvoeren binnen een maatschappelijk kader, dat in het geval Paraza 'slechts' een dorp behelst, maar met zijn vele nationaliteiten gerust een 'global village' mag genoemd worden.

Nog steeds gaan de begrippen artistiek en sociaal hand in hand. De aanwezigheid van de (hopelijk) vele bezoekers kan dit artistiek-maatschappelijke gegeven alleen maar versterken.

Op www.welkunst.skynetblogs.be kan je de evolutie van het project volgen.

Je kan ook info aanvragen bij:

lepont.paraza@gmail.com

PARAZA ligt tussen Carcassonne (45km), Narbonne (18km) en Béziers (35km).