Het werk van Jo DE SMEDT (°1974) volgen we in 'Waterschoenen' sedert zijn eerste solotentoonstelling (begin 2008 bij Galerie c. de vos) op de voet.
Toen al ontdekte ik een kunstenaar die ik beschreef als "een man die zijn vak technisch beheerst en zijn woordenschat omzet in beelden, in een poging zijn leefwereld te ordenen en te begrijpen, op weg tussen 'Paradise Lost' en 'Paradise regained', of hoe de soms dunne scheidingslijn tussen de uitersten van het leven schijnbaar moeiteloos in beide richtingen overschreden wordt."
In de voorbije jaren heb ik zijn werk zien evolueren. De strikte weergave van zijn tekeningen in grafiet is nog steeds enorm belangrijk (en technisch bijzonder sterk), maar niet langer allesbepalend.
Zaaloverzicht Galerie EL
Waar hij vroeger koos voor een 'all over' bewerking van zijn bladen met minutieus uitgewerkte symbolen en ikonen, durft hij nu te werken in een mix van strakke tekeningen en schijnbaar los uit de pols gecreëerde omgevingen. Nog steeds probeert hij via zijn werk zijn leefwereld te ordenen en te begrijpen, maar hij heeft ook geleerd toe te geven aan de chaos.
We hadden het vorig jaar in Antwerpen al zien gebeuren, toen hij uitpakte met het vervolg op zijn 'Kultur: daar zit toch eigenlijk niemand op te wachten?'. Daar konden we vaststellen dat hij zijn grote, doorleefde tekenbladen niet langer beschouwde als dragers die tot in de kleinste hoekjes bewerkt moesten worden (zie BESPREKING).
De link die ik toen legde naar het werk van Patrick Van Caeckenbergh, blijft ook vandaag, zeker thematisch, perfect overeind. Maar hier heeft Jo De Smedt alweer een stap verder gezet. Hij blijft onvermoeibaar (?) verder ploegen in zijn eigen beeldtaal en thematiek.
'tROTs', 2010 (grafiet op papier, 83,5 X 113 cm) (c) Jo De Smedt
Jo De Smedt is een rusteloze, gedreven kunstenaar, die tijdens de voorbije drie jaar een onvoorstelbaar parcours afgelegd heeft. Zowel in zijn werk als in de kansen om dat werk te tonen, neemt hij elke uitdaging te baat. We zagen hem onder andere opduiken in het FAKE! zomerproject in Aalst, met zijn groep 'Betonrot' in Brussel, in het Zuidfranse Paraza, in Parijs (binnenkort ook solo)... en op heel wat andere plaatsen.
De grote werken in de huidige tentoonstelling worden, net zoals in Antwerpen, als oningelijste bladen gepresenteerd. Op de mezzanine moet U zeker het onverwachte 'Le Retour du Glamour' ontdekken, waarin hij een mengvorm van tekening in grafiet tegen een achtergrond van 'monotype' met acryl presenteert. Beneden zorgt o.a. de 'onafgewerkte' pad in 'tROTs' voor een sterke impuls.
De kleine, ingelijste tekeningen in de benedenzaal zijn uiterlijk speels maar sterk in vormgeving en symboliek.
In een boek dat ik vorige week las, vond ik onverwacht een schitterende verwijzing naar het werk in deze tentoonstelling en de evolutie in het werk van Jo De Smedt zoals hierboven geschetst.
In de roman 'De blinde man van Sevilla' (Robert Wilson) zegt een Amerikaanse verzamelaar tegen de schilder Francisco Falcon: "Je andere tekeningen zijn perfect... zeer nauwgezet geobserveerd. Maar dit... dit is anders. Dit is zo onthullend... en toch verboden. Misschien is dat het wel. De aard van het mysterie is dat het iets van zichzelf toont, het verleidt, maar het intieme weten verbiedt."
Kleine werken, alle getiteld 'Sculptuur', 2011 (inkt op papier, 14,85 X 21 cm) (c) Jo De Smedt
Door bij 'Zoeken' onder de kop van deze blog 'Jo De Smedt' in te tikken, krijgt U een overzicht van alle besprekingen die we over deze kunstenaar reeds gemaakt hebben.
De werken in deze tentoonstelling had ik reeds grotendeels ontdekt in het atelier van de kunstenaar, maar het was net zo prettig om ze vorige vrijdag in hun tijdelijke omgeving in de galerie te gaan bekijken.
Tot 3 april 2011 zijn ze nog te gast bij
Galerie EL
Drieselken 38
9473 WELLE
vrijdag-zaterdag-zondag: 14 - 18 uur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.