Tom Jooris 'In den Bouw' te Kalken

Christine Van Der Heyden vaart onverstoord een eigen artistieke koers in haar Estaminet-Galerie 'In den Bouw' te Kalken.

(c) Tom Jooris

Met Tom JOORIS (°1971) verschijnt een kunstenaar in beeld die we U in WATERSCHOENEN reeds eerder een paar keer kort lieten ontmoeten.

Vorig jaar kwamen we hem tijdens de zomer tegen in het Raveelmuseum naar aanleiding van 'Het sublieme in de schilderkunst', een samenwerking tussen MDD in Deurle en het Raveelmuseum in Machelen-Zulte. Daar zorgde hij met zijn schilderijtje 'Big Bang' voor vuurwerk in combinatie met de rustige landschappen van Roger Raveel, Albijn Van den Abeele en Valerius De Saedeleer.

Even later kwam hij aan bod in de tentoonstelling 'Frightening Facts of...' in Loods 12 te Wetteren. Daar omschreef ik toen zijn aanwezigheid als volgt: " Zijn schilderijen lijken een zoektocht naar sporen in bijna verdwenen architectonische plattegronden. Ik moet hierbij ook onvermijdelijk denken aan het werk van Mark Manders".

(c) Tom Jooris (detail)

Diezelfde zoektochten toont hij nu in een tiental schilderijen. De schilderkunst van Tom JOORIS lijkt van een onthutsende, quasi nonchalante eenvoud, maar binnen het lineair-schetsmatige tegen een meestal 'magere' kleurachtergrond (met af en toe een warme, maar minuscule kleurtoets) schuilt mijns inziens een complexe zoektocht.

Het lijkt wel of Tom JOORIS telkens weer de weg kwijtraakt of zich vastrijdt binnen een bestaande (en steeds weerkerende) plattegrond... (of is het dan toch een raam waardoor hij de wereld bekijkt?).

(c) Tom Jooris (detail)

De meeste van zijn schilderijen dragen geen omlijsting, maar een paar keer lijkt hij die dan toch nodig te vinden. Eén schilderij heeft een eenvoudig lijstje van houten latjes en twee andere zijn omgeven door een rubberen binnenband van een fiets. In één geval is daar zelfs het ventiel manifest aanwezig.

Is dat voor Tom JOORIS een mogelijkheid om 'bedompte' lucht te laten ontsnappen, 'stoom' af te laten of integendeel frisse lucht toe te voegen?

Soms vervangt hij geschilderde lijnen door ijzerdraden, een meer tastbaar, maar daarom niet minder wankel 'houvast'.

(c) artspotter

Als 'vensters op de wereld' zijn deze schilderijen hier heel erg goed op hun plaats in deze ruimte zonder pretentie en met, via dat kleine boogvenstertje, een schitterend uitzicht op de omliggende weiden met bomen. Aan de andere kant is er de (eveneens) groene, beschermende kracht van de kleine tuin. Het dakvenster biedt dan weer een kijk op een stralende blauwe lucht met zalige wolkjes (althans bij mijn bezoek).

Binnen leggen de sobere verflagen en de minimale lijnen in de schilderijen slechts mondjesmaat de geheimen van een artistieke, archeologische ontdekkingstocht bloot.

Tot 29 mei 2011

In den Bouw

Zomerstraat 85

9270 KALKEN

vrijdag vanaf 19 uur

zaterdag vanaf 14 uur

zondag vanaf 11 uur