Naar aanleiding van de schenking door Luc HOENRAET (Aalst, °1941) van 60 zeefdrukken aan zijn geboortestad, organiseert het Stedelijk Museum 't Gasthuys een tentoonstelling van deze in Brussel wonende Aalstenaar.
De zeefdrukken in groot formaat (73 x 55 cm) overspannen een periode van 1973 tot 2000 en bieden dan ook een bijzonder goed beeld van de standvastigheid in zijn artistieke en technische evolutie.
Reeds als student in Sint-Lucas te Brussel (waar hij o.a. les kreeg van Maurits Van Saene) werd hij enorm bekoord door de materieschilders als Dubuffet en Tapiès. Ook hij hanteert als schilder een gelijkaardige techniek, waarbij verf gemengd wordt met zand of andere 'stoffelijke' materialen.
Wat symboliek betreft, eigent hij zich bewust het kruis in zijn diverse verschijningsvormen toe en ontwikkelt verder een beeldtaal van krassen en krabbels, een combinatie die doorheen de jaren leidde tot talloze variaties op een intens volgehouden thema.
Niet alleen in zijn schilderkunst, maar ook bijzonder uitgesproken in zijn grafisch werk toont hij een ongelooflijke technische kennis en vaardigheid. In tegenstelling tot heel wat collega-kunstenaars die hun grafische werken door vakmannen laten drukken, beheerst hij zelf alle mogelijke technieken, die hij overigens als docent grafiek jarenlang doorgaf aan talloze generaties studenten.
In de gepresenteerde zeefdrukken is het element 'materie' uiteraard niet aanwezig zoals in de schilderijen. Nochtans zijn de vlakke bladen toonbeelden van ritmiek en dieptewerking. Het is bovendien prettig om vast te stellen hoe hij over een periode van zowat 25 jaar consequent vastgehouden heeft aan zijn inhoudelijk en vormelijk beeldend onderzoek.
De grens tussen rust en rusteloosheid, tussen voor- en achtergrond is dikwijls uiterst dun in dit werk. Soms zie je het werk van een beeldend schrijver als achtergrond voor stevige 'tags' als van een graffitikunstenaar. Een andere keer krijg je een lijn- en krassenspel over de hele bladspiegel en even verder wordt het beeld grotendeels 'weggeveegd' door monochrome (zwarte of zilvergrijze) vlakken.
Zaal 1: vanaf 1973... (c) Luc Hoenraet & 't Gasthuys
Eén constante is de stomende energie, die om de zoveel tijd wat ingehouden lijkt (ook in het kleurgebruik), maar ook om de zoveel jaar mag ontsnappen in erupties van rood en zwart.
Neem bijvoorbeeld het expressief geweld van 1973, de rustige en gestructureerde grijze leegte van 1995 en volgende of de nieuwe dreiging in rood en zwart van 2000.
Een tentoonstelling voor fijnproevers...
Luc Hoenraet grafisch werk
tot 16 oktober 2011
in Stedelijk Museum 't Gasthuys
Oude Vismarkt
9300 AALST
dinsdag t.e.m. vrijdag: 10 tot 12 en 13 tot 17 uur
zaterdag en zondag: 14 tot 18 uur
maandag gesloten
Tekst en foto's: Artspotter voor Waterschoenen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.