Paul RENIERE (°1956) en Martine DEPLA (°1954) leven en werken samen in de buurt van Watou, maar zakken ook regelmatig af naar Zuid-West Frankrijk. Op beide plekken wonen ze quasi letterlijk 'in the middle of nowhere'. Daar vinden ze de nodige rust voor hun artistieke arbeid, die ze aan de buitenwereld presenteren onder de naam RENIERE&DEPLA.
Hun leven en werken in relatieve afzondering wordt echter geschraagd door hun niet aflatende zoektocht naar beeldende impulsen, die ze op hun reizen en uitstappen verzamelen. In de loop der jaren hebben ze talloze fotografische schetsboeken gevuld met onderwerpen waaraan de doorsnee reiziger wellicht achteloos voorbijloopt.
Elementen uit dat fotografische archief worden, soms maanden of jaren later, opgepikt om als alibi te dienen voor hun schilderkunstige arbeid. Een gefotografeerd onderwerp is dan de aanleiding, maar in de loop van het proces verliest het dikwijls zijn oorspronkelijke verschijningsvorm, zijn verhouding tot de omgeving of zijn betekenis om te evolueren naar een vage herinnering in wat uiteindelijk een nieuwe realiteit, een schilderij geworden is: QUE CHOSE SOIT !... een artistiek scheppingsverhaal.
Reniere&Depla
We ontmoeten Reniere&Depla niet voor het eerst in WATERSCHOENEN. Na een korte kennismaking in 'Salon Blanc' te Oostende, namen we U mee naar 'La part des anges' in Villa De Olmen te Wieze. In die laatste tentoonstelling toonden ze niet alleen hun eigen werk (schilderijen en verfrissende sculpturen), maar ook hun kwaliteiten als curator van een smaakvolle, evenwichtige groepstentoonstelling.
Toen ze ons onlangs uitnodigden voor deze nieuwe tentoonstelling, hadden we bijgevolg al heel wat redenen om hun evolutie van nabij te blijven volgen. Bovendien wisten ze ons extra te verleiden met de verwijzing naar Lissabon, waar ze in juni van dit jaar enkele beeldende impulsen voor hun huidige schilderijen verzamelden. Maar Lissabon is niet de enige plek die aan de basis van deze tentoonstelling ligt.
Reniere&Depla stellen zelf vast dat ze steeds weer op zoek gaan naar stedelijke omgevingen om indrukken te verzamelen en beelden vast te leggen. Ze vermoeden dat dit een soort tegengewicht vormt voor hun eerder afgelegen manier van wonen.
Het schilderij 'Lissabon, 1 juni 2011, 16 u 48' hangt op de schouw in de achterste kamer en ontleent zijn ontstaansgeschiedenis aan een klein ornament bij het graf van Vasco da Gamma in het Jeronimosklooster (Belém). Toch is het, zoals reeds tevoren aangegeven, ook hier een totaal nieuwe realiteit geworden. De interpretatie van het geschilderde beeld ligt overigens geheel in de handen (of de geest) van de kijker. Zelf associeer ik het met archeologische vondsten, met restanten van middeleeuwse sculpturen die het 'gewone' volk het angstbeeld van hel en verdoemenis voor ogen moesten houden.
(c) Reniere&Depla, Frauenzimmer, 2011
De achterste kamer, waar je de tentoonstellingsruimte binnenkomt, is inzake kleur en licht van de schilderijen wellicht de 'zachte" kant van de tentoonstelling. De doorkijk naar de voorste kamer biedt in eerste instantie uitzicht op een werk met een totaal ander kleurenpalet, waarin oranje-bruine en blauwe toetsen zich door zwarte contouren laten omlijsten. Het schilderij, waarvoor de rugleuning van een stoel aan de basis ligt, houdt zich bijzonder sterk staande tussen het felle licht van de twee ramen aan de straatkant.
Maar in de achterste kamer dringen zich ook nog een aantal stevige beelden aan ons op. Ik zie een gorilla uit de Jardim Zoológico in Lissabon (blijkbaar een bijzonder indringende ontmoetingservaring voor de schilders, vermits ze hem zo herkenbaar bewaard hebben). Ik ontdek enkele gestapelde 'ringen' in een hoek naast een spiegel. Ik vermoed dat ik een soort lamp zie. Het schilderij 'Frauenzimmer' toont mij een (wellicht) linnen map of pak met strikjes dichtgeknoopt (laat je fantasie maar werken...).
Dikwijls brengen Reniere&Depla je (bewust) in verwarring door het gebruik van vreemde invalshoeken of door met verhoudingen te spelen en bijvoorbeeld minuscule voorwerpen uit te vergroten.
(c) Reniere&Depla, Jardim Zoológico, 2011
In de kamer aan de straatkant is de algemene kleurtoon doorgaans grijzer. De spiegel (hier een ovale, steunend op een radiator) is een thema dat ze wel vaker gebruiken. In een spiegel zie je de dingen anders. Voor deze schilders is hij een alibi voor het vervaardigen van dubbele beelden en het kijken in tegengestelde richtingen.
Enkele kleine werken op papier (mixed media) liggen als juweeltjes op de tafel in het midden.
Reniere&Depla zijn authentieke schilders, voor wie het schilderproces bijzonder belangrijk is. In de loop van dat proces ondergaan hun aandachtspunten meestal een enorme metamorfose van 'historische' naar actuele beeldvorming. Daarmee bevestigen ze de continuïteit van het beeld in een zoektocht naar het wezen ervan.
'QUE CHOSE SOIT !'
in Galerie Quest 21
Stalingradlaan 21
1000 BRUSSEL
tot 5 november 2011
woensdag: 12 - 16 uur
vrijdag - zaterdag: 12 - 18 uur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.