FAT BIRDS DON'T FLY in Netwerk te Aalst

De groepstentoonstelling 'Fat birds don't fly' handelt over mensen en hun al dan niet ge(de)construeerde identiteit.
Kunstenaars focussen op de mens als individu en in relatie tot de samenleving. We gaan mee op zoek naar de andere en onszelf door de ogen van een schilderes, fotografen, video-, performance- en installatiekunstenaars ... en een auteur.
Die auteur is overigens niet de minste, want in zijn honderdste geboortejaar mag Louis Paul Boon (naast een waaier aan activiteiten in zijn stad Aalst en daarbuiten) ook hier zijn literair licht laten schijnen op het fenomeen 'mens' via een aantal audiofragmenten uit de cursiefjesbundel '90 Mensen' en 'De Paradijsvogel' (ondertitel: Relaas van een amorele tijd).

Auditieve ontmoeting met Louis Paul Boon

Zoals steeds bij Netwerk zijn er bij het begin van het tentoonstellingsparcours begeleidende teksten en een duidelijk zaalplan beschikbaar.

We nemen U nu al mee voor een kennismaking...

In de gang gaat Pilvi TAKALA (°1981, Finland) in haar video 'Real Snow White' de confrontatie aan met de 'droomfabriek' Disneyland. Verkleed als Sneeuwwitje wil ze het park binnenkomen, wat haar door de bewakers geweigerd wordt. De actie van Takala is een aanklacht tegen de 'dubbele moraal' van Disneyland in zijn angstvallige controle van de gecreëerde en gecommercialiseerde sprookjeswereld.

Neem ook een kijkje op DEZE LINK.

Greet De Gent, Untitled (uit serie Cats and Dogs), 2003, foto

De grote galerie is voor de gelegenheid omgebouwd tot een opeenvolging van donkere kamers. Maar voor we ons daarin wagen, worden we geconfronteerd met de verrassende foto's van Greet DE GENDT (°1968, België) uit haar serie 'Cats and Dogs'. In de portretten van deze honden ontrafelt zij het begrip 'identiteit' door haar modellen als individuen in plaats van als vertegenwoordigers van een ras te behandelen.

De accrochage (met sterke belichting) net naast en in de gang tussen de videokamers zorgt voor een extra dimensie.

Johanna Lecklin, There's a Lot of Joy, too, 2007, video

In een opeenvolging van videokamers ontmoeten we eerst Johanna LECKLIN (°1972, Finland) met 'There's a lot of Joy, too', een fictieve dialoog tussen een moeder en haar zoon (een jongen met het Aspergersyndroom). Terwijl de jongen over zijn dromen vertelt, doet de moeder het relaas van een leven met haar zoon die 'anders' is.

Aan de overkant onderzoekt Caecilia TRIPP (°1968, Duitsland) de Afro-Amerikaanse identiteit in 'The Making of Americans', gebaseerd op een gelijknamig boek van Gertrude Stein over het ontstaan van de Amerikaanse cultuur vanuit immigratie en diversiteit. In de film wordt het verhaal geactualiseerd en bijgevolg universeel als thema.

Emilie PITOISET (°1980, Frankrijk) bestudeert in 'Mimétisme' het nabootsingsgedrag van een individu in een groep. Door de voortdurende herhaling van de korte scéne in de lift, wordt in een wazig beeld (ik associeer met Gerhard Richter) een droom opgeroepen waaruit per definitie geen ontsnapping mogelijk is.

Ieva Epnere, Zenta, 2004, video

Ieva EPNERE (°1977, Letland), momenteel kandidaat-laureate van het HISK, keert met haar videotriptiek 'Zenta' terug naar het eenvoudige, grotendeels afgezonderde landleven van een vrouw in haar geboorteland. Centraal staat haar kleine houten huisje, rechts haar kleinzoon en links de steeds veranderende wereld...

Els VAN RIEL (°1965, België) presenteert een vijfdelig videodagboek, door haarzelf en vier vrienden gefilmd tijdens een reis van 15 dagen van Brussel naar Poboleda in Spanje. Elke video biedt een eigen kijk op eenzelfde werkelijkheid. De gelijktijdige projectie zorgt tegelijk voor herkenning en verwarring.

Ingrid Mostrey, Private Garage / Effigies, 2012, installatie

Op de eerste verdieping nodigt Ingrid MOSTREY (°1958, België) ons uit in haar 'Private Garage / Effigies', een installatie waarin ze op zoek gaat naar de eigen identiteit via verschillende fases uit haar leven. Het leven van de jeugd (pluchen beesten) naar het levenseinde (de letterlijk lege zetels) verloopt snel via een hoekig wandelpad, dat toch uiterste concentratie vraagt.

Holly DAVEY (°1974, Groot-Brittanië) onderzoekt in haar foto's het begrip 'outsider' en zocht daarvoor inspiratie in het gastenverblijf van Netwerk en in de voormalige industriëel-ambachtelijke geschiedenis van dit pand (Passementerie Van Den Brulle), gekoppeld aan de rol van de voormalige medewerksters in de fabriek en de talloze thuiswerksters.

Charlotte Lybeer, The Furtastic Adventures of the Cabbit and the Folf, 2012, foto uit de reeks

In de Studio steelt Charlotte LYBEER (°1981, België) de show met haar grote, ongewoon-gewone foto's van als pluchen beesten verklede, poserende mensen. Proef de prettige taalspelletjes in de titel van de reeks: 'The Furtastic Adventures of the Cabbit (cat/rabbit) and the Folf (fox/wolf)'. Furry fans houden ervan zich een identiteit aan te meten en samenkomsten met gelijkgezinden te organiseren. Charlotte Lybeer fotografeert ze in hun eigen leefruimte, wat de vervreemding nog opvoert.

Centraal in de studio staat de donkere kamer van HOU CHIEN CHENG (°1982, Taiwan), oud-student van het Gentse KASK. In de video 'Fiction Quotes Fiction, Reality Vanishes' toont hij een man die een rol golfkarton uitrolt. De registratie van deze banale activiteit leidt tot een indringend portret.

Hou Chien Cheng, Fiction Quotes Fiction, Reality Vanishes, 2012, video

We keren terug via de installatie van Ingrid MOSTREY en namen de trap naar de tweede verdieping (PAKHUIS +2)

Daar worden we opgewacht door de schilderijen van Karin HANSSEN (°1960, België). Met haar reeks 'The Borrowed Gaze / Variations GTB' grijpt ze terug op een werk uit 1654 van Gerard ter Borch: 'De Vaderlijke Vermaning' (of was het dan toch de 'Galante Conversatie' ?). De figuur werd (in een ruimer tafereel) talloze malen door ter Borch en anderen herhaald.

Karin Hanssen isoleert de vrouwenfiguur met de sierlijke jurk, op de rug gezien en transponeert ze naar onze tijd in een (onvoltooide) zoektocht naar identiteit en een onderzoek naar de originaliteit en toeëigening van het beeld.

Wie de wereld en de artistieke visie van David BERGE (°1983, België) wil leren kennen, moet misschien eerst eens een kijkje gaan nemen op zijn website (www.papa-razzi.be). De suggestieve titel contrasteert fel met de manier waarop hij bestaande spectaculaire beelden objectiveert.

Karin Hanssen, The Borrowed Gaze/Variations GTB, 2011-2012,

schilderij uit de serie

Nu rest ons op de derde verdieping (PAKHUIS + 3) nog een video-installatie van Bie MICHELS (°1960, België), waarin ze de relatie tussen mensen en objecten onderzoekt. Dit project werd gefilmd in de centrale van de Krinloopwinkels in Merksem. Medewerkers, voormalige en nieuwe eigenaars, vertellen over de voorwerpen die bij hen passeren. Aan de hand van wat iemand over een voorwerp denkt en zegt, dring je door tot de identiteit van die persoon.

De installatie omvat zes monitoren en een projectie op groot scherm, waardoor de toeschouwers (zonder het zelf te beseffen) deel uitmaken van het project.

Pakhuis +3: Bie Michels, Tracés, Analogieën en dissonanten, 2012, video

FAT BIRDS DON'T FLY

tot 13 mei 2012

in NETWERK / centrum voor hedendaagse kunst

Houtkaai z/n

9300 AALST

dinsdag t.e.m. zondag: 14 - 18 uur

gesloten op 1 mei 2012

www.netwerk-art.be

Pakhuis +3