Wim Nival: 'Solo papel y carton'... ?

Heel wat beeldende kunstenaars doen ontzaglijk hun best om op te vallen in het immense artistieke veld. Anderen lijken daarentegen even hard te proberen om rustig in de luwte te kunnen vertoeven. Zowel in de eerste als in de tweede groep zitten mensen wiens artistieke bagage en inzet een meer dan behoorlijk forum verdient. Wellicht is het ook een kwestie van karakter, maar kwaliteit drijft (zoals dat dan heet) vroeg of laat boven of komt aan de oppervlakte.

Wim NIVAL (°1968) behoort ongetwijfeld tot de tweede groep. De voorbereiding en de realisatie van zijn werk is (volgens zijn eigen woorden) letterlijk een manier van leven.

Papier en karton vormen de basis van zijn werk en worden aangevuld met enkele artistiek-technische ingrepen. 'Solo papel y carton' staat op de Spaanse containers voor de recyclage van papier en karton. Maar Wim Nival verzamelt niet zomaar afgedankt papier. Hij recupereert oude boeken, kaften, bladen,... en gebruikt die als uitgangspunt voor zijn werken. Dat zoeken naar en verzamelen van bruikbaar materiaal op rommelmarkten, in kringloopwinkels, antiquariaten,... is al een belangrijk deel van het artistieke genot.

Wim Nival @ de Kamer, 2012

Zodra de 'buit' zich in het atelier bevindt, kan de tweede fase starten. In zijn 'scriptorium' begint de kunstenaar aan het creatieve, rustgevende, dikwijls repetitieve, meditatieve gedeelte. Bladen, kartons, boeken,... worden stuk voor stuk geperforeerd, ingesneden, gekrast, gestempeld,...

Zo krijgt het reeds doorleefde basismateriaal een nieuwe betekenis, een niew leven, zonder dat er al teveel nieuwe elementen aan toegevoegd worden.

Het woord 'bedachtzaamheid' is duidelijk van toepassing op het werk van Wim Nival. Zonder te verglijden in een religieuze reflex leunt het toch onbetwistbaar aan bij een reflecterende benadering (filosofisch, maar ook mathematisch en organisatorisch), waarbij ethica en esthetica in elkaar vloeien.

Ongetwijfeld duidt de respectvolle omgang met 'herbruikbare' materialen ook op een innige band met de aarde als natuurlijke bron.

Wim Nival @ de Kamer, 2012

Waar het op artistiek-technische kwaliteiten aankomt, is Wim Nival van vele markten thuis. Oorspronkelijk opgeleid in de schilderkunst, vervolmaakte hij zich zowel in keramiek als op het vlak van de vrije grafiek. Hij is aan de slag als docent schilderkunst en monumentale kunsten in verschillende academies.

Al deze technische bagage lijkt zich te verenigen in 'geconcentreerde onthechting', waardoor uiteindelijk alles samenvalt in 'Less is more'.

Wim Nival laat het gerecupereerde materiaal oud zijn, met de ongregelmatigheden en 'foutjes' vandien, maar voegt ordening en esthetische kracht toe (dikwijls door materiaal letterlijk weg te nemen). Zo bereikt hij een (im)perfectie die me doet denken aan de uitspraak van Louis Kahn, die ik op een muur in het atelier van Stijn Ank te lezen kreeg: 'Purity lies in the incompletion' (Schoonheid - zuiverheid - ligt in het niet-gemaniëreerde).

De link tussen het werk van Nival en dat van bijvoorbeeld Jan Schoonhoven uit de Nulbeweging is zuiver vormelijk, maar het beschouwelijke karakter bij Nival zorgt toch weer voor een andere orde.

Dat hij ooit les volgde bij Dan Van Severen (1927 - 2009) laat zich in deze voelen. Toch is hij er perfect in geslaagd zijn eigen benadering te bewaren in de zoektocht naar existentiële zingeving en vormgeving.

Ook de Canadees-Amerikaanse kunstenares Agnes Martin (1912 - 2004) speelt in deze een bepalende rol op zijn weg naar een geestelijk onderbouwd serieel minimalisme.

Wim Nival @ de Kamer, 2012

Het werk van Wim Nival voelt zich perfect thuis in huiselijke of van nature rustige ruimtes. We ontmoetten hem vorig jaar in de Kunstbibliotheek van de Gentse Universiteit, waar hij zich nochtans ophield in onooglijke hoekjes.

(De Kunstbib UGent heeft intussen haar schitterende lokaal, getekend door Henry Van De Velde, moeten verlaten voor een andere ruimte aan de Rozier)

Dat Wim Nival ook opdook in de intieme 'galerie' van Huize St. Bonaventura hoeft evenmin te verwonderen. Vorige maand vond hij een weekend onderdak in 'de Kamer', een splinternieuw initiatief in een woonhuis van het Begijnhof in Sint-Amandsberg. In 'de Kamer' zullen overigens regelmatig nieuwe kunstenaars opduiken... (wij houden U zeker op de hoogte).

Wim Nival @ de Kamer, 2012

Probeer U Wim Nival voor te stellen in zijn 'atelier - scriptorium'. Als een geduldige uomo universale trekt hij zich terug in de geborgenheid van de stilte, bouwend aan een rustgevend, bedachtzaam oeuvre als antidotum voor een wereld die steeds sneller, ruwer, voller,... wordt.

*