Renato NICOLODI (°1980), oud-student van Sint-Lucas Brussel (2003) en laureaat van het HISK (2007) heeft de afgelopen jaren al een indrukwekkend (ook internationaal) parcours afgelegd.
In de zomer van 2011 lieten we U in Waterschoenen even proeven van zijn intieme installatie in de kerk van Watou .
Onlangs namen we U nog mee naar Middelburg, waar hij in de tentoonstelling 'Façade' voor één van de hoogtepunten zorgde.
Dat we hem nu bij Galerie Van De Weghe zien verschijnen, is een kans die we niet laten voorbijgaan.
Onlangs namen we U nog mee naar Middelburg, waar hij in de tentoonstelling 'Façade' voor één van de hoogtepunten zorgde.
Dat we hem nu bij Galerie Van De Weghe zien verschijnen, is een kans die we niet laten voorbijgaan.
Renato Nicolodi, Angiportus I, Acryl op papier (2012) 70 x 70 cm
Bovendien presenteert hij hier heel recente werken (op 1 na allemaal 2012) en maakt een nieuwe opening naar nog meer puurheid en technische perfectie met zijn 'Subsellium', een soort overdekte (koor)stoel met een 'verborgen' tabernakel.
Het werk van Nicolodi heeft ruimte nodig en dat wordt in deze galerie dan ook gerespecteerd: ruimte om vanop afstand bekeken te worden, maar ook om er letterlijk rond te kunnen lopen voor gedetailleerd onderzoek.
Renato Nicolodi is geen architect, maar ontwerpt architectonische vormen die zich door hun functioneel gemis als sculpturen voordoen.
Nog voor ik de galerie binnenkom word ik geconfronteerd met twee tekeningen (acryl op papier), waarin hij meteen de geest van zijn beeldenarsenaal op technisch sublieme manier weergeeft.
Renato Nicolodi, Pulpitum II, Zwart beton (2012)
106x142x215 cm, 3 + AP (detailfoto)
Vooral met 'Angiportus I' doet hij me meteen denken aan de film 'The Belly of an Architect' (1987) van Peter Greenaway, waarin de 18e-eeuwse architect Etienne-Louis Boullée aan de basis van het verhaal ligt. Boullée legde de nadruk op de vorm, zonder overbodige versieringen.
In 1892 propageerde de Amerikaanse architect Louis Sullivan overigens een gelijkaardige redenering met een 'pure', functionele architectuur ten dienste van het volk, al geloofde hij dat dergelijke 'puurheid' alleen in Amerika mogelijk was, onbezoedeld door Eruopese, historische afwijkingen.
Dat diezelfde 'puurheid' uitgerekend in Europa zou opduiken in de ontwerpen van Albert Speer ten tijde van het nazisme, is dan ook een behoorlijk wrange kant van het verhaal. Het functionele is daar van een heel andere aard: geen ontplooiing, maar onderdrukking.
Renato Nicolodi, Subsellium, Eikenhout (2012)
56x154x154 cm, 7 + 2AP
Functionaliteit is voor Renato Nicolodi geen punt. Hij bouwt 'omgevingen', groot of klein als denkmodellen voor de herinnering. Dat hij met 'Subsellium' meer in de richting van een meubel evolueert, doet geenszins afbreuk aan die 'omgevingsgedachte'.
Neem alvast de tijd voor afstand en benadering...
Renato Nicolodi
'Fragments of Melancholi'
tot 24 november 2012
bij
Galerie Van De Weghe
Pourbusstraat 5
2000 ANTWERPEN
woensdag t.e.m. zaterdag: 14 tot 18 uur
en na afspraak
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.