Terwijl de 'Home Made Victories' van Koen Theys nog tot 18 augustus doorlopen, openden op 22 juni verschillende tentoonstellingen die ons alweer naar de herfst zullen loodsen.
Uiteenlopend, maar toch met raakpunten, bewegen Massimo BARTOLINI, Maria NORDMAN, Manuel BURGENER zich, samen met een weloverwogen greep uit de COLLECTIE en een terugblik op TRACK in Residence via KUNSTWERKT door het museum.
Intussen maakt Berlinde DE BRUYCKERE het mooie weer in het Belgisch Paviljoen op de Biënnnale van Venetië, maar daarover berichten we later als ooggetuige in WATERSCHOENEN.
Uiteenlopend, maar toch met raakpunten, bewegen Massimo BARTOLINI, Maria NORDMAN, Manuel BURGENER zich, samen met een weloverwogen greep uit de COLLECTIE en een terugblik op TRACK in Residence via KUNSTWERKT door het museum.
Intussen maakt Berlinde DE BRUYCKERE het mooie weer in het Belgisch Paviljoen op de Biënnnale van Venetië, maar daarover berichten we later als ooggetuige in WATERSCHOENEN.
Sven Verhaeghe werkt aan een muurtekening in Woonzorgcentrum
De Vijvers (Ledeberg), houtskool, 2012 (Track in Residence)
U herinnert zich ongetwijfeld nog de door het S.M.A.K. opgezette grote zomertentoonstelling van 2012 in Gent: TRACK. In WATERSCHOENEN kon U toen mee het spoor van talrijke kunstenaars volgen.
In de marge van TRACK organiseerde KUNSTWERKT echter samen met enkele kunstenaars een alternatief artistiek programma voor een zeer specifieke doelgroep, met name de bewoners van 3 Gentse woonzorgcentra en een serviceflatcomplex.
Deze vier projecten van TRACK in Residence hebben niet alleen sporen nagelaten in de geesten van de deelnemers, maar ook in formele zin in de blog:
Daar vind je mooie aanknopingspunten voor een sneller begrip in deze tentoonstelling. Maar het kan natuurlijk ook andersom, want de picturale voorstelling (met foto's, projectie, film,...) in de tentoonstelling schetst een warm beeld van de verschillende projecten.
Zo was er het project 'A hole to Andromeda', waarbij Sven VERHAEGHE inspeelde op het werk 'Loose Leaves' van Elmgreen en Dragset dat in het Citadelpark stond (een vitrinekast met behandelde, onvergankelijke bladeren). Dat leverde voor de bewoners van het woonzorgcentrum stof voor gesprekken over de rol van de natuur en zelfs een 'vlucht' vanuit de tuin naar het aangrenzende park, gefilmd als 'Exodus'. Bovendien zorgde Sven Verhaeghe in de hal van het centrum voor een grote, permanente muurtekening in houtskool.
Andere projecten speelden in op 'Verborgen handelingen' van Michaël Borremans (Delphine LEBON), het zangproject 'Moscou-Bernadette' van Lopez-Menchero (Thomas DE SMEDT, REC Radiocentrum) en het reusachtige fotoarchief 'Sichtbare Welt' van Fischli&Weiss (Bert JACOBS).
Maar we kunnen U natuurlijk niet alle details verklappen.
De sobere, maar veelzeggende tentoonstelling in de achterbouw van het museum (met uitzicht op de Floraliehallen) is een bezoek meer dan waard.
Deze tentoonstelling loopt nog tot 18 augustus 2013.
Michael Burgener, detail uit installatie 'Ich laufe nicht auf einem Bein'
@ KunstNu-ruimte S.M.A.K., 2013
De KunstNu ruimte zou je kunnen omschrijven als een soort toelatingsexamen voor jonge kunstenaars. Wie met deze vreemde ruimte op overtuigende wijze aan de slag kan, bewijst klaar te zijn voor de grote toegangspoort van het museum.
In het verleden zagen we verschillende kunstenaars op verschillende manieren aan het werk, elk vanuit hun eigen artistieke uitgangspunten. Het resultaat oogt dus de ene keer al opzienbarender dan de andere, maar ook in het kleine gebaar kan zich een omvattende visie schuilhouden.
Na de recente, gestructureerde en toch uitermate divergente ingrepen van Stijn Ank en Tove Storch lijkt de presentatie van Manuel BURGENER (°1978) veel speelser, alsof het allemaal nog moet beginnen. De objecten in zijn installatie zijn stuk voor stuk elementen uit het dagelijks leven (planken, flessen, stoelen,...). Burgener beoefent zijn artistieke praktijk als beeldhouwer op een soort brug tussen de gebruikte elementen en de sculptuur. Precies door die 'tussenhouding' speelt hij in op de status van de KunstNu ruimte, die op haar beurt een plek inneemt als 'vreemde eend in de bijt' binnen de museale omgeving.
Let in het boekje met de zaalteksten zeker op de 'sculpturale tekstfragmenten' van de kunstenaar, die als tussenvoegsels de beschrijvende tekst van de curator begeleiden.
Maria Nordman, detail zaalzicht 'Geo-Aesthetics'
@ S.M.A.K., 2013
Maria NORDMAN (°1943) is een van oorsprong Duitse, maar sinds 1967 in Californië wonende kunstenares, die met haar artistieke projecten de wereld als werkgebied heeft.
In de tentoonstelling ogen haar strakke, anonieme kasten op wielen als minimale sculpturen, maar ze herbergen met hun uitschuifbare ramen een wereld van licht, lucht, water, aarde en sterren.
De stad is haar uitgelezen speelterrein, waarin ze zelf en met haar werk relaties aangaat met de omgeving en de toevallige passant.
Met de stad Gent is ze al sinds 1976, in het toen nog piepjonge Museum voor Hedendaagse Kunst, verwant. Het project dat ze toen voorstelde, zou pas 10 jaar later, tijdens 'Chambres d'Amis' in enigszins gewijzigde vorm werkelijkheid worden.
De nadrukkelijke zoektocht naar interactie met de toeschouwer vergt ook van de bezoeker in het museum een letterlijk engagement. Je moet de 'kasten' opentrekken om haar werk 'blad per blad' te bekijken.
Laat U in de grote middenzaal ook onderdompelen in de filmische wereld van Maria Nordman.
"En deze stroom van licht die
een plaats zou kunnen voortbrengen,
deze stroom van lucht die
een geluid zou kunnen voortbrengen, terwijl alles
onvoorspelbaar blijft, dit voorval
zou een moment van twijfel kunnen inhouden
in het geval er tenminste twee mensen
aanwezig zijn."
Maria Nordman (POIEMA Notizen / Notes 1970-, 1982)
Massimo Bartolini, detail 'Otra fiesta' @ S.M.A.K., 2013
Massimo BARTOLINI (°1962) neemt met 'Studio Matters +1' de zalen aan de voorkant in gebruik. U herinnert zich Bartolini ongetwijfeld van zijn bijdrage in TRACK vorig jaar. In de tuin van de Sint-Pietersabdij had hij zijn 'Bookyards', een openluchtbibliotheek in het verlengde van de wijngaard geïnstalleerd (zie via link 'TRACK' hiervoor).
In de grote voorzaal staan we nu oog in oog met zijn monumentale orgel, opgetrokken uit bouwsteigers: OTRA FIESTA (2013). De +1 in de tentoonstellingstitel verwijst specifiek naar grote werken als dit waarbij hij de hulp van minstens één gespecialiseerde medewerker inroept.
De kabinetten links en rechts herbergen de kleine werken uit zijn atelier, waarnaar de term 'Studio Matters' in de titel precies verwijst. Het zijn deze kleine werken die hij alleen (of soms samen met zijn zoon) maakt. "Aangezien ik geen conceptueel kunstenaar ben, heb ik graag iets te doen terwijl ik nadenk en zo ontstaan die kleine werken", zegt Bartolini daarover.
Eén van de meest poëtische en tegelijk prozaïsche werken draagt de titel 'Fondamenta' (2007) en lag zomaar voor het oprapen. Op de plaats van zijn atelier was vroeger een vijver. Toen de vloer begon te verzakken, werden boringen uitgevoerd en dit zijn de resultaten daarvan: found footage, maar o zo symbolisch voor iemand met 'waterschoenen', zoals ik.
Laat me U verder verwijzen naar het fraai uitgegeven boekje met zaalteksten en zeker ook naar de catalogus 'Studio Matters +1'.
Neem bij Bartolini de tijd voor een visuele en auditieve ervaring die leidt tot diepgang.
Zaalzicht collectiepresentatie S.M.A.K., 2013
(Liam Gillick, Frans-Erhard Walter, Heimo Zobernig, Jorge Pardo)
In dialoog met de strakke, naar relatie zoekende presentatie van Maria Nordman werd in de tegenoverliggende vleugel gekozen voor een subtiele greep uit de collectie van het S.M.A.K., met verwijzingen naar minimalisme, conceptuele kunst, land art,...
Komend van Massimo Bartolini krijgen we in de eerste tussenruimte meteen een knipoog naar de reizende socio-culturele praktijk van Maria Nordman in het werk van Aleksandra MIR, die met haar project 'The Big Umbrella' naar zes verschillende steden trok om er rechtstreeks met publiek in 'gesprek' te gaan, verzameld onder die grote paraplu.
Trek zeker wat tijd uit voor de video 'The Stack' van David CLAERBOUT in de vlakbij gelegen projectieruimte.
Laat U verder onderdompelen in de conceptuele en minimale geest met schitterend geconcipieerde zaalensembles, zoals die eerste met onder andere Liam GILLICK, Franz Erhard WALTER, Helmo ZOBERNIG en Jorge PARDO.
Maar neem ook de tijd voor een wandeling met Richard LONG en Dennis OPPENHEIM.
Tenslotte zullen bijvoorbeeld Stanley BROUWN en Lily DUJOURIE om 'minimale' aandacht vragen.
Hou toch maar waterschoenen bij de hand, want met Lawrence WEINER weet je maar nooit...
Lawrence Weiner, Above and Below the Level of Water with a
Probability of Flooding (i.e. a Dike), 1977, variabele afmetingen,
uitnodiging tentoonstelling en cassette, collectie S.M.A.K.
Tot 22 september 2013
in het S.M.A.K.
Citadelpark
9000 GENT
dinsdag t.e.m. zondag: 10 - 18 uur
P.S.: Track/KunstWerkt loopt tot 18 augustus 2013
© Art Spotter voor WATERSCHOENEN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.