'Kortrijk Vlaandert' ... een kunstwandeling

 

 Een betere symbolische dag om Kortrijk te bezoeken dan 11 juli kon ik me moeilijk voorstellen. De mogelijkheid om mee te wandelen in het kielzog van een groep bezoekers, begeleid door curator Hilde Van Canneyt en Christophe Denys (die mee het luik 'Zuid-Westvlaamse' kunstenaars samenstelde) nam ik graag aan.
Meestal bezoek ik tentoonstellingen als 'einzelgänger'. Het was dus eens een andere ervaring.
Plaats van afspraak: het Broelmuseum vlakbij de Broeltorens.

(In het nieuwe bestuursplan van de stad Kortrijk is zopas beslist dat het Broelmuseum over enige tijd de deuren zal sluiten. Een deel van de collectie zal vanaf 2015 opgaan in het nieuwe 'Museum 1302')

Op mijn wandeling vanaf het station loop ik langs de gecrashte (bronzen) auto van Peter WEIDENBAUM. Hé, die ken ik nog van enkele zomers terug in het stadspark van Aalst, waar tijdens de grote tentoonstelling FAKE! (2010) onder andere ook de gigantische badeend van Tristan Hofman op de grote vijver van het park dobberde.

Het mag duidelijk zijn dat ik niet naar Kortrijk gekomen ben om de Guldensporenslag na 711 jaar nog eens over te doen of mee te stappen in de discussies over het (te) Vlaams karakter van 'Kortrijk Vlaandert', maar gewoon voor de kunst: L'art pour l'art, om zo te zeggen.
 

 

 



De Broeltorens in Kortrijk

 

 

Het werkwoord 'vlaanderen' in de titel begrijp ik overigens vanuit de manier waarop gekozen is voor kunstenaars uit de verschillende Vlaamse provincies, al is dat geen beperkende keuze, vermits ook Brussel, Wallonië en Nederland een stem in het aanbod gekregen hebben.

 

'Kunstwandeling van provincie naar provincie' is dus geen lukraak gekozen subtitel voor dit evenement. Maar het is ook een echte wandeling langs de straten en pleinen van deze mooie stad. Historische en culturele plaatsen fungeren als thuisbasis voor de kunstwerken, maar ook onverwachte locaties duiken op.

 

Ik laat me in het Broelmuseum mee op sleeptouw nemen door kunstenaars die zich een tijdelijke plaats verworven hebben tussen de vaste collectie en in de overdadig-statige interieurs.

 

Allereerst word ik geconfronteerd met de indrukwekkende, maar duistere taferelen van Vadim VOSTERS, waarin glanzende partijen de inkijk beïnvloeden, defigureren.

 

Fotografe, maar ook multidisciplinaire kunstenares en zangeres, Elke Andreas BOON smokkelt op schijnbaar achteloze wijze haar gedachtengoed en beeldtaal het museum binnen in een rechtstreekse confrontatie met werk uit de collectie.

 

 In de achtertuin van het museum ontmoeten we allereerst een werk uit de vaste collectie en groeten op die manier een groot Kortrijks kunstenaar die de beeldende keramiek een totaal eigen gezicht gaf: José Vermeersch (1922-1997). De bronzen uitvoering  van zijn dubbelportret 'Ziro met Saïké' krijgt hier zo te zien regelmatig duivenbezoek, maar dat kan de pret van het weerzien niet bederven.

Ik herinner me overigens bij deze een verblijf van jaren geleden in het Kortrijkse 'kunsthotel' FOCUS met kamers ingericht door kunstenaars, dichters en musici en waar we toen tussen de 'wulpse meisjes' van Rik Vermeersch (zoon van) sliepen.

 

Doch dit even terzijde...

 

Stéphanie Leblon, Festivalboy @ Kortrijk Vlaandert

 

Achteraan in de tuin botsen we plots op de 'Mobilhome' (met binnen kleine schilderijen) van Olivier DEPREZ, die hier zowel de problematiek van de 'zigeuners' als de menselijke drang naar een plek om in te leven en gelukkig te zijn etaleert.

 

In de grote serre of orangerie vinden twee grote schilderijen van Stéphanie LEBLON een waardige omgeving. Van haar bespraken we zopas een nog lopende tentoonstelling in Ronse.

Ronald Ophuis @ Kortrijk Vlaandert

 

 In een andere hoek van het museumterrein komen we terecht in de vroegere Paardenstallen van een voormalige brouwerij.

 

Daar heerst de 'gruwelijke' schilderkunst van Ronald OPHUIS, die we zeer recent ook nog in het Museum Dr. Guislain ('In alle staten') zagen verschijnen.

 

In de grote, duistere ruimte een paar deuren verder voert Helmut STALLAERTS in zijn video 'Profile' een even ongemakkelijk discours, hoewel in een totaal andere context. Maar we laten het u graag zelf ontdekken.

 

BUDA Fabriek, cultuurcentrum

 

We trekken nu richting BUDAFABRIEK, die als kunstencentrum een belangrijke, grensoverschrijdende rol speelt

 

Onderweg komen we nog langs het 'Monument voor een crisis' van Thierry MORTIER.

 

 

Naar buiten kijken vanuit de BUDAFABRIEK ...

 

In de BUDAFABRIEK hebben heel wat kunstenaars een onderkomen gevonden.

 

In de eindeloos hoge hal stelt Colin WAEGHE op mensenhoogte zijn schilderijenreeks 'Nomadia' voor. Daarin creëert hij een utopisch land, een sprookjeswereld met een koning en een koningin (let op de historische links), landschappen, mensen,... een onverwacht toeval in de huidige context van de troonswissel in ons 'echte' land.

De werken lijken geschilderd in een mix van grofmazig pointillisme en pixels.

 

Op de bovenverdieping ontkom je natuurlijk niet aan het monumentale beeld van de Vlaamse Leeuw dat Gery DE SMET met confetti op de vloer aanbracht: geel en zwart met rode klauwen. Een feestelijk, esthetisch en toch ook (gezien de materiaalkeuze) ironisch beeld... , de beoordeling laat ik graag aan u over.

 

 

Nick Ervinck meets Hilde Van Canneyt @ Kortrijk Vlaandert

 

 

Geel is ook één van de belangrijkste kleuren in het sculpturale oeuvre van Nick ERVINCK.

Ervinck neemt met zijn aan virtuele ontwerpen ontsproten sculpturen een heel aparte plaats in binnen de artistieke wereld.

In de duistere zaal van Buda ontspint zijn artistieke wereld zich als een laboratorium vol kleurrijke, ongrijpbare groeivormen.

 

Het grote schilderij van Jan DE LAURE halverwege de grote trap, de vensterschilderingen van Karen VERMEREN, de schilderijenzaal van Peter WEIDENBAUM en de sculpturale installaties van Joachim COUCKE mag u geenszins aan uw aandacht laten ontsnappen

 

We keren nu terug in de richting van de Broeltorens, de enige restanten van de oudste stadsvestingen.

 

 

Tom Woestenborghs @ Kortrijk Vlaandert

 

 

 Eén van de torens herbergt op de eerste verdieping de monumentale, sublieme heldenportretten in de eigen techniek van Tom WOESTENBORGHS. Ik ben flink onder de indruk.

 

Maar een verdieping hoger weet tekenaar Steven BAELEN met intimistisch, maar soms ook bijzonder groot werk, in een half duistere ruimte al evenzeer te imponeren.

 

Deze beide oeuvres, hoe verschillend ook, hebben in deze torenzalen een ideale setting gevonden. In het geval van Woestenborghs is dat zeker de historische link, gekoppeld aan de uitgekiende opstelling (die me een beetje aan een recente presentatie van Leen Voet in Kunstencentrum Netwerk te Aalst doet denken). Bij Steven Baelen speelt de ruimte als 'uitkijktoren' via al die kleine venstertjes een belangrijke rol in de dialoog met zijn tekeningen.

 

Over de brug trekken we verder naar het echte stadscentrum met een bezoek aan de donkere krochten van de Raadskelder, waar Alda SNOPEK in haar videowerk een spel speelt met ons waarnemingsvermogen door de creatie van nieuwe werkelijkheden.

 

Even verder bezet geurkunstenaar Peter DE CUPERE de Belforttoren.

 

Dan wacht Koen VANMECHELEN ons nog op in de middeleeuwse crypte onder de winkel van Delvaux op de hoek van de Grote Markt en de Doorniksestraat. In de donkere kelder laat Vanmechelen het licht schijnen over zijn 'Cosmopolitan Chicken Project, waarin leven en diversiteit centraal staan.

(Vanmechelen is momenteel ook aan de slag in Watou)

 

Thierry Mortier @ Kortijk Vlaandert

 

 

Affiches met kasseiwegen uit de provincies (telkens met ontbrekende kasseien) op het ene venster van het theater... wat meer naar rechts liggen echte kasseien achter het raam... Thierry MORTIER had ze liever op het plein voor het raam gezien, maar dat leek wat te uitnodigend voor lieden met minder goede bedoelingen... 

 

Precies de dag van mijn bezoek zorgde Thierry Mortier in een leegstaand winkelpand voor een 'Kortrijk Vlaandert - eendagswinkel' met aantrekkelijk geprijsde werken van een aantal deelnemende kunstenaars: pins, affiches, zeefdrukken, tekeningen,...

 

Leen Voet @ Kortijk Vlaandert

 

 

 Maar tevoren liepen we ook nog langs in de Benedengalerie, in het zijstraatje tegenover de fontein (de hoek om bij de 'kassei-ramen' van Thierry Mortier)

.

Daar tekende Leen VOET haar eigen illustraties bij 'De Leeuw van Vlaanderen' van Hendrik Conscience bij elkaar.

 

Een bezoek aan het Begijnhof en 't Fort zat er voor mij die dag niet meer in. Zelfs voor een ervaren Art Spotter wordt het wel eens te veel. Zo heb ik natuurlijk belangrijke bijdragen van Elise BERKVENS, Hannes VAN SEVEREN & Fien MULLER, Conny KUILBOER & Ben KRUISDIJK en Line BOOGAERTS  in het Begijnhof gemist.

 

Ook het luik Zuid-Westvlaamse kunstenaars is mij die dag geheel ontsnapt.

Maar een bezoek aan deze Kortrijkse Kunstwandeling hoeft ook u niet in één dag af te werken.

 

Voor een volledig overzicht van alle deelnemende kunstenaars en verdere info verwijs ik u graag naar de website van 'Kortrijk Vlaandert' onderaan dit artikel.

 

Line Boogaerts in het station op spoor 2@ Kortrijk Vlaandert

 

 

 

Kortrijk Vlaandert

 

Kunstwandeling van provincie naar provincie

 

tot 18 augustus 2013

 

elke donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag: 11 - 18 uur

 

 

Alle info:

 

www.kortrijkvlaandert.org 

 

 

© Art Spotter voor WATERSCHOENEN