'Separation of concerns', een nieuwe dialoog met Villa De Olmen (Wieze)

Sinds het prille begin van de artistieke activiteiten is Villa De Olmen een buitenbeentje in het galeriewezen. Dat heeft natuurlijk alles te maken met het decor van dit grote, geklasseerde landhuis uit het interbellum.
Het geheel van vaste en verplaatsbare interieurelementen is bepalend geweest voor de aparte sfeer van deze ruimte voor hedendaagse kunst.

Het was beeldend kunstenaar Olivier Deprez die reeds bij de openingstentoonstelling in 2008 voorstelde om het interieur in zijn bestaande staat te respecteren. Door openlijk afstand te nemen van de 'white cube' die in het actuele galerielandschap gangbaar is, verwierf Villa De Olmen meteen een eigen gezicht. Tegelijk kregen de kunstenaars die er hun opwachting maakten ook een extra uitdaging om niet te 'verdrinken' in het dominante decor.

 Johan Gelper, 'Spatial drawing', mixed media

De voorbije jaren kon u in WATERSCHOENEN talloze keren de confrontaties tussen kunstwerken en decor volgen. Terwijl sommige werken zich staande hielden door te focussen op harmonie met de omgeving, wisten andere zich door hun contrasterende verschijning een podium te verwerven.

(Wie in de 'zoekbalk' van WATERSCHOENEN 'Villa De Olmen' intikt, krijgt een overzicht van alle tentoonstellingen die we hier al besproken hebben)

Tijdens de voorbije jaren verdwenen steeds meer stukken uit het oorspronkelijke woondecor naar de reserves. Inmiddels is de benedenverdieping bijna geheel ontdaan van alle, door kunstenaars of curatoren als overbodig ervaren elementen. Toch biedt het 'lege' interieur hier nog voldoende weerspannigheid.

 Raphael Buedts, 'Pianotafel', eik

Vorig jaar vond Christine Callebaut de tijd rijp om even terug te kijken naar de oorsprong. Dus nodigde ze Olivier Deprez uit als curator. Samen met Frank Van Hiel zette hij toen de tentoonstelling 'Objects of affection' op poten. Daarin stond het artistieke object centraal.

In het huidige vervolg 'Separation of Concerns' legt Deprez de nadruk op de ruimtelijke ervaring, waarbij kunstwerken zich nestelen in de omgeving.

Hoe vreemdsoortig de verschijningsvorm van bepaalde werken ook mag zijn, toch nemen ze je mee in een scenario waarin droom en werkelijkheid in elkaar overvloeien.

Hou u klaar voor een stevige ervaring 'down the rabbit hole' zoals bij Alice in Wonderland.

Dirk Zoete, deel van installatie

 

In de hal gaat beeldhouwer Johan GELPER meteen op weergaloze wijze met zijn en onze fantasie en ruimtelijk vermogen op de loop in het kader van het dambordprofiel dat vloer en wanden beheerst. Ondanks het statische (hoewel expansief) karakter van zijn sculptuur neemt hij ons mee in een wervelende, vloeiende gedachtengang.

Johan Gelper weet al jaren met 'banale' middelen (hier een stoel, buizen, een bal,...) expanderende 'tekeningen' in de ruimte te maken. Het werk hier heet niet voor niks 'Spatial drawing'.

Laat u met de kleine werkjes in de glazen kast door Raphaël BUEDTS even in de wolken brengen. In de salon aan de tuinzijde predikt diezelfde Buedts verder zijn poëtische soberheid met enkele typische werken.

Zijn eiken 'Pianotafel' lijkt hier voor deze omgeving gemaakt. Let bovendien op de dialoog met de tekening tussen raam en deur in de achtergevel. Leg ook de link tussen de andere sculptuur en het schilderij daar tegenover.

Bij het begin van de trap krijgen we links een eerste groet van Olivier DEPREZ, die naast zijn curatorschap, ook als kunstenaar op dikwijls onverwachte plekken in deze tentoonstelling opduikt.

 Olivier Deprez,'Umbrella', olie op doek (in de kinderkamer)

Boven wacht ons een mix van sprookjesdecor en oog voor binnen- en buitenomgeving onder impuls van Deprez en met de volmondige inbreng van Dirk ZOETE en Karen VERMEREN. Maar ook Johan GELPER zorgt voor onverwachte ingrepen.

In de badkamer, op zich een parel van gedateerde luxe en vakmanschap, ontmoet Olivier Deprez blijkbaar zijn eigen schaduw (of ontmoeten ze samen de maan ?) Personages zijn zowaar een unicum in zijn door architecturale lijnen en vlakken gedomineerd universum.

Verder beheerst hier, in de gang en in de belendende kamers aan de tuinzijde Dirk Zoete het beeldend discours tussen zijn 'circusachtige' fantasie en de geschiedenis van dit huis. Met foto's en sculpturen installeert hij zijn wereldbeeld in het bestaande decor van Villa De Olmen. Meestal gebeurt dat heel prominent, maar soms verrast hij ons in onverwachte hoekjes.

Karen Vermeren kwam, keek naar en door de ramen van alle kamers en creëerde piramidale structuren op glas (en enkele studies op karton) die binnen- en buitenruimte met elkaar verbinden en ons op een nieuwe manier doen kijken. Je wordt onbewust bewust gemaakt van de 'tussenruimte'.

Het donkere zoldertje verraste ons in de vorige tentoonstelling (Objects of affection) met de aandoenlijke video van Johan De Wit en is ook nu weer het toneel van één sobere presentatie, een 'Study' van Olivier Deprez.

 Karen Vermeren, 'Pyramiden in Villa De Olmen', grisaille op glas

Op het einde van de gang houdt de groene kamer ons eens te meer in de ban. Dit keer steelt Johan Gelper de show met zijn sculptuur 'Form leaning on rakes': schitterend, doordacht, evenwichtig, niet zomaar bijeen 'geharkt'.

Maar geef hier toch ook de blik naar buiten een kans door de ogen van Karen Vermeren.

Olivier Deprez heeft het kinderkamertje met het bloemenbehang bijna letterlijk volgepropt met speelgoed uit de kindertijd van de galeriehoudster. Toch is het centrale punt zonder enige twijfel het kleurrijke schilderijtje van zijn hand: 'Umbrella' (Ik denk ook even aan het gelijknamige project van Christo)

Beneden wacht ons in de garage rechts nog een perfect huwelijk tussen een groot schilderij van Olivier Deprez en een (zelfs voor zijn doen) onverwachte sculptuur van Johan Gelper.

In de garage aan de overkant mag Raphaël Buedts een fantastische vormelijke en lineaire dialoog aangaan met zichzelf en de omgeving.

 Vadim Vosters, 'Glasse kabit', mixed media

In de grote kelder toont Johan Gelper zich als beeldhouwer bovendien in de rol van een geometrisch minimalist met poëtische inslag.

De glazen, verlichte kijkkast met twee schilderijen tegen een wand met luxueus behang door Vadim VOSTERS is een soort schrijn ter herinnering aan een tijd die wel 'geklasseerd', maar niettemin voorgoed voorbij is. De materiële aanwezigheid van het huis en de daaraan gekoppelde herinneringsattributen en gedachten blijven uiteraard bestaan.

Dat kader kan verder blijven fungeren als 'achtergrond' en 'klankbord' voor actuele artistieke bijdragen.

SEPARATION OF CONCERNS

tot 13 april 2014

in

Villa De Olmen

Nieuwstraat 83

9280 LEBBEKE (WIEZE)

zaterdag en zondag: 11 - 18 uur

www.villadeolmen.be

© Art Spotter voor WATERSCHOENEN