Toen ik onlangs de galerie van Cecilia Jaime binnenstapte, had ik het geluk er ook Line BOOGAERTS (°1986) zelf te treffen. Ze maakte zich klaar voor een interventie ter plaatse, een oorspronkelijk witte laptop en haar zwarte schildermedium bij de hand. Even later zou ze met vaste hand een stuk glas beschilderen tegen de achtergrond van de grote glazen wand aan de straatkant (Kraanlei).
Ik kon niet nalaten te denken aan de artistieke interpretatie van Ben Vautier over de uitdrukking 'it's a hell of a job':
L'art est un sale boulot, mais il faut bien que quelqu'un le fasse.
Zelfs in deze hoogtechnologsiche tijden zijn kunstenaars niet bang om hun handen vuil te maken.
Vorig jaar dook Line Boogaerts al eens op de valreep in Waterschoenen op naar aanleiding van 'Kortrijk Vlaandert', al was ik daar wegens enige 'overkill' (zelfs een ervaren Art Spotter wordt al eens moe) reeds in het station beland, klaar om naar huis te gaan. Haar interventies op de perrons zaten niettemin voorgoed in mijn fotografisch geheugen.
Line Boogaerts in actie @ Cecilia Jaime Gallery
De kunstenares heeft sinds 2012 het HISK en voorheen KASK achter de rug, ze 'schildert' realistische tekeningen op onconventionele dragers en laat die met hetzelfde gemak weer verdwijnen of oplossen. Ze werkt bij voorkeur in situ, live of via videoregistratie.
Ze gebruikt zwart getinte zeep, gepigmenteerde olie, penselen, wissers en het venster als canvas. Haar tekenkunst speelt zich af tussen binnen en buiten. Zo haalt ze in de galerie de waarneembare buitenrealiteit naar binnen, maar creëert tegelijk een wazig (fogged) scherm dat het licht belemmert. Voor de toevallige passant is het aangebrachte 'decor' eveneens een belemmering in de andere richting, maar tegelijk een negatief beeld van de realiteit die achter hem ligt.
Waarschijnlijk laat de kunstenares dat beeld weer verdwijnen of past ze het in de loop van de tentoonstelling aan.
Gisteren hadden we het hier bij de schilderijen van Kristof Van Heeschvelde nog over voor- en achtergrond. Line Boogaerts trekt dat principe nog een paar stappen verder door. Voorgrond wordt achtergrond en omgekeerd op een tussenscherm (het raam) al naar gelang de kijkrichting. Het werk van Line Boogaerts omschrijven als meerlagig is dus zeker geen understatement. Bovendien is er dat element van tijdelijkheid. Voor je het weet, laat ze een beeld weer verdwijnen of laat dat doen door de bewoners van het pand waar ze haar interventie doet, zoals in het tentoonstellingsproject CUESTA '14 in Tielt (laatste weekend 18-19 oktober).
Line Boogaerts @ Cecilia Jaime Gallery
Bij Cecilia Jaime kunt u nog terecht tot 25 oktober 2014.
Ze maakt er naast het tijdelijke werk ook plaats voor vaste werken, projectie, videopresentatie van het 'verdwijningsproces'. Bovendien toont ze er ook een installatie met kleine beschilderde venstertjes, waardoor het begrip meerlagige doorkijk een extra dimensie krijgt.
Deze kunstenares verdient na deze kennismaking uw bezoek en onze opvolging.
LINE BOOGAERTS
A FOGGED LENS
(i.s.m. Coeur Volant vzw)
tot 25 oktober 2014
in
Cecilia Jaime Gallery
Kraanlei 55
9000 GENT
woensdag tot zaterdag: 14 - 18 uur
© Art Spotter voor WATERSCHOENEN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.