In de dubbeltentoonstelling van Alex DE BRUYCKER en Peggy WAUTERS heeft galeriehouder Bruno Van Caelenberg met twee uiteenlopende oeuvres een coherente presentatie gerealiseerd.
Er ontstaat een wonderlijke dialoog tussen de intense verhalenwereld van Peggy WAUTERS en de experimentele, doch gecontroleerde abstractie van Alex DE BRUYCKER.
Noteer meteen dat de tentoonstelling zich zowel in de huiselijke sfeer van het meubel- en designgedeelte afspeelt, als in het ongemeubileerde, achterliggende huis dat je via de binnentuin bereikt. Die kleine binnentuin is overigens een avontuur op zich, als scheidingslijn tussen die twee werelden.
Twee omgevingen zorgen voor twee aparte sferen: warm versus koel. Het werk van de beide kunstenaars komt op de verschillende plekken op een andere manier tot zijn recht.
Het 'poëtisch minimalisme' van Alex DE BRUYCKER is pas einde 2017 ontstaan uit de aanvankelijke drang om zijn fotografisch werk een extra dimensie te geven. Het eerste zelfstandige schilderij was het 'koele' groene werk dat in het 'achterhuis' op de rand van het bad staat (zie foto verder).
Vanuit zijn achtergrond als textielingenieur begon de kunstenaar te experimenteren met verf en doek. Twee jaar geleden had hij (zoals hij het zelf uitdrukt) nog nooit een doek opgespannen. Maar het traditionele canvas was in geen geval zijn betrachting. Hij greep meteen naar eigen middelen om de dialoog tussen 'ondoorzichtigheid' en 'doorschijnendheid' mogelijk te maken. Zijde bleek de perfecte keuze, al dan niet voorzien van een zelf ontwikkeld medium waarover verdunde lagen acrylverf naast en over elkaar tot het beoogde resultaat leiden: warme of koelere kleuren in combinatie met neutraal of 'gehavend' wit en telkens weer die dialoog met de achterliggende wand en het deels zichtbare spieraam.
Alex De Bruycker creëert werken met een gevoelig tactiel karakter. De huid van zijn schilderijen, in een mix van kleur en doorzichtige zijde evoceert een zeker erotisch effect.
Peggy WAUTERS heeft de voorbije maanden reeds enkele keren ons pad gekruist. Ook nu weer toont ze een staalkaart van haar uitgebreide oeuvre en de talrijke artistieke disciplines die ze beheerst. De omschrijving 'multidisciplinair' is bij deze kunstenares geenszins overdreven. Welkom in het artistiek laboratorium van deze unieke kunstenares.
Ze maakt sculpturen in keramiek of porselein, toont verrassende assemblages, realiseert collages en gemengde technieken (meestal als studie voor grote schilderijen), maar ze presenteert ook combinaties van 'onooglijke' schilderijen (in absoluut minimale formaten).
Tijdens het Stadsfestival Damme wist ze ons in te palmen met een kamergrote installatie met talloze kleine elementen, waarvan we er ook in galerie Van Caelenberg enkele terug zien (zoals de porseleinen paddestoelen op de glazen salontafel - zie foto verder).
Nog recenter waren we bij Nathalia Tsala Gallery (Rivoli - Brussel) getuige van haar uitgebreide installatie.
Ook nu etaleert ze haar verhalen, verwachtingen, dromen, nachtmerries, haar woeste landschappen uit een onvatbare prehistorie, haar surrealistische collages en schilderijen.
Het lijkt erop dat ze de tijd wil stilzetten, een onmogelijke opdracht in het echt, maar een reële kans in de kunst.
Witte keramieken vogeltjes met gouden snavels en dito poten, liggen alleen of onder glazen stolpen als weerloze wezentjes op hun rug. Zijn ze dood of hebben ze het gevecht gewoon opgegeven... (?) We hebben er het raden naar. Het lijkt zielig, maar tegelijk o zo mooi!
Let toch ook op dat samengesmolten koppeltje vogels op dat rode kussen.
Ik ben een fan van haar collages, die ik beschouw als volwaardige kunstwerken, los van hun functie als studie voor schilderijen.
Hierna volgen enkele foto's.
De volledige tentoonstelling verdient een uitgebreid bezoek met oog voor sfeer en detail.
Tot 9 maart 2019
in
Galerie Van Caelenberg
Dendermondsesteenweg 15 - 17
(vlakbij de Zeshoek)
9300 AALST
vrijdag: 13 - 18 uur
zaterdag: 10 - 18 uur
www.galerievancaelenberg.com
Keramiek en een kleine studie van Peggy Wauters
versus een schilderij van Alex De Bruycker
in de huiselijke warmte van de galerie.
Doorschijnend en ondoorzichtig
bij Alex De Bruycker
in dialoog met de broze, wit-gouden
vogeltjes van Peggy Wauters.
Porseleinen paddestoelen
in proefbuisjes, een installatie van
Peggy Wauters die we nog kennen van
het Stadsfestival Damme 2018.
Avondzicht op de galerie vanuit de binnentuin.
Schilderij met groen van Alex De Bruycker
in de wit betegelde badkamer.
Let op de koele doorkijk in het doek en het spiegeleffect.
Schilderij 'A trip to earth' van Peggy Wauters
en hieronder de collage
'Study for a trip to earth' (2016).
© Art Spotter / Waterschoenen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.