Onder de titel 'PING PONG' presenteert Patrick KEULEMANS (°1958) een speelse, veelzijdige, sobere, uitgekiende tentoonstelling bij Eva Steynen Deviation(s) in Antwerpen.
We waren er op de vernissage als eerste bij en het was de omweg naar Antwerpen meer dan waard.
'Veelzijdigheid' is alvast een eerste woord dat het oeuvre van Patrick Keulemans typeert, maar ook 'soberheid' speelt een evenwaardige rol. Die twee begrippen lijken misschien enigszins in tegenspraak, maar bij Patrick Keulemans vormen ze een versterkend duo.
Taal en communicatie zijn onafscheidelijke uitgangspunten, ernst wordt op tijd en stond gekruid met een vleugje humor, de homo ludens sluit de denkende, beschouwende mens in geen geval uit.
Ik durf Patrick Keulemans omschrijven als een 'rationele romanticus', die zijn bekommernissen over de verdwijnende talen, de tijd en andere fenomenen op een beredeneerde, esthetische en functionele manier in beeld brengt
Patrick Keulemans, Ping Pong, 2020,
MDF, multiplex, acrylic paint,
consists of 2 pieces 25x15,4x2 cm
Bij Eva Steynen gebruikt hij de centrale ruimte voor twee installaties.
In het achterste deel situeert zich de tafel met de verschillende elementen uit 'Ping Pong', waarbij hij een vorm- en taalspel met gelijklopende betekenissen ontwikkelt. Beeld en taal zijn trouwens bij Patrick Keulemans gelijkwaardige elementen.
Hij leidt je blik van 'Ping Pong' naar 'Pong Pong', 'Ping Ping', Sing Song', 'Pang Pang',... en laat je eindigen in een rustpunt van 'Mindset'. Hier toont hij volop zijn kwaliteiten als beeldend vertaler.
Taal, vorm en klank spelen een spel, dat zich vlakbij ook vertaalt in het klik/klak en plok/plok van tot sculptuur verbouwde schoenhielen.
Patrick Keulemans
Every fouteen days a language dies, 2020
Divers materials, various dimensions
Vooraan heeft hij een lang en laag podium gebouwd voor de installatie 'Every fourteen days a language dies'. Tientallen tongen uit verschillende soorten steen heeft hij geslepen als symbool voor evenveel verdwenen talen.
Zelf omschrijft hij zijn bekommernis voor dit fenomeen als volgt:
"Door de globalisering en digitalisering verliezen heel wat talen van kleine gemeenschappen de slag met wereldtalen als Engels, Spaans, Chinees en Hindi. Deze evolutie is onomkeerbaar waardoor kennis, cultuur en identiteit verloren gaan. Door de wisselende grootte, vorm, kleur en materiaalgebruik wordt de eigenheid van elke taal verbeeld."
Patrick Keulemans, Another brick in the wall, 2019,
Concrete, synthetic material, plaster
Multiple of 32, 11x8x8 cm, unique
In de hoek vooraan hangt een aangepaste versie van de installatie 'Another brick in the wall' die hij vorig jaar presenteerde in de bibliotheek van LUCA Hogeschool, waar hij na 30 jaar zijn lesopdracht grafische vormgeving stopzette.
Betonnen kubussen met een laag gips van wisselende dikte staan symbool voor de talrijke studenten die hij tijdens zijn carrière zag passeren en waarmee hij via het kleine 'tuitje' in het midden de dialoog kon aangaan door ze een stuk artistieke voeding te verstrekken en op enige respons te rekenen.
In de tegenoverliggende hoek creëert hij met de stukken van een ontplofte, kartonnen vuurwerkbol een eigen (weliswaar kleine) versie van de Big Bang, die hij dan ook in alle bescheidenheid 'Bang' noemt.
Patrick Keulemans is geen harde roeper. 'Van hard roepen wordt je stem schors' (2020) stelt hij met de leesbare installatie hoog tegen het plafond. Hier valt het gebruikte materiaal (inner bark = binnenste schors) en het taalgebruik perfect samen.
A la recherche du temps perdu, 2019,
Book 'A la recherche du temps perdu' (Marcel Proust),
multiplex poplar, acrylic glass, electronic device,
32x19x14 cm
De installatie 'A la recherche du temps perdu' is een technologisch buitenbeentje in de tentoonstelling. Toch bevat het al de bekommernissen en methodische benaderingen van de kunstenaar, zoals ik hem omschreef met de term 'rationele romanticus'.
De verteller in dit iconische werk van Marcel Proust wil schrijver worden, maar wordt daar door het leven in zijn mondaine milieu van weerhouden. Pas later zal hij die drang laten primeren en volop reflecteren over de verloren tijd.
De installatie van Patrick Keulemans meet de verloren tijd op meticuleuze manier via een wijzer die per seconde van het ene gouden streepje naar het andere op de rug van het boek springt.
Ik zie dit werk als zeer belangrijk in het oeuvre van de kunstenaar. Zelf was hij een leven lang bijzonder actief op heel wat terreinen tegelijk: een fulltime lesopdracht, actief in de reclamewereld,... een druk bestaan.
Toch begon hij zich als vrij kunstenaar pas in 2009 te manifesteren. Maar inmiddels heeft hij de 'verloren tijd' (als die er al was) ook op dat punt allang ingehaald.
Tot daar een onvolledige blik op de tentoonstelling.
Nu is het uw beurt...
Patrick Keulemans
'PING PONG'
tot 21 maart 2020
EVA STEYENEN.DEVIATION(S)
Zurenborgstraat 28
2018 ANTWERPEN
donderdag t.e.m. zaterdag
14 - 18 uur
Finissage: zondag 22 maart 15 - 17 uur
www.deviations.be
© Art Spotter / Waterschoenen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.