Beeldende kunst bestaat in alle mogelijke vormen, maten en gewichten. Wie 'waterschoenen' kent, weet dat we als een artistieke omnivoor al die uitingen verwelkomen.
Kunst kan duidelijk zijn of verwarrend, kleurrijk of duister, strak of speels, stil of luidruchtig,...
Echte kunstenaars hebben één absolute kwaliteit gemeen: eerlijkheid.
Wat ze realiseren en presenteren komt voort uit een reële noodzaak om te vertellen waar ze diep vanbinnen mee begaan zijn.
Die 'boodschap' kan puur esthetisch zijn, maar net zo goed maatschappelijk onderbouwd of filosofisch geïnspireerd.
Hedendaagse beeldende kunst kan alles zijn en die status heeft ze te danken aan de strijd van talrijke generaties voor zowel artistieke als intellectuele en maatschappelijke vrijheid.
Ook vandaag mag niettemin van kunstenaars verwacht worden dat ze over een ruime en gefundeerde technische bagage beschikken.
Met Kathleen RAMBOER (°1953) zitten we alvast op het goede spoor. Bovendien ontdek ik hier een extra vorm van verwantschap, aangezien ze niet enkel focust op het eigen artistieke bestaan, maar ook andere kunstenaars in het zonnetje plaatst via blogs als KUNSTLETTERS of KUNSTPOORT, of zoals ze het zelf uitdrukt:
"Ik ontmoet graag kunstenaars, mensen uit de kunstwereld, dat resulteert vaak in teksten zoals voor de vermelde blogs".
Ze heeft er trouwens steeds nood aan met uiteenlopende zaken op hetzelfde tijdstip bezig te zijn, met verschillende technieken zoals fotografie, tekenen, collage,... en diverse thema's zoals Bomen, In de schemerzone, Binnenskamers, Que la montagne est belle,...waarvoor ze bovendien regelmatig samenwerkt met anderen.
Zelf omschrijft ze de uitgangspunten van haar werk als volgt:
"Mijn werk heeft altijd wel iets met de natuur te maken.
Natuur en kunst gaan perfect samen.
Het ene kan het andere beïnvloeden.
Is natuur op zich geen kunst en ligt kunst niet in de natuur van de mens?
Mijn werken vinden hun oorsprong in de onvermijdelijke interactie tussen mens en natuur.
Zolang de mens er is zal kunst er zijn en omgekeerd.
Natuur is als water en brood nodig om te overleven, kunst zorgt volgens mij voor meer levenskwaliteit."
Ook in haar fotografie, waar ze zich aanvankelijk alleen liet leiden door basisbegrippen als licht, schaduw, duisternis, verborgen werelden,... is de natuur inmiddels binnengedrongen. Bomen banen zich al enkele jaren een weg naar de voorgrond.
Haar afbeeldingen zijn niet altijd éénduidig. Kathleen Ramboer houdt van experiment, het mixen van beelden. Dat manifesteert zich niet alleen in haar foto's, maar ook in tekeningen. Ze beperkt zich bij voorkeur niet tot conventionele dragers, maar laat haar onderwerpen graag dialogeren met een achtergrond van muziekpapier, ruitjespapier uit oude cursusblokken, oude boeken, boomschors,...
Een kloostergang van het Karmelietenklooster
Op 1 maart laatsleden moest ik op de valreep mijn gepland bezoek aan de vernissage van de tentoonstelling 'Carmelitana' (Kathleen Ramboer & Jean De Groote) in Gent annuleren. Toen wat later de 'coranagekte' toesloeg, kon ik het voorziene verslag in Waterschoenen helemaal vergeten.
Gelukkig kan ik nu nog putten uit de talrijke beelden online en de tekst die 'partner in art' Daan Rau voor deze tentoonstelling schreef.
Het was Jean De Groote die, "gefascineerd door het licht, het bijzonder spel van licht in vele van de foto's die Kathleen Ramboer op sociale media postte", haar uitnodigde om samen dit project op poten te zetten.
De wandelgangen van het Karmelietenklooster in het centrum van Gent vormden het perfecte kader voor deze duotentoonstelling: schilderijen, fotografie en mixed media in een sfeer van rust, stilte en zelfs bezinning.
Voor de bijdrage van Kathleen Ramboer citeren we uit de begeleidende tekst bij de tentoonstelling.
"Haar foto's zijn geen eindpunt. Beelden van de reeks IN DE SCHEMERZONE zijn niet vrijblijvend, vragen om participatie van de kijker. Wat betekenen de beelden, wat wil de fotograaf suggereren? Kathleen Ramboer speelt met scherpte en onscherpte, met diffuus licht en donkerte, met ongewone gedempte kleuren. Haar foto's scheppen visueel rust, verzoeken om stilte, concentratie en contemplatie. Er valt zoveel in te ontdekken en te beleven.
In de schemerzone
Diezelfde stilte is opnieuw te vinden in haar mixed media reeks QUE LA MONTAGNE EST BELLE. Foto's zijn het vertrekpunt van deze serie. Door de foto's te bewerken met pastel, vetkrijt, potlood,... wijzigt de beeldtaal. Ze vragen om nadere studie. Deze mixed media verlangen zoals haar foto's concentratie en aandacht."
Ga naar
instagram.com/artspotter_waterschoenen
en
instagram.com/artspace_lavalise
voor een kleine tentoonstelling met onderstaande werken
1.
3.
Bomen in beeld
4.
Fungiproject - Grote stinkzwam
5.
In de schemerzone
6.
In de schemerzone
7.
Natuur tussen de lijntjes
8.
Natuur tussen de lijntjes
9.
Que la montagne est belle
10.
Zaadjes en doosjes
"Mijn werk heeft altijd wel iets met de natuur te maken.
Natuur en kunst gaan perfect samen.
Het ene kan het andere beïnvloeden.
Is natuur op zich geen kunst en ligt kunst niet in de natuur van de mens?
Mijn werken vinden hun oorsprong in de onvermijdelijke interactie tussen mens en natuur.
Zolang de mens er is zal kunst er zijn en omgekeerd.
Natuur is als water en brood nodig om te overleven, kunst zorgt volgens mij voor meer levenskwaliteit."
Ook in haar fotografie, waar ze zich aanvankelijk alleen liet leiden door basisbegrippen als licht, schaduw, duisternis, verborgen werelden,... is de natuur inmiddels binnengedrongen. Bomen banen zich al enkele jaren een weg naar de voorgrond.
Haar afbeeldingen zijn niet altijd éénduidig. Kathleen Ramboer houdt van experiment, het mixen van beelden. Dat manifesteert zich niet alleen in haar foto's, maar ook in tekeningen. Ze beperkt zich bij voorkeur niet tot conventionele dragers, maar laat haar onderwerpen graag dialogeren met een achtergrond van muziekpapier, ruitjespapier uit oude cursusblokken, oude boeken, boomschors,...
Op 1 maart laatsleden moest ik op de valreep mijn gepland bezoek aan de vernissage van de tentoonstelling 'Carmelitana' (Kathleen Ramboer & Jean De Groote) in Gent annuleren. Toen wat later de 'coranagekte' toesloeg, kon ik het voorziene verslag in Waterschoenen helemaal vergeten.
Gelukkig kan ik nu nog putten uit de talrijke beelden online en de tekst die 'partner in art' Daan Rau voor deze tentoonstelling schreef.
Het was Jean De Groote die, "gefascineerd door het licht, het bijzonder spel van licht in vele van de foto's die Kathleen Ramboer op sociale media postte", haar uitnodigde om samen dit project op poten te zetten.
De wandelgangen van het Karmelietenklooster in het centrum van Gent vormden het perfecte kader voor deze duotentoonstelling: schilderijen, fotografie en mixed media in een sfeer van rust, stilte en zelfs bezinning.
Voor de bijdrage van Kathleen Ramboer citeren we uit de begeleidende tekst bij de tentoonstelling.
"Haar foto's zijn geen eindpunt. Beelden van de reeks IN DE SCHEMERZONE zijn niet vrijblijvend, vragen om participatie van de kijker. Wat betekenen de beelden, wat wil de fotograaf suggereren? Kathleen Ramboer speelt met scherpte en onscherpte, met diffuus licht en donkerte, met ongewone gedempte kleuren. Haar foto's scheppen visueel rust, verzoeken om stilte, concentratie en contemplatie. Er valt zoveel in te ontdekken en te beleven.
Diezelfde stilte is opnieuw te vinden in haar mixed media reeks QUE LA MONTAGNE EST BELLE. Foto's zijn het vertrekpunt van deze serie. Door de foto's te bewerken met pastel, vetkrijt, potlood,... wijzigt de beeldtaal. Ze vragen om nadere studie. Deze mixed media verlangen zoals haar foto's concentratie en aandacht."
Que la montagne est belle
We mogen hier zeker ook de bijdrage van Jean De Groote niet vergeten. Hij wordt omschreven als "een schilderende filosoof of is het andersom? In zijn werken sluimert de stilte, zijn grote doeken zijn filosofische vertalingen van een denkwijze, een beeldende zoektocht naar het zien, kijken en begrijpen van de ons omringende wereld. Jean De Goote gaat op zoek naar het kleine. Het minste blijkt nog altijd iets, niets is gering".
*
Intussen is de virtuele wereld, ook in het kunstenveld, onze enige bron om tentoonstellingen te 'bezoeken', werk van kunstenaars te bekijken, kortom een oog op de artistieke wereld te bewaren. Hopelijk staan we bij de verschijning van dit artikel weer stilaan met beide voeten in het echte artistieke leven.
We duiken nog even verder in de artistieke activiteiten van Kathleen Ramboer.
We benadrukten reeds haar duidelijke liefde voor de natuur, die ze overigens deelt met haar partner Marc Haerssens. Waar zij in verschillende projecten voor het beeldende karakter zorgt, houdt hij als gedreven amateur-bioloog de wetenschappelijke kant van het onderwerp in het oog.
Neem nu het project FUNGI, waarmee ze overduidelijk aantonen dat natuur en kunst samengaan. De twee beïnvloeden elkaar wederzijds.
In een mix van fotografie, schilderkunst en materiaal uit de natuur worden paddestoelen en hun leefwereld onderzocht en op een artistieke sokkel gezet.
Indien de pijp van Magritte die status kan bereiken, waarom dan niet de paddestoel?
Voor Kathleen Ramboer zijn paddestoelen in elk geval boeiend vanwege hun merkwaardige, constant wijzigende vormen, hun met niets te vergelijken kleurenpracht, hun texturen, hun biotoop.
Fungi
Groene Knolamaniet
Fungi
Doolhofzwam
Minstens even boeiend is het doorlopend project VAN ZAADJES EN DOOSJES, waarin opnieuw de wetenschappelijke en artistieke benadering hand in hand gaan vanuit een terechte bekommernis omtrent biodiversiteit, ecosystemen, klimaatopwarming,... kortom de drang om onze wereld ook op de lange termijn leefbaar te houden.
Van zaadjes en doosjes
Van zaadjes en doosjes
Nog meer natuur in de serie BOMEN IN BEELD...
Voor Kathleem Ramboer zijn ze levende wezens die ze in de loop van de seizoenen opvolgt als fotograaf, maar ook met het oog op tekeningen en schilderijen.
Bomen in beeld
Laat me u ook nog wijzen op de fotografische serie SCHADUW VAN HET LICHT, die ze in 2018 presenteerde op voorstel van Jean De Groote, die er toen onder de titel 'Met niets beginnen, met iets eindigen' een indringende filosofische, kunsthistorische en esthetische beschouwing over schreef.
Ik citeer slechts enkele zinnen uit deze tekst:
"Het werk van Kathleen is fragiel, kwetsbaar. Het is volkomen maar imperfect."
"Haar werk is af, maar met een kleine onvolmaaktheid. Haar werken zijn een presentatie van haar bewust leven."
In The Art Couch werd het door Frederic De Meyer ondermeer als volgt geformuleerd:
"Een object kan veel over zijn omgeving vertellen, roept vragen op. Een gordijn is een reëel gegeven, maar brengt de verbeelding op gang. Een gebroken tegel in een vloer roept een verleden op. Wie zich laat leiden door Kathleen's subtiele lichtspel ontdekt veel meer dan de eerste aanblik doet vermoeden..."
Scaduw van het licht
Voor meer info over Kathleen Ramboer en haar werk:
Ga naar
instagram.com/artspotter_waterschoenen
en
instagram.com/artspace_lavalise
voor een kleine tentoonstelling met onderstaande werken
1.
2.
Bomen in beeld3.
Bomen in beeld
4.
Fungiproject - Grote stinkzwam
5.
In de schemerzone
6.
In de schemerzone
7.
Natuur tussen de lijntjes
8.
Natuur tussen de lijntjes
9.
Que la montagne est belle
10.
Zaadjes en doosjes
© Art Spotter / Waterschoenen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.