"OCCUPIE PARADIT"
een tentoonstelling die door twee bevriende kunstenaars,
Laura PROUVOST (°1978) en Alex CECCHETTI (°1977)
voor NETWERK AALST gemaakt werd
en reeds in februari 2020 de deuren opende,
viel enkele weken later ten prooi aan de coronamaatregelen.
Normaal gezien zou deze tentoonstelling lopen tot 24 mei, maar op 29 mei werd een en ander onder strikte voorwaarden heropend en meteen verlengd tot 18 oktober.
De twee kunstenaars met een reeds indrukwekkende staat van dienst en een al even ruim pakket aan uitdrukkingsvormen slaan de handen in elkaar om het 'PARADIJS' opnieuw vorm te geven, al zitten er flink wat addertjes onder het gras.
In hun uitgangspunt was het oorspronkelijke paradijs een oord waar weinig te beleven viel.
'Iedere dag was dezelfde. Adam en Eva wandelden zonder doel door de Tuin van Eden. Onveranderlijk als de tuin was, hadden ze geen herinneringen. Onsterfelijk als ze waren, hadden ze ook geen gebeden voor de doden. Zonder kinderen vierden ze geen geboortes... Ze hadden geen vrienden of vijanden... Ze kenden geen ziekte of honger...'
Tot de dag dat de slang kwam...
... toen ontstond een nieuwe wereld vol kansen, maar ook met keuzes die niet altijd uitpakten zoals gehoopt. Maar misschien werd het wel verrassender, veel interessanter, gevaarlijker ook...
"COME TO PARADISE AND CHANGE YOUR LIFE"
Hou straks alvast onderstaande boodschap van Laure Prouvost in het oog.
U moet namelijk de trap nemen om naar het 'paradijs' te gaan.
© Laure Prouvost
'Kom naar Aalst. Het is het paradijs'
Die tekst vonden de kunstenaars ergens online.
Toen begonnen ze alvast in gedachten te bouwen aan hun versie van het PARADIJS, in een totaalconcept met inbreng van individuele werken.
*
Bijna 50 jaar geleden bezong Georges Moustaki zijn visie op de teloorgang van de paradijselijke tuin die de aarde ooit was:
Il y avait un jardin qu'on appelait la terre.
Il brillait au soleil comme un fruit défendu.
Non, ce n'était pas le paradis ou l'enfer
Ni rien de déjà vu ou déjà entendu.
Lalala, lalala, lalala.
Il y avait un jardin, une maison des arbres,
Avec un lit de mousse pour y faire l'amour
Et un petit ruisseau roulant sans une vague
Venait le rafraichir et poursuivait son cours.
Lalala, lalala, lalala.
Il y avait un jardin grand comme une vallée.
On pouvait s'y nourrir toutes les saisons,
Sur la terre brûlante ou sur l'herbe gelée
Et découvrir des fleurs qui n'avaient pas de nom.
Lalala,…
etc...
etc...
https://www.youtube.com/watch?v=Ob3qAPmHDVk
*
De tentoonstelling werd aanvankelijk begeleid door 'engelen' die in het 'paradijs' ronddwaalden, verkleed in de kleurrijke doeken van Alex Cecchetti die je bij de ingang ziet. Ook de bezoekers konden deze doeken dragen, zodat het onderscheid tussen bezoekers en engelen enigszins verwarrend werd.
Maar sinds de heropening zijn de 'engelen' die je ook uitleg konden geven er niet meer bij en is de bezoeker grotendeels op zichzelf aangewezen (al zullen de mensen van Netwerk je graag bijstaan).
Want laten we wel wezen... eens je in de grote, duistere zaal van het 'paradijs' staat, is het wel even wennen. Je krijgt in een complexe installatie een massa visuele en auditieve prikkels, sommige heel duidelijk, andere nogal subtiel op het gevaar af dat je ze mist. Een parcours dringt zich wel enigszins op, maar het staat u natuurlijk volkomen vrij om rond te dwalen... aan u de 'keuze' ! De 'appel' ligt binnen handbereik, al smaakt wijn naar verluidt zoveel beter.
Misschien begint je hoofd tussen al die cirkels en kringen op de grond als een tol te draaien of voel je de neiging om als een derwsj rond je eigen as te dansen.
© Alex Cecchetti
U komt langs allerlei 'geneugten' op een 'broodtafel' (bread table), die letterlijk van brood gemaakt is door de Aalsterse bakker Alain Verleysen (zelf een fervent kunstliefhebber en kunstverzamelaar).
Wat verder hangt een gigantische, kleurrijke 'mantel' van Muranoglas waarin een operazangeres kwam zingen.
Hoog tegen de muren ontwaar je met enige moeite kleine schilderijen die je slechts in spiegelbeeld kan zien als in de grot van Plato.
Love Bar © Alex Cecchetti
Helemaal achterin staat in een aparte ruimte de 'Love Bar' van Alex Cecchetti, waar de kunstenaar tijdens de vernissage, peilend naar de wensen en verlangens van de bezoekers zelf geprepareerde liefdesdrankjes serveerde.
Boven de trap naar de benedenzaal hangen deze 'boobs' van Laure Prouvost, een belangrijk item uit haar beeldtaal. En intussen zitten de 'nimfen' op de achtergrond elkaar achterna in de wilde groen...
Boobs © Laure Prouvost
In de benedenzaal staat u voor een wateroppervlak met op het einde het licht. Bent u klaar voor een reinigingsritueel? Subtiele visuele en auditieve prikkels nodigen uit om de tocht naar het licht te maken. Gelukkig zijn mijn WATERSCHOENEN gemaakt om OP het water te lopen.
Over de ontstaansgeschiedenis van deze 'waterzaal' en andere achtergronden uit deze tentoonstelling leest u alles in het interview dat Pieter Vermeulen met de kunstenaars had (in het Engels).
© Laure Prouvost & Alex Cecchetti
Komt u mee het paradijs bezetten? 'OCCUPY PARADISE' of in de omschrijving van Prouvost en Cecchetti... 'OCCUPIE PARADIT'. Ik probeer even mee te stappen in de geliefde taalspelletjes van Laure Prouvost: Occu-pie (taart) Para-dit (dise) of het ‘zogenaamde’ paradijs.
Laat u deze zomer alvast meeslepen in de verrassende, duistere, rusteloze, bedwelmende, verfrissende sfeer van Occupie Paradit.
Ik kijk ook al uit naar de volgende fase...
'Vanaf september 2020 biedt Occupie Paradit ook onderdak aan 'Love among the Artists'. Laure Prouvost nodigt voor dit project een aantal kunstenaars uit. Zij zullen het uitgebeelde paradijs bewonen en er fantasierijk mee omgaan. Met een dosis humor wordt zo de eigenaardige positie die kunstenaars in de maatschappij bekleden in twijfel getrokken.
'Love among the Artists' neemt de titel van het gelijknamige boek (1905) van George Bernhard Shaw als uitgangspunt.'
*
De twee kunstenaars vertellen ook in deze tentoonstelling verhalen die niet per definitie lineair evolueren, wel integendeel...
Laure Prouvost, afkomstig uit Noord-Frankrijk, studeerde in Londen, woont en werkt in Londen en Antwerpen. Ze veroverde de afgelopen 10 jaar de kunstwereld met ondermeer de MaxMara Prize for Women (2012) en de Turner Prize (2013);
In 2018 zette ze het Palais de Tokyo in Parijs naar haar hand ('Ideally this plant would grow boobs and produce milk'). 2019 bracht een overzicht van haar werk in het Antwerpse M HKA. In datzelfde jaar vertegenwoordigde ze Frankrijk op de Biënnale van Venetië.
Laure Prouvost gooit betekenissen om, zet de wereld op zijn kop of achterste voren. In Venetië deed ze dat zelfs heel letterlijk door de klassieke ingang van het Franse paviljoen in de Giardini af te sluiten en de bezoekers door het struikgewas via een achterpoortje binnen te loodsen.
Alex Cecchetti, geboren in Italië, leeft en werkt in Parijs en Londen en is kunstenaar, poëet/auteur en choreograaf die niet alleen performances creëert, maar ook actief is met video, fotografie, objecten, schilderijen,...
Hij ontwikkelt diverse projecten zoals bijvoorbeeld zijn 'Love Bar' die al sinds 2012 meedraait.
Noteer hier ook zijn 'Elixirs', de kleurrijke doeken die bedoeld zijn als kleding voor het bezoek aan de tentoonstelling.
Ook zijn project 'Plantsex' krijgt hier een belangrijke rol in het Paradijs.
KLIK ALVAST OP DE NAMEN VAN DE KUNSTENAARS VOOR LINKS NAAR HUN WEBSITE.
*
Voor info over uw bezoek, deze tentoonstelling
en andere activiteiten van
NETWERK AALST
© Art Spotter / Waterschoenen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.