Sinds vorig weekend is de galerie van TATJANA PIETERS omgetoverd tot het artistieke speelveld van Fleur DE ROECK (°1992) en Celina VLEUGELS (°1996).
Met een kleurrijke mix van grote en kleine schilderijen, inkttekeningen, fantasierijke objecten en minuscule polaroids neemt Fleur DE ROECK onder de titel 'ENTRE CHIEN ET LOUP' het grootste deel van de ruimte in beslag.
Rechts achteraan houdt Celina VLEUGELS zich met haar textielwerken en tekeningen ( 'THE TEMPLE OF MEMORY' ) een beetje verscholen, maar laat zich geenszins in de hoek drummen.
We beginnen bij Fleur DE ROECK.
Fleur De Roeck
Entre chien et loup, 2021
inkt, acrylverf en spuitbus op doek (linnen)
190 x 170 cm
Objecten op de voorgrond:
Porte-Soleil, De afgebroken en weer opgevangen cactus, 6 - 2021
Het schilderij dat zijn naam aan de tentoonstelling geeft, hangt helemaal achteraan.
Doorheen de presentatie dompelt Fleur De Roeck ons onder in "een voorstelling over de schemerzone tussen maan en zon waar bewust en onbewust, realiteit en dromen, veiligheid en gevaar, wolf en hond elkaar ontmoeten". Dat doet ze in een samenspel van stevige lijnen, sprankelende kleuren en wervelende vormen, ontsproten aan ongebreidelde fantasie en onderbouwd met historische verwijzingen.
Ze kent haar klassiekers... Hekate (Oudgriekse godin verbonden met de nacht, de geesten, de magie,...), Metanoia (Grieks voor bekering, bewustwording, herbronning, bezinning,...), le loup garou (de weerwolf),... en ze weet hoe ze een sprookjesparcours kan samenstellen.
ENTRE CHIEN ET LOUP is een eeuwenoude uitdrukking, die reeds in de Oudheid bestond en in de 13de eeuw in het Frans opdook: "quand l'homme ne peut distinguer le chien du loup".
Entre chien et loup of Tussen hond en wolf slaat dus op het moment van de dag ('s avonds of 's morgens) waar het te donker wordt of nog is om het verschil tussen een hond en een wolf te kunnen zien. De hond staat dan als 'compagnon de route van de mens' symbool voor de dag, terwijl de wolf gelijk staat met de nacht, het gevaar, de angst en de boze dromen.
Vorige zondag werden we hier vanuit de zon dadelijk geconfronteerd met het gigantische schilderij van de 'Ouroboros' (de slang die in zijn eigen staart bijt en zo een eeuwige cirkel vormt - ook al een eeuwenoud symbool). Hier heeft de kunstenaar het kleurgebruik nog flink in toom gehouden en zich geconcentreerd op de lijn, waardoor de dialoog met de kleine inkttekeningen aan de overkant een stuk klaarder kan verlopen.
Van een oorspronkelijke opleiding in grafisch ontwerp en vrije grafiek is ze in geen tijd uitgegroeid tot een allround kunstenaar, die talrijke disciplines beheerst en tegelijk niet bang is om elementen van beroemde voorgangers tot de hare te maken in een eigen, meestal kleurrijke setting. Ik denk bijvoorbeeld aan Alechinsky (ook al een graficus) of Miro wanneer ik sommige speelse figuurtjes zie opduiken. Maar uit dat samenspel bouwt ze telkens een nieuwe, eigen versie van de wereld.
Fleur De Roeck, Ouroboros, 2017
inkt, acrylverf en lakverf op doek
200 x 260 cm
Objecten op de voorgrond:
Screen & Donnez-lui un masque et il dira la vérité - 2021
Tussen de grote schilderijen verschijnen ook kleine werken op gebogen hout, zoals dit 'New landscape 1', naast de bewerkte reeksen polaroids.
Fleur De Roeck
New Landscape 1, 2021
acrylverf en inkt op hout, 31 x 32 cm
De installatie 'Metanoia' is een kleurrijke tent, schuiloord, bezinningsplek,... waar ik mij met het nodige genoegen zou kunnen terugtrekken.
In zijn gedicht/tekst 'Voor Fleur De Roeck' drukt Vincent Van Meenen het ondermeer als volgt uit:
... In een hut lagen mijn verlangens en mijn dromen
op tafel ik sneed ze open met een mes
dacht zo mijn ziel te vinden
begraven onder wandelende stenen
mijn ziel is misschien een geruststellende hond
als ik slaap en waak en slaap als een wolf
met geen andere wegen dan ontsnappingswegen
de valputten waar ik uit wakker schrik...
(Volledige tekst beschikbaar in de galerie)
Fleur De Roeck
(l) De wonderlamp, 2020, acrylverf, inkt, spuitbus en houtskool
op doek, 200 x 260 cm
(r) Metanoia, 2021, mixed media, variabele afmetingen
Achter de wand met het schilderij 'De wonderlamp' houdt Celina Vleugels zich schuil. We nemen u mee op ontdekkingstocht.
Welkom in haar 'verborgen tuin', waar ze haar 'Temple of memories' ontplooit.
Celina VLEUGELS studeerde in 2019 af als Master in de Schilderkunst en specialiseerde zich sindsdien in textielontwerp.
Naast een serie kleine tekeningen toont ze hier 10 textielwerken waarin verschillende technieken samensmelten. Het grootste is ongetwijfeld onderstaand 'Blue rain, frozen in time'. Maar ook de andere, kleinere nemen u mee in het nostalgische bad van haar (jeugd)herinneringen. Ze vertelt beeldende verhalen over thuisgevoel, afscheid nemen, ontsnappen, zon en zee, jeugd, familie,... in kleuren die enige nostalgie geenszins ontkennen en in titels als 'What is the foundation of feeling at home?', 'Between sun and sea', 'When I am alone at night' of 'Longing for Mother's cocooning'.
Zelf omschrijft ze het als volgt:
"Herinneringen die opkomen en gevoed worden door zintuiglijke prikkelingen komen in mijn verbeelding tot uiting. Beelden die zich vertalen in tactiele en textiele verwerkingen. Momentopnames waarin het verleden wordt vermengd met een verlangen naar het terugkeren naar vroeger. Waarin de zoektocht naar veiligheid zich kenbaar maakt, waar tegelijk een leegte ontstaat door het niet vinden van deze geborgenheid."
(Volledige tekst beschikbaar in de galerie)
Celina Vleugels
Blue rain, frozen in time, 2021
acrylverf, handborduurwerk, droge vilt en stof op verhuisdekens
356 x 350 cm
De toon van het werk balanceert op het slappe koord tussen zwaarmoedigheid en optimisme.
De textieltechniek wordt beïnvloed door de schilderkunstige achtergrond van de kunstenaar. Maar natuurlijk is de omgang met en de verwerking van de basismaterialen totaal anders.
Celina Vleugels
We can't move on like this, 2021
natte vilttechniek, handborduurwerk en stoffen patches
49,5 x 32 cm
Verhuisdekens als basis, vilt (in zowel nat * als droog * proces), naaien, borduren,... leiden uiteindelijk tot een eindresultaat van zachte, maar inhoudelijk dikwijls scherpe momentopnames.
* Nat vilten is een creatieve techniek waarbij je losse plukken wol met elkaar verbindt met behulp van water.
* Bij deze techniek wordt een droog stukje wol doorprikt met een naald met weerhaakjes.
Celina Vleugels
Temple of childhood memories, 2021
natte vilttechniek, handborduurwerk en stoffen patches
46 x 34 cm
In de tekeningen ontdek je verwijzingen naar bepaalde textielwerken (zoals bovenstaande 'Temple of childhood memories') en de teksten dompelen je feilloos onder in de thematiek van de tentoonstelling.
Gaan kijken is de boodschap !
Tot 17 oktober 2021
in
Galerie TATJANA PIETERS
Nieuwevaart 124
9000 GENT
woensdag tot zondag
14 - 18 uur
of na afspraak:
+32 9 324 45 29
© Art Spotter / Waterschoenen
