WATERSCHOENEN: oktober 2010

dinsdag 26 oktober 2010

TIPS VOOR EEN BOEKVOORSTELLING IN GENT EN TENTOONSTELLINGEN IN AALST, ASSE, BRUSSEL, KALKEN, KNOKKE, UKKEL, WELLE en WETTEREN

AALST... huldetentoonstelling Luc CLAUS (1930-2006) in het Stedelijk Museum 't Gasthuys van 6 november tot 23 december 2010.
Open van di - vr: 10 - 12 en 13 - 17 uur / za - zo: 14 - 18 uur.

AALST... Peter VAN EYCK bij Galerie c. de vos tot 7 november 2010.

ASSE... fotograaf Michael CHIA met 'Happy Rain' bij galerie budA (BEDA 14 - 1730 Asse) tot 5 december 2010.
Open za -zo 14 - 18 uur.

ASSE... Mario DE BRABANDERE in Galerie DE ZIENER tot 14 november 2010
Open vr -za - zo 14 - 18 uur.

BEERSEL... 'KOERS' in het Herman Teirlinckhuis tot 21 november 2010

BRUSSEL... 'INTERVENTIE' van de groep BETONROT (Jo De Smedt, LanderLoeckx en Ludwig De Wolf) in het GOUDBLOMMEKE VAN PAIER van 30 oktober tot 20 november 2010.
Vernissage op vrijdag 29 oktober om 19.30 uur.

GENT... 'Hareng Saur', Ensor en de hedendaagse kunst... een samenwerking tussen SMAK en MSK, van 30 oktober 2010 tot 27 februari 2011.
Info: http://www.smak.be/ en http://www.mskgent.be/

GENT... Uitgeverij HET BALANSEER stelt het nieuwe boek van Pol HOSTE voor ('De verzwegen Boon') op woensdag 27 oktober om 20 uur in HET GEUZENHUIS (Kantienberg 9 - 9000 Gent).

KALKEN... IN DEN BOUW... Cartoonist Steve Michiels... van 7 tot 28 november 2010. Op de finissage (28 november) wordt zijn boek 'Burgerlijke Schemering' voorgesteld.

KNOKKE... Yves BEAUMONT met 'A small desolation' tot 7 november in HET ZWART HUIS (Zeedijk 635, 8300 Knokke)
Open za - zo van 14 - 18 uur.

UKKEL... De 'Fundación Patagonista' stelt van 29 oktober tot 7 november tentoon in het Cultureel Centrum van Ukkel (Rode Straat 47 - 1180 Brussel).
Open elke dag vanaf 14 uur.

WELLE... Luc CLAUS (1930-2006) bij Galerie EL van 6 november tot 19 december 2010.
Open vr - za - zo van 14 - 18 uur.

WETTEREN... Robert CLICQUE in LOODS 12 tot 14 november.
Open za - zo van 14 - 19 uur.
Voor deze tentoonstelling werd een genummerde en gesigneerde multiple in beperkte oplage gerealiseerd.

maandag 25 oktober 2010

Nocturne in Antwerpen op 21 oktober 2010: een wandeling

In heel wat Antwerpse galeries openden op donderdag 21 oktober de nieuwe tentoonstellingen. Wij kozen voor de galeries tussen de Vlaamse Kaai en de De Waelplaets.

Wandelt U even mee?

We starten bij 'The Pub Agency' (Verlatstraat 29) (geen galerie, maar de gelijkvloerse ruimte van een communicatiebureau), waar Manor GRUNEWALD en Simon LAUREYNS onder de titel 'Fools from the same kingdom' een bijzonder frisse, gezamenlijke installatie van hun schilderijen presenteren.

Grunewald toont naast zijn grote, gestileerde schilderijen met 'beeldassemblages' ook een reeks zeer spontaan geschilderde doeken, die overigens prettig overeenstemmen met de speelse, nu eens cartoonachtige en dan weer ruimtelijk-geometrisch aandoende doeken van zijn vriend Simon Laureyns.

Open op 31 oktober van 13 tot 18 uur en na afspraak

info@manorgrunewald.com of simonlaureyns@hotmail.com

Beide heren zijn, ondanks hun omschrijving als 'fools from the same kingdom', niet half zo gek, maar wel sterk beeld-technisch aan de gang. Manor Grunewald verhuist binnenkort van Gent naar Antwerpen.

Wat dacht U bij Simon Laureyns overigens van de combinatie tussen een 'gemuteerde' Mickey Mouse en een omgekeerde ElvisPresley?

(c) Simon Laureyns

Bij de buurman, Galerie Tim Van Laere (Verlatstraat 23-25) loopt tot 4 december een uitgebreide, gevarieerde expo met beelden en tekeningen van Henk VISCH. Dit is pure beeldende poëzie van een ongekende speelsheid, met armloze figuren als vanouds, maar ook met personages die de wereld breed omarmen of er zich sierlijk en kleurrijk in bewegen, walsend in een decor van open, frivole rasters.

Philippe van Cauteren, artistiek directeur van het SMAK, vond als inleider een ruim publiek.

Zelf omschrijft Henk VISCH zijn werk als volgt: "Mijn werk lijkt in de verte op een meisje in een winkelstraat. Maar het meeste lijkt het in de verte op een man die zijn sleutels zoekt en droomt van een zeilboot."

Open van dinsdag tot zaterdag: 14 - 18 uur.

http://www.timvanlaeregallery.com/

Op naar de Museumstraat 4 voor een afspraak met Narcisse TORDOIR bij Galerie Van De Weghe.

Tordoir toont in 'Square 1' tekeningen, schilderijen, foto's, video, collages en een krant en verwijst met deze opstelling naar 'Square 2', een gigantisch schilderij dat zich op een andere plaats in de stad bevindt en slechts beperkt te bezichtigen is (waardoor het een soort mythische kracht krijgt).

Galerie Van De Weghe

Het geheel dompelt ons onder in een wereld van rituelen rond liefde, sex en dood waaraan de mens zich sinds de oertijden overgeeft. Het 'in beeld brengen' is daar steeds (sinds de grottekeningen) een belangrijke factor geweest en blijft ook vandaag een interessante inspiratiebron.

Vooral de schetsmatige tekeningen maken hier grote indruk.

Tot 27 november 2010, open woensdag t.e.m. zaterdag van 14 - 18 uur

'Square 2' in Hal (Bleekhofstraat 22 - Antwerpen), open op 30/10 en 6/11 van 11 tot 18 uur.

http://www.galerievandeweghe.be/

We gaan nu naar ZENO X (L. De Waelplaats 16) voor de tentoonstelling 'Eating the beard' van Michaël BORREMANS. De twee lange, smalle, paralelle ruimtes, verbonden door een smalle doorgang met trapje, hebben met de werken van Borremans een soort sacrale sfeer gekregen.

Er hangen enkele, voor zijn doen, bijzonder grote schilderijen, waarvoor de talrijke aanwezigen een bewonderende en praktische afstand bewaren.

De bevreemdende intimiteit die tegelijk afstandelijkeid inhoudt, is gebleven. Maar de monumentaliteit zorgt ook voor 'een zich klein voelen' bij de toeschouwers die, naast de tegenoverliggende muren, een soort veilig gevoel bij elkaar lijken te zoeken (al is het ook om visueel afstand van het grote werk te kunnen nemen).

De schilder zelf probeert stilletjes in het publiek op te gaan...

Tot 27 november 2010, van woensdag tot zaterdag, 14 - 18 uur.

http://www.zeno-x.com/

Bij KUSSENEERS (De Burburestraat 11) heeft Lars WELLER de hele ruimte ter beschikking voor 'Seductive Disturbance'.

Tot 4 december 2010, van woensdag tot zaterdag, 14 - 18 uur

http://www.kusseneers.com/

In de Pourbusstraat nr. 5 wacht ons KORAALBERG met in de kelder Nick ERVINCK en op het gelijkvloers de groepstentoonstelling 'Pokerface' met werk van Ronny DELRUE, Christopher HANLON, Sam JACKSON en Nele TAS.

Tot 4 december 2010, van woensdag tot zaterdag, 14 - 18 uur

http://www.koraalberg.com/

Bij Galerie VAN DER MIEDEN (Pourbusstraat 15)maken zowel Ulrike HEYDENREICH als Reinhoud VAN VUGHT behoorlijk wat indruk.

Onder de titel 'Through the looking glass' bekijkt Ulrike Heydenreich in haar tekeningen, prenten en beelden de omgeving met een gespiegelde of prismatische blik. Ze creërt o.a. 'driedimensionale' tekeningen, fictieve landkaarten en plattegronden en ook 'spiegelsculpturen' die de omliggende wereld verveelvuldigen en decomposeren.
De schilderijen van Reinoud VAN VUGHT presenteren zich als onvoorstelbar fijnmazige drippings. Zijn sculptuur doet me ontegensprekelijk denken aan het gelijkgestemde werk van Peter Buggenhout.

Tot 4 december 2010, woensdag tot zaterdag, van 14 - 18 uur.

www.vandermieden.com

*

Wie toch terugverlangt naar de 'zekerheid' van de 'Belgische abstracten' kan terecht bij Andres Van Hove Gallery (Pourbusstraat 3b) met o.a. werk van Felix DE BOECK, René GUIETTE, Jozef PEETERS, Luc PEIRE, Léon WUIDAR, Maurice WYCKAERT,...

Tot 3 november 2010, woensdag tot zaterdag, van 14 - 18 uur.

donderdag 21 oktober 2010

DE CONSOLE presenteert 'Drawn panorama', een getekend boek/object van Stefan SERNEELS

Hoe je de meest recente uitgave van vzw De Console moet noemen is niet zo eenduidig vast te stellen. Zelf omschrijven ze 'Drawn Panorama' van beeldend kunstenaar Stefan SERNEELS (°1968) als een boek/object, bestaande uit een reproductie van een 15 meter lange tekening, herschaald tot ca. 10,5 meter lengte. Geplooid tot een stapel in twee delen en voorzien van een gezeefdrukte cover werd inderdaad een handig boek/object (19,5 x 24,5 cm) gecreëerd.

Door de harmonikavorm kan je de tekeningen gemakkelijk inkijken in een poging een verhaal of enige continuïteit in de opeenvolgende fragmenten te ontdekken.

Op de binnenkant van de cover staat een tekst die Sven VANDERSTICHELEN schreef op basis van gesprekken met de kunstenaar.

Cover, voorplat (c) Stefan Serneels & De Console

Deze uitgave biedt tegelijk de mogelijkheid om de twee opeenvolgende, als een panorama opengeplooide stapels als origineel artistiek object te presenteren. Op dat ogenblik worden overgangen tussen situaties overigens veel duidelijker. Dan nog blijft het moeilijk om in de lineaire opeenvolging van tekeningen een echt verhaal te ontdekken, laat staan dat er een te ontdekken valt.

Laat me toch de volgende gedachtenwandeling door de tekeningen maken:

Het begint in een kamer met ijzeren staven voor het raam... twee (vrouwelijke) figuren bij een tafel... één figuur toont een gezicht (en dat is al vrij uitzonderlijk bij Serneels)... wat volgt is een (rol)trap... een meisje staat klaar om naar boven te gaan... daar wacht een leeg hemelbed met de schaduw van een oudere vrouw die naar het bed kijkt (flash back?) en ook in de volgende tekeningen terugkijkt in haar geschiedenis als 'onbezorgd meisje'... verder evoluerend in een web van draden die mensen, gewild of ongewild, verbinden... een evolutie die oploopt in spanning...gevolgd door moedeloosheid, een poging tot ontsnappen uit de deprimerende werkelijkheid...

dan toch weer een moment van zoeken,... naar houvast, naar roots... om opnieuw te hervallen in een bodemloze eenzaamheid, afwijzende relaties, tot een moment van berusting, een streep achter het verleden zettend en tegelijk beseffend dat het verleden nooit helemaal verdwijnt (einde deel 1)...

... dat ontsnappen in de dood (?) als enige (?) mogelijkheid geen oplossing is... voor de anderen die verder moeten met de herinneringen en hun eigen leven in... wanhoop en leegheid, met trappen die overal naartoe leiden... maar welke zin heeft dat als je de juiste richting niet kent? De leegheid blijft bestaan, de wanhoop krijgt geen tegengewicht, de lege blikken staren naar buiten zonder iets te zien... op geen enkel moment is er een dialoog tussen de spelers in dit toneelstuk van het leven.

In het laatste beeld staan twee mensen samen bovenaan de trap vóór een deur... klaar om alweer de (verschrikkelijke) werkelijkheid te ontdekken, wachtend of hopend op een happy end of toch gewoon (eeuwigdurend) wachtend op... Godot?

Tot daar een individuele benadering.

Serneels vertelt zeker geen prettig, maar wel een indringend 'verhaal'. Zoveel is duidelijk.

In zijn tekeningen plaatst hij zijn figuren in gewone omgevingen (interieurs met ramen, deuren, meubels, trappen,...) maar in oncomfortabele situaties. Zijn personages voelen zich blijkbaar nooit op hun gemak, staan constant onder druk. De spanningsvelden worden sterk benadrukt door de nerveuze tekenstijl en de opbouw van de decors waarin de personages tot angstige stilstand gedwongen worden. Hier huist een ontegensprekelijk Hitchcock-effect.

Het effect van de originele potloodtekeningen is in het drukproces op schitterende wijze bewaard gebleven. De gezeefdrukte fragmenten die voor- en achterplat van de kaft sieren, zorgen met hun zwart-witte glans voor een rijke soberheid in samenspraak met het matte, grijze karton. De binnenkant van de kaft bevat een tekst door Sven Vanderstichelen op basis van interviews met de kunstenaar: 'Het psychopicturale oeuvre van Serneels'.

Stefan SERNEELS maakt tekeningen en schilderijen, maar ook ruimtelijk werk en films. Onderwerp is telkens weer de individuele beleving van de leefruimte of omgeving waarin de mens zich beweegt. Door lijnvoering, perspectief, benadrukking van bevreemdende elementen creëert hij een irreële wereld, waarin zijn personages zich als angstige, schuldige, achterdochtige, ongelukkige,... wezens een schuilplaats of ontsnappingsroute zoeken (goed en wel beseffend dat ontsnappen onmogelijk is).

Het getekende werk van Serneels is in geen geval vrijblijvend. Dat wordt uiteraard mee benadrukt door een schitterende technische uitvoering, hier in potlood, maar ook wanneer hij met Oostindische inkt werkt.

Zijn voorbeeldmateriaal haalt hij uit allerlei media, van film over papier tot digitale beelden. Op die basis componeert hij zijn eigen complexe wereld, in feite een mix van assemblage en ontmanteling. Personages en decorstukken worden gedecomposeerd of vloeien in elkaar over. Menselijke figuren worden één met tafels, trappen lopen in elkaar over of monden uit in onbruikbare doorgangen, deuren leiden naar nergens, vensters kijken uit op niets. Blijkbaar worden zijn personages steeds weer op zichzelf teruggeworpen.

'Huis clos' loert om de hoek.

DE CONCLUSIE

'Drawn panorama' is een schitterend totaalconcept, verpakt als boek, waardoor het perfect in de hand ligt en ingekeken kan worden, maar het bezit tegelijk een enorme sterkte als autonoom kunstwerk in panoramavorm.

Cover: achterplat (c) Stefan Serneels & De Console

De Console vzw is een platform voor kunstenaars die multidisciplinair en interactief te werk gaan. De Console wil geen traditionele tentoonstellingen brengen, mar eerder in het oog springende interventies en kruisbestuivingen. Het gaat om productieprocessen. Het resultaat kan een installatie, een editie of een publicatie zijn.

Met het openingsproject 'This House - This Home' streek De Console in 2008 neer in Galerie c. de vos in Aalst met werk van Stefan Annerel, Ephameron, Tinka Pittoors en Jan van der Ploeg. Daar toonde De Console zich als een (t)huis voor grensoverschrijdende samenwerkingsverbanden. Sindsdien volgden o.a. muziekuitgaven met het platenlabel Consouling Sounds. Voor de CD 'The Bungled & The Botched' werkte De Console ook al samen met Stefan Serneels.

DRAWN PANORAMA van Stefan Serneels is een uitgave van vzw De Console (2010), uitgebracht op 300 exemplaren (genummerd en getekend) en kost 30 Euro

Te bestellen via:

http://www.deconsole.be/ > store

of info: Nele Buys, vzw de console: nele@deconsole.be

VOOR DE LEZERS VAN WATERSCHOENEN houdt DE CONSOLE een GRATIS EXEMPLAAR ter beschikking.

WIE TEN LAATSTE OP ZONDAG 24 OKTOBER 2010 een mail stuurt naar nele@deconsole.be met de VERMELDING 'Stefan Serneels/Waterschoenen' maakt kans op een gratis exemplaar van deze uitgave.
De winnaar of winnares wordt door De Console via mail gecontacteerd.

woensdag 20 oktober 2010

'KOERS': een groepstentoonstelling in het Herman Teirlinckhuis te Beersel

Het Herman Teirlinckhuis in Beersel was vorige zondag flink te klein voor de vele aanwezigen tijdens de vernissage van de groepstentoonstelling rond het thema 'KOERS'.

De tentoonstelling werd samenengesteld door gelegenheidscurator Johnny MAESCHALCK, beter bekend als de sportadvokaat bij uitstek voor grote namen als Tom Boonen en wijlen Franck Vandenbroucke.

Minder bekend bij het grote publiek is zijn enorme gedrevenheid als liefhebber en verzamelaar van hedendaagse kunst.

Reken daarbij zijn ongelooflijke fascinatie voor de wielersport en het concept voor deze tentoonstelling is als het ware onontkoombaar.

'KOERS' is opgevat als "een wandeling langsheen triomf, ontgoocheling, pijn, bewondering, hoop, egoïsme, liefe en dood, brood en spelen".

Naast foto, film en ander documentair materiaal wordt de hoofdmoot van de tentoonstelling gevormd door de unieke (en speciaal voor deze tentoonstelling geconcipieerde) bijdragen van beeldende kunstenaars die door Johnny Maeschalck uitgenodigd werden. Elk op hun manier hebben ze het onderwerp benaderd.

Pjeroo Roobjee (centraal)

De vernissage mondde uit in een waar festijn, een gebeuren in de rand van de koers, startend bij het verhaal over Louis Malbrancke, de coureur van Meulebeke, op onnavolgbare wijze verteld door de auteur zelf: Pjeroo ROOBJEE, die naast schijver ook een begenadigd beeldend kunstenaar is.

Het verhaal 'De coureur van Meulebeke' vind je in de bundel 'Aderbloed in de kousenhoek: verspreide brieven en verhalen' (Van Halewyck, 1999)

Het eindigt als volgt:

"de moraal van het verhaal, dames en heren, geacht publiek? Er is er geen..."

Of toch...

"als je coureur wil worden, leef dan bij voorkeur in een gematigd zeeklimaat... en trap niet te lichtzinnig in de flauwegrappenval die de Almachtige in je dromen voor je opzet."

Even later werd het 'feest' verdergezet in de geest van stripfiguur Nero, met een heuse wafelenbak.

Koers kan toch zo vreselijk schoon zijn!

En uiteraard werden ook de kunstenaars en hun werken niet vergeten... al was het bijwijlen wel eens 'drummen' om alles te zien...

Neonsculptuur (c) Jo Foulon

Vlakbij zorgt Herman Van Ingelgem voor de conceptuele toets met zijn even simpele als sprekende 'ingreep'... Maar die laten we U graag zelf opzoeken.

Aardbeien voor L.F. (Laurent Fignon) (c) Werner Mannaers

Er valt nog heel wat te ontdekken, zowel binnen als in de tuin...

Tentoonstelling tot 21 november 2010

in het

Herman Teirlinckhuis (*)

Gemeentelijk Museum en Galerie

Uwenberg 14

1650 BEERSEL

donderdag, vrijdag, zaterdag, zondag

11 - 12.30 en 14 - 16 uur

www.beersel.be

(*) Herman TEIRLINCK (1879-1967), auteur van poëzie, romans en toneel, woonde van 1936 tot aan zijn dood in dit huis te Beersel. In 1946 was hij medestichter en directeur van de Antwerpse Studio van het Nationaal Toneel, de latere Studio Herman Teirlinck.

In 1979 werd het huis eigendom van de gemeente Beersel en in 1981 werd het HermanTeirlinckmuseum officieel ingehuldigd. Een deel van het huis doet dienst als kunstgalerie. Onlangs werd het museum opgefrist, het schrijfterras in de tuin heraangelegd en een mini-kriekengaard aangeplant. Teirlinck was een fervent geuzeliefhebber.

maandag 18 oktober 2010

Uitgeverij 'Het Balanseer' uit Aalst: van droom naar daad !

Waar anders kan een uitgeverij van boeken in Aalst gevestigd zijn dan in de Dirk Martensstraat? De illustere drukker-uitgever (in Aalst geboren rond 1446 en er na heel wat omzwervingen in 1534 overleden) wordt algemeen beschouwd als de man die de boekdrukkunst in de Zuidelijke Nederlanden introduceerde.

Op de Aalsterse Grote Markt staat hij sinds 1856 op zijn sokkel het wel en wee van de stad en haar inwoners te bekijken.

Reken daarbij in een veel recenter verleden de auteur Louis Paul Boon, die de stad op zijn geheel eigen literaire wijze onsterfelijk maakte.

Kris Latoir

Kris LATOIR woonde al in de Dirk Martensstraat toen hij, met enkele medestanders (Colette BROECKAERT, Johan DE WILDE, Bart DIERICK en Hilde SEYS), op 4 september 2007 de uitgeverij HET BALANSEER oprichtte.

Kris Latoir, kunst- en boekenliefhebber, werkte een hele tijd als ambtenaar bij het Ministerie van Financiën, tot hij het daar voor bekeken hield om zijn uitgeversdroom waar te maken. Een voor de hand liggende keuze was dat wellicht niet en gedurende een overgangsperiode ging hij aan de slag bij boekhandel Limerick in Gent. Maar midden 2007 werd alle aandacht en energie op 'Het Balanseer' gericht.

De keuze voor het uitgeven van proza, poëzie en essays van auteurs "die de Nederlandse taal verfrissen, ontwrichten of uitpuren en haar zo een bijzonder elan verlenen" is in deze tijden van mediagenieke boeken geen keuze voor de gemakkelijkste weg naar succes.

Een grenzeloos enthousiasme, gekoppeld aan een realistische bedrijfsvoering zorgt echter voor een gestadige groei.

C.C. Krijgelmans

De eerste auteur in het fonds was de in Aalst geboren, maar sinds lang in Amerika wonende Claude C. KRIJGELMANS (°1934). Met de verhalenbundel 'Tandafslag' werd een 'wellustige taalvirtuoos' na jaren opnieuw in de schijnwerpers gezet.

De naam van de uitgeverij is overigens aan deze bundel ontleend: het balanseer, balanceren in een wankel evenwicht, op zoek naar literatuur op het scherp van de snee, teksten die het experiment niet schuwen, ... maar steeds strevend naar perfectie in de taal en de vormgeving van het boek.

Van Krijgelmans zijn inmiddels nog twee titels verschenen: 'Patogeen Halogeen' met acht verhalen waarin hij, 'in een eigenzinnige variatie op het Nederlands en doorspekt met wervelende klankassociaties en woordspelingen', een wereld creëert 'waar baldadige humor, bizarre seks en geweld, destructie en creativiteit de toon voeren'. Soms denk je bij het woordgebruik van Krijgelmans aan het veel 'barokkere' taalgebruik van Pjeeroo Roobjee, die nu (dank zij uitgeverij Querido) weer in beeld verschijnt met 'Een mismaakt gouvernement'.

De meest recente uitgave 'De Hunnen' gaat terug op een (nu geheel herziene) tekst uit de jaren '50 en toont een wereld van exentrieke personages.

Met C.C. Krijgelmans is uitgeverij Het Balanseer nog lang niet klaar...

Hugo Claus noemde Claude Krijgelmans ooit 'de belangrijkste, interessantste schrijver na... hemzelf.

Willy Roggeman

Met Willy ROGGEMAN (1934, Ninove) heeft de uitgeverij een tweede auteur in huis die het taalkundig experiment niet schuwt.

Het gedicht 'Cadenas' (hangslot) is het sluitstuk van het poëtisch oeuvre van Roggeman. Deze uitgave van 'Het Balanseer' werd bekroond met de Interprovinciale Literatuurprijs 2010.

Met 'Betoverende katastrofe' schreef Roggeman een verhaal met overduidelijke autobiografische elementen, maar in een uitzonderlijk toegankelijke, beschrijvende taal. Hij schetst, via de figuur van Mogens Carolus, een beeld van zijn eigen jeugd in Ninove, zijn studietijd, zijn verhouding tot zijn 'Maman', zijn relaties, zijn ziekte, zijn contacten met Aalst ten tijde van Bert 'Leeuwerik' (Van Hoorick). Het is een filmisch boek geworden: de scenes spelen zich voor je ogen af. (Het rusthuistafereel met de vier vrouwen, waaronder zijn moeder, is tegelijk tragisch en hilarisch.) Dit boek is bekroond met de Plantin-Moretusprijs 2009 omwille van de doorgedreven sobere perfectie van de uitgave, overigens nu al het handelsmerk van deze uitgeverij.

In 2010 viel deze bekroning ook de laatste uitgave van Roggeman te beurt.

'Practicum of het steriele schijven' is het resultaat van zijn schrijven als therapie om te ontsnappen aan de ziekte die hem jarenlang quasi immobiliseerde, schrijven als oefening om de gewrichten los en de spieren sterk te houden.

Daniël Robberechts

Zopas werden ook boeken van Sven VITSE en Daniël ROBBERECHTS voorgesteld.

Sven VITSE (°1981), taal- en literatuurwetenschapper, neemt ons in zijn essaybundel 'Tekstbestanden' als criticus mee in de wereld van de literaire productie in Vlaanderen en Nederland. Vitse doceert moderne Nederlandse letterkunde aan de Universiteit Utrecht en publiceert in promininente tijdschiften als DW B en Ons Erfdeel. In 'Tekstbestanden' heeft hij het ondermeer over auteurs uit het fonds van 'Het Balanseer', maar daarnaast ook over Stefan Brijs, Tom Lanoye, Erwin Mortier of Leon De Winter.

Het 'Dagboek '68 - '69' van Daniël ROBBERECHTS (1937 - 1992) is het vervolg op eerder bij een andere uitgever verschenen dagboeken van deze eigenzinnige auteur, o.a. bekend van 'Aankomen in Avignon'.

Pol Hoste

Op woensdag 27 oktober 2010 (20 u) volgt, in Het Geuzenhuis (Kantienberg 9 - 9000 Gent) de voorstelling van de nieuwste telg uit het boekenbestand van 'Het Balanseer'.

Met 'De verzwegen Boon' schreef Pol HOSTE (°1947) een hommage aan Louis Paul Boon: op een feestje in het Aalsterse Belfort zijn naast Boon zelf en zijn Jeanneke ook talloze andere (levende en dode) personages aanwezig, waaronder de legendarische Aalsterse politicus Bert Van Hoorick (die we ook al bij Willy Roggeman in 'Betoverende Katastrofe' ontmoet hebben). Dit boek mag bij Aalstenaars en bij Boonliefhebbers in Vlaanderen en Nederland in geen geval zijn entree missen...

Het Balanseer is na drie jaar activiteit duidelijk goed op dreef en de plannen voor 2011 tonen een gezonde ambitie. Zo staat er nu al een samenwerking met Nederlandse auteurs en uitgevers op het programma. Daaruit resulteren volgend jaar in elk geval uitgaven van Harry VAANDRAGER (met een soort schelmenroman) een een essaybundel van Lucas HÜSGEN, waarmee meteen een ruimere opening naar de Nederlandse Boekenmarkt gecrëerd wordt.

Bovendien worden plannen gesmeed voor een samenwerking tussen literatuur en muziek: Samuel VRIEZEN naar teksten van C.C. KRIJGELMANS.

Ook duikt de naam van Marc KREGTING steeds meer op en wordt gewerkt aan een toernee met Pol HOSTE over 'de rol van de auteur'.

Deze en nog ontkiemende of rijpende ideeën worden gekoesterd binnen de groep mensen achter 'Het Balanseer'.

Wie af en toe de website raadpleegt, blijft perfect op de hoogte van de uitgaven en activiteiten.

www.hetbalanseer.be

Ik hoop dat deze kennismaking U alvast zin doet krijgen om hun uitgaven op de voet te volgen.

De foto's van auteurs werden ontleend aan de website van 'Het Balanseer'

zaterdag 16 oktober 2010

Peter VAN EYCK met 'Yerrow Green' bij Galerie c. de vos in Aalst

Met Peter VAN EYCK (°1956, Leuven) lieten we U in Waterschoenen reeds eerder kennismaken naar aanleiding van een tentoonstelling bij Galerie c. de vos in november - december 2008. In mei 2010 ontmoetten we hem ook nog met enkele schitterende werken in de tentoonstelling van 'La Fundación Patagonista' in de Blakmeershoeve te Affligem.

In de marge van de 'Fundación Patagonista' (zie links) manifesteert hij zich ook als muzikant in het 'Ukulologisch Museum', waarin hij met zijn artistieke compagnon Luk Tegenbos zorgt voor visueel-muzikale acts in een muzikale en humoristische reis door de volstrekt unieke ukelele-collectie. U moet ze vast eens zien en horen optreden...

Zin voor humor is overigens ook een gegeven dat hij af en toe in zijn beeldend werk laat opduiken. Toch betekent dat geenszins dat hij zijn activiteiten als beeldend kunstenaar niet ernstig neemt.

Als muzikant is hij een begenadigd autodidact. Als beeldend kunstenaar kan hij teruggrijpen naar een gedegen opleiding in de schilderkunst (Sint-Lucas). Als docent in de Stedelijke Academie voor Beeldende Kunsten in Leuven houdt hij voeling met de jongere generaties. Zelf bezit hij een absoluut frisse kijk op het beeldend kunstgebeuren.

In zijn werk onderzoekt hij "hoe de verstedelijkte mens zich een weg baant door zijn bestaan". Gekoppeld aan zijn liefde voor vorm, kleur, materialen en techniek levert dat een bijzonder oeuvre op.

In de tentoonstelling 'Yerrow Green' is kleur de bepalende factor.

'Yerrow Green' staat voor de geelgroene kleur waarin de Japanse Toyota's van 1982 tot 1986 gespoten werden. En zo staan we midden in de wereld van auto's en autolakken die voor Peter Van Eyck een blijvende fascinatie inhoudt.

Autolakken worden steeds benoemd met (poëtische) namen. Wat dacht U van 'Passion Red' of 'Red Kiss' ?

Afgelopen zomer sjabloneerde Peter Van Eyck een lange wand in het Museum M in Leuven met een hele reeks van deze benamingen. Bij galerie c. de vos herhaalt hij deze actie, rekening houdend met de ruimte, in light-versie in het achterzaaltje: ELUSIVE COLORS (ongrijpbare kleuren).

Peter Van Eyck (c) foto: Artspotter

In het kleine tussenzaaltje bij de trap gebruikt hij diezelfde techniek voor een speelse verwijzing naar de hedendaagse communicatiemiddelen: 'HIER WIFI'.

In de voorkamer ontvangt hij ons met een tegelijk speels maar toch streng minutieus uitgevoerd samenspel van kleur, vorm en taal. In zijn sjabloontechniek staat 'Yerrow Green' goed zichtbaar vanaf de straatkant.

Zijn prachtig geel gelakt 'Omgekeerd perspectief manneke' refereert hier aan straatbeschildering in functie van het wegverkeer. Zijn visbokaal 'Goudvis' in een toepasselijk oranje zorgt voor een schitterende dialoog met de andere werken.

Let toch telkens weer op de perfecte uitvoering van de toegepaste technieken.

Door kleur en taal te koppelen wil hij de kleuren bevattelijker maken, maar tegelijk speelt hij in zijn sjablonen van kleurnamen een spel met de toeschouwer door varianten van zwart in kleur weer te geven en omgekeerd.

De tuinkamer is het terrein van een dialoog tussen de namen van autolakken en bekende werken uit de kunstgeschiedenis. De kunstenaar toont hier (met zin voor een perfecte presentatie) geperforeerde postkaarten met zijn favoriete werken van Rik Wouters, Yves Klein, Rogier Van der Weyden (Museum M opende niet voor niets met deze kunstenaar), Egon Schiele en Auguste Rodin.

Een grondige vergelijkende kleurenstudie tussen de werken en de 'Colormap' van fabrikant Sikkens leidde tot het invoeren van de overeenstemmende kleurnamen in de perforaties. Dat gebeurde "met het blote oog, m.a.w. met een aan de wetenschappelijke exactheid grenzende precisie, incluis een zekere tolerantie", aldus de kunstenaar. Noteer de relativerende ondertoon...

In de kleine ruimte bij de trap toont hij op dezelfde wijze ook nog een sleutelwerk uit de kunstgeschiedenis: 'Ceci n'est pas une pipe' of 'La trahison des images' van René Magritte.

What you see is (not always) what you get, ook in de artistieke wereld van Peter Van Eyck.

Achter de steeds uitgepuurde uitvoering schuilen soms inhoudelijke angeltjes of grapjes. Maar dat maakt het werk natuurlijk dubbel interessant !

Na de recente tentoonstelling van Michel Leonardi is dit alweer een niet te missen voltreffer bij galerie c. de vos.

(c) Peter Van Eyck

De tentoonstelling loopt tot 7 november 2010

Galerie c. de vos

Oude Gentbaan 295-297

9300 AALST

vrijdag - zaterdag: 14 - 18 uur

zondag: 10.30 - 13.30 uur

vrijdag 15 oktober 2010

'A touch of nonchalance', een groepstentoonstelling in de Aalsterse Belfortzaal

Als een tentoonstelling slechts één weekend duurt, moet je er tijdig bijzijn. Dus ging ik gisteren de kunstenaars opzoeken terwijl ze nog volop aan de installatie van hun groepstentoonstelling bezig waren. En misschien is dat wel net zo interessant als kunstenaars in hun atelier bezoeken. Onvermijdelijk moeten ter plekke nog keuzes gemaakt worden, want de beschikbare ruimte blijkt toch telkens weer te beperkt voor alle voorziene werken, waardoor de kunstenaars verplicht worden het meest essentiële naar voor te schuiven.

Onze wandeling door de tentoonstelling starten we bij Kobe DE PEUTER (°1979) die zowel in schilderkunst, fotografie als film actief is. Hier concentreert hij zich op zijn schilderkunst. Zijn schilderijen ervaar ik als een 'gevoelige' revival van het fotografisch realisme uit de jaren '70 van de twintigste eeuw, met 'architecturale' (soms inzoomend op details) onderwerpen. Ze refereren ook aan het werk van David Hockney, maar zijn in hun onvoorstelbaar technische perfectie telkens onmiskenbaar 'Kobe De Peuter'.

Dan ontmoeten we Koen PATTYN die zich als schilder op mensen concentreert. Voor deze tentoonstelling portretteerde hij op vrije wijze heel wat vrienden, wat resulteert in een grote reeks schilderijtjes. Die vrienden nodigde hij uit om hun portret (gratis) te komen afhalen.

Let ook op het grote schilderij met de twee kinderen: een knappe, gedurfde kleur- en vormcompositie.

Luke WARM (pseudoniem van Robert Hennessy °1947) toont hier een vitrinekast met enkele digitale prints op doek uit de reeks 'Doggies'. Even verderop toont hij zich als videokunstenaar. Zowel in zijn prints als zijn videowerk gebruikt hij een collagetechniek waarin hij honden (verkleed als peuters) en peuters (vermomd als 'lieve' dieren) opvoert. Dat het allemaal minder onschuldig is dan het lijkt, blijkt zeker in de teksten op zijn videowerk 'Crech days gone'.

Met Steven COPPENS (°1974) en Stéphanie YOSHIWARA (°1984) staan we voor twee professionele fotografen met een hoogst particuliere benadering van het medium.

Voor Steven COPPENS is het onderwerp van zijn foto's de fotografie zelf. Hij formuleert het als volgt: "Ik onderzoek de mogelijkheden om de geconditioneerde blik op de afgebeelde werkelijkheid te onderzoeken en te manipuleren".

Zijn werk is meestal te situeren op de grens tussen abstractie en figuratie, tussen fotografie en plastische beeldvorming, soms in grijswaarden of lichte kleurtonaliteiten maar ook in schitterende kleurexplosies.

Stéphanie YOSHIWARA maakt in principe foto's van foto's, waardoor de oorspronkelijk gefotografeerde werkelijkheid nog verder van ons verwijderd wordt. Donkere of heel lichte vlekken (ontstaan door flitsen of glans op de oorspronkelijke foto's?) creëren een nieuwe werkelijkheid. De benadering van Yoshiwara brengt ons onvermijdelijk bij de discussie tussen de initiële en geëvolueerde doelstellingen van de fotografie en uiteraard ook bij 'La trahison des images' van René Magritte.

Tenslotte is er Ricky OUDERMANS met een wand vol kleine werkjes, waarin een geheel eigen grafische techniek (aangevuld met collage) de hoofdrol speelt. Oudermans gebruikt grafiek als een originele techniek en drukt bijgevolg van elk werk slechts één exemplaar. Het werk van Oudermans is in al zijn ogenschijnlijke eenvoud bijzonder verfrissend.

Tijdens de vernissage op vrijdagavond presenteert Jurgen DE MOL* live zijn nieuwe CD 'MFHC2'.

Benieuwd!

* Jurgen De Mol is de Leedse kapper/muziekmaker die eerder al uitpakte met 'Music for Haircuts' vol 1 & 2

'A touch of nonchalance'

in de Ridderzaal van het Belfort

Grote Markt

9300 AALST

Vernissage vrijdag 15 oktober vanaf 19 uur

Verder open op zaterdag 16 en zondag 17 oktober 2010

van 10 tot 19 uur

donderdag 7 oktober 2010

Karel DE MEESTER bij 'Strictly Rabbit' in Gent: een benadering...

Met de komst van 'Strictly Rabbit' (Slachthuisstraat 98) heeft de hedendaagse kunst in Gent een nieuw adres op een zucht van dat andere, alom bekende 'artistiek laboratorium' Croxhapox (Lucas Munichstraat 76/82).

'Strictly Rabbit' is een concept waar oprichter Lieven Cateau ruimte wil bieden "voor kunstenaars met een absolute honger naar avontuur".

Lieven Cateau, zelf kunstenaar en curator, verdiende met zijn eigen organisatie 'Kunstnier' de afgelopen tien jaar vooral zijn sporen met het opzetten van groepstentoonstellingen op heel wat, soms vreemde of onverwachte plaatsen in Gent en omgeving: een verwaarloosde villa met zwembad en verwilderde tuin, een trendy discotheek, een verlaten borstelfabriekje, een oude staalfabriek,...

Vandaag laat hij deze uitvoerige organisatorisch-drukke projecten achter zich om 'face to face' met een kunstenaar te werken in de besloten ruimte van 'Strictly Rabbit'. In dit voormalig café (tegenover de plek waar vroeger een slachthuis stond) biedt een groot winkelraam vanaf de straatkant uitzicht op een grote 'witte' ruimte: een kijkdoos waar je ook naar binnen kan...

Hier kunnen en zullen kunstenaars hun tentoonstellingen, installaties, performances,... voorstellen.

Het eerste project werd zopas gerealiseerd door Karel DE MEESTER (°1955). Enkele weken voor de opening van de tentoonstelling liet Lieven Cateau via de Facebookgroep weten: "Karel De Meester heeft een groot blik zwarte verf gekocht.", waarop ik toen alleen maar kon antwoorden: "Waarom verwondert me dat niet?"

Zwart is, samen met de kruisvorm en de minimalistische benadering, wellicht HET 'handelsmerk' van Karel De Meester. Deze kunstenaar woont al jaren hoofdzakelijk in India, vertoont zich slechts een paar maanden per jaar in zijn land van herkomst.

Voor de installatie hier maakt hij gebruik van ter plekke gevonden materialen, waaronder de twee omgekeerde houten bakken.

In de witte ruimte creëert hij met zijn zwarte verf een uiterlijk zwart-witte wereld, die echter 'bol' staat van de fijngevoelige symbolische waarden.

Wie vanaf de straatkant door het grote raam kijkt, krijgt een onvolledig en gefilterd beeld, maar wordt toch al meteen geconfronteerd met de installatie in het midden van de ruimte en de zwarte vlakken in de achterste hoeken. In de vier hoeken van het raam ontdek je aan de binnenkant zwarte strepen.

De symmetrie dringt zich hier reeds duidelijk op.

Eens binnen ontdek je de symmetrische opbouw van de met elkaar verbonden 'kisten' en de zwarte sjablonen in de acht hoeken (onder en boven) van de kamer. De kruisvormen op de muren worden duidelijk.

Karel De Meester gebruikt de kruisvorm met twee gelijke assen. De horizontale en de vertikale as zijn gelijkwaardig. In deze kruisvorm laat de kunstenaar de oosterse en westerse benadering samenvloeien, de wereldse en geestelijke bekommernis elkaar in evenwicht houden.

De twee zwarte kubussen in het midden zijn als meditatieve ruimtes, uiterlijk verbonden door een soort gang, maar toch afgescheiden. Als bezoeker krijg ik zin om daar onder te gaan zitten, om mijn hoofd vrij te maken van impulsen van buitenaf.

Maar deze centrale installatie is 'slechts' het middelpunt van een groter geheel, een installatie in de installatie.

De telkens in acht hoeken geschilderde vierkante vlakken vormen via in het centrum kruisende diagonalen nieuwe kubussen met hun pendenten in de tegenoverliggende hoeken.

Kruisvorm (wit) en illusoire kubusvormen (zwart) op muren, vloeren en plafonds vormen een microkosmos met elkaar en met de driedimensionale combinatie in het midden.

Hier ligt de nadruk op het essentiële, met minimale middelen, maar met zin voor precisie gerealiseerd.

De tentoonstelling loopt tot 31 oktober 2010

in 'STRICTLY RABBIT'

Slachthuisstraat 98

9000 GENT

zaterdag en zondag: 14 - 18 uur

INFO via FACEBOOKGROEP 'Strictly Rabbit'

Het project 'Strictly Rabbit' zal zich verder ontplooien met nieuwe kunstenaars in een eigen dialoog met de ruimte.

Van 19 november tot 19 december 2010 is Eleni PASCHALIDIS aan de beurt.

maandag 4 oktober 2010

Johan DE WILDE met 'Hommage' in Estaminet-Galerie IN DEN BOUW te Kalken

In februari van dit jaar lieten we U in deze 'Waterschoenen' kennis maken met een tentoonstelling van Johan DE WILDE (°1964) onder de titel KUNST MET GAATJES: Johan De Wilde bij Galerie Tatjana Pieters.

Daar demonstreerde hij op heel letterlijke wijze het belang dat hij hecht aan de inbreng van de toeschouwer wat de 'lezing' of interpretatie van zijn tekeningen betreft, door de toeschouwers tijdens de vernissage met loden kogeltjes op de tekeningen uit zijn reeks 'TIR' te laten schieten.

(Het schietkraam op de kermis in het dorp van mijn jeugd heette 'Tir Jacques', herinner ik me plots)

Opgestapelde geschiedenis van 'In den Bouw'

Kern van de zaak is dat Johan De Wilde bewust interpreteerbare beelden creëert. In zijn met ontzettend geduld en vakmanschap gerealiseerde rastertekeningen 'verbergt' hij een minder of meer waarneembare werkelijkheid.

Zelf formuleert hij dat als volgt: "Mijn werk is zo duidelijk en complex als de gedachtengang van iemand die naar het kunstwerk kijkt."

Zijn tekeningen maken in hun lijnenspel al dan niet beelden zichtbaar, die al dan niet herkenbaar zijn en al dan niet gedachten losweken. Precies de inbreng van de toeschouwer is in grote mate bepalend voor wat te zien is. De kijker 'maakt' de tekening.

(De vraag 'Wie MAAKT kunst?' komt in deze bij ons op, maar is in wezen van een andere orde en hangt samen met de vraag 'WIE maakt de kunstenaar?' Het samenspel tussen kunstenaar - kunstwerk - galerie - curator - criticus - kijker - verzamelaar - museum ... is een discussie op zich waard.)

In deze tentoonstelling toont Johan De Wilde, naast zijn (intussen klassieke) rastertekeningen, één foto en een schilderijtje uit 1993 met als toepasselijke titel 'Het begin'.

Wie naar de tenoonstelling gaat kijken, doet er goed aan om eerst tien minuten uit te trekken voor een filmpje dat gemaakt werd naar aanleiding van zijn tentoonstelling bij Second Room in Antwerpen (2009).

Daarin citeert hij op het strand uit zijn boek 'PARTICLES' (...betekenisdeeltjes...) dat in 2006 bij Croxhapox uitgegeven werd (en dat overigens op de site van JDW blad per blad kan gelezen worden).

Het begint als... 'een verhaal dat ergens hapert...'

We zetten enkele citaten uit het boek op een rij:

"Alles is wit. Tegen dat witte licht vorm ik een beeld."

"Er was eens een man die genoemd werd, tot hij helemaal niet meer werd genoemd en hij gewoon niet meer ter sprake kwam."

"Iedereen gaat de geschiedenis in."

"Waar is de kennis van de overledenen gebleven, hun herinneringen, hun talent, de talen die zij beheersten?"

Blijkbaar onderzoekt hij in zijn werk de grens tussen waarheid en leugen, tussen werkelijkheid en fictie, tussen waarneming en 'invulling', tussen wit als beginpunt en verdwijnpunt.

De beste omschrijving van zijn tekeningen laten we hem opnieuw via zijn boek 'Particles' zelf maken:

"Als een fijnmazig doek, als een lijkwade ligt het raster der herinnering over de vorm: het rationele kader waarbinnen zich irrationele taferelen afspelen."

Intussen of binnenkort stelt Johan De Wilde ook tentoon in Berlijn, Zürich, Tilburg,...

info:

www.johandewilde.be

Merk hier ook het boek 'Tot nu toe was alles in orde' op. Deze productie van het SMAK en uitgeverij Tornado bevat brieven die hij schreef aan curator Hans Theys (zie o.a.de net afgelopen tentoonstelling Xanadu in het SMAK) en waarin hij de sluier rond zijn tekeningen oplicht...

In de marge van de tentoonstelling stelt uitgeverij 'Het Balanseer' uit Aalst een deel van haar uitgaven voor. Johan De Wilde is betrokken bij deze kleine literaire uitgeverij die onder andere Pol Hoste, Daniël Robberechts, Willy Roggeman en CC. Krijgelmans in haar fonds heeft.

www.hetbalanseer.be

De tentoonstelling loopt tot 17 oktober 2010

IN DEN BOUW

Zomerstraat 85

9270 KALKEN

vrijdag vanaf 19 uur, zaterdag vanaf 14 uur en zondag vanaf 11 uur

Volgende tentoonstelling: Steve Michiels van 7 tot 28 november

www.indenbouw.be