Vorig jaar liep Elke Andreas BOON uitgebreid in de artistieke kijker met werk in Deurle (MDD), Watou en een groot overzicht in het Antwerpse Fotografiemuseum.
Zowel wat beeldende technieken als zuivere beeldvorming betreft liet ze ons haar enorme veelzijdigheid zien: foto's, tekeningen, video, installatie,...
Inhoudelijk slingert ze (ons) telkens over en weer tussen schuld en onschuld, uitdaging en medelijden, durf en angst, kwetsbaarheid en afstandelijkheid, beschadiging en schoonheid,...
Elke Andreas Boon is een intrigerende persoonlijkheid. De 'onberispelijke dame' wedijvert met de 'twijfelzaaier' en de 'rebel'. Grenzen zijn er om afgetast en zonodig overschreden te worden.
Naast beeldend kunstenaar in ruime betekenis is ze ook actief als componiste en performer in de muzieksector, met haar groep 'Mary & Me'.
(c) Elke Andreas Boon, 2012
De manier waarop ze nu in de kleine ruimte van MX7 Gallery is neergestreken, vormt een onverwacht maar schitterend voorbeeld van de dualiteit in haar werk, zoals we die hierboven reeds aanhaalden.
In het zand heeft de 'archeologe' Elke Andreas Boon zopas het skelet van een engel teruggevonden. Engelen zijn, niet alleen in het christendom, boodschappers tussen het goddelijke en het menselijke niveau. Bovendien zijn ze onsterfelijk en beperkt hun verschijningsvorm zich tot een 'engelachtig wezen met vleugels'.
Hier is dus duidelijk een en ander (bewust) misgelopen. De draad met het goddelijke is doorgesneden. De hemelse 'parachute' is een mythe. Zelfs de engelen blijken slechts sterfelijke wezens en van de vleugels is al helemaal geen sprake meer.
Ook de duif op de foto achteraan in de galerie is dood en dus vleugellam. Als symbool van de Heilige Geest in het christelijk geloof is de combinatie met de gevallen engel duidelijk: de mens kan alleen nog op zichzelf terugvallen in de bepaling van normen en waarden. Dat zorgt voor een grote vrijheid, maar tegelijk voor een evenredige verantwoordelijkheid.
(c) Elke Andreas Boon, 2012
Die combinatie is voor een kunstenaar misschien wel hét uitgangspunt voor de opbouw van een overtuigend oeuvre als bijdrage aan een betere wereld, zonder daarbij in nieuwe onderdrukkende dogma's te vervallen.
Ik ben er van overtuigd dat Elke Boon ook zonder de toevoeging 'Andreas' haar mannetje kan staan. Uiteraard is het zo dat je als kunstenaar nog harder moet knokken om je artistieke en menselijke vrijdheid en onafhankelijkheid te bewaren in een maatschappij die voor het grootste deel niet wakker ligt van je activiteiten.
Bovenaan de trap krijg je nog een kleine fotografische staalkaart van deze dame.
Elke Andreas Boon
tot 3 maart 2012
in MX7 Gallery
Marnixplaats 7
2000 ANTWERPEN
donderdag tot zaterdag: 14 - 18 uur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.