Aan de Riva dei Partigiani, vlakbij de vaporetto-halte 'Giardini' ligt een merkwaardige boot die dienst doet als nationaal paviljoen van Portugal.
Het is op zijn minst een verrassende, maar verre van onlogische keuze in deze 55ste ¨Venetiaanse Biënnale voor Beeldende Kunsten.
Het is op zijn minst een verrassende, maar verre van onlogische keuze in deze 55ste ¨Venetiaanse Biënnale voor Beeldende Kunsten.
Trafaria Praia, het drijvend 'paviljoen' van Portugal
De 'Trafaria Praia' is oorspronkelijk een 'cacilheiro' of overzetboot die tot 2011 de verbinding maakte tussen Belém en het strand van Trafaria over de Taag bij Lissabon. De link met het Venetiaanse 'openbaar vervoer' is overduidelijk.
Maar uiteraard zijn er ook historische vergelijkingspunten tussen Venetië en Portugal.
Tijdens de middeleeuwen en de renaissance waren ze allebei hoofdrolspelers in de verkenning van de wereld en de samenhang tussen oost en west.
De cacilheiro en de vaporetto dienen vandaag nog als verbindende factor voor een leven op het water, dat zich binnen beperkte territoriale grenzen teruggetrokken heeft.
Dat Portugal op deze Biënnale met dit project op voortreffelijke wijze buiten de lijntjes kleurt en tegelijk een opmerkelijk paviljoen presenteert is te danken aan de Portugese kunstenares Joana VASCONCELOS (°1971), die samen met haar uitgebreid team medewerkers een weldoordacht en fantasierijk oeuvre realiseert.
De skyline van Lissabon in azulejos
Wie twee jaar geleden de Biënnale bezocht en in het Palazzo Grassi een deel van de collectie Pinault ging bekijken, kon onmogelijk aan de monumentale, kleurrijke installatie van Joana Vasconcelos in de enorme trappenhal ontsnappen. De titel 'Contaminação' loog er niet om.
In de buik van het schip heeft Vasconcelos een totaalinstallatie van wit en blauw haakwerk en minuscule lichtjes (LED) gemaakt. Het lijkt wel alsof je, zoals Alice in Wonderland 'down the rabbit hole' in een vreemde, blauwe, psychedelische wereld terecht komt. Ook de gedachte aan Jules Verne met zijn '20.000 mijlen onder zee' is in deze omgeving niet ver weg.
Maar voor je hier kan ronddwalen ben je uiteraard ook al geconfronteerd met de buitenkant van het schip, dat rondom bekleed is met een panorama (360°) in azulejos (beschilderde tegels) van het hedendaagse Lissabon, naar analogie met het beroemde paneel uit het begin van de 18de eeuw dat de situatie van de stad voor de verwoestende aardbeving van 1755 laat zien.
De droomwereld van Joana Vaconcelos in de buik van het schip
Het bovendek is ingericht als ontvangstruimte voor bezoekers en op bepaalde tijdstippen maakt de 'Trafaria Praia' een rondvaart (30') op de lagune tot Punta della Dogana en terug, terwijl de passagiers verwend worden met een natje en een droogje van Portugese bodem. De wijn uit de Alentejo kan ik u alvast aanbevelen.
Op die manier fungeert dit drijvend paviljoen als een soort Portugese ambassade, een eigen territorium op buitenlandse bodem. En wie zal het hen kwalijk nemen dat ze tegelijk (in deze moeilijke economische tijden) subtiel een stukje toeristische presentatie aan dit artistieke gebeuren toevoegen.
Een rondvaart met degustatie naar Punta de la Dogana en terug
Op de website www.vasconcelostrafariapraia.com krijgt u via 'making of' een fotografisch overzicht van de transformatie van cacilheiro tot Portugees paviljoen, van het strippen en opkalefateren, de artistieke en ambachtelijke bijdragen tot de uiteindelijke installatie bij de Giardini na een reis van zowat 20 dagen vanuit Lissabon.
Bekijk zeker ook de video (3'04") met Portugees commentaar door de kunstenares (wees gerust... met Engelse ondertitels).
Voor meer informatie over Joana Vasoncelos:
De Trafaria Praia ligt op u te wachten...
elke dag van 10 tot 18 uur (behalve maandag)
Rondvaarten (30') om 12 en 17 uur op weekdagen
en extra om 15 uur op zaterdag en zondag
© Art Spotter voor Waterschoenen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.