dinsdag 28 maart 2017

BELGIAN ART PRIZE 2017 in BOZAR (Brussel)



In 1950 werd de 'Jeune Peinture Belge / Jonge Belgische Schilderkunst' opgericht door een groep Belgische kunstliefhebbers, -critici en -verzamelaars in samenwerking met het Paleis voor Schone Kunsten (Bozar). Met een tweejaarlijkse prijs wilden de initiatiefnemers de hedendaagse jonge kunstenaars aanmoedigen en promoten.

De allereerste winnaar van die tweejaarlijkse prijs was de toen piepjonge Pierre ALECHINSKY (°1927), die zich in 1949 bij Cobra aangesloten had en tot vandaag een indrukwekkende artistieke carrière neergezet heeft. (Vanaf juni is hij te gast bij Centre de la Gravure in La Louvière).

Andere laureaten waren bijvoorbeeld Leo Copers, Raoul De Keyser, Reinhoud en Roel D'Haese, Marie-Jo Lafontaine, Damien De Lepeleire, Hans Op De Beeck en Kelly Schacht.

Door de jaren heen werd de benaming 'schilderkunst' steeds minder gedekt door het multidisciplinaire karakter van de beeldende kunst. Toch zou de eerste naamsverandering tot 'Young Belgian Art Prize' pas in 2013 doorgevoerd worden.

Met de huidige omvorming tot 'BELGIAN ART PRIZE' valt de oorspronkelijke leeftijdslimiet van 35 jaar weg. Vanaf nu richt de prijs zich ook tot alle kunstenaars die minimum één jaar in België verblijven. Bovendien wordt de prijs voortaan uitgereikt op 19 april (vroeger eind juni), wat samenvalt met de grote internationale aanwezigheid van galeriehouders, kunstliefhebbers, verzamelaars en critici naar aanleiding van de kunstbeurzen ART BRUSSELS en INDEPENDENT.

De focus van de Belgian Art Prize is verlegd naar het ondersteunen van getalenteerde toonaangevende kunstenaars die in België verblijven en hen aanmoedigen om hun carrière en netwerk internationaal verder uit te bouwen.

Een comité van experts, bestaande uit professionele kunstdeskundigen en kunstverzamelaars stelde een longlist samen. Daaruit koos de Nationale jury (Denis Gielen - MAC's, Dirk Snauwaert - Wiels, Philip Van den Bossche - Mu.ZEE, Philippe Van Cauteren - S.M.A.K. en kunstverzamelaars Gaël van Lierde-Diercsens, Frédéric de Goldschmidt en Tanguy Van Quickenborne) 4 finalisten, die van 17 maart tot 28 mei in de antichambres van Bozar tentoonstellen.

Op 19 april wordt de uiteindelijke laureaat bekendgemaakt, na beraadslaging door de internationale jury (Beatrix Ruf - Stedelijk Museum Amsterdam, Hans Ulrich Obrist - Serpentine Galleries Londen, Dieter Roelstraete - Documenta 14 Athene en Kassel, Mimi Dusselier - kunstverzamelaar, Estelle Franès Lasserre - Fondation d'Entreprise Franès Senlis, Sophie Lauwers - Head of exhibitions BOZAR, Roland Gillion Crowet - voorzitter van de vzw De Jonge Belgische Schilderkunst).

De laureaat krijgt de BelgianArtPrice (Prijs Crowet 25.000 Euro).
De publieksprijs, gefinancierd door ING bedraagt 10.000 Euro.

Hoewel ze uitpakken met verschillende uitdrukkingsmiddelen, valt toch op dat de geselecteerde kunstenaars werk presenteren dat sterk verbonden is met geschiedenis, heden en toekomst van de samenleving.

Een wandeling door de verschillende kamers zal een en ander duidelijk maken.





Maarten Vanden Eynde, The Gadget, 2017, Installation view
foto © Art Spotter

In de tentoonstelling worden we allereerst geconfronteerd met het werk van Maarten VANDEN EYNDE (°1977), een kunstenaar met een multidisciplinair oeuvre.

Hij stelt zich vragen bij evolutie vanuit het perspectief van veranderingen die globalisering met zich meebrengt.
Wat is vooruitgang? Gaan we vooruit? Waar naartoe? En waarom zijn we eigenlijk beginnen bewegen?
Soms kijkt hij vooruit naar de toekomst van gisteren, soms kijkt hij terug naar de geschiedenis van morgen.

Zijn presentatie in Bozar tekent een driehoek tussen de handel in katoen en uramium, het mercantiele verleden van België en het vermogen van elke mens om de geschiedenis te herschrijven onder de overkoepelende titel 'TRIANGULAR TRADE'.

Eerst toont hij ons een serie van negen schilderijen die hij samen met de Congolese schilder Musasa gemaakt heeft (Ils ont partagé le monde) en waarop de belangrijkste grondstoffen staan die aan de basis liggen van de wereld zoals we die kennen.

In de volgende kamer staat 'The Gadget', een gekantkloste 3D-versie van de eerste atoombom en meteen een significante link tussen katoen en uranium.

Tenslotte is er de imposante installatie 'Around the world', een bobijn in de vorm van een raket als symbool voor de beduidende rol die katoen speelt op een globale schaal.





Edith Dekyndt, They Shoot Horses (Part 1),
2017, Installation view
foto © Art Spotter


Edith DEKYNDT (°1960) verkent de mogelijkheden van de meest alledaagse materialen, die ze in het domein van de kunst introduceert. De klassieke opvattingen over de schone kunsten laat ze achterwege.

Met haar presentatie 'THEY SHOOT HORSES' plaatst ze de kijker op een ongemakkelijke grens tussen een gigantisch fluwelen gordijn dat met stalen spijkers doorboord is en een klein videoscherm met filmfragmenten van de 'Marathon Dances' uit de jaren '30.
Het fluweel refereert aan het doek in concertzalen. De spijkers staan in schril contrast en verwijzen naar het 'ijzeren gordijn' (o.a. de afsluiting voor Bozar na de terreuraanslagen), maar in ruimere betekenis naar de afsluitingen die overal ter wereld opgetrokken worden (bijvoorbeeld om vluchtelingen buiten het 'Fort Europa' te houden.

De titel van het werk is ontleend aan de film 'They shoot horses. Don't they?' van Sydney Pollack (naar de roman van Horace McCoy uit 1935) over die vermaledijde 'Marathon Dances'.

Op uitnodiging van de Franse curator Christine Macel presenteert Edith Dekyndt vanaf mei nieuw werk in de hoofdtentoonstelling tijdens de Biënnale van Venetië.




Denicolai & Provoost, EYELINER, 2017,
Entrance to installation
foto © Art Spotter


Ivo PROVOOST (°1974) en Simona DENICOLAI (°1972, Italië) werken als kunstenaarskoppel DENICOLAI & PROVOOST al 20 jaar samen aan een multidisciplinair oeuvre, waarin ze bij voorkeur functioneren als bemiddelaar tussen de kunstwereld en de talrijke werelden waarin we leven. Als 'regisseurs van de realiteit' spelen ze daarin hun rol als tussenpersoon die de ontmoeting tussen artistieke en 'gewone' realiteit in een eigen vormgeving presenteert.

In hun project EYELINER resulteert dat in een enorme installatie die de omtrek van een volledige zaal beslaat. In die zaal zijn op ooghoogte talloze voorwerpen opgesteld die ze oorspronkelijk ontdekten in vitrines van verschillende kleine handelszaken of de vensterbanken van woningen in Brusselse gemeenten.

Veel van de gevonden voorwerpen verwijzen naar het koloniale verleden van België, maar een ruimer gamma laat zich ontdekken. De tijdelijke overbrenging naar Bozar is gekoppeld aan een kleine catalogus die alle voorwerpen in beeld brengt en hun eigenaars en vindplaats beschrijft. De ramen waar de objecten vandaan komen, bevatten een mededeling omtrent hun tijdelijke overbrenging naar Bozar. Met de catalogus kan de tentoonstelling ook later, wanneer de voorwerpen naar hun plaats terugkeren, in het Brusselse straatbeeld gevolgd worden.

Ga, zoals wij, even door de knieën of buig deemoedig het hoofd om de tentoonstellingszaal binnen te gaan...
We laten U het geheel graag zelf ontdekken.





Otobong Nkango, Steel to Rust - Resistance, 2017
Installation View
foto © Art Spotter


Otobong NKANGA (°1974, Nigeria) (woont al 9 jaar in Antwerpen) focust op de onderlinge verbanden tussen omgeving, architectuur en geschiedenis. Bezorgdheden over land, natuurlijke grondstoffen en architectuur, de waarde die ermee verbonden is en de dynamische staat van de herinnering worden in haar kunst met elkaar verbonden tot poëtische presentaties.

Ze presenteert hier drie textielwerken en een stalen sculptuur. Daarin bestudeert ze de transformatieprocessen van de materialen: corrosie (zie foto hierboven), kristallisatie van textiel, langzaam doordrenken van een textielwerk met een vloeistof waardoor het gedicht dat er in geweven is gecontamineerd wordt,...
Hiermee verwijst ze naar gelijkaardige (on)zichtbare mechanismen die de waarden van onze samenleving ondergraven: kristallisatie van nieuwe ideologieën, ontstaan van nieuwe structuren,...





Bozar
foto © Art Spotter


De tentoonstelling loopt tot 28 mei 2017 in BOZAR
Dinsdag — zondag: 10:00 — 18:00
Donderdag: 10:00 — 21:00

Info, ook over andere tentoonstellingen


© Art Spotter / Waterschoenen

donderdag 23 maart 2017

MARNIX HOYS in Huize St. Bonaventura (Gent)



Terwijl de tentoonstelling van Trees De Mits in Loods 12 (Wetteren) de laatste uren inging, trok haar partner Marnix HOYS (°1943) zijn presentatie in Huize St. Bonaventura (Gent) op gang.

Na enkele jaren artistieke stilte, een periode waarin hij vooral bleef tekenen, ging hij vorig jaar opnieuw voluit en toonde zich met een opmerkelijke passage in 'Le Fil Rouge' (Roubaix - FR) onder de titel 'Rien que l'essentiel'.

Sinds vorige zondag staan en hangen zijn tot de essentie gereduceerde menselijke figuren met hun verborgen of zichtbare toevoegingen en betekenissen ook in de kleine tentoonstellingsruimte van Huize St. Bonaventura in het voormalige begijnhof Sint-Elisabeth.

Voor Christine Adam, die hier woont en al 11 jaar telkens 4 kunstenaars uitnodigt, betekent deze eerste tentoonstelling van het twaalfde seizoen een absolute ommekeer. Voorheen was abstractie hier de regel. U hoeft er de website maar op na te slaan om door de rijke geschiedenis van dit kunsthuis te bladeren. 


De figuren van Marnix HOYS hebben geen of te korte armpjes, staan op stevige benen met veel te kleine voetjes, hebben insnijdingen of 'vervormingen' in hun intens zwarte huid, hebben dikwijls geen ogen of slechts rudimentaire aanduidingen van een aangezicht. Ze dragen bellen, 'rugzakken' of. andere toevoegingen. Letterlijke en symbolische beladenheid gaan hand in hand.



© Marnix Hoys

Het leven van Marnix HOYS is doordrenkt van keramiek. Een carrière lang was hij de bezieler van het keramiekatelier in Sint-Lucas Gent, waar hij in de jaren '60 zelf studeerde. Daarnaast bepaalde hij als kunstenaar mee de moderne geschiedenis van de sculpturale keramiek in onze contreien.

Zijn passie voor de menselijke figuur en de relatie met de natuur zijn niet weg te denken uit zijn oeuvre. Medebepalend is ongetwijfeld zijn intense interesse voor de technische kant van het vak, waarvoor hij zich ook nu nog regelmatig gaat bekwamen in Japan. Uit de Japanse cultuur filtert hij bovendien de talrijke symbolen die zijn werk zo uniek maken.

De presentatie in Huize St. Bonaventura vormt een perfect degustatiemenu.





'A room with a view'
@
Huize St. Bonaventura


Marnix HOYS

Recent keramisch werk

25 maart - 9 april 2017

zaterdag: 15 - 19 uur
zondag: 11 - 19 uur

Huize St. Bonaventura
Provenierstersstraat 51
9000 GENT

www.huizebonaventura.be



© Art Spotter / Waterschoenen

zaterdag 18 maart 2017

LIVING IN DREAMS in CC De Bond (Brugge)



Tot 23 april 2017 loopt in CC De Bond (vlakbij de Smedenpoort) de tentoonstelling 'LIVING IN DREAMS' 
samengesteld door kunstcritica Els FIERS en kunstenaar Frank KOOLEN
Vanuit hun eigen benadering hebben ze samen een artistieke 'stoofpot' gecreëerd waarin  27 kunstenaars via verschillende technieken, smaken en uitbeeldingsvormen tot een verrassend, bevreemdend, soms verwarrend, maar boeiend parcours leiden.


CC De Bond
Buiten Smedenvest 1
8000 BRUGGE


De titel 'Living in dreams' is ontleend aan een verhaal van Murakami ('Sputnik Sweetheart'), waarin een meisje de droomwereld binnenstapt en verdwijnt.
Wie wil overleven, moet uit de droomwereld regelmatig terugkeren naar de realiteit. Dat geldt uiteraard ook voor kunstenaars.
'Living in dreams' gaat dan ook over verbeelding, droom en werkelijkheid.

Over wat tussen droom en daad staat, heeft Willem Elsschot ons al lang geleden ingelicht.

De 27 deelnemende kunstenaars gaan elk op hun manier om met de dualiteit 'droom/werkelijkheid'. Allemaal laten ze ons op een of andere manier 'zweven'. Sommigen zorgen voor een zachte landing in de echte wereld, terwijl anderen ons met een rauwe smak weer met beide voeten op de grond zetten of zelfs helemaal in het luchtledige laten hangen.

We nemen U mee voor een wandeling door een wereld waar 'alles kan' en 'alles mag'. We lichten hier en daar een tipje van de sluier op.   Alles onthullen zou zonde zijn. U moet tenslotte nog wat te dromen hebben wanneer U zelf naar Brugge gaat.

De indeling van de zaal zorgt voor een soort tempelgevoel waar je via een aantal zijgangen en kamers stilaan doordringt tot het centrale gedeelte, waar de ultieme sporen van het openingsfeest bewaard zijn. Hier werden tijdens de vernissage performances gebracht door Vaast Colson, Frank Koolen en anderen, werd met woord en beeld gespeeld, werd gehypnotiseerd, werden (bewust mislukte) pannenkoeken gebakken...

'HER DREAMS AND HALLUCINATIONS WERE VISUALLY BORING'
staat daar nog steeds op de muur.

VISUALLY BORING ? Dat kan van de opeenvolgende werken alvast niet gezegd worden. We laveren constant op de grens tussen maniëristische en provocatieve esthetica.

Bij het binnenkomen ben je meteen bij de les, met dank aan Heidi VOET ('Shoot&Sprout') en John ISAACS (Past errors of judgement). Isaacs profileert zich verder nog met een heterogeen karakter inzake vormentaal en presentatie.
Ook bij heel wat andere kunstenaars laat een mild tot wrang commentaar op de maatschappij zich duidelijk voelen.


Savage, I will stop when I find a matching Pair, 2003-ongoing, 
mixed media
Courtesy of Private Collection

Detail rechts: Anton Cotteleer, Bevalligheden, 2014, mixed media


We beginnen onze wandeling links bij de sinds 2003 ongoing serie gevonden handschoenen van SAVAGE. De titel van het werk is duidelijk: I will stop when I find a matching Pair.

Vlakbij verschijnt ook een eerste sculptuur van Anton COTTELEER (Bevalligheden, 2014), maar dat laten we U graag ter plekke ontdekken.

Een plankje met enkele kleine voorwerpen laat u wat in twijfel achter. Het gaat hier over de eerste woorden die de Japanse kunstenares NISHIKO bij haar aankomst in Nederland leerde kennen: water, kip, aarde,... . Doorheen het parcours komt U nog een aantal ongewoon gewone ingrepen van haar tegen. Pas bij haar 'Rotating bean' op het einde kwamen we haar naam te weten.


Kim David Bots, Zonder titel, 2016, olieverf op doek


De gebogen deuropeningen in de tussenwanden zijn een referentie naar de wereld van Giorgio de Chririco, de Italiaanse surrealistische meester van de koele architecturale droomsettings.

Het schilderij van Kim David BOTS achter die eerste boog doet me dan weer aan de 'période vache' van René Magritte denken.


Sara Bomans, Secret Thoughts, 2016-2017


Wat een verschil met de kleine, stripachtige tekeningen van Sara BOMANS, die met 'simpele' beelden en woorden haar en ons leven met zin voor humor en (zelf)relativering diepgaand illustreert.


Kendell Geers, Wretched of the earth, 2016, roest op papier
Courtesy Rodolphe Janssen Gallery, Brussels

Morgan Betz, Untitled, 2015, stoel-leder-katoen
Courtesy Willem Baars Projects, Amsterdam


De achterwand van de eerste binnenruimte wordt gedomineerd door een enigszins getemperde versie uit de dikwijls extreme wereld van de Zuidafrikaanse Brusselaar Kendell GEERS met de roesttekeningen 'Wretched of the earth'.

De figuur op de stoel door Morgan BETZ houdt zich in de confrontatie met de volumineuze overmacht van Kendell Geers perfect 'staande'.

Let op, het haarzweepje van Dennis TYFUS ligt vlakbij.

Voor de drie films in evenveel donkere kamertjes kunt U best de tijd nemen. Het medium laat zich nu eenmaal niet in een oogopslag vatten.
Bedwyr WILLIAMS kennen we nog van zijn imposante presentatie voor Wales in Venetië (2013).
Het schijnbaar absurde filmtheater van Erkka NISSINEN blijkt meticuleus gemaakt. Straks staat hij voor Finland op de Biënnale van Venetië.
Stap ook mee in de indiaanse rituelen van Melanie BONAJO (NL).


Frank Koolen, Dubbelnoot, 2016, plaatstaal


In de laatste ruimte wordt de show ontegensprekelijk gestolen door 'Reset'(Vienna 1909, 20-year-old Adolf Hitler is homeless), een hyperrealistische sculptuur van Roy VILLEVOYE . De jonge Adolf Hitler werd door de Weense academie afgewezen en kwam waarschijnlijk in bittere armoede op straat terecht. Zou de geschiedenis er anders uitgezien hebben als dit niet gebeurd was?
In de achtergrond staat de kamerhoge, harige opblaastafel van Tom DALE : 'Last night was different'.

De 'Dubbelnoot' van Frank KOOLEN (ook mede-curator) verschijnt hier als een vreemde eend qua vormgeving, maar staat tegelijk garant voor de voortdurende strijd tussen droom en realiteit in de meer dan dubbele betekenissen die hier overal geëtaleerd worden.

Eindigen doen we met de kleurrijke menselijke vormen van Anton COTTELEER. 'Put your head on my schoulder' is een schitterend werk. Maar verlies ook zijn emmertje om de hoek niet uit het oog.



Roy Villevoye, Reset (Vienna 1909, 20-year-old
Adolf Hitler is Homeless), 2016, mixed media

Tom Dale, Last night was different, 2015
Courtesy Aeroplastics, Brussels


Er is ook nog werk van Nel AERTS (Vooral haar 'Spanish cowgirl' kon me heel erg bekoren), Feiko BECKERS, Pim BLOKKER, Bas FONTEIN, HEHE, Gerard HERMAN, Laurent JOURQUIN, Jaap KRONEMAN , Sarah & Charles en Lieven SEGERS.

Voor de bezoekers liggen twee kleine uitgaven klaar: een folder-catalogus en het boekje 'Dreaming in Livings', dat een verzameling gedachten en observaties van deelnemende kunstenaars bevat.
Ze kregen van Els Fiers de vraag: 
"Zijn dromen relevant voor je werk, en als dat zo is, hoe gaat dat dan?"

Sommige antwoorden balanceren op de rand tussen twee werelden, andere zijn pure poëzie, roepen nieuwe vragen op, laten ons verder dromen  of zetten ons (zoals we in het begin reeds schreven) met een rauwe smak weer met beide voeten op de grond...

Zelf trok ik zachtjes zingend terug naar huis, met dank aan Roy Orbison...

In dreams I walk with you
In dreams I talk to you
In dreams you're mine all the time
We're together in dreams, in dreams

of nog meer van dat...

How long must I dream?
...

Ga vooral kijken.
Zeg niet dat we U niet verwittigd hebben.


LIVING IN DREAMS
tot 23 april 2017
in
CC DE BOND
Buiten Smedenvest 1
8000 BRUGGE

dagelijks van 13 tot 18 uur
(gesloten op dinsdag)


© Art Spotter / Waterschoenen

donderdag 16 maart 2017

PAS DE VIE SANS ENVIE









Gustaaf Vander Biest
'Pas de vie sans envie
hout, verf



© Art Spotter / Waterschoenen

maandag 13 maart 2017

VENEZIA (Floor)... a new watercolor








Gustaaf Vander Biest
Venezia (Floor)
watercolor
2017


© Art Spotter / Waterschoenen



vrijdag 10 maart 2017

THE YELLOW LINE (Floor): painting






Gustaaf Vander Biest
The yellow line (Floor)
acrylic on canvas



© Art Spotter / Waterschoenen



dinsdag 7 maart 2017

BLACK WALL... a new watercolor








Gustaaf Vander Biest
Black wall
watercolor
2017



© Art Spotter / Waterschoenen 

zaterdag 4 maart 2017

SECRETOS DE ALCOBA: collage







Gustaaf Vander Biest
Secretos de alcoba
collage
2016


© Art Spotter / Waterschoenen