dinsdag 30 maart 2021

Stefaan VERMUYTEN met 'ON THE RUN' in Galerie De Ziener (Asse)

 

Midden 2010 stond ik in Brussel (De Markten) oog in oog met het werk van Stefaan VERMUYTEN (°1959).

Die verrassende ervaring raakte me meteen diep en leidde toen tot dit inleidend commentaar: 

"Stefaan VERMUYTEN is een kritische, maar met milde humor gezegende schilder 'die door zijn werk het onzichtbare zichtbaar maakt', terwijl hij toch hard zijn best doet om het geschilderde onherkenbaar te houden."

Toen al concludeerde ik als volgt:

"Je stopt hem als schilder niet zomaar in een vakje. Stefaan Vermuyten is een schilderkunstige omnivoor die zijn artistieke vrijheid met hand en tand lijkt te verdedigen, wars van trends, modes en artistieke circuits."

Begin 2011 wilden we zijn tentoonstelling bij Galerie De Ziener dan ook geenszins missen en onze vaststellingen van toen klonken als volgt: 

"Dat we de kunstenaar eerder omschreven als een 'schilderkunstige omnivoor' blijkt ook hier meteen in de vormelijke en stilistische verscheidenheid. Hier lijken bij een eerste blik verschillende schilders tentoon te stellen. Je krijgt geen uniform beeld van de kunstenaar. Voor een aantal mensen zal dat misschien een teleurstelling zijn, want het is zo gemakkelijk als je een kunstenaar in een bepaald hokje kunt stoppen. Laat dat nu precies zijn wat Vermuyten niet wil."

Sindsdien volgden we hem talloze keren (zie 'Stefaan Vermuyten' via de zoekbalk van Waterschoenen of via BIO - PRESS in de WEBSITE van de kunstenaar).

Zowat 10 jaar later is hij meer dan ooit 'ON THE RUN' in een tentoonstelling die alweer bruist van weerbarstigheid.


Stefaan Vermuyten, On the run, 2020,
acryl op doek, 80 x 100 cm


De titel van de tentoonstelling is ontleend aan het gelijknamige schilderij vooraan in de galerie. Is het een soort zelfportret waarin de kunstenaar 'de vlucht vooruit neemt'? Zoals we reeds aanhaalden wil hij geenszins in een hokje gestopt worden, vandaar zijn schijnbaar ongeremd heen en weer geloop tussen verschillende beeldvormen.
Tien jaar geleden drukte hij zijn beweegredenen reeds als volgt uit: "Een eigen stijl vind ik veel te beperkend en saai en... kunstmatig."

Hij wil steeds ontsnappingsmogelijkheden bij de hand hebben. Hij stelt zich op als 'the fugitive'. Telkens als je denkt dat je hem te pakken hebt, glipt hij weer door je vingers. En uiteindelijk is ook voor hemzelf elk nieuw schilderij een sprong in het ongewisse.
Stefaan Vermuyten presenteert een wereld tussen onschuld en wanhoop, van tristesse en kwetsbaarheid, een zoektocht naar houvast in de chaos.

Nu eens zie je hem opduiken als de bloedernstige, soms angstige mens die een en ander van zich af schildert zoals sommige onderwerpen en hun titels doen vermoeden. Denk maar aan 'How not to be seen', 'Into the cold', 'Murder' of 'Doctor Blood'.

Maar tegelijk is hij ook de speelse, onvatbare mens, gezegend met een groot relativeringsvermogen en een eigen(zinnig) gevoel voor humor. Humor is een uitstekend wapen tegen de alledaagsheid van het leven. Soms is dat leven wat minder mild of ronduit tegendraads en dan dringt zich een scherpere benadering op.



Stefaan Vermuyten, Aardappelen te koop, 2019,
acryl op doek, 50 x 40 cm


In het Paviljoen hangt bovenstaand schilderij rechts achteraan. 'Aardappelen te koop' poneert een boodschap die je niet meteen in een kunstgalerie verwacht, maar die je tegelijk ook wel met Walter Swennen zou associëren. Vlakbij hangt dan 'Portrait of an ancestor', waarin ik een ode aan Mondriaan durf vermoeden. Maar Vermuyten zou Vermuyten niet zijn indien hij er niet ongegeneerd een eigen 'Schwung' aan gaf.

Op de verdieping wacht u nog een mooie collectie waarin de grote levensvragen niet geschuwd worden... (getuige ondermeer dit schilderij...)


Stefaan Vermuyten,
Nose pick or thumb suck... what will it be?, 2021,
acryl op doek, 60 x 50 cm


In september van dit jaar brengt curator Luk Lambrecht in De Markten (Brussel) een overzicht van het werk van Stefaan VERMUYTEN in een scenografie van Guy Rombouts.

Tegelijk geeft MER de oeuvrecatalogus 
'STIJL IS STILSTAND - De schilderkunst van Stefaan Vermuyten' 
uit, vormgeving Luc Derycke, bijdragen van Bart Janssen, Luk Lambrecht, Koen Peeters, Jef Van Eynde.
Steun: galerie De Ziener, 1730 ASSE
Organisatie: De Markten, Brussel

De oeuvrecatalogus kan nu al in gewone of luxeversie (met origineel schilderij op boekkaft) gereserveerd worden:




En zo zijn we over enkele maanden terug in De Markten, waar we elf jaar geleden begonnen zijn.

MAAR EERST IS ER TOT 2 MEI DE TENTOONSTELLING IN GALERIE DE ZIENER.

De galerie blijft open op vrijdag, zaterdag en zondag van 15 tot 18 uur. Geef een seintje als je langskomt. Dit kan via mail, telefoon of Facebook. Info@deziener.be of +32 472 55 25 70
Alle veiligheidsmaatregelen zijn voorzien.





© Art Spotter / Waterschoenen




woensdag 24 maart 2021

Eindelijk terug naar Rivoli Brussel: HOPSTREET, SCHÖNFELD, ZWART HUIS, ROSSI CONTEMPORARY & GALLERY SOFIE VAN DEN BUSSCHE


Op zondag 14 maart ll. stond ik, voor het eerst sinds juli 2020, opnieuw in het Rivoli gebouw voor de vernissage bij verschillende galeries . Eindelijk, want in deze vreemde coronatijden was de planning overal danig overhoop gegooid.

Ik had de voorbije maanden wel geprobeerd een en ander online op te volgen, maar sinds enige tijd heb ik de draad van het echte tentoonstellingswezen weer echt opgenomen. 

Wat de onmiddellijke toekomst brengt is intussen weer hoogst onzeker...


***

HOPSTREET GALLERY 

www.hopstreet.be

is, gezien de ligging, altijd de eerste plek die ik hier bezoek.

Met de tentoonstelling 'Unknown' van Julie COCKBURN en Noé SENDAS voelt het meteen als thuiskomen. 

In 2017 zaten ze hier al eens samen in de groepstentoonstelling 'Without Camera' met werk over gevonden beelden, waarin de kunstenaars door middel van manipuatie, knippen, uitsnijden of herdrukken, ... een nieuw verhaal creëren. Ook Jonathan Callan, Katrien De Blauwer en Karin Fisslthalers waren er toen bij.


Julie Cockburn, Plump, 2020
hand made acrylic pompon on found photograph
24,9 x 19,6 x 5 cm
frame 44,5 x 39 x 8 cm


Zowat twee jaar geleden was Julie COCKBURN (°1966) hier met haar solo 'Ma' (Japans woord voor leeg, ruimte, leemte, pauze,...) (Waterschoenen 6 april 2019).

Haar basismateriaal bestaat uit 'gevonden', zeg maar zorgvuldig uitgezocht tweedehands zwart-wit fotomateriaal, bij voorkeur landschappen en portretten. Op die originele foto's past zij haar bekende borduurtechniek toe, als een klassiek medium in een eigen en eigentijdse uitvoering. Grijze, duistere landschappen krijgen een kleurrijk tintje in de vorm van 'vliegende' bollen of ragfijne bloesems.
Personen krijgen een aura van kleurrijke vormen, die soms voor vrolijk zwevende stralenkransen dan wel voor een heuse maskerade zorgen. Het mag, vooral in deze vreemde tijden, ook wel over blijheid, harmonie en verbondenheid gaan.



Noé Sendas, Unknown (dress), 2021
Inkjet print, glass, cotton & acid free tapes,
wood, metal, unique (l)

Noé Sendas, Crystal Girl N27, 2011
Inkjet print on luster paper
30 x 24 cm, frame 31 x 41 cm
2/3 + 2AP (r)


Ook Noé SENDAS (°1972) vertrekt van bestaande vintage foto's. Met een reeks als 'Peeps' of 'Crystal Girls' put hij uit erotische vintage prentbriefkaarten. Via collage en assemblage creëert hij nieuwe situaties, waarbij de afgebeelde personen per definitie onherkenbaar gemaakt worden, verscholen achter donkere geometrische figuren of gehuld in een spel van licht en duisternis.
De nieuw samengestelde zwart-wit voorstellingen worden afgedrukt op ruw papier.

Zelf omschrijft de kunstenaar de intenties van zijn werk als volgt:

"Mijn werk gaat over menselijke relaties. Liefde, vertrouwen en zelfs wanhoop. Het gaat over het vinden van nieuwe scheuren in de geschiedenis van de voorstelling van menselijke relaties."


***

SCHÖNFELD GALLERY


Bij Schönfeld Gallery word ik meteen verwelkomd door Albert PEPERMANS (°1947), nog steeds even energiek en klaar voor experiment als in zijn rock 'n roll jaren. De coronaperiode is voor hem niet echt een straf, want een kunstenaar als hij doet nu eenmaal niets liever dan werken in zijn atelier. Bovendien heeft hij zijn atelier/woonhuis in Kortenberg door de jaren tot een ware droomplek omgebouwd.

Onder de titel 'Four to the Floor' gaat hij terug in zijn oeuvre tot zowat 40 jaar geleden. Reeds tijdens de eerste lockdown haalde hij een reeks werken uit de jaren '80 uit zijn archief om ze te gebruiken als basis voor nieuw werk. Het resulteerde in verschillende kleurrijke diptieken, die met elkaar verbonden werden door een viervoudige illustratieve stempel. De titels onderaan vervolledigen het plaatje (four times a black man, four times a dog,...).
De tentoonstelling is meer dan een terugblik op de jaren '80. Ze staat volledig in het teken van deze artiest en zijn jongensdroom om een rock'n roll ster te worden.

Voor Albert Pepermans is dit geen nostalische kijk, maar een duik in een realisteit die hij nog steeds levend houdt. Want... zijn artistieke activiteit is nog steeds rock'n roll.
Met beperkte middelen als verf, inkt en papier staat hij voortdurend open voor experiment, spelend met vorm, kleur en onderwerp.


Werken uit de serie 'Four to the Floor' © Albert Pepermans


Tegenover de galerie (A) ligt sinds augustus vorige jaar een tweede ruimte (B), 

de


Door de coronamaatregelen kon de shop, annex bar niet echt volgens het voorziene plan werken. Bezoek ter plaatse is mogelijk, maar de catalogus raadplegen en online bestellen kan ook via de LINK hierboven.


David Shrigly in Shönfeld Shop

Op 1 april 2021 opent Schönfeld C, een nieuwe locatie in de aanloop naar de 75ste verjaardag van Albert PEPERMANS. Een jaar lang zal hij daar in de schijnwerpers staan, alleen of in dialoog met andere kunstenaars.
Het feest begint op 1 april van 18 tot 21 uur.
BE THERE !!!

SCHÖNFELD C
78, Chaussée de Charleroi
1060 BRUSSEL (Sint-Gillis)

woensdag - zaterdag
13 - 18 uur

Afspraak
Greet Umans
0478 20 25 82
greet@schonfeldgallery.com

***

ZWART HUIS


Elke Helbig van Zwart Huis toont in twee tegenover elkaar liggende ruimtes werk van twee kunstenaars.

In de eerste ruimte is het een prettig weerzien met Colin WAEGHE (°1980), die we reeds in 2012 voor het eerst in Waterschoenen mochten voorstellen. Toen toonde hij  in de tentoonstelling 'Vertigo' in Keulen (samen met Hedwig Brouckaert en Stéphanie Leblon) twee 'sculpturale installaties'.
Nadien leerden we hem volop als schilder kennen, in zijn typische techniek. We noemden het wel eens een 'mix van grofmazig pointillisme en pixels'. In series als 'Crystal Palace' kwam die benadering uitermate goed uit de verf.

In de huidige tentoonstelling 'Rien ne va plus' steelt hij allereerst de blik van de bezoeker met het grote drieluik 'Black Narcissus', met het portret van een geketende man, geflankeerd door even grote doeken met narcissen en paasbloemen. In de vreemde tijden die we nu al een jaar lang beleven, staat deze geketende Houdini (net als wij allemaal) klaar om zich te bevrijden.

Die vrijheid heeft de koorddanser in 'La vie en rose' blijkbaar al bereikt.
 
Reinhard Mey zong tientallen jaren geleden al...

"Über den Wolken
Muss die Freiheit wohl grenzenlos sein
Alle Ängste, alle Sorgen
Sagt man
Blieben darunter verborgen
Und dann
Würde was uns groß und wichtig erscheint
Plötzlich nichtig und klein"

Maar wellicht is die vrijheid ook dichterbij te vinden.


Colin Waeghe, La vie en rose, 2020/21, 100 x 140 cm


*

Aan de overkant schreeuwen de 'poppetjes' van Christophe COPPENS (°1969) om aandacht. Toch vormen ze slechts een klein deel van de gepresenteerde collectie. De rest zijn schilderijen en tekeningen, technieken die hij voorheen meestal gebruikte als voorbereiding, maar hier in een geheel eigen techniek als onafhankelijk werk.

Pal tegen het venster staat een been waar de poppetjes zich aan vastklampen. Tegen de achterwand hangt een gezicht van poppetjes. Pas nadien besef je dat er achter die wand nog werken verscholen zitten.

Chistophe Coppens is al jaren met poppetjes aan de slag, maar u kent hem misschien ook nog als de man die hoeden maakte, onverwachte, vreemde, exuberante, gedurfde hoedjes.

Christophe Coppens was voorbestemd voor het theater, meer bepaald als operaregisseur. Gedurende 21 jaar werkte hij op de grens van mode, design en kunst. Pas sinds 2014 richtte hij zich uitsluitend op zijn kunstcarrière.

'A Lovely Little Shitshow'

"Het is schattig, de kleuren zijn zacht, de poppetjes zijn aardig, de clowns zijn leuk. Het is klein, op maat van de galerie. Het is een shitshow die volgt op een shitjaar van shitbeperkingen en shitfrustraties en op een shitdecennium van shitongelijkheid, met een shitklimaat en een shitpolitiek."


 Christophe Coppens
'Shitstorm', 2021, 110 x 56 x 20 cm
Wood, textile, plyester, acrylic paint,
epoxy, metal and paper


***

ROSSY CONTEMPORARY


Met een reeks van 18 schilderijen uit 2020 onder de overkoepelende titel 'CAPUT MORTEM' palmt François JACOB de verschillende kleine kamers van de galerie in.

François Jacob verwerkt een mix van gevonden beelden tot een nieuw geheel met olieverf op doek.
De meeste werken zijn klein, maar getuigen steeds van een grote theatraliteit in de afbeelding van de mens. Die kleine figuren lijken zich niet bewust van hun omgeving, maar zijn blijkbaar verwikkeld in een interne dialoog, nu eens sereen en dan weer verscheurd door eenzaamheid of tragiek.
In de grote schilderijen heeft hij duidelijk meer ruimte om het speelveld voor zijn figuren uit te bouwen. Ga maar kijken naar de man in de boot tegen een beschilderde achterwand en op een betonnen vloer in een grote hal... een absurd decor, een hopeloze onderneming.

En wat te denken van het schilderij hieronder?

'Caput Mortuum' betekent letterlijk 'dood hoofd', maar staat ook voor 'purper pigment'. 

Vorm en kleur zorgen tegelijk voor accentuering en sublimering van de onderliggende ideeën.


© François Jacob


***

GALLERY SOFIE VAN DEN BUSSCHE



Prettig weerzien met Yves VELTER (°1967), die we al sinds 2011 in Waterschoenen onder de schijnwerpers zetten. (Artikel 2 juli 2011 - Atelierbezoek)


Yves Velter woont en werkt in Oostende.

We volgden hem tijdens talrijke tentoonstellingen, waaronder het Kunstenfestival Watou in 2015, waar we toen het volgende noteerden: "Bij Yves Velter gaat het steeds over menselijke communicatie en vooral de onmogelijkheid om echt tot elkaar door te dringen. De gezichtsloze, quasi uniforme figuren van Velter verliezen zich in schijnbaar zinloze, solitaire bezigheden (A practical solution for hesitation) of zien hun pogingen tot nader contact 'verdrinken' in het troebele water van de grote vergadertafel (zoals in Gaze of hesitation)."


Zeggen dat je een werk van Yves Velter uit duizend herkent, is een understatement. De eigen stijl die hij doorheen de jaren ontwikkeld heeft, garandeert bovendien een inhoudelijke onuitputtelijkheid.


"Hij is gefascineerd door de mens en vooral de beschouwelijke invalshoek, het gedeelte waar we vertrouwd mee zijn en tegelijkertijd geen vat op hebben. Via zijn werk, vooral schilderijen, tracht hij de dingen die aan ons ontsnappen beeld te geven door een heel eigen beeldtaal waarbij menselijke figuren in een geïsoleerde omgeving worden voorgesteld. Hun identiteit, context en tijdsbesef is ontnomen en aangevuld door een activiteit of een metafoor die een cryptische geladenheid heeft. 

De tentoonstelling draagt de naam van het schilderij “The portent” dat inhoudelijk meerdere gelaagdheden heeft. Deze voorstelling van een vrouwelijk figuur met een bos *sleutels op de tafel voor haar, verwijst naar de zoektocht om de juiste vragen te vinden die antwoorden zullen oproepen. Anderzijds is het ook een overwinning waar de vrouw niet alleen haar ‘verwachte’ taak vervuld als zoekende mens, maar daarin zo ver is gegaan dat ze er een grote reserve van heeft opgebouwd waardoor haar statuut verandert en een weldoener wordt."



Yves Velter, The portent 
180x140cm 
Acryl/chinese inkt/pigment/potlood/sleutels/
copie van brief van Trees/glas op canvas 
2020


Yves Velter, Floating-brons 1/10 
36x28x35cm 
2009

***

Tot 30 april 2021
RIVOLI BUILDING
Waterloosesteenweg 690
1180 BRUSSEL

Voor de openingsuren van de verschillende galeries... 
zie hun websites !


© Art Spotter / Waterschoenen



 


zondag 21 maart 2021

Blauwhaus bouwde 'De Tuin van Gistern* en Morgen' in de Sint-Martinuskerk (Aalst)

 

De 

SINT-MARTINUSKERK in AALST 

is al heel wat jaren het voorwerp van een grondige restauratie. Nu de werken aan de buitenkant eindelijk klaar zijn, werd begin dit jaar gestart met de restauratie van het interieur.

Via de LINK hierboven kunt u de geschiedenis van de kerk, de evolutie van de werken en de kunstschatten van dit gebouw van dichtbij volgen.

De werken aan het interieur zijn gestart in het hoogkoor dat afgesloten werd met een gigantische, beschilderde wand.

De Tuin van Gistern* en Morgen is een artistieke creatie van Wim WAUMAN en Isabel BOUTTENS  onder de koepel van Blauwhaus. Zij ontwierpen en beschilderden de bijna 24 meter hoge restauratiewand van de Sint-Martinuskerk. De wand is tot eind 2021 te bezichtigen. 
Een bezoek ter plekke is uiteraard geen overbodige luxe. 
Dat kan elke dag tussen 9 en 17 uur.

(Hou voorlopig rekening met de geldende coronamaatregelen: maximaal 15 personen en het dragen van een mondmasker.


© Blauwhaus

Achter de beschilderde wand wordt druk, maar in alle rust gewerkt aan het restauratieproject. Neem maar eens een kijkje via het deurtje onder de torens...


© Blauwhaus

Volg onderstaande link voor het volledige concept van 
'De Tuin van Gistern* en Morgen' 
met alle afbeeldingen en betekenissen :



© Blauwhaus



© Blauwhaus


Wim Wauman kwam reeds eerder aan bod in Waterschoenen naar aanleiding van zijn tentoonstellingsproject WORK FLOW in Sint-Niklaas (2018)


BLAUWHAUS steunen kan door een 'aflaat' te kopen. Dan ontvang je de eerste jaargang van het pas gelanceerde Blauwblad in je brievenbus. Het N° OO is zopas verschenen en bevat de beschrijving van het project in de Sint-Martinuskerk.


Nulnummer 'Blauwblad'© Blauwhuis



De mensen van BLAUWHAUS tekenen dit weekend present in Sint-Niklaas. U kan er dus ook vandaag, zondag nog terecht.

INFO:



Art Spotter / Waterschoenen


vrijdag 19 maart 2021

Sarah DE VOS met 'Slow Club' in Villa Josa/Galerie Short Cuts (NAMUR)


Sarah De Vos

'Slow Club'


Slow Club @ Villa Josa


Naar aanleiding van de openlucht schilderwedstrijd 'Par un beau jour', georganiseerd door de gemeente Chaudfontaine als onderdeel van het Festival van de 5 seizoenen, waarbij Sarah De Vos zowel de publieksprijs als de prijs van de jury won, krijgt zij nu de gelegenheid om een solotentoonstelling te brengen in Villa Josa/Galerie Short Cuts te Namen.

Getriggerd door ‘Cultuur’ en ‘Natuur’ creëert Sarah De Vos (1985, Brussel) beelden die een verleidelijke schoonheid bezitten, en tegelijk kritische reflecties oproepen over onze omgang met deze beelden. Ze schildert met olieverf op houten panelen of doek, waarbij de verflaag soms wordt verzegeld door een transparante laag epoxy. Zo ontstaan als het ware spiegels waarin onze eigen reflectie onvermijdelijk een rol speelt in de waarneming van het ongrijpbare beeld hier en nu. 
Slow Club zet een sfeer neer zoals muziek dat kan. De schilderijen zijn zoals de nummers van een album. Ze staan op zich maar stellen vragen, communiceren met elkaar, met de ruimte en met de toeschouwer.

Sarah De Vos woont en werkt in Leuven. Ze studeerde schilderkunst aan Sint-Lucas in Antwerpen en volgde een postgraduaat op De Ateliers in Amsterdam. Haar werk maakte deel uit van de Biënnale van de Schilderkunst 2020 (in mudel Deinze - zie artikel in Waterschoenen) en zij brengt dit jaar haar eerste monografie uit.




Sarah De Vos
L'Origine, 2021
125 x 175cm
olieverf op doek



Sarah De Vos
GT Time, 2019
83 x 83 cm
olieverf op hout


'Slow Club' is een kleine, maar bijzonder subtiele tentoonstelling.

"Vaut le détour"


Sarah De Vos
'Slow Club'

6 - 27 maart 2021
in
Villa Josa / Galerie Short Cuts
rue Simon Martin, 2
5020 NAMUR


Open op zaterdag van 13 tot 18 uur
of na afspraak

***

KOMENDE TENTOONSTELLINGEN

• Louise Dehem, Het Perron, Ieper (BE) 
23/04/2021 - 22/05/2021 
Fochlaan 1, 8900 Ieper

• Trauma, Triënnale Brugge, Brugge (BE) 
08/05/2021 - 26/09/2021 
Brugge 

• Open Studio’s, Cas-co, Leuven (BE) 
09/05/2021 
Vaartstraat 94, 3000 Leuven 
Vernissage 09/05/2021 10u 

• Boekpresentatie, Cas-co, Leuven (BE) 
24/05/2021 
Vaartstraat 94, 3000 Leuven 
Vernissage 24/05/2021 13u 




Art Spotter / Waterschoenen




dinsdag 16 maart 2021

_WALS 08_ in de Pastorie (Ressegem/Herzele): Marc DE BLIECK, Philip VAN ISACKER & Serge HAELTERMAN


_wals_ is een initiatief van Yves Vanpevenaege, Paul Lagring en Evi Bert onder de vleugels van de gemeente Herzele.

Op hun Facebookpagina omschrijven de initiatiefnemers van _wals_ hun uitgangspunten als volgt:

"_wals_ ontwikkelt een tentoonstellingsprogramma rond hedendaagse kunst voor de Pastorie in Ressegem / Herzele waarbij context, plaats,
inhoud en dialoog onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn."

Spijtig genoeg moesten ook zij de afgelopen maanden lijdzaam toezien hoe de activiteiten noodgedwongen stilvielen. 

Maar op 6 maart konden ze dan eindelijk weer de resultaten van hun werk laten zien, al ging dat begrijpelijk gepaard met de nodige inspanningen en restricties.


"Het was geen sinecure om _wals08_ te kunnen organiseren in deze moeilijke tijden. Maar we zijn er dan toch in geslaagd om de tentoonstelling te kunnen laten doorgaan in een coronaveilige omgeving.

Er worden max. 15 mensen toegelaten in de pastorie. Daarnaast zorgde de technische dienst van de gemeente Herzele voor een grote open tent om de mensen op te vangen die niet in de pastorie kunnen. Het mondmasker is te allen tijde verplicht, zowel binnen als buiten.

3 kunstenaars werden uitgenodigd om deze editie gestalte te geven.

Marc De Blieck is kunstenaar-fotograaf en bevraagt de fotografie op een zeer eigenzinnige manier. Hij stelt steeds opnieuw de vraag: wat is fotografie eigenlijk?

Philip Van Isacker, beeldhouwer, evolueerde van conceptueel minimalistisch werk naar een meer figuratief verstilde stijl. Hij maakte destijds deel uit van Chambres d’Amis en nam in 1990 deel aan de Biënnale van Venetië.

Tot slot tonen we Serge Haelterman, die aan de hand van zijn beelden een eigen wereldbeeld concipieert. Zijn werk presenteert zich als een werkplek waar ideeën samenkomen en overvloeien naar iets anders, steeds opnieuw."


Serge Haelterman
L'adoration - système I + II + III
"Les Séries Didactiques" (2016)
gips, piepschuim, ijzerdraad, 18k goud


Drie kunstenaars met uiteenlopende oeuvres in verschillende disciplines en uitvoeringsvormen zorgen voor een tentoonstelling waarin zowel minimalisme, poëtische, fotografische natuur als duistere en gouden ruimtelijke experimenten een plek krijgen.

Tussen de strakke, minimalistische duo-tafels (1991) van Philip Van Isacker in de grote kamer beneden en het beeldend laboratorium van Serge Haelterman op de zolder ligt een wereld van ontdekking en dialoog, ondersteund door de rustige, esthetische natuurfotografie van Marc De Blieck.


Philip Van Isacker
"Completion (twee tafels)"
(1991), Staal, 70 x 80 x 70 cm (2x)


In de installatie met de twee tafels (1991) speelt Philip Van Isacker reeds volop met  het thema 'completion/incompletion' of zoals het ook elders in ronde koperen platen (1992) terugkeert 'Empty completion/completed emptiness'. 

Van Isacker weet hier met een beperkt aantal werken een stevige confrontatie met de bezoeker en de rest van de collectie aan te gaan.
Hij overkoepelt met de aanwezige werken een periode van 30 jaar. 
Zijn torso 'Studie voor een jongleur' (1992) lijkt het resultaat van de twijfel, de 'angst' om te vervolledigen, het balanceren tussen 'completion' en 'incompletion'.

Zijn meest recente werken zoals de 'Studie voor een publieke zuil' (2021) met bijhorende ontwerptekening en de drie potloodtekeningen 'De onvoorspelbaarheid van het determinisme' (2020) zijn hier wel prominent, maar o zo zacht aanwezig.

Philip Van Isacker is kunsthistoricus, theoreticus en beoefenaar van de beeldhouwkunst, die alle aspecten van deze edele discipline zelf in de realiteit aftast.

Hij is ook de auteur van het hierna vermelde boek over beeldhouwkunst.


Philip Van Isacker


De sculptura

beschouwingen over beeldhouwkunst

Luca School of Arts, Gent, 2016

***


Marc De Blieck
Reading Piece #1_LP_01, 2021
Carbon Piezography© on Mitsumata
150 x 120 cm, Edition of 3 + 1 A.P.


De voorbije 10 jaar mocht ik het werk van Marc De Blieck een aantal keren aan bod laten komen in 'Waterschoenen' (2011 Gasthuys Aalst/De Saedeleer revisited , 2012 Villa De Olmen/Sans gêne , 2013 Wetteren/Loods 12 , 2014 Netwerk Aalst , 2016 Aalst-Dendermonde-Wieze/Die van Aalst , 2018 Galerie EL Welle).
We zagen hem ondermeer verschijnen met 'lukraak samengebrachte, anonieme' artefacten uit internationale museumcollecties, architecturale onderwerpen zoals de bevlogen bouwsels van Facteur Cheval en 'geconsacreerde Amerikaanse of Spaanse landschappen.
In de huidige presentatie concentreert hij zich op de natuur.

Ik laat Annie Gentils (van de gelijknamige Antwerpse galerie die Marc De Blieck vertegenwoordigt) een en ander verklaren:

Reading Piece #1 - Marc De Blieck

Tussen 2015 en 2018 maakte Marc De Blieck een reeks foto’s in of nabij het UNESCO Wereld Erfgoed Bergpark Wilhelmshöhe in “Documenta-Stadt Kassel. De foto’s zijn vergezeld van de alfabetische lijst met Latijnse namen van alle bomen uit het park. De opgedeelde lijst wordt naast de foto’s gepresenteerd.
Zowel de foto’s als de teksten zijn afgedrukt met lichtbestendige Carbon Piezography© inkt op uiterst dun Mitsumata papier. De afdrukken zijn alle gevouwen, een procedé dat Marc De Blieck op het grootste deel van zijn fotografisch oeuvre toepast. Het laat toe de kunstwerken zowel gevouwen in een doos als ingelijst te bewaren en geeft de materialiteit van de drager zijn eigen rol naast die van de afbeelding en de teksten.




Tot 25 april 2021 loopt zijn tentoonstelling 'TRACES' nog bij Annie Gentils Gallery, Peter Benoitstraat 40, 2018 Antwerpen.


***


Serge Haelterman
L'examen de l'inconnu - sytème I - cern -
tu ne me chercherais pas si tu ne m'avais pas trouvé
"Les séries didactiques"
hout, ijzerdraad, piepschuim, houtskool, gips
43 x 43 x 27 cm


Op de zolderverdieping heeft Serge Haelterman zijn artistiek-filosofisch laboratorium opgebouwd. Je lijkt er als bezoeker terecht te komen in een soort sprookjeswereld op de grens van licht en duisternis.

Serge Haelterman studeerde in 1999 af als industrieel designer, startte in 2000 (tot 2003)samen met Steve Brouns het merk JZUZ voor meubelontwerp. Sinds 2004 is hij freelance art director voor design bureau Creneau International.

Sinds enkele jaren legt hij zich ook toe op werk dat meer in de richting van de 'vrije kunsten' opschuift, maar dat zijn beweegreden vindt in de fundamentele vragen van het leven.

Het project dat hij nu bij _WALS_ toont onder de titel 'Système de classification - Les séries didactiques (2014-2020)' is ontstaan vanuit de zoektocht naar het "ultieme antwoord' op de grote levensvragen, al is hij zich meteen bewust van het feit dat een en ander nooit zal gevonden worden. De kunstenaar wordt een 'alchemist', zoekend naar antwoorden die niet beantwoord kunnen worden, misschien wel zoekend naar de juiste vragen, eerder dan de antwoorden.

De werken uit 'Les séries didactiques' zijn didactisch van aard. Ze dienen om dingen uit te leggen en komen voort uit een idee. Niets is toeval. In feite zijn deze werken de eerste fase in de zoektocht naar de essentie.

In een prachtig uitgegeven folder (vrij beschikbaar bij de tentoonstelling) omschrijft de kunstenaar de begrippen en methodes eigen aan zijn onderzoek en toont hij alle werken.

Met onderstaande bloemlezing uit die teksten wordt de presentatie wellicht al wat beter toegankelijk.

"Tijdens mijn nog steeds lopende zoektocht hebben zich aan mij vijf grootheden, kleinheden, begrippen - of hoe je ze ook wil noemen - geopenbaard.

Système I
L'inconnu
Het onbekende, dat wat we nooit zullen weten, dat waar we zo naar op zoek zijn, maar nooit zullen vinden. Dit eerste begrip visualiseer ik aan de hand van een punt ... hier voorgesteld door een bolvorm. In mijn classificatiesysteem wordt de bol atijd bekleed met verpulverd zwart koolstof.

Système II
La matière
De materie die ontstaan is uit het grote onbekende. De materie, alles wat ons omringt, datgene waaruit we zelf zijn opgebouwd. Materie, tot in de verte, tot in de diepte.
Wij zijn materie die zichzelf kan zien en bovendien heeft onze materie de mogelijkheid om zichzelf te manipuleren met de bewuste intentie om te manipuleren. Materie neemt continu andere vormen aan.
Het tweede begrip wordt in mijn classificatiesysteen voorgesteld door een zwart glimmend vel (hoogglans gelakt zijdepapier). Dit vel staat symbool voor de materie, voor alles wat tastbaar, vatbaar en ook manipuleerbaar is.

Système III
Logos
Het derde begrip is het immateriële aspect: de wetende, bewuste materie. Het is ons vermogen om te denken, om te abstraheren, analyseren en definiëren. Het derde begrip is wat de oude Grieken 'logos' noemden.
We construeren manieren van denken. Onze gereedschappen zijn de taal en de wiskunde.
Deze logos, deze gedachten geef ik weer met gips. Gips heeft een droge (poeder)vorm, kan vloeibaar worden en terug stollen als een solide vorm.

Système I+II+III=IV
La Sainte Trinité
Dit drieluik van begrippen in mijn classifcatiesysteem vertoont een gelijkenis met de Heilige Drievuldigheid uit de katholieke leer.: Vader = het onbekende, Zoon = de materie, Heilige Geest = het bewustzijn en de logos.
Dit vierde systeem staat voor de universele liefde. Die kan zich pas onthullen als taal en betekenis verdwijnen, als mens-zijn als concept verdwijnt. En daarbij ook ieder oordeel, iedere ethiek of moraal.
Deze universele liefde wordt gesymboliseerd door het goud, dat zich vertoont in een gouden sfeer of bol.

Système V
Après nous, le déluge
De natuur heeft de mens voortgebracht. De mens is natuur, maar dan wel natuur die zichzelf kan aanschouwen en naar haar hand zetten. De mens is natuur die de natuur wil overstijgen.
Technologie is ons middel om de natuur naar onze hand te zetten of ze zelfs aan ons te onderwerpen.
We bevinden ons door de technologische ontwikkelingen aan de bakermat van een nieuw systeem.
(Zal de mens standhouden of geëlimineerd worden...?)
Het matte, witte vlies is symbool voor materie die zichzelf volledig heeft overstegen. Het systeem heeft alles wat aards is losgelaten."


TENTOONSTELLING
_WALS08_

Marc De Blieck
Serge Haelterman
Philip Van Isacker

tot 28.03.2021
zaterdag en zondag van 14 tot 18 uur

Afspraak via info@wals.online
De algemene coronamaatregelen zijn van toepassing
Maximum 15 personen in de pastorie
Maximum 30 minuten aanwezigheid

Oude Pastorie Ressegem
Sint-Mauritsplain 9
9550 HERZELE



© Art Spotter / Waterschoenen