TENTOONSTELLINGSTIPS VAN ARTSPOTTER

29 april 2012... 14 uur...La Louvière...
Grande Parade de l'Escargot...
Centre Daily Bul & Co

Grande Parade de l'Escargot... in La Louvière

De tentoonstelling 'Escargots à gogo: Gastéropodes en mots et en images' is verlengd tot 27 mei.

INFO: www.dailybulandco.be

*

Van 29 april tot 3 juni 2012 in WIEZE bij Villa De Olmen...

'Gestolen met de ogen'

met werk van Herman Van den Broecke, Isidoor Godderis, Jean-Jacques Massart, Jef Mouton, Joseph Gaudeuille, Staf Vinck en Tinka Pittoors

Villa De Olmen in Wieze

INFO: www.www.villadeolmen.be

*

Tot 20 mei in AALST bij Galerie c. de vos...

KURT TAVEIRNE (in mermoriam 1964-2010)

en

Magdelien ROOBROECK

Galerie c. de vos in Aalst

INFO: www.galcdevos.be

*

In het Gentse Caermersklooster tot 17 juni 2012 de tentoonstelling...

'Provinciale Prijs Beeldende Kunst 2011'

met laureaat Filip BERTE

en genomineerden Manor GRUNEWALD en Sarah WESTPHAL

Caermersklooster in Gent

INFO: www.caermersklooster.be

*

Van 29 april tot 3 juni 2012 in Galerie EL te WELLE...

'Thread part II'

met werk van  Greet Billet, Luc Claus, Luc Coeckelberghs, Dominique De Beir, Jean-Pierre Ransonnet, Jo De Smedt, Johan Gelper, Denis Pondruel

Denis Pondruel (c)

INFO: www.galerie-el.be

*

Van 29 april tot 20 mei 2012 in Galerie DE MIJLPAAL te HEUSDEN-ZOLDER...

Ann VAN HOEY, Karin BORGHOUTS en Trees DE MITS

rond het thema

'Japan in tekens en symbolen'

Trees De Mits (c) rond het thema 'Japan in tekens en symbolen'

INFO: www.demijlpaal.com

*

Tot 26 mei in BRUSSEL bij Sebastien Ricou Gallery stelt Johan GELPER tentoon

Johan Gelper (c)

INFO: www.ricougallery.com/johan-gelper-2012/

*

Van 29 april tot 10 juni 2012 in GENT bij Galerie Jan Dhaese...

Christophe MALFIET

Galerie Jan Dhaese in Gent

INFO: www.jandhaese.be

*

ANTWERPEN

Toon VAN BORM en Jeroen Hollander

in Galerie Marion de Cannière

van 28 APRIL tot 26 MEI 2012

Toon Van Borm (c)

INFO: www.mariondecanniere.com

*

Tot 27 mei in Secret Kitchen Gallery te Temse

'FOLLOW THE LINE'
van Hallveig Agustsdottir

Hallveig Agustsdottir (c)

INFO: www.secretkitchen.moonfruit.com

'Aangeraakt / Touché' in Wetteren: een impressie

Vorig jaar waren we  al eens op bezoek in de voormalige kousenfabriek Cordonnier in het centrum van Wetteren voor de tentoonstelling 'De Lading'.

In afwachting van de realisatie van ambitieuze plannen voor de reconversie van deze site (eigendom van de gemeente Wetteren), worden de gebouwen af en toe gebruikt voor artistieke activiteiten.

Met de tentoonstelling 'Aangeraakt / Touché' palmt curator Eric Bracke met de hulp van 16 kunstenaars tot 20 mei 2012 de leegstaande, verweerde industriële ruimtes in.
Tijdens de vernissage kwamen onze 'waterschoenen', rekening houdend met de weersomstandigheden en de staat van de gebouwen, stevig te pas. De vele plassen zorgden voor een extra 'beleving'.

De sobere schilderkunst van Tom Jooris (c) voelt zich hier perfect thuis

Actuele kunst en industriële archeologie zoeken naar raakpunten, nu eens in de 'kale' confrontatie met de desintegrerende architectuur en een andere keer in artistieke en menselijke eerbied voor een industrieel verleden waar enkele generaties mensen een 'kleine' geschiedenis geschreven hebben.

Het wordt een over en weer glijden tussen poëzie en (rauwe) werkelijkheid, met aandacht voor het sensuele karakter van het verval.

Beeldende kunst fungeert hier als bindmiddel tussen heden en verleden, tussen realiteit en herinnering.

In zijn inleiding had dichter-kunstvriend Roland JOORIS het onder andere over de rol van de kunstenaar, die de kans moet krijgen (en nemen) om in alle rust te werken aan een consistent oeuvre, zonder mee te draaien in de waan van de dag.

Op zoek naar menselijke figuren met Johan Tahon (c)

In onze fotografische impressie proberen we een tipje van de sluier op te lichten. Laat het vooral een aanzet zijn voor een echt bezoek.

Er wacht U werk van Nikolaas EECKHOUDT, THE CARAVAN GALLERY, Peter PUYPE, Johan TAHON, Tom JOORIS, Peter DE BRUYNE, Bert DRIEGHE, Honoré d'O, Frans GENTILS, Wouter COX, Leo COPERS, Caroline VAN DER STRAETEN, Bruno VANDENBERGHE, Lore RABAUT &Frank DEPOORTER, Ilse ROMAN.

Nikolaas Eeckhoudt, Enigma, sculptuur-licht-geluid

In het begin van de kelder brengt Leo COPERS met een minimale ingreep heden en verleden met elkaar in contact.

Even verder leidt een smalle gang naar een keramische verrassing van Johan TAHON.

De 'geheime' gangen in de kelder...

Caroline VAN DER STRAETEN mijmert in het halfduister van de kelders achteraan over distilleren en conserveren, over tijd en herinnering.

Caroline Van der Straeten, Duvelsbloed, installatie

In de 'minigalerie' van Bert Drieghe

Wouter COX 'tekent' een schaduw tussen heden en verleden.

Wouter Cox 'tekent' een schaduw...

'Aangeraakt / Touché'

tot 20 mei 2012

Schoolstraat 29

WETTEREN

vrijdag: 18 - 21 uur

zaterdag en zondag: 14 - 18 uur

Maria Degrève & Maria Gabrielle in Loods 12 te Wetteren-Overbeke

Vincent De Roder van Loods 12 heeft twee vrouwelijke kunstenaars samengebracht. Hoewel de dames elkaar vooraf niet kenden en hun artistieke benadering nogal uiteenlopend is, hebben ze elkaar gevonden in een zeer consistente tentoonstelling.

Dat heeft wellicht ook te maken met de eigenschappen die hen binden. Hun werk geeft de indruk teer te zijn, doet een zekere broosheid vermoeden.

Bij MARIA GABRIËLLE laat zich dat gevoelen in de 'gewassen' kleuren op de schijnbaar kwetsbare dragers. Maar die dragers zijn bijlange niet zo kwetsbaar als ze eruit zien. Het is polyesterpapier dat architecten gebruikten voor hun plannen.

Maria Gabriëlle realiseert met minimale middelen een maximaal picturaal comfort, waarbij de absolute eenvoud van de titels (Sluier, Wolk, Sneeuw, Tien,...) omgekeerd evenredig is met hun poëtische kracht.

Maria Gabriëlle, Sluier, 2012, 114,5x163,5 cm - aquarel op polyesterpapier

Met MARIA DEGRÈVE lieten we U in Waterschoenen reeds kennis maken naar aanleiding van haar tentoonstelling 'Down to the woods'. Onlangs lieten we U nog verder onderduiken in haar wereld.

In de recente werken verkent ze haar favoriete thema's als vrouwelijkheid, sensualiteit en intimiteit. Ze voert onder andere zichzelf op in de opmerkelijke fotoreeks 'Nachtvlinder' en 'Voor R.'

Maria Degrève, Voor R., 2012, 107x135 cm - print

Maria Gabriëlle en Maria Degrève serveren hun artistiek degustatiemenu tot 13 mei 2012 in:

LOODS 12

Koophandelstraat 12

9230 WETTEREN-OVERBEKE

zaterdag en zondag: 15 - 19 uur

www.loods12.be

 

Maria Gabriëlle, Snaar, 2012, afmeting variabel, aquarel op polyesterpapier

(154,5x114,5 cm) en katoendraad (links)

Maria  Degrève, detail uit Kristal / vallend, 2012, 280 x diam. 140 cm

staal / lakverf en kantstof (rechts)

Jeroen Frateur 'In den Bouw' te Kalken

"Ik zoek niet, ik vind !", is een bekende uitspraak van Pablo Picasso, waarmee hij wilde aangeven hoe hij in zijn kunst het nieuwe (onbekende) op zich af liet komen, onbevooroordeeld door het oude (bekende).

Ook Jeroen FRATEUR (°1968) heeft zich deze uitspraak eigen gemaakt in de manier waarop hij met 'achteloos' gevonden materialen een nieuwe wereld schept in ongemeen fantasierijke assemblages.

Jeroen Frateur, FATHER NATURE01 - SOMETHING LIKE A LANDSCAPE WITH AN OLD DOGBALL, 2012 (detail)

 

Wanneer hij op de dagelijkse wandeling van zijn huis in Gent naar zijn werk in de Academie Sint-Lucas wandelt, vindt hij telkens weer allerlei kleine plastieken, metalen of andere voorwerpen. Geen mens die schijnt te weten hoe ze daar terecht gekomen zijn. Maar voor Jeroen Frateur zijn ze onweerstaanbaar. In zijn atelier vormen ze na verloop van tijd een omvangrijke verzameling die hij in combinatie met andere materialen assembleert tot vreemdsoortige 'landschappen', 'situaties' of 'machines' met een onvoorstelbare zin voor concept, detail en sfeer.

Bovendien weet hij het begrip 'sokkel' op een coherente manier in zijn verhalen te betrekken, zowel in de kleine sculpturen als in de grote, liggende objecten.

Jeroen Frateur, TUIG02tI, 2011-2012 (Detail)

Toch verwelkomt hij ons in de kleine galerie van Estaminet In den Bouw met een hangende 'boot' (TUIG02tI, 2011-2012), samengesteld uit een veelheid van afgedankte houten latten en uitgerust met een massa kleine details van gevonden voorwerpen. Het resultaat is een poëtische assemblage waar je maar niet op uitgekeken geraakt.

Rechts presenteert hij de kleinere, geassembleerde objecten, allemaal 'tuigen' met titels die even speels en verrassend zijn als hun verschijningsvorm zelf. Wat dacht U van de 'Walvisflosser', de 'Loze Visser', de 'Nylonspuwer' of 'Bijtanken aan de oasisrots'. Let hier ook op de omgekeerde kistjes of andere onverwachte elementen die als inherente sokkels fungeren.

Jeroen Frateur, TUIG08 - NYLONSPUWER, 2012

De tweede kamer is het terrein van vier grote assamblages, inclusief de strakke, meerlagige sokkels in 'arme' houtsoorten. Deze sokkels lijken minimalistische sculpturen, maar ontlenen hun warmte aan de combinatie met de poëtische scheppingen waarvoor ze als speelveld dienen.

De werken heten 'Something like a factory on wheels' of 'Something like a landscape on wheels'.

Tot 6 mei 2012 bent U voor een verruimende en intense blik welkom in de speeltuin van ...

Jeroen FRATEUR

In den Bouw

Zomerstraat 85

KALKEN

vrijdag vanaf 19 uur

zaterdag vanaf 14 uur

zondag vanaf 11 uur

www.indenbouw.be

Op bezoek bij NUCLEO vzw, de Gentse 'atelier provider'

In oktober 2008 lieten we U in WATERSCHOENEN  voor het eerst kennismaken met de vzw NUCLEO, naar aanleiding van de ‘Open Ateliers’ in Gent.

http://waterschoenen.blogspot.com/2008/10/open-ateliers-2008-in-gent.html

De volgende jaren viel de naam NUCLEO regelmatig in deze kunstblog tijdens bezoeken aan kunstenaars of tentoonstellingen.

“Het is de hoogste tijd voor een nadere kennismaking”, dachten we onlangs. Dus trokken we naar het voormalige begijnhof in de Gentse Lange Violettestraat, waar het ‘hoofdkwartier’ van de vereniging gevestigd is. Als decor voor een werkomgeving zijn er minder fraaie plekken te bedenken. Bovendien is deze oase van rust midden in de stad, vlakbij het Zuidpark gelegen.

Begijnhofkerk O.LV. Ter Hoye

We ontmoetten er Marjoleine MAES, coördinator en zakelijk leider en Sara PEETERS, stafmedewerker van NUCLEO. Vanuit hun begijnenhuisje verzorgen deze dames met het nodige enthousiasme de dagelijkse werking van deze ‘atelier provider’ voor hoofdzakelijk beeldende kunstenaars in Gent. Zij zijn het gezicht en het contactpunt, maar samen met hen profileert zich ook een Raad van Bestuur met specialisten die namens het culturele, stedelijke, juridische, bouwtechnische,… vlak de werking mee bepalen en ondersteunen.

NUCLEO is in 2001 ontstaan vanuit de nood aan betaalbare en kwaliteitsvolle ateliers voor kunstenaars in het Gentse. Enkele kunstenaars lieten hun oog vallen op de vervallen huisjes in het Begijnhof van de Lange Violettestraat. Uit de actie van enkelen bleek de nood van heel wat anderen. Voor NUCLEO lag meteen een stevige opdracht klaar als middelpunt, kern of kloppend hart in de zoektocht naar en ontwikkeling van meer en betere ateliers.

De basisopdracht is tot vandaag de ontwikkeling van ‘kwaliteitsvolle en betaalbare ateliers voor beeldende kunstenaars in Gent en omgeving’. Daarvoor moet Nucleo uiteraard kunnen rekenen op partners die leegstaande gebouwen ter beschikking stellen.

In de Leopoldskazerne

NUCLEO beoogt ‘een publiek van professionele, zowel jonge en pas afgestudeerde als erkende kunstenaars uit verschillende disciplines, die een carrière aan het uitbouwen zijn’. De betrokken kunstenaars kunnen dan beschikken over een betaalbare ruimte met de nodige faciliteiten. Tegelijk blijven ze op die manier Gent als uitgangsbasis gebruiken, meteen een extra troef voor de artistieke uitstraling van de stad. De vraag vanwege de kunstenaars is steeds groter dan het aanbod. NUCLEO  is dan ook constant op zoek naar nieuwe locaties.

Convent H. Begga in O.L.V. Ter Hoye

Momenteel beheert NUCLEO ateliers op drie hoofdlocaties: het Begga Convent (2001), de Infirmerie (2006) en het Convent Huyshove (2010) (waar nu ook het secretariaat gevestigd is) in het O.L.V. Ter Hoye Begijnhof; een vleugel van de Leopoldskazerne vlakbij het Citadelpark (2006) (waar in een andere vleugel ook het HISK gevestigd is) en sinds 2010 een vleugel van de voormalige Nijverheidsschool /KTA in de Lindenlei (achter het gerechtsgebouw in het stadscentrum).

Op die laatste plek bezochten we in december 2011 de tentoonstelling ’10 jaar Nucleo – De Connectie’ met werk van 54 kunstenaars.

http://waterschoenen.blogspot.com/2011/12/10-jaar-nucleo-de-connectie-in-gent.html

Tentoonstelling 2011

Dat brengt ons meteen bij de tweede pijler in het beleid. Naast de creatie van de voorwaarden voor het recht op artistieke vrijheid van ‘haar’ kunstenaars (door het ter beschikking stellen van ateliers), heeft de vereniging ook oog voor het sociale en artistieke netwerk. Bovendien wordt gewerkt aan de voorziening van gemeenschappelijke productiefaciliteiten, zoals een etspers of keramiekoven.

De vereniging wil de kunstenaars een publiek forum bieden door de organisatie van tentoonstellingen en open ateliers, waar zowel de contacten met ‘decision-makers’ uit de sector van de beeldende kunsten als de confrontatie met de toeschouwers van belang zijn.

Na een periode van jaarlijkse ‘open ateliers’ werd vanaf 2009 gekozen voor afwisseling met groepstentoonstellingen. In dat jaar werden Philippe Van Cauteren en Sjoerd Paridaen als curatoren uitgenodigd voor een project, waarbij de kunstenaars uitgedaagd werden om hun werk op een bescheiden formaat (A4) uit te voeren: een confrontatie met een genormaliseerd papierformaat  als verbindende factor tussen zoveel artistieke visies. De tentoonstelling ‘De collectie’ werd in december 2009 voorgesteld in een tijdelijk leegstaande ruimte naast de Vooruit.

Tentoonstelling 2009

In oktober 2010 was het dan weer tijd voor het initiatief ‘Open Atelier’, opnieuw  een uitgelezen kans voor de talloze toeschouwers om zowel de locaties als de residerende kunstenaars en hun werk te leren kennen. In 2011 was met ‘De connectie’ de tweede grote groepstentoonstelling een feit. Het verslag in Waterschoenen biedt U een overzicht inzake inhoud en sfeer.

Bij NUCLEO zitten ze natuurlijk niet stil. Dus zullen in het najaar van 2012 de kunstenaars alweer de deuren van hun ateliers openzetten.  In afwachting kunt U steeds terecht op de website van de vereniging voor een overzicht van de kunstenaars die hier een atelier betrekken en de velen die hier de voorbije jaren gepasseerd zijn. Bij de meesten kan je feilloos doorklikken naar hun persoonlijke pagina voor een nadere kennismaking in woord en beeld.

Kunstenaars of culturele organisaties ( momenteel biedt Nucleo onderdak aan ‘Artcinema OFF off’ en 'Le Monde Dumas' ) op zoek naar werkruimte vinden op de site onder ‘Toewijzingsbeleid’ de hele procedure met voorwaarden, mogelijkheden en aanvraagformulier.

Herinnering aan een atelierbezoek

Op

 www.nucleo.be

staat verder alles wat U over dit initiatief misschien wel zou willen weten, maar nooit hebt durven vragen.

 Bovendien staan alle medewerkers U daar met hun mooiste glimlach op te wachten.

FAT BIRDS DON'T FLY in Netwerk te Aalst

De groepstentoonstelling 'Fat birds don't fly' handelt over mensen en hun al dan niet ge(de)construeerde identiteit.
Kunstenaars focussen op de mens als individu en in relatie tot de samenleving. We gaan mee op zoek naar de andere en onszelf door de ogen van een schilderes, fotografen, video-, performance- en installatiekunstenaars ... en een auteur.
Die auteur is overigens niet de minste, want in zijn honderdste geboortejaar mag Louis Paul Boon (naast een waaier aan activiteiten in zijn stad Aalst en daarbuiten) ook hier zijn literair licht laten schijnen op het fenomeen 'mens' via een aantal audiofragmenten uit de cursiefjesbundel '90 Mensen' en 'De Paradijsvogel' (ondertitel: Relaas van een amorele tijd).

Auditieve ontmoeting met Louis Paul Boon

Zoals steeds bij Netwerk zijn er bij het begin van het tentoonstellingsparcours begeleidende teksten en een duidelijk zaalplan beschikbaar.

We nemen U nu al mee voor een kennismaking...

In de gang gaat Pilvi TAKALA (°1981, Finland) in haar video 'Real Snow White' de confrontatie aan met de 'droomfabriek' Disneyland. Verkleed als Sneeuwwitje wil ze het park binnenkomen, wat haar door de bewakers geweigerd wordt. De actie van Takala is een aanklacht tegen de 'dubbele moraal' van Disneyland in zijn angstvallige controle van de gecreëerde en gecommercialiseerde sprookjeswereld.

Neem ook een kijkje op DEZE LINK.

Greet De Gent, Untitled (uit serie Cats and Dogs), 2003, foto

De grote galerie is voor de gelegenheid omgebouwd tot een opeenvolging van donkere kamers. Maar voor we ons daarin wagen, worden we geconfronteerd met de verrassende foto's van Greet DE GENDT (°1968, België) uit haar serie 'Cats and Dogs'. In de portretten van deze honden ontrafelt zij het begrip 'identiteit' door haar modellen als individuen in plaats van als vertegenwoordigers van een ras te behandelen.

De accrochage (met sterke belichting) net naast en in de gang tussen de videokamers zorgt voor een extra dimensie.

Johanna Lecklin, There's a Lot of Joy, too, 2007, video

In een opeenvolging van videokamers ontmoeten we eerst Johanna LECKLIN (°1972, Finland) met 'There's a lot of Joy, too', een fictieve dialoog tussen een moeder en haar zoon (een jongen met het Aspergersyndroom). Terwijl de jongen over zijn dromen vertelt, doet de moeder het relaas van een leven met haar zoon die 'anders' is.

Aan de overkant onderzoekt Caecilia TRIPP (°1968, Duitsland) de Afro-Amerikaanse identiteit in 'The Making of Americans', gebaseerd op een gelijknamig boek van Gertrude Stein over het ontstaan van de Amerikaanse cultuur vanuit immigratie en diversiteit. In de film wordt het verhaal geactualiseerd en bijgevolg universeel als thema.

Emilie PITOISET (°1980, Frankrijk) bestudeert in 'Mimétisme' het nabootsingsgedrag van een individu in een groep. Door de voortdurende herhaling van de korte scéne in de lift, wordt in een wazig beeld (ik associeer met Gerhard Richter) een droom opgeroepen waaruit per definitie geen ontsnapping mogelijk is.

Ieva Epnere, Zenta, 2004, video

Ieva EPNERE (°1977, Letland), momenteel kandidaat-laureate van het HISK, keert met haar videotriptiek 'Zenta' terug naar het eenvoudige, grotendeels afgezonderde landleven van een vrouw in haar geboorteland. Centraal staat haar kleine houten huisje, rechts haar kleinzoon en links de steeds veranderende wereld...

Els VAN RIEL (°1965, België) presenteert een vijfdelig videodagboek, door haarzelf en vier vrienden gefilmd tijdens een reis van 15 dagen van Brussel naar Poboleda in Spanje. Elke video biedt een eigen kijk op eenzelfde werkelijkheid. De gelijktijdige projectie zorgt tegelijk voor herkenning en verwarring.

Ingrid Mostrey, Private Garage / Effigies, 2012, installatie

Op de eerste verdieping nodigt Ingrid MOSTREY (°1958, België) ons uit in haar 'Private Garage / Effigies', een installatie waarin ze op zoek gaat naar de eigen identiteit via verschillende fases uit haar leven. Het leven van de jeugd (pluchen beesten) naar het levenseinde (de letterlijk lege zetels) verloopt snel via een hoekig wandelpad, dat toch uiterste concentratie vraagt.

Holly DAVEY (°1974, Groot-Brittanië) onderzoekt in haar foto's het begrip 'outsider' en zocht daarvoor inspiratie in het gastenverblijf van Netwerk en in de voormalige industriëel-ambachtelijke geschiedenis van dit pand (Passementerie Van Den Brulle), gekoppeld aan de rol van de voormalige medewerksters in de fabriek en de talloze thuiswerksters.

Charlotte Lybeer, The Furtastic Adventures of the Cabbit and the Folf, 2012, foto uit de reeks

In de Studio steelt Charlotte LYBEER (°1981, België) de show met haar grote, ongewoon-gewone foto's van als pluchen beesten verklede, poserende mensen. Proef de prettige taalspelletjes in de titel van de reeks: 'The Furtastic Adventures of the Cabbit (cat/rabbit) and the Folf (fox/wolf)'. Furry fans houden ervan zich een identiteit aan te meten en samenkomsten met gelijkgezinden te organiseren. Charlotte Lybeer fotografeert ze in hun eigen leefruimte, wat de vervreemding nog opvoert.

Centraal in de studio staat de donkere kamer van HOU CHIEN CHENG (°1982, Taiwan), oud-student van het Gentse KASK. In de video 'Fiction Quotes Fiction, Reality Vanishes' toont hij een man die een rol golfkarton uitrolt. De registratie van deze banale activiteit leidt tot een indringend portret.

Hou Chien Cheng, Fiction Quotes Fiction, Reality Vanishes, 2012, video

We keren terug via de installatie van Ingrid MOSTREY en namen de trap naar de tweede verdieping (PAKHUIS +2)

Daar worden we opgewacht door de schilderijen van Karin HANSSEN (°1960, België). Met haar reeks 'The Borrowed Gaze / Variations GTB' grijpt ze terug op een werk uit 1654 van Gerard ter Borch: 'De Vaderlijke Vermaning' (of was het dan toch de 'Galante Conversatie' ?). De figuur werd (in een ruimer tafereel) talloze malen door ter Borch en anderen herhaald.

Karin Hanssen isoleert de vrouwenfiguur met de sierlijke jurk, op de rug gezien en transponeert ze naar onze tijd in een (onvoltooide) zoektocht naar identiteit en een onderzoek naar de originaliteit en toeëigening van het beeld.

Wie de wereld en de artistieke visie van David BERGE (°1983, België) wil leren kennen, moet misschien eerst eens een kijkje gaan nemen op zijn website (www.papa-razzi.be). De suggestieve titel contrasteert fel met de manier waarop hij bestaande spectaculaire beelden objectiveert.

Karin Hanssen, The Borrowed Gaze/Variations GTB, 2011-2012,

schilderij uit de serie

Nu rest ons op de derde verdieping (PAKHUIS + 3) nog een video-installatie van Bie MICHELS (°1960, België), waarin ze de relatie tussen mensen en objecten onderzoekt. Dit project werd gefilmd in de centrale van de Krinloopwinkels in Merksem. Medewerkers, voormalige en nieuwe eigenaars, vertellen over de voorwerpen die bij hen passeren. Aan de hand van wat iemand over een voorwerp denkt en zegt, dring je door tot de identiteit van die persoon.

De installatie omvat zes monitoren en een projectie op groot scherm, waardoor de toeschouwers (zonder het zelf te beseffen) deel uitmaken van het project.

Pakhuis +3: Bie Michels, Tracés, Analogieën en dissonanten, 2012, video

FAT BIRDS DON'T FLY

tot 13 mei 2012

in NETWERK / centrum voor hedendaagse kunst

Houtkaai z/n

9300 AALST

dinsdag t.e.m. zondag: 14 - 18 uur

gesloten op 1 mei 2012

www.netwerk-art.be

Pakhuis +3

'Venice in solitude' van Christopher Thomas bij 51 Gallery te Antwerpen

Wie voor het eerst Venetië bezoekt, kan zich maar beter laten meedrijven op de toeristenstroom die vanaf de Piazzale Roma of het station Santa Lucia de vaporaetto naar het centrum neemt.

Je bereikt dan via het Canal Grande (de mooiste straat ter wereld) uiteindelijk de Piazza met het Dogenpaleis en de San Marcobasiliek.

Voor heel wat mensen begint en eindigt Venetië hier. Anderen keren later (telkens weer) terug en ontdekken stukje bij beetje het ware gelaat van deze unieke stad.

Venetië is een stad met ontzaglijk veel straatjes en kanalen. Je koopt er een stadsplan, maar loopt daarna eindeloos verloren, terwijl je steeds nieuwe plekken ontdekt en tenslotte toch weer op bekend terrein terecht komt.

Campo Ghetto Nuovo, 2010, archival pigment print on Arches paper,

printed 2012, 76x56 cm

(c) Christopher Thomas / Courtesy Fifty One Art Photography

Venetië is een theater met een decor als geen ander en acteurs die hun stiel kennen. Toeristen zijn tegelijk publiek en acteurs in een commedia dell'arte die telkens opnieuw opgevoerd wordt.

Wanneer op een augustusavond na een onweer het lege en natte San Marcoplein opnieuw volgelokt wordt door de orkesten van Quadri en Lavena aan één kant en Florian aan de overkant ... is dat misschien een deel van de Venetiaanse kitsch, maar voor de romantische en andere gevoelige zielen kan de avond (en Venetië) niet meer stuk. Er schuifelen zowaar dansende paartjes over het plein.

Wanneer dan nog een stevige bliksemschicht boven het Canal Grande losbarst, lijkt ook dat tot de enscenering te behoren. In Venetië weet je maar nooit.

Isola di San Giogio Maggiore II, 2010, archival pigment print on

Arches paper, printed 2012, 76x56 cm

(c) Christopher Thomas / Courtesy Fifty One Fine Art Photography

Venetië is cliché, droom, kunst, verleden, nachtmerrie, water, commedia dell'arte, stilte, drukte, verval, lawaai, toerisme, leegloop, Peggy Guggenheim, Cannaregio, Castello, San Marco, San Polo, Dorsoduro, Santa Croce, La Giudecca, Lido, Rialto, Ferrovia, Giardini, Grassi, Salute, Fondamente Nuove, Arsenale, San Michele, Academia, Torcello, Murano, Burano, Ghetto, San Giorgio, leven en dood, alles en nog veel meer...

*

Christopher THOMAS (°1961, Duitsland) gooit in zijn fotografie alle stedelijke activiteit, alle beweging overboord en behoudt enkel de eenzame kracht van de overbekende architecturale en landschappelijke clichés. Hij 'tovert' alles wat in de realiteit beweegt weg uit de foto's door met zijn grootbeeld polaroidcamera lange sluitertijden toe te passen.

Het resultaat is verbluffend. Het lijkt een terugkeer in de tijd van de stad zelf en van de fotografie als medium. De stilte is oorverdovend !

Palazzo Ducale III, 2010, archival print on Arches

paper, printed 2012, 76x56 cm

(c) Christopher Thomas / Courtesy Fifty One Fine Art Photography

Eerder bracht Christopher Thomas op een gelijkaardige manier zijn geboortestad München in beeld en 'toverde' hij New York, the city that never sleeps, om tot een lege, slapende stad.

'Venice in solitude' bevat foto's in zwart/wit, waar het scherpe beeld van de gebouwen soms wedijvert met de mistige omgeving: een hoek van het Dogenpaleis met sneeuw op het plein, het Canal Grande als een gladde spiegel omzoomd door de palazzo's met de Salutekerk aan de einder, pleinen en arcaden, gondels als geëtste bogen, het centrale plein van het Ghetto met een schraal boompje,...

'Venice in solitude', de overspoelde stad, hier ontdaan van alle ballast, wordt door Christopher Thomas aan haar eigen en onze gedachten overgelaten.

Wat kan 'eenzaamheid' toch ontzaglijk mooi zijn.

Venice in solitude

tot 5 mei 2012

FIFTY ONE FINE ART PHOTOGRAPHY

Zirkstraat  20

2000 ANTWERPEN

dinsdag t.e.m. zaterdag: 13 - 18 uur

www.gallery51.com

For 4 in de Oude Post te Halle

A.T. Biltereyst (schilderijen) en Raphael Charles (tafel)

Nog tot en met 29 april loopt de tentoonstelling For 4 in de Oude Post, vlakbij de basiliek in het centrum van Halle.

Bénédicte Lobelle 

Curator Hugo Meert (zelf ook beeldend kunstenaar, keramist en docent) selecteerde vier kunstenaar-vormgevers en zorgde voor een boeiende en subtiele confrontatie tussen hedendaagse kunst en design. De schilderijtjes van A.T. Biltereyst sluiten heel nauw aan bij zijn grafisch werk als illustrator. Zijn met vlakken en lijnen beschilderde paneeltjes knipogen naar graffiti en street art. Biltereyst houdt van geometrische vormen en lineaire basispatronen, van logo's en tags en vereenvoudigt ze tot hun meest pure vorm. Ook het werk van Bénédicte Lobelle is erg grafisch opgevat. Lobelle vond haar inspiratie in de driehoek voor een kleurrijke installatie van keramieken rasters, vormen en vlakken aan de muur. Ook Raphael Charles tast de grenzen af tussen kunst en vormgeving en werkt tussen object en installatie. Zijn ontwerpen, zoals het prachtige steenkolentapijt of zijn verstelbare salontafel, stellen hun eigen gebruik en concept in vraag. Is dit kunst of design? Eenzelfde versmelting van het functionele en het esthetische vinden we terug in de objecten van Davy Grosemans. Grosemans bedenkt met eenvoudige vormen en banale objecten (een sofa, een gieter) stijlvolle voorwerpen die zowel herkenbaar als bevreemdend, grappig en serieus zijn.

 Raphael Charles (tafel) en Davy Grosemans (gieters)

Four to the floor: een laboratorium voor kunst en design. Met werk van A.T. Biltereyst (schilderijen), Raphael Charles (design), Davy Grosemans (design) en Bénédicte Lobelle (sculptuur). De finissage op 27 april wordt ingeleid door Bie Luyssaert (Design Vlaanderen) en afgesloten met een gastoptreden van The Bony King of Nowhere (tickets 12 €).

Raphael Charles (tapijt)

Expo For 4 nog tot en met 29 april, woensdag en vrijdag 14 tot 18u en in het weekend van 11 tot 17u (gesloten op zondag 8 april !) in de Oude Post, Kardinaal Cardijnstraat, 1500 Halle. Tickets voor de finissage kosten 12 euro via CC 't Vondel: www.vondel.be

(c) Veerle De Saeger voor 'Waterschoenen'