Hans VANDEKERCKHOVE en DE PRIVATE COLLECTIE Paul & Marie Rose DECLERCQ - BENOOT bij Galerie TATJANA PIETERS (Gent)

 

Enkele weken geleden mochten we in 'WATERSCHOENEN' al een private verzameling presenteren (DMDC in Garage Neven - Ninove).

Het huidige project bij Galerie Tatjana Pieters combineert evenwel een keuze uit de privécollectie van Paul en Marie-Rose DECLERCQ - BENOOT met de tentoonstelling van Hans VANDEKERCKHOVE, die overigens de selectie uit de privécollectie zelf mocht maken.

De imposante galerie van Tatjana Pieters biedt voldoende ademruimte voor de confrontatie tussen de twee 'versmolten' onderdelen en maakt het gesprek tussen individuele werken perfect mogelijk. Hierbij speelt de uitgebalanceerde accrochage uiteraard een belangrijke rol.

Deze 'Private Collection Selected by...' is intussen de derde in de reeks (na Anneke Eussen met de collectie Tanguy en Bieke Van Quickenborne en Derek Sullivan met de collectie Anny De Decker.

Kunstenaars, galeries en verzamelaars zijn drie pijlers in de actuele beeldende kunsten, die elkaar ondersteunen. Zonder kunstenaars geen kunst, zonder galeries geen promotie, zonder verzamelaars geen financieel evenwicht. Het klinkt wellicht simpel, maar de samenwerking tussen die drie actoren is onmisbaar voor de levensvatbaarheid van de actuele beeldende kunst.

@endroitdenicolas

Paul en Marie-Rose Declercq - Benoot hebben inmiddels wel meer dan twee schilderijen en concentreren zich al geruime tijd op het werk van actuele Belgische kunstenaars.

Toch begon het wellicht allemaal met hun ontdekking van het stadje Gargilesse Dampierre in het Franse departement Indre (midden Frankrijk) waar ze het werk van de post-impressionistische schilder Paul MADELINE (1863 - 1920) leerden kennen.

Vooraan in de galerie mag Paul Madeline dan ook de honneurs waarnemen (L'obus, huile sur toile, 1917, 38x46 cm).

Maar later drong het contact met de levende kunst en de kunstenaars zich op. Ze richtten zich op de actuele kunstmarkt en meer bepaald ter ondersteuning van Belgische kunstenaars.

Vermits het hen niet zozeer om de grote namen te doen is, duiken naast een aantal gevestigde waarden ook heel wat jonge, veelbelovende kunstenaars op.

Carole Vanderlinden

Farces et attrapes, 2018, oil on canvas, 84x67 cm

Collection Declercq-Benoot

Robbert&Frank Frank&Robbert houden met hun 'Mask Totem Pole Suitcase' (2020) helemaal vooraan de wacht.

Roger Raveel verschijnt een paar keer met gouaches (1967 & 1968) in zijn zo specifieke beeldtaal.

De kleurrijke, grillige vormentaal van Carole Vanderlinden (2018) weet ons telkens weer te bekoren.

Panamarenko, Rinus Van De Velde en Anne-Mie Van Kerckhoven zijn met stevig werk vertegenwoordigd.

Rinus van de Velde

After Having Done, 2015, charcoal on canvas, 200x190 cm

Collection Declercq-Benoot

De uitgebalanceerde combinatie op de middenwand achteraan bekoort ondermeer met een inktblauw logogram van Christian Dotremont uit zijn laatste levensjaar: 'Il y a des lointains qui sont très proches"... hij overleed op 20 augustus 1979.

Noteer ook het kleine, maar schitterende 'Blue Bird' (2016) van Bendt Eyckermans of Fleur De Roeck met 'Billboard' (2018). De 'Red Cloud' (2019) van Tim Volckaert of het verrassende lijnenspel van Charline Tyberghein in 'Key me' (2020) mag u geenszins missen.

In de gepresenteerde collectie zit ook nog werk van Rob Buelens, Lisse Declercq, Karin Hanssen, Anne Marie Laureys, Karl Philips, Reniere&Depla, Floris Van Look, Tinus Vermeersch, Lisa Vaminck en Hans Vandekerckhove. 

Maar het is zoals steeds de bedoeling dat u het zelf gaat ontdekken.

Bendt Eyckermans

Blue bird, 2016, oil on paper, mounted on wood

29,5x21 cm

Collection Declercq-Benoot

Daarnaast presenteert Hans Vandekerckhove een overzicht met een aantal zeer recente schilderijen, waarin ondermeer de indrukwekkende serie 'The Mountain and the Rainbow' (2021), maar ook zijn typische parklandschappen, serres (in de bergen nog wel), 'verstoorde' landschappen zoals 'Brexit Trees' (2016) dat we meteen bij het binnenkomen te zien krijgen. Hier heeft zich blijkbaar een (natuur)ramp voltrokken.

Hans Vandekerckhove

Peter's Park 1, 2021, oil on canvas, wooden frame

150x120 cm

De landschappen van Hans Vandekerckhove herbergen dikwijls een kleurrijk vleugje David Hockney, een verre glimp Valerius De Saedeleer, een flard Ludwig Mies van der Rohe in de interpretatie van architecturale elementen, een brok Caspar David Friedrich in de mystieke vergezichten.

Een volleerd kunsthistoricus als Hans Vandekerckhove kent zijn klassiekers, maar weet zijn voorbeelden bovendien als geen ander naar zijn hand te zetten.

Naast de landschappen zijn er de veeleer koele interieurs met schijnbaar in zichzelf gekeerde mensen die niettemin geconnecteerd zijn: de kunstenaar en zijn vrouw of dochter, de kunstenaar in relatie tot de kosmos.

Hans Vandekerckhove

The Mountain and the Rainbow 3, 2021

oil on canvas, wooden frame, 142x190 cm

In 'The Mountain and th Rainbow' creëert hij landschappelijke mythes die niet zomaar toegankelijk zijn. Hij vraagt concentratie, maar ook onthechting. Hij toont ons een futuristisch aandoend, maar tegelijk nostalgisch wereldbeeld. Hij zet de wereld stil, maar introduceert gigantische ruimteschepen die zo meteen razendsnelle draaibewegingen kunnen ontwikkelen.

Hans Vandkerckhove woont in zijn schilderijen, rustig zittend in een strak afgelijnd interieur of van buitenaf in landschappen met een ongezien ruimtelijk karakter, ja zelfs 'ruimtekarakter' en duikt in zijn 'Liquid City Blues' (2018) blijkbaar onder water.

Hans Vandekerckhove

Liquid City Blues 2, 2018

oil on canvas, wooden frame, 80x80 cm

Galerie Tatjana Pieters

Nieuwevaart 124/001

9000 GENT

tot 28 augustus 2021

(gesloten van19 juli tot 8 augustus)

woensdag tot zondag

14 tot 18 uur

www.tatjanapieters.com

www.hansvandekerckhove.be

instagram.com/paulzilton/

© Art Spotter / Waterschoenen

ZOMERSALON GENTSE KUNSTENAARS : BUY LOCAL

 

TENTOONSTELLINGEN                    EVENTS                      ONTWIKKELING   VANAF VRIJDAG 2 JULI 2021 742 GENTSE KUNSTENAARS OP ZOMERSALON Kunsthal Gent presenteert een tweede editie van het Zomersalon, na een geslaagde première met 590 Gentse kunstenaars in 2020. BUY LOCAL #2 brengt in juli en augustus 2021 werk van meer 742 Gentenaars bijeen, in Kunsthal Gent én online. Steun een kunstenaar en koop een werk op deze grote tentoonstelling met een dwarsdoorsnede van de Gentse beeldende kunstscene. De opbrengst gaat opnieuw integraal naar de kunstenaars. Naast tweedimensionaal werk zijn er dit jaar ook sculpturen en installaties, performance, audio- en videowerk te zien én te koop. In samenwerking met het Gents Kunstenoverleg en vele andere partners. Opening: vrijdag 2 juli, vanaf 20.00 Tot en met zondag 29 augustus 2021 MEER INFO   ❋   Met steun van  Vanaf vrijdag 2 juli om 20.00 uur zijn de werken te zien in Kunsthal Gent én online op zomersalon.gent, waar geïnteresseerde kopers in contact kunnen komen met de kunstenaars.

Nikolaas DEMOEN & Zarah COUSSEMENT bij SECONDroom POSTED

 

Elke week presenteert SECONDroom POSTED een nieuwe postkaart van een kunstenaar. De kaarten zijn door de kunstenaar genummerd (50 ex.) en getekend.

15 exemplaren worden te koop aangeboden. 

Voor amper 7 Euro per stuk (thuis bezorgd) kunt u een mooie kunstcollectie opbouwen.

Dit worden ongetwijfeld collectors items !

https://waterschoenen.blogspot.com/2021/06/secondroom-postcard-project.html

Voor een volledige uitleg over dit project ... zie ons artikel van 8 juni via de LINK hierboven.

Nr. 11 en 12 zijn NU beschikbaar...

INFO & BESTELLING:

https://secondroom.org

https://nikolaasdemoen.be

***

INFO & BESTELLING:

https://secondroom.org

https://graduation.schoolofartsgent.be/student/zarah-coussement/

© Art Spotter / Waterschoenen

MASTERS VRIJE KUNSTEN van LUCA SCOOL OF ARTS in DISKUS & NETWERK (Aalst)

Vorig weekend streken 9 gloednieuwe MASTERS uit de afdeling VRIJE KUNSTEN van LUCA SCHOOL OF ARTS Gent neer in twee hotspots van de hedendaagse kunst in AALST: NETWERK & DISKUS.

'WATERSCHOENEN' ging alvast een kijkje nemen bij DISKUS en ontdekte er werk van jonge kunstenaars die klaar staan om het artistieke veld te bestormen, met vakkennis, bevlogenheid, energie en hoop.

De website van LUCA omschrijft de de doelstellingen en toekomstperspectieven van de afdeling VRIJE KUNSTEN als volgt:

Master Vrije Kunsten Campus Gent

"De Masteropleiding Vrije Kunsten biedt een ruim en gevarieerd aanbod aan artistieke mogelijkheden. Als student heb je de mogelijkheid om je te specialiseren in een van de verschillende disciplines van de hedendaagse kunst. In de Masteropleiding Vrije Kunsten kan je je zowel focussen op schilderkunst, illustratie, sculptuur, glas, keramiek, vrije grafiek, tekenkunst of mixed media. Bovendien is er ook ruimte voor een vrije, interdisciplinaire of projectmatige aanpak."

Toekomstperspectieven

"Onze afgestudeerden gaan vele richtingen uit in het artistieke werkveld. Sommigen ontwikkelen geleidelijk aan hun eigen artistieke praktijk en werken ondertussen als assistent voor kunstenaars, helpen bij de opbouw van tentoonstellingen of combineren hun artistieke praktijk met deeltijds werk. Sommigen komen terecht in de culturele sector of geven les in het onderwijs. Anderen zetten hun studie elders verder en halen een aanvullend diploma."

***

Een bezoek aan Netwerk zat er helaas niet in, zodat we van twee mensen het echte werk moesten missen. Toch brengen we hier van iedereen een werk in beeld en verwijzen u via een LINK bij hun naam naar hun instagram pagina voor een nadere kennismaking.

Verschillende disciplines en dus ook uiteenlopende materialen, emotionele en koele weergave, vanuit een intense relatie met het onderwerp en de gebruikte materialen, speels of strak, experimenteel en kunsthistorisch onderbouwd, getuigend van durf en verworven meesterschap,... ze houden elkaar in evenwicht en stuwen elkaar vooruit.

Benieuwd naar de toekomst van deze nieuwe generatie!

Dennis Ceylan

Nina Plantefève-Castryck

Ine Van Den Berge

Fran Vienne

Valerie De Smedt

Margo Magniette

Hannelore Van Balkom

Wouter Pype

Layla Dupon

© Art Spotter / Waterschoenen

Ann Raphaëlle VERVOENEN bij PASTOOR (Aalst)

Tot 17 juli 2021 toont Ann Raphaëlle VERVOENEN een aantal werken 

in de winkel van 'PASTOOR' op het Keizersplein 3 in AALST.

(Dinsdag t.e.m. zaterdag: 10 tot 18 uur)

Ann Raphaëlle Vervoenen @ Pastoor

Geëngageerde kunst in een stijlvolle omgeving.

PASTOOR

toont een geraffineerde mix van kleding en interieur.

Ann Raphaëlle Vervoenen, Productie, 2019, 

installatie in de tuin van Pastoor

Porseleinen gedeukte blikjes als icoon voor onze luxe overconsumptiemaatschappij...

De natuur als inspiratiebron, maar met de druk van de mens op de natuurlijke omgeving.

Zelf omschrijft ze haar artistieke engagement als volgt:

"Mijn thema’s zijn de natuur en daartegenover de milieuvervuiling. De schoonheid van de natuur, zoals we ze moeten koesteren en wat de mensheid teweeg gebracht heeft. 

Via schilderkunst, assemblages, mixed media.

Vanuit de keramiek gebruik ik het gedeukte, weggeworpen blikje als icoon, als herkenbaar afval-beeld. Ik stel mij de vraag hoe dit beeldend, zoekend uit te werken."

© Ann Raphaëlle Vervoenen

 RAADPLEEG DE LINKS

Anne Raphaëlle VERVOENEN

PASTOOR

© Art Spotter / Waterschoenen

 

Francis DENYS @ SECONDroom POSTED

 

INFO & BESTELLING:

https://secondroom.org

http://www.deviations.evasteynen.be/index.php?page=francis-denys

De verzameling DMDC, Fragments d'un discours amoureux in Garage Neven (Ninove)

 

Vorig weekend maakte GARAGE NEVEN in Ninove plaats voor een uitzonderlijke actuele kunstcollectie, of althans een representatieve keuze daaruit.

 De 'Verzameling DMDC'

is het resultaat van een jarenlange, 'verliefde' zoektocht door een echtpaar in de wereld van de hedendaagse beeldende kunst.

Onder het motto 'Fragments d'un discours amoureux' (1977), het boek van de Franse filosooof en semioticus Roland BARTHES (1915 - 1980) werd de ruimte van Garage Neven tot in de kleinste hoekjes benut.

Enkele citaten uit het essai van Barthes geven een idee van de mogelijkheden en moeilijkheden in de groei van een kunstverzameling als deze.

" Il a fallu beaucoup de hasards, beaucoup de coïncidences surprenantes ( et peut-être beaucoup de recherches ), pour que je trouve l'Image qui, entre mille, convient à mon désir. "

"Bien souvent, c'est par le langage que l'autre s'altère; il dit un mot différent, et j'entends bruire d'une façon menaçante tout un autre monde, qui est le monde de l'autre."

Philippe Vandenberg

Zonder Titel, SD

Private verzamelingen verschijnen per definitie niet zo gauw in de openbaarheid.

Wanneer de kans zich dan toch voordoet, kan je maar beter gaan kijken. Bij Garage Neven is het feest alweer voorbij, want daar geldt de regel: 1 weekend. Maar dat maakt de ervaring des te intenser.

 

Het bezoek aan deze tentoonstelling leek in grote mate op thuiskomen, met heel wat werken van kunstenaars die ook in WATERSCHOENEN gedurende de voorbije 14 jaar een plaats kregen.

Nog voor we binnen gingen werden we al getrakteerd op Johan Creten, Denis Pondruel, Sara Bjarland of Johan De Wit. Binnen ging het feest onverminderd verder  in een speelse, maar bijzonder efficiënte accrochage (met een actueel knipoog naar de negentiende-eeuwse museumpresentaties).

Rik De Boe, Anton Cotteleer, Caroline Van Den Eynde, Vincent De Roder, Philippe Van Snick, Marcel Berlanger, Rein Dufait, Werner Cuvelier, Charl Van Ark of Mario De Brabandere,... (*) en dat was nog maar een begin...

Carole Vanderlinden

Les Amoureux, 2018

Of wat dacht U van Carole Vanderlinden, Johan De Wilde, Tamara Van San, Jenny Watson, John Van Oers, Freek Wambacq, Yannick Gaseman, Paul Gees, Wim Bouciqué, Paul Bourgeois, Walter Swennen, Laure Prouvost, Eric De Smet, Nikolaas Demoen, Liliane Vertessen,... (*)

Caroline Coolen

Der Feldmeister, 2014

En toen stonden we alweer oog in oog met Caroline Coolen, die hier zopas nog besproken werd met haar tentoonstelling 'Entre chien et loup' bij Whitehouse Gallery in Lovenjoel.

Maar er was meer, veel meer...

Zie ook het beeldverslag bij 

‘garageneven’ 

op instagram.com

(*) LINK naar een artikel in WATERSCHOENEN, maar heel wat kunstenaars komen meermaals voor in het archief van deze kunstblog.

De verzameling DMDC, detail zaalzicht achterwand rechts

Volgende activiteiten bij Garage Neven:

Jesse Cremers 

zaterdag 28 en zondag 29 augustus 2021 

*

Marthe Coolens

zaterdag 11 en zondag 12 september 2021 

*

Blik Garage Neven

een terugblik op 5 jaar Garage Neven

zaterdag 2 en zondag 3 oktober 2021

Vestbarm + 50

9400 NINOVE

www.garageneven.com

© Art Spotter / Waterschoenen

Caroline Le Méhauté, Erwan Mahéo & Caroline Coolen in WHITEHOUSE GALLERY (Lovenjoel)

Als ‘Art Spotter’ probeer ik al jaren een evenwicht te vinden tussen de gigantische stroom tentoonstellingen en mijn beperkte individuele mogelijkheden om een keuze te maken uit de talloze uitnodigingen. Gaan kijken is één ding, in woord en beeld beschrijven is een volgende stap. Ik heb inmiddels wel geleerd dat doseren een belangrijke factor is.

Whitehouse Gallery staat al een hele tijd op mijn verlanglijstje, maar ik was nog nooit verder geraakt dan een aantal vermeldingen in ‘Tips van Waterschoenen’. Dank zij de lokroep van een vriendelijke sirene die mij reeds vroeger op andere plaatsen een reeks schitterende tentoonstellingen voorstelde, vond ik vorige week dan toch de weg naar Lovenjoel.

Whitehouse Gallery - Groot Park 2 - 3360 Lovenjoel

Tegen de achtergrond van een gigantische groene vlakte, omzoomd door stevige bomenrijen werkt dit 'Witte Huis' (met de allure van een kasteel) als een magneet op de aankomende bezoeker.

Het oorspronkelijke pand was in 1750  door een telg van de familie de Spoelberch gebouwd als buitenverblijf, maar had in de loop der tijden verschillende bestemmingen gekregen en zelfs een lange leegstand gekend. 

Toen de huidige eigenaars het goed 10 jaar geleden kochten, verkeerde het dan ook in deplorabele staat. Een lange, intensieve restauratie heeft er een schitterend juweel met een dubbele functie van gemaakt: woonhuis / kunstgalerie. 

In mei 2014 werd 'Whitehouse Gallery' officieel geopend met een groepstentoonstelling (o.a. Sara Bjarland, Hilde Overberg, Patrick Keulemans,...). Sinds september 2018 is ook de achtergelegen 'Whitehouse Gym' beschikbaar voor tentoonstellingen.

***

Voor de huidige tentoonstelling in het kasteel heeft curator Yolande De Bontridder twee van oorsprong Franse, in Brussel werkende kunstenaars uitgenodigd: 

Erwan MAHÉO en Caroline LE MÉHAUTÉ 

De tentoonstelling is verdeeld over 3 verdiepingen van het gebouw. De zolderverdieping is bovendien gereserveerd voor een keuze van gerepresenteerde kunstenaars.

Ewan Mahéo, Into the distance, 2021

240 x 130 cm, fabric

In de centrale hal van de galerie mag Ewan MAHÉO de honneurs waarnemen. Hij laat ons meteen kennismaken met het thema van de tentoonstelling en de verdeling van de werken over de verschillende verdiepingen.

'INTO THE DISTANCE', in de verte, in a direction or at a point far away, far away but still able to be seen or heard, afstand nemen om beter te kunnen zien,...

Kunstenaars nemen ons mee in hun visie op de wereld of creëren parallelle werelden. 

In deze tentoonstelling doen Ewan Mahéo en Caroline Le Méhauté dat elk op hun manier, zowel wat thematische als artistiek-technische benaderingen betreft.

Ewan MAHÉO (°1968) werd geboren in Saint-Brieuc en groeide op in Belle-Île-sur-Mer. De turbulente protesten van 'Mei 68' zullen hem in zijn Bretoense wieg niet geraakt hebben. De stelling dat in die periode 'de verbeelding aan de macht' kwam, zal in zijn verdere ontwikkeling ongetwijfeld een rol gespeeld hebben.

Zijn oeuvre is zeer divers, maar de verschillende onderwerpen en technieken hebben telkens weer raakpunten. De nuchtere Bretoen en de speelse dromer lijken met elkaar te overleggen hoe ze, naarmate het leven vordert en de gebeurtenissen elkaar opvolgen, een en ander in beeld gaan brengen.

 

Architecturale overzichten weergeven met lichte doeken, zoals bij 'Into the distance' (zie foto boven) of met extra sculpturale elementen zoals bij 'Table of contents', ook dat is Mahéo.

In 2012 zag ik voor het eerst een werk van hem in de stadstentoonstelling 'TRACK' (Gent). Zijn 'VLOT' (Monument à la dérive) dat toen hoog op een paal in de tuin van Kina stond, fungeerde als symbool voor de zoektocht naar houvast in een wereld op drift.

Ewan Mahéo, Parc (Figure 7), 2021

60 x 50 cm, ceramics, paint, wood

 Als een gevoelige tuinarchitect concipieerde hij de laatste tijd tal van maquettes met als titel 'PARC'. De tuinontwerpen van de achttiende eeuw waren hier zeker een bron van inspiratie.

In dit kasteel dat oorspronkelijk uit 1750 stamt zijn ze dan ook perfect op hun plaats.

Erwan Mahéo maakt deze ontwerpen mede vanuit de hoop er ooit eentje op ware grootte als echt park te kunnen realiseren. Hij spreekt vol overtuiging over deze werken, als een tuinarchitect die een doordacht plan voorlegt, als mens vol emotie, als kunstenaar die andere verbanden ziet en die op zoek gaat naar een perfecte uitvoering.

De 'Parken' zijn uitgevoerd in klei. Die wordt na het biscuitbakken niet geglazuurd, maar beschilderd in kleuren die niet meteen refereren aan natuurlijke omgevingen.

De grillige vormen lijken wel wandelwegen, heuvels, vijvers en grasvelden te bevatten (zeg maar een geheel van levensaders), maar doen tegelijk denken aan schooltekeningen of driedimensionale modellen die de menselijke of dierlijke organen voorstellen. Bovendien moet je maar weinig fantasie gebruiken om er ook hoofden, gezichten in te zien.

Ingekapseld in een omlijsting van hout en gips kijken ze ons onbevreesd vanaf de muur aan.

Ewan Mahéo, Vertical sea, 2017

printed on glass, 150 x 110 x 20 cm , iron

Erwan Mahéo neemt ons nog mee naar de zolderverdieping. Daar hangt zijn 'Vertical sea', een fotografische representatie op glas van de zee in verschillende stroken die ten opzichte van elkaar andere hoeken kunnen aannemen.

Als zoon van een zeeman speelde de zee altijd al een belangrijke rol in het leven van de kunstenaar, maar associeerde hij die als kind wellicht meer met afwezigheid.

Later bracht het 'vlot' ontsnappingsmogelijkheden.

Dat Erwan Mahéo graag experimenteert met andere activiteiten binnen het artistieke veld, bewijzen zijn projecten zoals 'Le Centre du Monde', een residentieplek die hij tussen 2003 en 2011 in zijn thuisdorp Belle-Île-en-Mer organiseerde en 'Herman Byrd', een portret van een fictieve verzamelaar (2013 - 2019) dat hij samen met Sébastien Reuzé begeleidde.

***

Caroline LE MÉHAUTÉ (°1982, Toulouse) woont en werkt in Brussel en Toulouse.

Voor haar heeft 'Into the distance' nog andere invullingen. De rol van de mens ten opzichte van de aarde en bij uitbreiding binnen de kosmos staat centraal.

Ze bekijkt de aarde nu eens van heel dichtbij, dan wel vanuit de ruimte.

Dichtbij maakt ze gebruik van de aardbodem als werkmateriaal. Turf is zowat de centrale voedingsbodem van haar artistieke productie, maar ook kokosvezel, vulkanisch zand of stukken rots uit de Pyreneeën.

Ook maakt ze gebruik van ruimtefoto's die uitgeputte landbouwgronden op aarde in beeld brengen. Via 'cyanotypie' maakt ze diverse blauwe beelden getiteld 'Graphein' (geschreven met -zon-licht).

Het zijn stuk voor stuk bewustmakingsbeelden die de bezoekers tot een denkproces over hun eigen kwetsbare positie en hun relatie tot de omringende aarde willen aanzetten.

Telkens opent ze een raam op de wereld, maar tegelijk houdt ze ons een spiegel voor.

Caroline Le Méhauté, Graphein 15, 2019

Edition 2 of 3, 50 x 40 cm, cyanotype on paper

Turf werd sinds mensenheugenis gebruikt als brandstof en was heel lang de steenkool van de armen.

In haar werk gebruikt ze het op verschillende manieren. Let om te beginnen maar eens op de twee werken 'Ancrer le réel X en XI', waarbij ze turf mengt met een bindmiddel om het in een dunne, egale laag op dibond aan te brengen: een schilderij, een sculptuur (?)

Een sculptuur wordt het in elk geval in 'Négociation 75 - Horizon semi gravitationnel' achteraan in de gang op Niveau -1. , al is dat beeld nogal bedrieglijk op onderstaande foto. 

'Négociation' of 'onderhandeling' is een kernwoord in de manier waarop we als mens   in de wereld moeten staan om voortdurend onze positie ten opzichte van de natuurlijke omgeving te bepalen.

Ga zeker dichterbij en geniet bovendien op de muur rechts van een boeiende reeks 'PARKEN' (Erwan Mahéo).

Caroline Le Méhauté, 

Negociation 75 - Horizon semi gravitationnel,

2015, Edition of 2, 116 x 12 x 150 cm,

irish peat - mixed technique

Nu we hier toch beneden zijn, mogen we in geen geval de tekening-aquarel 'Land LX' missen. Door de scherpe tegenstelling tussen het diepe zwart en het lichte blauw lijkt de vorm als een soort sculpturaal vulkanisch eiland in het luchtledige te zweven.

Caroline Le Méhauté, Land LX, 2015, 80 x 120 cm,

watercolour & black stone on paper

Wat die vulkaan betreft, heeft het gewelfde keldertje vlakbij nog een perfect geënsceneerde installatie in zwart en goud te bieden...

Caroline Le Méhauté,

Negociation 75 - Bigger than we used to think, 

2016, 40 x 38 x 300 cm,

volcanic sand - stone - wood & paint

In de artistieke visie van Caroline Le Méhauté houden heden, verleden en toekomst  elkaar in evenwicht.

Er is geen NU zonder verleden en geen toekomst zonder NU.

Zij zijn dragers van constante beweging en transformatie, maar ook van waakzaamheid om (waar nodig) behoud te verzekeren.

***

Het is tijd voor wat buitenlucht...

In de tuin rond het kasteel staan verschillende sculpturen van Caroline Coolen (°1975) gaande van haar gigantische gele vlag (hars) met een zwevende (echte) berkenstam als vlaggenmast, haar porseleinen tipi 'Chum', 'Choufleur' (brons/rubber), 'Distels' (brons),... 

Ze is hier dan ook al een hele tijd 'kind aan huis'.

Caroline Coolen, Boars head, 2008,

ceramic - iron - rubber, 210 x 170 x 160 cm

Maar we zijn hier natuurlijk voor haar tentoonstelling in de Whitehouse Gym, die achter het kasteel ligt.

'ENTRE CHIEN ET LOUP' of 'TUSSEN HOND EN WOLF' is een eeuwenoude uitdrukking die wijst op het moment tussen licht en donker waarop men het verschil tussen een hond en een wolf niet meer met zekerheid kan onderscheiden.

De hond symboliseert de dag en het vertrouwen terwijl de wolf voor de nacht en de dreiging staat.

Caroline Coolen heeft de grote ruimte helemaal naar haar hand gezet, door de creatie van een grote witte omgeving aan één kant en een geleidelijke overgang naar bijna duisternis aan de andere.

De invulling met haar werken volgt geheel de lijn van de gecreëerde omgeving, maar toch vertelt ze geen verhaal in zwart-wit.

Haar sympathie voor wat ze aan de duistere kant laat zien is minstens even groot als voor al de rest.

Caroline Coolen, Rocking Billy, 2021,

35 x 35 x 25 cm

terracotta, porcelain and concrete

Dat haar werk kan functioneren in een perfecte ruimte zoals die van het kasteel, heeft ze de voorbije jaren reeds voldoende bewezen. Toch voelt ze zich mijns inziens helemaal thuis in een 'ruwere' omgeving zoals de 'Gym'.

In haar werk combineert ze een uitgebalanceerde zin voor compositie met een grote materiaalkennis en een voorliefde voor 'kneusjes' van diverse oorsprong.

Ze omarmt berkenstammen, distels, bouwafval of autobanden. Ze maakt gebruik van sculpturale technieken zoals brons en terracotta. Voor grafische toepassingen zoals zeefdruk, houtdruk of monotype trekt ze zich regelmatig terug in het Masereelcentrum.  

Met steenpuin, mortel, terracotta en gebroken porseleinen figuurtjes creëert ze nieuwe werelden van kleine sculpturen (Let hier op Rocking Billy, Thumbler of Dancing Dada). Wanneer ze bij afbraakwerken onder een vloer het skelet van een hond vindt, stelt ze dat minutieus weer samen, wat dan weer leidt tot 'Glass Dog' in het duistere gedeelte van de tentoonstelling.

Een afgedankte autoband kan in haar wereld met gemak een zwaan worden.

Caroline Coolen, Fest, 2021,

300 x 240 cm

woodcut and monotype on paper

Je kan er niet naast kijken in het midden van de witte zaal: FEST, een gigantische mix van druktechnieken, waarin haar favoriete onderwerpen zoals distels en driehoekige uitsnijdingen ontleend aan Roma-decoraties met elkaar aan de slag gaan.

Caroline Coolen leeft niet met een virtueel wereldbeeld, maar verzamelt indrukken en onderwerpen vanuit een weliswaar persoonlijke invalshoek. Bij haar is de wereld nog ECHT. Ze durft nog te wroeten in de grond. 

Ze wantrouwt de distels niet, maar ook voor mensen die door anderen aan de kant geschoven worden, heeft ze respect. Zo gebruikt ze als eerbetoon aan de Roma een aantal van hun decoratieve motieven in haar grote wandobjecten met als titel 'Polilla', waarin nachtvlinders dezelfde status krijgen als hun kleurrijke collega's, de 'dagvlinders'.

Caroline Coolen, Polilla (Emperor Moth), 2021,

115 x 200 x 10 cm

woodcut on paper on galvanized steel sheet - wood -

LED lightning

En er is meer... veel meer...

INTO THE DISTANCE

&

ENTRE CHIEN ET LOUP

TOT 11 JULI 2021

vrijdag, zaterdag & zondag

14 - 18 uur

WHITEHOUSE GALLERY

GROOT PARK 2

3360 LOVENJOEL

GPS: Bijzondere Weg 12 - Lovenjoel

www.whitehousegallery.be

© Art Spotter / Waterschoenen