In 1950 werd de 'Jeune Peinture Belge / Jonge Belgische Schilderkunst' opgericht door een groep Belgische kunstliefhebbers, -critici en -verzamelaars in samenwerking met het Paleis voor Schone Kunsten (Bozar). Met een tweejaarlijkse prijs wilden de initiatiefnemers de hedendaagse jonge kunstenaars aanmoedigen en promoten.
De allereerste winnaar van die tweejaarlijkse prijs was de toen piepjonge Pierre ALECHINSKY (°1927), die zich in 1949 bij Cobra aangesloten had en tot vandaag een indrukwekkende artistieke carrière neergezet heeft. (Vanaf juni is hij te gast bij Centre de la Gravure in La Louvière).
Andere laureaten waren bijvoorbeeld Leo Copers, Raoul De Keyser, Reinhoud en Roel D'Haese, Marie-Jo Lafontaine, Damien De Lepeleire, Hans Op De Beeck en Kelly Schacht.
Door de jaren heen werd de benaming 'schilderkunst' steeds minder gedekt door het multidisciplinaire karakter van de beeldende kunst. Toch zou de eerste naamsverandering tot 'Young Belgian Art Prize' pas in 2013 doorgevoerd worden.
Met de huidige omvorming tot 'BELGIAN ART PRIZE' valt de oorspronkelijke leeftijdslimiet van 35 jaar weg. Vanaf nu richt de prijs zich ook tot alle kunstenaars die minimum één jaar in België verblijven. Bovendien wordt de prijs voortaan uitgereikt op 19 april (vroeger eind juni), wat samenvalt met de grote internationale aanwezigheid van galeriehouders, kunstliefhebbers, verzamelaars en critici naar aanleiding van de kunstbeurzen ART BRUSSELS en INDEPENDENT.
De focus van de Belgian Art Prize is verlegd naar het ondersteunen van getalenteerde toonaangevende kunstenaars die in België verblijven en hen aanmoedigen om hun carrière en netwerk internationaal verder uit te bouwen.
Een comité van experts, bestaande uit professionele kunstdeskundigen en kunstverzamelaars stelde een longlist samen. Daaruit koos de Nationale jury (Denis Gielen - MAC's, Dirk Snauwaert - Wiels, Philip Van den Bossche - Mu.ZEE, Philippe Van Cauteren - S.M.A.K. en kunstverzamelaars Gaël van Lierde-Diercsens, Frédéric de Goldschmidt en Tanguy Van Quickenborne) 4 finalisten, die van 17 maart tot 28 mei in de antichambres van Bozar tentoonstellen.
Op 19 april wordt de uiteindelijke laureaat bekendgemaakt, na beraadslaging door de internationale jury (Beatrix Ruf - Stedelijk Museum Amsterdam, Hans Ulrich Obrist - Serpentine Galleries Londen, Dieter Roelstraete - Documenta 14 Athene en Kassel, Mimi Dusselier - kunstverzamelaar, Estelle Franès Lasserre - Fondation d'Entreprise Franès Senlis, Sophie Lauwers - Head of exhibitions BOZAR, Roland Gillion Crowet - voorzitter van de vzw De Jonge Belgische Schilderkunst).
De laureaat krijgt de BelgianArtPrice (Prijs Crowet 25.000 Euro).
De publieksprijs, gefinancierd door ING bedraagt 10.000 Euro.
Hoewel ze uitpakken met verschillende uitdrukkingsmiddelen, valt toch op dat de geselecteerde kunstenaars werk presenteren dat sterk verbonden is met geschiedenis, heden en toekomst van de samenleving.
Een wandeling door de verschillende kamers zal een en ander duidelijk maken.
De allereerste winnaar van die tweejaarlijkse prijs was de toen piepjonge Pierre ALECHINSKY (°1927), die zich in 1949 bij Cobra aangesloten had en tot vandaag een indrukwekkende artistieke carrière neergezet heeft. (Vanaf juni is hij te gast bij Centre de la Gravure in La Louvière).
Andere laureaten waren bijvoorbeeld Leo Copers, Raoul De Keyser, Reinhoud en Roel D'Haese, Marie-Jo Lafontaine, Damien De Lepeleire, Hans Op De Beeck en Kelly Schacht.
Door de jaren heen werd de benaming 'schilderkunst' steeds minder gedekt door het multidisciplinaire karakter van de beeldende kunst. Toch zou de eerste naamsverandering tot 'Young Belgian Art Prize' pas in 2013 doorgevoerd worden.
Met de huidige omvorming tot 'BELGIAN ART PRIZE' valt de oorspronkelijke leeftijdslimiet van 35 jaar weg. Vanaf nu richt de prijs zich ook tot alle kunstenaars die minimum één jaar in België verblijven. Bovendien wordt de prijs voortaan uitgereikt op 19 april (vroeger eind juni), wat samenvalt met de grote internationale aanwezigheid van galeriehouders, kunstliefhebbers, verzamelaars en critici naar aanleiding van de kunstbeurzen ART BRUSSELS en INDEPENDENT.
De focus van de Belgian Art Prize is verlegd naar het ondersteunen van getalenteerde toonaangevende kunstenaars die in België verblijven en hen aanmoedigen om hun carrière en netwerk internationaal verder uit te bouwen.
Een comité van experts, bestaande uit professionele kunstdeskundigen en kunstverzamelaars stelde een longlist samen. Daaruit koos de Nationale jury (Denis Gielen - MAC's, Dirk Snauwaert - Wiels, Philip Van den Bossche - Mu.ZEE, Philippe Van Cauteren - S.M.A.K. en kunstverzamelaars Gaël van Lierde-Diercsens, Frédéric de Goldschmidt en Tanguy Van Quickenborne) 4 finalisten, die van 17 maart tot 28 mei in de antichambres van Bozar tentoonstellen.
Op 19 april wordt de uiteindelijke laureaat bekendgemaakt, na beraadslaging door de internationale jury (Beatrix Ruf - Stedelijk Museum Amsterdam, Hans Ulrich Obrist - Serpentine Galleries Londen, Dieter Roelstraete - Documenta 14 Athene en Kassel, Mimi Dusselier - kunstverzamelaar, Estelle Franès Lasserre - Fondation d'Entreprise Franès Senlis, Sophie Lauwers - Head of exhibitions BOZAR, Roland Gillion Crowet - voorzitter van de vzw De Jonge Belgische Schilderkunst).
De laureaat krijgt de BelgianArtPrice (Prijs Crowet 25.000 Euro).
De publieksprijs, gefinancierd door ING bedraagt 10.000 Euro.
Hoewel ze uitpakken met verschillende uitdrukkingsmiddelen, valt toch op dat de geselecteerde kunstenaars werk presenteren dat sterk verbonden is met geschiedenis, heden en toekomst van de samenleving.
Een wandeling door de verschillende kamers zal een en ander duidelijk maken.
Maarten Vanden Eynde, The Gadget, 2017, Installation view
foto © Art Spotter
In de tentoonstelling worden we allereerst geconfronteerd met het werk van Maarten VANDEN EYNDE (°1977), een kunstenaar met een multidisciplinair oeuvre.
Hij stelt zich vragen bij evolutie vanuit het perspectief van veranderingen die globalisering met zich meebrengt.
Wat is vooruitgang? Gaan we vooruit? Waar naartoe? En waarom zijn we eigenlijk beginnen bewegen?
Soms kijkt hij vooruit naar de toekomst van gisteren, soms kijkt hij terug naar de geschiedenis van morgen.
Zijn presentatie in Bozar tekent een driehoek tussen de handel in katoen en uramium, het mercantiele verleden van België en het vermogen van elke mens om de geschiedenis te herschrijven onder de overkoepelende titel 'TRIANGULAR TRADE'.
Eerst toont hij ons een serie van negen schilderijen die hij samen met de Congolese schilder Musasa gemaakt heeft (Ils ont partagé le monde) en waarop de belangrijkste grondstoffen staan die aan de basis liggen van de wereld zoals we die kennen.
In de volgende kamer staat 'The Gadget', een gekantkloste 3D-versie van de eerste atoombom en meteen een significante link tussen katoen en uranium.
Tenslotte is er de imposante installatie 'Around the world', een bobijn in de vorm van een raket als symbool voor de beduidende rol die katoen speelt op een globale schaal.
Edith Dekyndt, They Shoot Horses (Part 1),
2017, Installation view
foto © Art Spotter
Edith DEKYNDT (°1960) verkent de mogelijkheden van de meest alledaagse materialen, die ze in het domein van de kunst introduceert. De klassieke opvattingen over de schone kunsten laat ze achterwege.
Met haar presentatie 'THEY SHOOT HORSES' plaatst ze de kijker op een ongemakkelijke grens tussen een gigantisch fluwelen gordijn dat met stalen spijkers doorboord is en een klein videoscherm met filmfragmenten van de 'Marathon Dances' uit de jaren '30.
Het fluweel refereert aan het doek in concertzalen. De spijkers staan in schril contrast en verwijzen naar het 'ijzeren gordijn' (o.a. de afsluiting voor Bozar na de terreuraanslagen), maar in ruimere betekenis naar de afsluitingen die overal ter wereld opgetrokken worden (bijvoorbeeld om vluchtelingen buiten het 'Fort Europa' te houden.
De titel van het werk is ontleend aan de film 'They shoot horses. Don't they?' van Sydney Pollack (naar de roman van Horace McCoy uit 1935) over die vermaledijde 'Marathon Dances'.
Op uitnodiging van de Franse curator Christine Macel presenteert Edith Dekyndt vanaf mei nieuw werk in de hoofdtentoonstelling tijdens de Biënnale van Venetië.
Denicolai & Provoost, EYELINER, 2017,
Entrance to installation
foto © Art Spotter
Ivo PROVOOST (°1974) en Simona DENICOLAI (°1972, Italië) werken als kunstenaarskoppel DENICOLAI & PROVOOST al 20 jaar samen aan een multidisciplinair oeuvre, waarin ze bij voorkeur functioneren als bemiddelaar tussen de kunstwereld en de talrijke werelden waarin we leven. Als 'regisseurs van de realiteit' spelen ze daarin hun rol als tussenpersoon die de ontmoeting tussen artistieke en 'gewone' realiteit in een eigen vormgeving presenteert.
In hun project EYELINER resulteert dat in een enorme installatie die de omtrek van een volledige zaal beslaat. In die zaal zijn op ooghoogte talloze voorwerpen opgesteld die ze oorspronkelijk ontdekten in vitrines van verschillende kleine handelszaken of de vensterbanken van woningen in Brusselse gemeenten.
Veel van de gevonden voorwerpen verwijzen naar het koloniale verleden van België, maar een ruimer gamma laat zich ontdekken. De tijdelijke overbrenging naar Bozar is gekoppeld aan een kleine catalogus die alle voorwerpen in beeld brengt en hun eigenaars en vindplaats beschrijft. De ramen waar de objecten vandaan komen, bevatten een mededeling omtrent hun tijdelijke overbrenging naar Bozar. Met de catalogus kan de tentoonstelling ook later, wanneer de voorwerpen naar hun plaats terugkeren, in het Brusselse straatbeeld gevolgd worden.
Ga, zoals wij, even door de knieën of buig deemoedig het hoofd om de tentoonstellingszaal binnen te gaan...
We laten U het geheel graag zelf ontdekken.
Otobong Nkango, Steel to Rust - Resistance, 2017
Installation View
foto © Art Spotter
Otobong NKANGA (°1974, Nigeria) (woont al 9 jaar in Antwerpen) focust op de onderlinge verbanden tussen omgeving, architectuur en geschiedenis. Bezorgdheden over land, natuurlijke grondstoffen en architectuur, de waarde die ermee verbonden is en de dynamische staat van de herinnering worden in haar kunst met elkaar verbonden tot poëtische presentaties.
Ze presenteert hier drie textielwerken en een stalen sculptuur. Daarin bestudeert ze de transformatieprocessen van de materialen: corrosie (zie foto hierboven), kristallisatie van textiel, langzaam doordrenken van een textielwerk met een vloeistof waardoor het gedicht dat er in geweven is gecontamineerd wordt,...
Hiermee verwijst ze naar gelijkaardige (on)zichtbare mechanismen die de waarden van onze samenleving ondergraven: kristallisatie van nieuwe ideologieën, ontstaan van nieuwe structuren,...
Bozar
foto © Art Spotter
De tentoonstelling loopt tot 28 mei 2017 in BOZAR
Dinsdag — zondag: 10:00 — 18:00
Donderdag: 10:00 — 21:00
Info, ook over andere tentoonstellingen
© Art Spotter / Waterschoenen
