Zoeken in deze blog

maandag 28 december 2020

KUNSTBOEKEN UIT DE BOEKENKAST VAN ART SPOTTER

 

ART SPOTTER 

wil wat meer plaats in zijn boekenkast 

en biedt de volgende kunstboeken te koop aan.

(BESCHIKBAAR na afspraak)


- ALLE BOEKEN ZIJN IN UITSTEKENDE STAAT -

CONTACT:

artspotter@telenet.be



Retrospectieve Bram Bogart 
Stichting Kunstboek - PMMK, 1995
20 €



De nieuwe morgen
Lannoo - mudel, 2018
25 €



Motril Vrucht en Pose
Het balanseer 2012
15 €


Venetiaanse villa's 
Könemann, 1999
15 €


Hareng Saur - Ensor en de Hedendaagse Kunst / Ensor and Contemporary Art

S.M.A.K. & MSK Gent, 2010

25 €


Combat
Koen Vanmechelen
Alden Biesen / Galerie De Mijlpaal, 2012

25€


De Testamenten
met schilderijen van Jan Vanriet
Davidsfonds

20€


The Absence of Mark Manders
Catalogus n.a.v. tentoonstellingen in
Kunstverein Hannover, Kunsthall Bergen,
S.M.A.K. Gent en Kunsthaus Z¨rich
2007, Engels

25€


Johan Grimonprez
Looking for Alfred
Edited by Steven Bode, 2007

25€


René Magritte - Catalogue Raisonnée

Mercatorfonds, 1992-1993-1994-1997

Standaardwerk in 5 delen (Engels)

Volume I Oil Paintings 1916-1930; (Ed.1992)

Volume II Oil Paintings and Objects 1931-1948; (Ed.1993)

Volume III Oil Paintings, Objects and Bronzes 1949-1967; (Ed.1993)

Volume IV Gouaches, Temperas, Watercolours 
and Papiers Collés 1918-1967 (Ed. 1994) 

Volume V Supplement with Exhibitions Lists, 
Bibliography and Cumulative Index. (Ed. 1997)

(Enkel als complete set beschikbaar)

NU: 600 €


René Guiette

Mercatorfonds, 1991

50€


Belgische Kunst 1880 - 200

Deel 1: Van Ensor tot Magritte

Deel 2: Van Alechinsky tot Panamarenko

Lannoo, 2002

50€



Guillaume Bijl

Installations & Compositions

S.M.A.K. Gent & Walther König Köln, 2008

50€


Art Spotter / Waterschoenen




donderdag 24 december 2020

MERRY CHRISTMAS & HAPPY NEW YEAR... TOT ZIENS in 2021


'WATERSCHOENEN'

wenst U aangename feestdagen in intieme kring.


Graag tot ziens in 2021 op de grote kunstvijver...

We houden onze 'waterschoenen' gebruiksklaar. 




Button © Art Spotter

© Art Spotter, acryl op doek, 40 x 40 cm

© Art Spotter / Waterschoenen


 

zondag 20 december 2020

ENKELE HERINNERINGEN UIT 2020 in WATERSCHOENEN

 

2020 was zonder enige twijfel een raar jaar, al begon het allemaal heel gewoon, in het gekende stramien, met mooie artistieke projecten, drukke vernissages, kleurrijke ontmoetingen en stof voor artikels in WATERSCHOENEN.

Er viel uiteindelijk nog heel wat te beleven, al moest ik het dikwijls van een afstand meemaken.

Hierna volgen enkele herinneringen uit een kunstjaar dat verder om minder aangename redenen op zijn minst een plek in de geschiedenis zal opeisen.




Begin februari startte een nieuw project van 
WATERSCHOENEN.blogspot
 en ARTSPACE LA VALISE op INSTAGRAM

een kunstenaarsportret met online tenoonstelling.
Karl MECHNIG mocht de spits afbijten, gevolgd

Onder druk van de omstandigheden moest ik dit project
stilleggen. Hopelijk kan het in 2021 opnieuw starten.
 

Carole Vanderlinden @ Raveelmuseum

Op zondag 8 maart was ik present voor de 
vernissage in het Raveelmuseum. 


Enkele dagen later ging ik op atelierbezoek bij
LIES CAEYERS in Gent en bezocht haar 
tentoonstelling (met Kris Martin en Sophie Kuijken)
de de Sint Baafskathedraal.

Sinds 16 december 2020 en tot 27 februari 2021 stelt 
Lies Caeyers tentoon bij
(Dilbeek)

BESPREKING VOLGT OP 4 JANUARI 2021



Op vrijdag 13 maart gingen we voor het eerst in lockdown.

*

In mei zou ik, op vraag van Christine Van Der Heyden
zelf eens wat werk tentoonstellen in haar 
Estaminet annex kunstgalerie IN DEN BOUW 
(Kalken).

Dat feest ging uiteindelijk niet door 
omdat de horeca niet open mocht.


Dus hield ik het maar bij een online
presentatie op WATERSCHOENEN.







Test Tube Ladies
(mixed media)

Femme oignon
(collage)

Editie: Liebe ist nu ein Wort

*

De tentoonstelling
bij Galerie van Caelenberg

wist mij heel erg te bekoren...



Biënnale van de Schilderkunst in de Leiestreek:
Raveelmuseum, mudel en MDD



M in het Raveelmuseum


Een prettig weerzien met
bij de
Vrienden van het S.M.A.K.



Een oude bekende bij Tim van Laere in Antwerpen





Voor meer artikels van 2020 
of alle vroegere jaren...
raadpleeg het BLOGARCHIEF rechts

(WATERSCHOENEN is actief sinds oktober 2007)





© Art Spotter / Waterschoenen







donderdag 17 december 2020

Nicolas VANDER BIEST e.a. in tentoonstelling bij PROGRAMA TAIDE (Madrid)

 

Voor de tentoonstelling 

'COSAS QUE DECIAMOS HOY / THINGS WE SAID TODAY' 

selecteerde 

PROGRAMA TAIDE (Madrid) 

verschillende kunstenaars rond het thema.

*

Nicolas VANDER BIEST is vertegenwoordigd met 

'HERE'S TO EVERYTHING UNSAID'

*

VOOR ALLE INFO OVER DE KUNSTENAARS EN HUN WERK:

https://www.programataide.com/cosasquedeciamoshoy

https://www.programataide.com/cosasquedeciamoshoy?lang=en






© Nicolas Vander Biest



dinsdag 15 december 2020

S.M.A.K.: Le Musée et son double... met Philippe Van Cauteren


Op maandag 30 november 2020 om 20:00 presenteerde S.M.A.K. het drieluik 'Le Musée et son Double' - een publicatie, een speculatief architectonisch museummodel (1/100) en een gespreksavond

Volg het gesprek op:


Hoe kan S.M.A.K. in de toekomst 500 werken uit de collectie permanent presenteren? Hoe kan een museum worden ingebed in een stedelijke omgeving? Kan een toekomstplan voor S.M.A.K. een hefboom voor het Citadelpark zijn? Of wat zou een bipolair museum in een multipolair Citadelpark kunnen betekenen?




brief: aan de collectie (het grote gebaar)
Philippe Van Cauteren, Zele, 4 oktober 2020

De meeste mensen associëren het S.M.A.K. met zijn eerste directeur Jan Hoet of met ‘de mosselpot’ van Marcel Broodthaers. Diezelfde mensen lijken wel te vergeten dat Grande Casserole de Moules uit 1966 slechts een fragment is uit een geheel, een geheel dat een verzameling wordt genoemd. Bovendien kan met stelligheid gezegd worden dat de verzameling van het S.M.A.K. de belangrijkste publieke collectie hedendaagse kunst in dit land is. Het afgelopen decennium heb ik in meerdere van mijn brieven vastberaden een aantal ideeën gearticuleerd over en rond de collectie, alsof er een enorm net werd geweven om de noodzaak aan een adequaat museumgebouw mogelijk te maken. 

Deze brief is als het ware gestapeld uit vroegere ideeën die nog niet aan geldigheid hebben ingeboet. Maar misschien is het goed om het nog een laatste keer met stelligheid te herhalen: er is in dit land nog geen museum voor hedendaagse kunst gebouwd. Er zijn gebouwen die eruitzien alsof ze een museum voor hedendaagse kunst zijn. Doen alsof dus. Nochtans is het verhaal helder en rechtlijnig. In het voorwoord van het boek De Catalogus van de Verzameling, uitgegeven naar aanleiding van de presentatie in 1982 van de collectie van het toenmalige Museum van Hedendaagse Kunst in het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel, lees ik de volgende woorden van de toenmalige Schepen van Cultuur Robert Vandewege:

“Het Museum van Hedendaagse Kunst heeft behoefte aan een ruim en modern gebouw, geschikt voor het presenteren van de totale verzameling en voor het inrichten van tentoonstellingen.” 

Mocht ik de datum veranderen naar 2020, en de naam naar de huidige Gentse Schepen van Cultuur Sami Souguir, het citaat blijft overeind. Alleen is het niet haalbaar en zinvol om de totale verzameling te presenteren, 500 werken uit de verzameling van het S.M.A.K. is ruimschoots voldoende. Waar het citaat niet naar verwijst is de omgeving, de stad en de wereld waar dat museum deel van uitmaakt.

 Gelukkig zijn de tijden wat dit betreft veranderd, en moet een museum voor hedendaagse kunst vandaag een wendbaar geheel zijn dat alert de spasmen in de samenleving en de wereld absorbeert, én dat de kunstenaar het comfort geeft zich open te plooien tot de rand waar het museum de samenleving raakt. Maar laat ons eenvoud en helderheid als middel hanteren om een complex dossier als een nieuw museum leesbaar te maken.
 
In een brief aan Jan Hoet van 2017 formuleerde ik het als volgt: “De collectie spreekt, de architectuur luistert.” 
De collectie van het S.M.A.K. als primaat dus, uitgangspunt en bron. De collectie als lichaam en huid, geheugen en inzicht, referentie en profiel. De verzameling als een gelaagd weefsel, langzaam haperend opgebouwd, een beweeglijk geheel dat weerbarstig de kunstgeschiedenis omarmt en er ook tegelijkertijd afstand van neemt. Een verzameling als een tijdloos en blind reliëf, opgebouwd uit kleine gestes, kritische articulaties en monumentale gebaren waarvan de betekenis vloeibaar en kneedbaar is. Een collectie dus, en een gebouw.


Op weg naar een nieuw museum ?


Wat me naadloos bij Willem Sandberg, oud-directeur van het Stedelijk Museum Amsterdam, brengt in zijn tijdschrift XX nu uit 1959: “We zoeken naar een omgeving waar de voorhoede zich thuis kan voelen, open, helder, op menselijke schaal, geen grote hallen, statietrappen, bovenlicht, deuren als poorten, geüniformeerde beambten, maar een oord waar men durft te praten, te zoenen, hardop te lachen, zichzelf te zijn, een brandpunt voor het leven van nu, onbekrompen, elastisch,…”. 

Sandberg schrijft dit twee jaar na de oprichting van de Vereniging voor het Museum van Hedendaagse Kunst, het orgaan dat onder de vurige visie van Karel Geirlandt en Dr. Roger Matthys in 1957 het denkbeeldig grondplan getekend heeft voor wat in de nabije toekomst het nieuwe museum zal worden. Anno 2020 omarmen we nog zelden deze pioniersgeest, gepolijste overtuigingen die met optimisme de kunst en het museum een onaantastbare rol geven in de samenleving. Het is zelfs aandoenlijk naïef, maar daarom bijzonder pregnant en accuraat, want open en onbevooroordeeld. Vandaag moet het museum zoeken een rol op te nemen in een complexe en gefragmenteerde wereld die door fundamentele zichtbare en onzichtbare verschuivingen wordt gekenmerkt. Welke plek kan het museum zijn wanneer het culturele aanbod overwegend gedicteerd wordt door behapbaar entertainment?

Wat betekent het museum morgen als fysieke plaats in een realiteit die toenemend virtueel en digitaal is? Hoe verhoudt het museum zich tegenover het toenemende dictaat van het getal, de middelmatigheid van het meten? Hoe weet het museum aanknoping te vinden bij de culturele veelzijdige en sociaal diverse maatschappij die we vandaag zijn? Hoe impacteert Covid-19 het museum vandaag en op langere termijn? Voor wie is het museum met andere woorden gedacht? Dit is niet het forum om deze vragen te beantwoorden, wel een plek om de vragen in de achtergrond te verbeelden. Deze publicatie is daarentegen wel een forum om het gesprek over dat wat nodig is een stap dichterbij te brengen, om een perspectief te openen voor het museum naar de nabije toekomst. Deze publicatie is een onderdeel van een drieluik: tekst, model en gesprek. In dit geval is het de collectie die luistert en de architectuur die spreekt. Maar in feite gaat Le Musée et sonDouble niet louter over architectuur, het is veeleer een speculatief model, een hypothetische articulatie, een elastische verbeelding die een volume aan gebouwen binnen de contouren van het Citadelpark betekenis geeft. Het gebruikt het naïeve verlangen van Sandberg als perimeter om een open, kritisch en gefundeerd gesprek te voeren over een onderdak voor een collectie in een kwalitatieve ruimte en omgeving. Het is een uitnodiging om het Citadelpark te lezen als een site die vanuit de musea (MSK, S.M.A.K. en GUM) in vorm en inhoud wordt opgeladen. De ontdubbeling van het S.M.A.K. in twee gelijkwaardige volumes geeft niet alleen ruimte aan de collectie, maar geeft als het ware ook ruimte aan een historische ruimte, de Floraliënhal. De volumes van het S.M.A.K. worden daarbij accolades waartussen de langgerekte historische hal zich opspant. Maar hoe is het denken en schrijven rond Le Musée et son Double ontstaan? 
Dit brengt me terug naar de architectuurwedstrijd die de afgelopen jaren is uitgerold voor de vernieuwing van het nabijgelegen ICC (International Congres Center). In de loop van de wedstrijd heeft Peter Swinnen van het architectuurkantoor CRIT. het S.M.A.K. proactief benaderd met een speculatief voorstel en een concrete houding. Ik heb het als volgt onthouden: de kwalitatieve toekomst van het Citadelpark kan slechts ten volle worden ontgonnen als fundamentele keuzes gemaakt worden voor de ontsluiting van de collectie van het S.M.A.K. in het Citadelpark en de ermee gepaard gaande infrastructurele noden voor het museum. 
Le Musée et son Double is een eerste visualisatie van een architecturale toekomst voor het S.M.A.K. in het Citadelpark: een bi-polair museum in een multi-polair park. Het is de taak van het museum om mee de toekomst te verbeelden, om het debat en gesprek mogelijk te maken, om met elkaar van standpunt te verschillen over de rol en de betekenis van een museum in een stedelijk weefsel. 
Of misschien zou Sandberg het als volgt gezegd hebben: een museum is niet meer dan een dak waaronder het performante evenement van tonen, denken, verzamelen, handelen, genieten en waarderen van kunst gebeurt. Le Musée et son Double draagt met openheid bij om dit dak en dat wat eronder zit mogelijk te maken. 


Daniel Buren, Le Décor et son Double, 1986

PS: De titel Le Musée et son Double is een echo naar het sleutelwerk Le Décor et son Double van Daniel Buren uit de collectie van het S.M.A.K. Dit werk werd gerealiseerd voor de spraakmakende tentoonstelling Chambres d’Amis in 1986.







zaterdag 12 december 2020

PREMIE editie #21 van FRANCIS DENYS bij Galerie DE ZIENER (Asse)

 

VOORSTELLING VAN DE PREMIE 
 EDITIE #21 
ONTWERP van FRANCIS DENYS 





"WNWIIG (wie niet weg is is gezien) is geen kunstwerk in strikte zin, louter als object om naar te kijken, maar is functioneel door zijn (toegedichte) apotropaeïsche werking en de lichamelijke relatie die deze werking impliceert met de 'gebruiker' van het werk. Daarom wordt bovenstaande afbeelding getoond in 'gesloten modus', het zou aan kracht verliezen wanneer het als dusdanig wordt gefotografeerd.

aangesloten lid : 20 euro
wordt geïnformeerd

steunend lid : 275 euro
wordt geïnformeerd
ontvangt de premie ontwerp van Francis Denys
uitgave De Ziener vzw

titel : WNWIIG (wie niet weg is is gezien)
afmetingen : ca 42 x 35 cm
materiaal : textiel, riet, plastiekfolie, tekening : balpen en potlood op bedrukt papier, A4 in twee gevouwen (21 x 14,85cm)
handgemaakte multiple van 35 +1 exemplaren, elk exemplaar is verschillend en daarom samen tentoongesteld
editie : 21, 35 + 1 exemplaren, gesigneerd

"WNWIIG (wie niet weg is is gezien)" is misschien nog het best te omschrijven als een apotropaeïsch beeld/apparaat dat toelaat een handeling te stellen die een (al of niet) kwade gedachte afwendt of er, ongekeerd, zelf één de wereld instuurt. WNWIIG komt hiermee tegemoet aan een immense behoefte in onze samenleving. Er zijn echter maar 35 exemplaren van... Goed nieuws is dat u is uitgenodigd om er als eerste op één ervan de hand te leggen..."

Voorstelling van de premie, editie 21, op zondag 20 december 2020, vanaf 15 uur, in De Ziener, Stationsstraat 55 te 1730 Asse. De kunstenaar zal aanwezig zijn.

Geïnteresseerden kunnen lid worden door overschrijving op rekeningnr. BE62 7995 3926 7761 BIC GKCCBEBB, Belfius, met vermelding "lidgeld 2021".

Graag de premie persoonlijk af te halen tijdens de openingsuren van De Ziener, Stationsstraat 55, 1730 Asse. Uiterste datum van afhaling is 15 juni 2021, nadien blijft de premie eigendom van de vzw.

***
Francis Denys was het voorbije decennium een graag geziene gast in WATERSCHOENEN. Tik zijn naam in de zoekbalk van deze kunstblog voor de links naar talrijke artikels.

***

Corona update :
De tentoonstelling Volle - Leegte Wit - Gekleurd van Bart De Zutter, voorzien vanaf 22.11 t/m 27.12.2020 wordt geannuleerd wegens covid-19 maatregelen.


+32 0 472 552570 - +32 0 478 393626


dinsdag 8 december 2020

(HER)OPENINGEN NA DE LOCKDOWN: een kleine keuze

 

De voorbije week werd de mailbox van ART SPOTTER razendsnel gevuld met berichten over de (her)opening van tentoonstellingen... teveel om allemaal op te noemen, vandaar onderstaande keuze...


* Who's playing the magic flute / Nikolaas Demoen @ Valerie Traan (Antwerpen) - Horaizon / Meggy Rustamova @ De Vereniging--Vrienden van het S.M.A.K. (Gent) - Jean Dubuffet @ Centre de la Gravure (La Louvière) - The Clown Spirit @ De Rossaert (Antwerpen) - City Trip @ CC De Steiger 'Menen) - Walk the Line @ Schonfeld Gallery (Rivoli Brussel) - Abstracte kunst in België @ FeliXart (Drogenbos) - De wonderbare visvangst ... een initiatief van galerie Transit (Mechelen) - Wintertentoonstelling @ Verbeke Foundation (Kemzeke) - Beestig @ Ijsberg (Damme) - Atelierbezoek Wannes Lecompte in de buurt van het Brusselse Zuidstation (afspraak via wannes.lecompte@gmail.com) - Online Christmas Show @ Whitehouse Gallery on artsy.net - John van Oers & Bert Danckaert @ Rossi Contemporary (Rivoli Brussel) - Jacqueline Mesmaeker @ Raveelmuseum (Machelen aan de Leie) - Bernard Sercu @ Huize St. Bonaventura (Gent)*

*** en het project 'Grand Cru' van Egon Van Herreweghe bij Hopstreet Gallery (Brussel) dat we hier op 4 december bespraken) ***


Raadpleeg voor details de website van de betrokken instellingen...


Nikolaas Demoen @ Valerie Traan

Meggy Rustamova @ De Vereniging (S.M.A.K.)

Galerie Transit (Mechelen)

Verbeke Foundation (Kemzeke)

Whitehouse Gallery online Christmas Show


© Art Spotter / Waterschoenen




vrijdag 4 december 2020

Egon Van Herreweghe met GRAND CRU bij Hopstreet Gallery (Brussel)

 

Sinds september 2019 zagen we de Belgische kunstenaar Egon Van Herreweghe keer na keer opduiken in het  vitrineproject van Hopstreet gallery met vijf opeenvolgende items uit zijn 'High Fidelity' programma. Initieel opgeleid als master in de fotografie wist hij zijn beeldende taal steeds verder uit te breiden in driedimensionale realisaties, flirtend met design, sculptuur en installatie.

Bij Hopstreet in Brussel neemt hij nu de hele galerie in.

De beste wijn combineert traditie met vernieuwing. Dat is precies wat Egon Van Herreweghe demonstreert met zijn nieuwe tentoonstelling 'Grand Cru'.


Het project loopt tot 20 december 2020. 

(zie onderaan voor openingsdagen en -uren) 

Ter plekke gaan kijken is natuurlijk het beste, 

maar ook via de link kunnen alle items 

bekeken en eventueel besteld worden.



Egon Van Herreweghe @ Hopstreet Gallery

 

Van Herreweghe selecteerde elf zeldzame Grand Cru’s op een online veiling. De tentoonstelling bestaat uit een installatie van evenveel bariet-foto’s, die telkens verscholen zitten in een wijnkist. De foto’s zijn ongefixeerd en dus gevoelig voor licht. Hierdoor zal de foto langzaam zwart kleuren zodra de kist geopend wordt. Van de elf kunstwerken heeft de kunstenaar telkens 4 edities en 1 A.P. (artist proof) gemaakt.


Voor de gelegenheid werd de aparte 'studio' van de galerie omgebouwd tot een 'donkere kamer' met het typische rode licht.



Egon Van Herreweghe @ Hosptreet Gallery

 

De fotoreeks Grand Cru confronteert een verzamelaar met de begeerte om ervan te genieten. Wat gebeurt er als je het werk maar één keer kunt ontdekken? En waarom bewaar je een kist als je de inhoud ervan nog nooit hebt gezien?

 

De kunstenaar nodigt de kijker uit om een actieve rol te spelen in een verhaal van frivoliteit versus behoud.

De eigenaar zal namelijk een keuze moeten maken: of je bewaart de wijn voor later, of je opent de kist meteen.



Egon Van Herreweghe

@ Hopstreet Gallery

 

U kan de tentoonstelling bezoeken en uw favoriete wijn aankopen of u kan een bestelling plaatsen door overschrijving op Hopstreet Gallery, IBAN BE95 3900 3426 0758 met vermelding van de titel van het werk.

 

Bij afhaling van uw bestelling kan u de tentoonstelling bezoeken.


INFO OVER DE BESCHIKBARE ITEMS VIA DEZE LINK


 


Open van 3 tot 19 december op do, vr, za & zondag 20 december van 13:00 tot 18:00.


HOPSTREET GALLERY

(Rivoli Building)

Sint-Jorisstraat 109

1050 BRUSSEL


www.hopstreet.be


© Art Spotter / Waterschoenen



woensdag 2 december 2020

GALERIES en MUSEA GESLOTEN ? ... dan maar BOEKEN LEZEN...


Dat het een bijzonder vreemd jaar is, zal niemand nog betwisten. 

Een aantal musea en kunstgaleries zijn eindelijk opnieuw open, andere blijven nog even dicht (al kan je hier en daar ook VIRTUEEL terecht). Misschien is een (kunst)boek tussendoor een aardig alternatief.

We hebben hier de voorbije dagen al een aantal nieuwigheden voorgesteld, maar het moet daarom niet altijd het nieuwste van het nieuwste zijn.

Een blik in de boekenkast van ART SPOTTER levert nog enkele oudere, interessante titels op, over kunstenaars, non-fiction of in een mix van fiction en non-fiction. Sommige vind je misschien nog in de reguliere boekhandel, andere kan je gemakkelijk tweedehands voor een zacht prijsje op de kop tikken.

Veel leesplezier met de zoektocht en het lezen...!



Max Dendermonde
Mondriaan, de man die de charleston danste
1994

Een intrigerende roman die fictie en non-fictie samen laat lopen door het leven van Mondriaan van Nederland over Parijs tot Amerika.
Een Berlijnse student komt, op weg naar Amerika, in 1935 in Parijs in contact met de Nederlandse schilder Piet Mondriaan (1872-1944).
 
Max Dendermonde:
“De ritmiek die Mondriaan in zijn schilderijen verwerkte, vond hij 's avonds terug in de jazzbars. Hij was een zeer erotische man, die veel avonturen had. Hij kon ontzettend goed dansen, maar hij raakte die vrouwen niet aan. Het is heel boeiend dat zo'n dorre man mooie geheime smoezen had waarmee hij de dames mee naar huis kon nemen.”

***


Ariana Stassinopoulos Huffington
Picasso: vernieuwer en vernietiger
1988




***



Joris van Parys
MASEREEL, een biografie
1995


Blankenberge en Gent in la belle époque. Genève en het internationalistische pacifisten- en anarchistenmilieu tijdens de Eerste Wereldoorlog. Parijs in de jaren twintig. Moskou in de jaren dertig. Het leven in bezet gebied in Frankrijk tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dat alles en veel meer komt uitgebreid aan bod in de eerste complete biografie van de bekendste graficus van de twintigste eeuw.

Op basis van onuitgegeven brieven en ander oorspronkelijk materiaal in Franse, Duitse, Zwitserse en Amerikaanse archieven reconstrueert de auteur een volledig beeld van de mens en de kunstenaar Frans Masereel en van zijn vriendschappen met Romain Rolland, Stefan Zweig, Henry Van de Velde, Thomas Mann, George Grosz en vele anderen. Het boek is rijk geïllustreerd met foto’s en werk van Masereel.

***



Geordie Grieg
Ontbijten met Lucian (Freud)
Een portret van de kunstenaar
2015


Lucian Freud hield halverwege de jaren negentig de publicatie van zijn geautoriseerde biografie tegen. Hij had aan de biografie meegewerkt, maar kocht de auteur uiteindelijk met een vorstelijk bedrag af. Toen Freud het manuscript las, schrok hij ervoor terug om zo veel intieme details gepubliceerd te zien. Hij stapte af van het idee om het boek nog tijdens zijn leven te laten verschijnen.

Toen ik eind jaren tachtig journalist was bij de Sunday Times, vertelde een andere schrijver me dat in opdracht van Freud zware jongens uit East End naar zijn huis waren afgezakt om hem onder druk te zetten en hem te doen afzien van verder onderzoek naar een biografie. Ook dat boek stierf een zachte dood.

Ontbijten met Lucian ontsprong de dans. Tijdens de laatste tien jaar van zijn leven ontbeten we geregeld samen en tijdens onze vele ge- sprekken gaf Lucian zich geleidelijk aan bloot. Hij vond het uiteindelijk goed dat ik vastlegde wat we bespraken. We kwamen overeen dat ik de dingen die hij me vertelde in verscheidene kranten en tijdschriften mocht publiceren. Het voorliggende boek, dat pas na Lucians dood tot stand kwam, is een persoonlijke visie op zijn leven en het werk van ie- mand die vijfendertig jaar lang zijn carrière heeft gevolgd maar pas in de laatste tien jaar van zijn leven zijn vertrouwen wist te winnen.

***


Lee Hall
Willem de Kooning & Elaine Fried
Portret van een huwelijk
1993


Willem de Kooning was een krachtpatser in verf en maakte gekwelde schilderijen, die hem in het naoorlogseAmerikaanse kunstleven aan de top brachten. 
Elaine Fried (1918-1989), een zinnelijke, provocerende schilderes, had een onstilbare honger naar kunst en leven. Hun huwelijk, dat bijna vijftig jaar duurde, kende vele ups en downs, slippertjes, alcoholverslaving en persoonlijke triomf en afgang. Bill en Elaine leefden in het hart van de kunstwereld. Hun vrienden en vijanden waren - nu legendarische - vertegenwoordigers van het abstract expressionisme als Arshile Gorky, Mark Rothko, Franz Kline, Grace Hartigan, Jackson Pollock en Lee Krasner. Dit is het eerste boek over het exceptionele paar: een onvergetelijk portret van een huwelijk waarin liefde, sex, ambities en geniaal kunstenaarschap centraal stonden.

***

Art Spotter / Waterschoenen