HERBERT FOUNDATION, een artistieke oase in Gent

Op 11 juli 2011 nam WATERSCHOENEN U mee naar een overzichtstentoonstelling van de 'Collectie Tony Herbert' in het Museum Dhondt Dhaenens (MDD - Deurle).

Tony Herbert (1902 - 1959) verzamelde bij uitstek Vlaamse expressionisten.

Zijn zoon Anton Herbert kreeg eveneens het 'verzamelaarsvirus' te pakken. Het echtpaar Anton en Annick Herbert zou de lijn van de bestaande collectie echter niet doortrekken, maar aansluiten bij hun tijd en de veranderende artistieke inzichten en realisaties. Hun verzameling strekt zich uit over de periode tussen 1964 en 1989.

Mei '68 was zonder twijfel een belangrijk gegeven en een keerpunt in de recente geschiedenis en had ook rechtstreekse gevolgen voor het artistieke gebeuren.

Wat vandaag in de Herbert Foundation ondergebracht is, vond daar zijn oorsprong.

Aanvankelijk zochten ze hun plek ten opzichte van die veranderde wereld en vanaf 1973 begonnen ze aan de uitbouw van een collectie die zich in wezen zou richten op de conceptuele en minimalistische kunst, naast de arte povera.

Ze verzamelden kunst, maar ook kunstenaars. Dat laatste klinkt misschien wat oneerbiedig, maar het betekent dat ze niet zomaar in het wilde weg kochten, maar vooral op zoek gingen naar een persoonlijke band met de betrokken kunstenaars.

In 2011 werden een aantal werken uit hun collectie door veilinghuis Christie's in New York verkocht, met de bedoeling de opbrengst te investeren in de 'Herbert Foundation'. Dat het geld goed besteed is, kan sinds 2013 door alle bezoekers vastgesteld worden.

De restauratie van de oude industriële gebouwen is gebeurd met dezelfde zin voor 'minimal' perfectie als waarmee de collectie opgebouwd werd.

De Herbert Foundation wil duidelijk meer zijn dan een schitterende verzameling kunstwerken, maar tevens een onderzoekscentrum met internationale uitstraling.

In de website omschrijven de initiatiefnemers van de Herbert Foundation een en ander als volgt:

"Aan de oprichting van Herbert Foundation gaat een vijfjarig proces vooraf.
Sinds september 2008 werd de Collectie en het Archief in verschillende fasen in de Stichting ondergebracht waarna in 2011 werd aangevangen met de bouw en renovatie van de ontvangst- en tentoonstellingsruimte aan de Coupure in Gent.

Op 20 juni 2013 opende de Stichting haar deuren voor bezoekers met de tentoonstelling As if it Could. 

Zowel binnen de tijdelijke tentoonstellingen met werken uit de eigen Verzameling als binnen de evenementen die plaatsvinden (zoals Master Classes, lezingen, speciale rondleidingen), nemen de Collectie en het Archief een evenwaardige positie in. Vanuit een symbiose tussen beiden wenst Herbert Foundation een voedingsbodem te bieden voor onderzoek naar het artistieke gebeuren van de tweede helft van de twintigste eeuw."

- Alle info van en over de HERBERT FOUNDATION -

Herbert Foudation

Coupure Links 627 A

9000 GENT (B)

contact@herbertfoundation.org

+32 9 269 03 00

*

Hierna enkele beelden uit de huidige tentoonstelling die nog loopt tot 2 juni 2019:

Time Extended / 1964 - 1978.

Works and Documents from

the Herbert Foundation. Part III

Met een gids door de tentoonstelling

Times Extended / 1964 - 1978.

Works and Documents from

the Herbert Foundation. Part III

Marcel Broodthaers, Fig? 1 Programme, 1972

Two palm trees, lamp, poster, table with four piles of offset printed paper

Overall: 200 x 400 x 150 cm

Daniel Buren, Tissu rayé de bandes blanches et bleues,

1969, Acrylic on canvas, 188 x 284 cm

&

Du vélum au volume, 1974-1992

Published by Yves Gevaert, Brussels, 1992

4 tomes in 8 volumes, Each volume 51,5 x 50 x 5 cm

Ian Wilson, 

There was a Dicussion in New York City, in 1968 on the Idea of Time,

Typed text on paper, signed, 27,8 x 21,7 cm

On Kawara

12 Jan. 1973, 1973

July 6, 1973, 1973

Liquitex on canvas

(2x) 25,6 x 33 x 4,5 cm

Carl Andre

64 Lead Square, 1969, Lead

0,95 x 162,5 x 162,5 cm

Richard Long

Driftwood Line, 1977

1972 pieces of driftwood

10 x 1265 x 114 cm

Collection S.M.A.K. Stedelijk Museum voor Actuele Kunst, Ghent

A room with a view

op het werk van Lawrence Weiner

'Many Colored Objects Placed Side by Side to Form a Row of Many Colored Objects'

Daniel Buren,

Le Décor et son double, 

Raas van Gaverestraat, Gent 1986

Chambres d'Amis

© Art Spotter / Waterschoenen

MEETING BRUEGEL BOOK / GOD IS A CHILD - HONORE D'O in het Kasteel van Gaasbeek

Enkele dagen geleden namen we U mee naar het Kasteel van Gaasbeek.

In het artkel 'Feast of Fools' van 20 april 2019 kreeg U een beeld van de uitgangspunten en de opzet van de tentoonstelling waarin Pieter Bruegel de Oude geconfronteerd wordt met werk van moderne en hedendaagse kunstenaars.

Op het einde van die bespreking kwamen we uiteindelijk terecht in het appartement van Marie Peyrat, de Markiezin van Gaasbeek. Daar heeft Honoré d'O gekozen voor een onverwachte en 'ongewone' bijdrage in het project Feast of Fools.

Nu is 'ongewoon' niet ongewoon voor een kunstenaar als Honoré d'O, maar 'ongewoon' is bij hem alvast synoniem voor weldoordacht. Hij wil de kijker een stramien bieden, maar hem of haar geenszins iets opdringen.
Je krijgt beelden aangeboden...

Op de nachttafel van Marie Peyrat staat het boek van Honoré d'O

en hier en daar hangen schermen met fragmenten uit het boek

Naar aanleiding van de 450e verjaardag van Bruegels dood besloot Honoré d’O voor de tentoonstelling ‘Feast of Fools. Bruegel Rediscovered’ in het Kasteel van Gaasbeek op het nachtkastje van Markiezin Visconti een boek met verbanden te leggen. 

Daarvoor ging hij op reis: niet alleen naar het 'Kasteel aan de Rand van een Meer' van Ambrogio Lorenzetti in Siena, of naar de grote overzichtstentoonstelling van Pieter Bruegel in Wenen en die van Adriaen Brouwer in Oudenaarde (Honoré d'O komt oorspronkelijk zelf uit Oudenaarde) te gaan kijken, maar ook om te reizen in zijn werk en archief, en om aan de hand van drie grote kunstenaars uit de geschiedenis een tentoonstelling in een boek te maken. Wat deze kunstenaars bindt, is hun nadrukkelijke aandacht voor de reële mens waarin we onszelf herkennen. 

Curator Luk Lambrecht beschrijft in de inleiding van het boek de link tussen 'de valleien van Gaasbeek, de Vlaamse Ardennen, het bekoorlijke op een steile helling pronkende Siena'.

'Bruegel, Brouwer, Lorenzetti en d'O zijn kunstenaars die niet in één land wonen, niet in één taal spreken, maar zich de torens van Babel, Oudenaarde en Siena inbeelden als bakens om hun beelden in alle uithoeken op te lichten.

'Het boek bevat alleen beelden. Het is een reisverhaal, het is een studieboek. De beelden zijn gekozen en geordend om ze in de eerste plaats één voor één te lezen en ze geleidelijk in groeiende verbanden te zien. De puur visuele taal leeft van onacademische methodes, het onderzoek zoekt vergelijkingen, werpt suggesties, vindt associaties, gebruikt subjectiviteiten, splitst in interpretaties, omarmt symboliek,... en legt, bijna parallel met de academische studie, in zijn helderheid het ‘mythologisch’ denken van het kunstwerk (de kunstenaar) bloot.' 

God is een Kind draagt het masker van de metafoor.

De metafoor voor oneindig onderzoek laat zich alleen als kunstwerk kennen.'

Zelf omschrijft Honoré d'O zijn opzet van dit boek in enkele bladzijden achteraan, om tot de volgende conclusie te komen:

"Thuis is uiteindelijk de plek waar je de verst mogelijke reizen maakt."

Dit boek laat zich beeld per beeld, bladzijde per bladzijde 'lezen', maar met de wetenschappelijke catalogus achteraan kom je nog een heel eind verder.

Honoré d'O met het boek

'Meeting Bruegel Book

GOD IS A CHILD

'In 1961 werd de kunstenaar geboren als Raf Van Ommeslaege en in 1984 opnieuw te Gent als Honoré δ’O. Deze wedergeboorte vindt plaats bij de keuze van zijn kunstenaarsnaam en sluit aan bij zijn opvatting over kunst en leven, die volgens hem verwisselbaar zijn. 

Honoré δ’O rekent af met het statische karakter van kunst. Zijn kunstwerken zijn dynamisch en kennen geen definitieve vorm, ze zijn steeds in beweging. De alledaagse voorwerpen en materialen die hij gebruikt, veranderen, splitsen en vermenigvuldigen voortdurend in een eindeloze verscheidenheid. Daarbij zijn de details zeker zo interessant als het geheel. Op het eerste gezicht lijken zijn installaties immers een ongeordende veelheid van materialen, maar als je beter kijkt, zie je dat ze vol zitten met weloverwogen composities en dat er een geordende chaos zit in de details. Dezelfde elementen komen ook terug in verschillende combinaties. Honoré δ’O’s kunst is niet zwaarwichtig, maar lichtvoetig en speels.'

De 'speelvogel' Honoré d'O gebruikt normaal gezien banale materialen als piepschuim of pvc buizen, maar werkt wel vanuit een kunsthistorisch en intellectueel inzicht.

In Waterschoenen leerden we hem kennen naar aanleiding van zijn tentoonstelling met Manfred Du Schu bij Kristof De Clercq Gallery (21 november 2014), een ontmoeting in Casa Argentaurum (11 februari 2013), de tentoonstelling 'Tegenlicht' in het S.M.A.K. (22 september 2010) en het tentoonstellingsproject 'Façade' in Waregem (Be-Part), Aalst en Middelburg (23 oktober 2012).

In 2005 vertegenwoordigde hij ons land op de Biënnale van Venetië.

Het boek is o.a. te koop in de Kasteelshop

ISBN 9789075679540

24 Euro

© Art Spotter / Waterschoenen

FEAST OF FOOLS - Bruegel herontdekt in het Kasteel van Gaasbeek

450 jaar geleden overleed Pieter Bruegel de Oude en dat zullen we geweten hebben, want tijdens het BREUGELJAAR is Bruegel alomtegenwoordig. Het Pajottenland speelt vanzelfsprekend een belangrijke rol in dit verhaal.

De voorbije jaren nam WATERSCHOENEN U meermaals mee naar het Kasteel van Gaasbeek. Ons laatste verslag dateert van vorig jaar met de tentoonstelling 'VANITY FAIR: Thomas Lerooy / Félicien Rops', waarin U ook links vindt naar vroegere besprekingen en de historiek van dit schitterende oord.

Een paar weken geleden stonden we hier opnieuw voor

FEAST of FOOLS
Bruegel herontdekt

De affiche met het campagnebeeld
van Jean Brusselmans, 'Carnaval', 1952
Mu.ZEE Oostende

Om de originele schilderijen van Pieter Bruegel de Oude te zien, kan je hier in Gaasbeek niet terecht. Zijn werken zijn verspreid over een aantal gerenommeerde museumcollecties, zoals vermeld in de link hierboven.

In zijn tijd en na zijn dood was Pieter Bruegel bekend en beroemd in heel Europa. In de 18e eeuw raakte hij in de vergetelheid, maar in de nadagen van de romantiek werd hij herontdekt en ten onrechte voorgesteld als 'een diep in de Vlaamse klei gewortelde schilder van boerenkermissen, krakende sneeuwlandschappen en eeuwig ruisende korenvelden'.

Op weg naar het Kasteel van Gaasbeek

met Marie Peyrat, de laatste Markiezin

Feast of Fools 

verwijst letterlijk naar de gravure van Bruegel en naar het thema van de tentoonstelling: ‘Keep Calm and Feast On’. Bruegels toespelingen verwijzen, meer in het algemeen, naar menselijke dwaasheden (in de traditie van Lof der zotheid van Erasmus). Het werk van Bruegel is een “feest van misleiding”, met andere woorden: wat je ziet staat open voor zo veel interpretaties dat hele bibliotheken gevuld kunnen worden met mogelijke toespelingen en lezingen. 

Het kasteel en de binnentuin kijken uit 

over het glooiende Pajottenland

In de huidige tentoonstelling wordt gepeild naar de manier waarop Vlaamse, Belgische en internationale kunstenaars tijdens het interbellum en later hun 'portie Bruegel' in beeld brachten. Met werk van James Ensor, Valerius De Saedeleer, Gustave Van de Woestyne, Jean Brusselmans (wiens schilderij 'Carnaval' uit 1952 overigens als campagnebeeld dienst doet), Constant Permeke, Anto Carte, Otto Dix, August Sander of George Grosz worden doorheen de kasteelzalen belicht, afgewisseld met werk van hedendaagse kunstenaars die op hun beurt en met hun middelen de geest van Bruegel benaderen: van Dirk Braeckman, over Kasper Bosmans, Jimmie Durham, Jan Van Imschoot, Jonathan Paepens, Pascale Martine Tayou of Honoré d'O en talrijke anderen.

Ook Marcel Broodthaers, Mario Merz, Panamarenko en Franz West komen om het hoekje kijken.

In de keuken van het kasteel wordt U onder de titel 'Feast of Food' vergast op een virtueel 'banket' dat echter in niets gelijkt op eetfestijnen van de oude Bruegel. Met een 3D-bril wordt U ondergedompeld in de 'high-tech agro-industrieën' van de 21e eeuw.

Het Berlijnse theatergezelschap 'Rimini Protokoll' tekent voor deze ironische bijdrage.

De start van de tentoonstelling vlak 

naast de toegangspoort van het kasteel.

Hier worden de 6 leitmotieven in een nu eens intimistische, dan weer wervelende of dreigende beeldorgie voorgesteld.

6 thema’s dienen als leitmotif 

1. Back to the Roots 

Het werk van Pieter Bruegel bevat veel scenes uit het boerenleven. Dit is ontegensprekelijk het bekendste aspect van zijn oeuvre dat helaas vaak gereduceerd wordt tot pure folklore en ‘koekendoos-romantiek’. 

2. Everybody Hurts 

Bruegel was een buitenbeetje. Hij schilderde het dagelijkse leven, soms subtiel, andere keren rauw, zonder overbodige details en vaak karikaturaal. ‘Foolishness’ uitte zich op verschillende manieren in zijn werk: mengvormen tussen mens en dier, dwazen en narrenhoedjes, dronkaards, blinden en kreupelen ... maar ook kleinzieligheid, menselijk falen of stompzinnigheid in het algemeen. De weergave van figuren die aan de rand van de samenleving leven en een specifieke interesse in deze marginaliteit is ook zeer duidelijk bij tal van moderne en hedendaagse kunstenaars. 

3. Fifty Shades of White.

Landschapskunst werd pas in de tijd van Bruegel erkend als een ware kunstdiscipline. De tentoonstelling kan daarom niet nalaten dit thema te presenteren op een plek waar het zestiende-eeuwse landschap zichtbaar aanwezig is. Sneeuwlandschappen, met hun verfijnde samenspel van witte tinten, maar ook de emotionele witheid (leegte, onzinnigheid, melancholie, eenzaamheid, stilte) staan hier centraal. 

4. We Are at War 

Geweld, oorlog en dood komen veelvuldig voor in Bruegels werk. Zijn tijd werd gedomineerd door geweld, plagen en epidemieën. Het was tevens een tijd van strijd tussen katholieken en protestanten. Volgens sommige kunstcritici werden de werken van Bruegel tegen het einde van zijn leven grimmiger en cynischer. 

5. In God We Trust (do we?) 

Het Christendom was alomtegenwoordig in de zestiende eeuw. Bruegel en zijn tijdsgenoten groeiden ermee op en kenden de belangrijkste bijbelse verhalen, deze duiken dan ook vaak op in Bruegels oeuvre. 

6. Keep Calm and Feast on 

Sommige werken van Bruegel beelden feesttaferelen uit. Het is vreemd dat juist dit aspect van zijn oeuvre (dat later ‘Bruegeliaans’ werd genoemd) een eigen leven is gaan leiden. In het gehele overzicht van zijn werk is het aantal feestscènes niet alleen beperkt, bovendien ademen ze heel weinig feestvreugde uit.

Enkele beelden uit de tentoonstelling om U op weg te zetten, maar er is natuurlijk veel meer...

Théophile Lybaert, Biddende vrouw (studie voor Oud Vlaanderen)

olieverf op doek, 75,8 x 55,4 cm

Museum voor Schone Kunsten Gent

*

Henri Leys, Wandeling buiten de muren, 1854

Museum voor Schone Kunsten Gent

Gustave van de Woestyne, De papeter, 1911

Gemeentelijk Museum Gevaert - Minne

Le paon de Gaasbeek, 2019, een extraatje van 

Emmanuelle Quertain

tegenover haar versie van 'La chûte d'Icare' (waarin de geest

van David Hockney meespeelt)

Music Maestro Please

Wannes Van de Velde

George Grosz, Blinde kreupele, 1923

aquarel en houtskool op papier, 58,4 x 47 cm

Galerie Ronny Van De Velde, Antwerpen / Knokke

Valerius De Saedeleer, Sneeuw in Vlaanderen,

Koninklijke Musea voor Schone Kunsten,

Antwerpen

Jonathan Paepens toont met 

'as white disappearing into' (2019)

zijn visie op

 'De val van Icarus'

Jonathan Paepens kreeg in 2018 de Publieksprijs in de tentoonstelling 'COMING PEOPLE' in het S.M.A.K.

Het laatste thema van de tentoonstelling komt aan bod in het appartement van Marie Peyrat.

In de Rode kamer onderzoekt James ENSOR 'De zeven hoofdzonden' en Jean BRUSSELMANS laat de menselijke driften los in 'Carnaval'.

Het leitmotief 'In God we trust (do we?) wordt op scherp gesteld.

Jean Brusselmans, Carnaval, 1952

ontmoet

James Ensor

Nog één deur openen en we staan in de slaapkamer van Marie Peyrat, waar Honoré d'O de grenzen tussen schuld en onschuld opheft. 'God is a child' dient zich aan als een speels, maar diepgravend onderzoek in de geschiedenis, de kunstgeschiedenis, de menselijke relaties. Het boek is een reis in beelden, in gedachten, in herinneringen en legt verbanden tussen Ambrogio Lorenzetti, Pieter Bruegel, Adriaan Brouwer en Honoré d'O, tussen Siena, Wenen en Oudenaarde...

Honoré d'O zorgt op het einde van het parcours 

voor bed- en beeldlectuur in de slaapkamer

van Marie Peyrat

Over Honoré d'O en zijn boek(Meeting Bruegel Book - God is a child) maken we over enkele dagen nog een aparte bijdrage.

*

Kasteel van Gaasbeek breekt uit zijn muren

In de expo 'Feast of Fools. Bruegel herontdekt' prikkelt het Kasteel van Gaasbeek de bezoeker om de neus ook buiten de kasteelpoort te steken. Niet enkel in de binnentuin, de Museumtuin en het park, maar ook in de lokale omgeving valt deze keer kunst te ontdekken.

Zo ging de Nederlandse kunstenaar BART LODEWIJKS de boer op in Lennik. Deze kunstenaar strijkt ergens neer na lange, verkennende wandelingen, en gaat aan de slag met een stevige liniaal en een doos krijt. De interactie met buurtbewoners die toevallig zijn pad kruisen, leidt regelmatig tot meer persoonlijk contact. Het hele proces, zowel de sociale context van wie hij ontmoet, als het tekenproces zelf, documenteert hij in tekst, foto en film. Je kunt het werk van LODEWIJKS gaan verkennen op het kruispunt van de Rooststraat en de Kleine en Grote Vijverselenweg in Lennik.

Bart Lodewijks, GAASBEEK DRAWINGS - viersprong Rooststraat, 

kleine- en grote Vijverselenweg, Lennik (2019)

KASPER BOSMANS transformeert in de ommuurde Franse tuin de traditionele bloemenpatronen tot motieven van flessen en borden. Een alledaagse beeldtaal infiltreert in de hoofse Franse tuin en alludeert fleurig op de alliantie tussen kunst, mythe en toerisme. 

Kasper Bosmans, Pick-Nick in Botanique (Fox + Crane), 

Feast of Fools. Bruegel herontdekt t, Kasteel van Gaasbeek 

(2019) foto: Dirk Pauwels

In de binnentuin van het kasteel treffen we de ‘struikelsteen’ van JIMMIE DURHAM, die in kleiner formaat herinnert aan de grote rots in Bruegels Kruisdraging. Dixit Jimmie Durham: ‘Mensen struikelen en vallen soms. Wanneer ze dat het minst verwachten. Soms ligt een voorwerp op het pad naar de toekomst of naar de keuken of ... soms kan een kleine steen in je schoen blijven hangen. Dan moet je stoppen met wat je wou doen en je bezighouden met het ”nu”.’ Durham haalt hier ook de woorden van Patrice Lumumba, de eerste in 1960 democratisch verkozen premier van de Republiek Congo, die de weg vrijmaakte voor de onafhankelijkheid van Congo. Op de komende editie van de Biënnale van Venetië krijgt JIMMIE DURHAM (78) de Gouden Leeuw. Dat is een prijs voor zijn hele oeuvre.

Jimmie Durham, A ROCK IN THE ROAD (2019),

installation view, 

Feast of Fools. Bruegel herontdekt 

Kasteel van Gaasbeek (2019), 

foto: Dirk Pauwels

Ten slotte staat in deze binnentuin ook een tafel die ontworpen werd door de Italiaanse kunstenaar MARIO MERZ. Voor zijn deelname aan de Gentse extra muros expo Chambre d’Amis op uitnodiging van Jan Hoet, ontwierp Merz in 1986 deze tafel. Net als bij veel van zijn andere werken maakte hij gebruik van contrasterende materialen: het gladde, fragiele oppervlak van het glazen blad combineerde hij met het ruwe en massieve uitzicht van natuursteen. De tafel is sinds het midden van de jaren zeventig een vaak terugkerend beeldmotief in het oeuvre van Merz en staat symbool voor de ordening en groei van het universum en nodigt tegelijk ook uit om plaats te nemen, tot menselijke interactie. De link met Bruegels Boerenbruiloft is niet ver weg.

Mario Merz, Installatie ‘Chambres d’Amis’ (1986), 

collection Stedelijk Museum voor Actuele Kunst, S.M.A.K. Gent,

installation view, Feast of Fools. Bruegel herontdekt 

(2019), 

foto: Dirk Pauwels

En er is meer, veel meer...

Feast of Fools vraagt om een rustige ontdekking

Kasteel van Gaasbeek

Kasteelstraat 49

1750 LENNIK (Gaasbeek)

www.kasteelvangaasbeek.be

Openingsuren:

Dagelijks van 10 tot 18 uur (laatste bezoek om 17 uur)

maandag gesloten, open op feestdagen 

© Art Spotter / Waterschoenen

Tiemke GAUDERIS, Ilse PIERARD en Luc DE MAN bij Galerie Van CAELENBERG (Aalst)

Met de tentoonstelling van Tiemke GAUDERIS en Ilse PIERARD zorgt Bruno Van Caelenberg opnieuw voor een mix van licht en duisternis, vorm en kleur. Twee sterk uiteenlopende oeuvres in verschillende technieken en benaderingen maken deze tentoonstelling voor de bezoeker een feest voor het oog en de geest.
In een paar sculpturen toont Luc DE MAN een eigen gezicht en werpt zich bovendien op als verbindende factor in de 'vormstrijd' van zijn vrouwelijke collega's.

Vergeef me, beste lezer, het onverbloemde enthousiasme dat ik zo meteen liet blijken en dat U normaal gezien in deze blog vooral tussen de lijnen leest. Maar de combinatie van deze werken in deze omgeving werkt gewoon perfect.

We hebben er reeds bij eerdere tentoonstellingen op gewezen dat deze galerie geen 'white box' is, maar een meer huiselijke omgeving met plaats voor de meubelobjecten van Pieter De Bruyne of andere ontwerpers en opmerkelijke designelementen met een hedendaags of vintage karakter, waardoor de tijdelijke tentoonstellingen een extra referentiekader krijgen en vice versa.

Tiemke Gauderis (l) en Ilse Pierard (r)

in de designomgeving van 

Galerie Van Caelenberg

Kijken, waarnemen, vormt de basis van het werk dat Tiemke GAUDERIS maakt. Als 'beelddenker' ontleent ze haar basismateriaal aan de wereld rondom haar: geen wereldschokkende ervaringen, maar eenvoudige vaststellingen waaraan anderen misschien achteloos voorbijlopen.

Licht- en schaduw, reflecties, lijnen en vlakken legt ze vast op foto. Met dit materiaal gaat ze dan verder aan de slag. Ze manipuleert de beelden, maakt combinaties, bewerkt en herwerkt, verknipt, vervormt of verdraait. Daartoe gebruikt ze zowel handmatige als virtuele methodes.

Stilaan groeien vorm en inhoud naar elkaar toe tot het model klaar is voor de echte uitwerking als houtskooltekening, die na afwerking op een houten paneel gelijmd wordt. Door deze 'eenvoudige' presentatie (geen inlijsting achter glas en dus geen extra barrière) kan het werk enkel bogen op zijn eigen intrinsieke waarde, in rechtstreekse confrontatie met de omgeving.

In het werk van Gauderis speelt het element TIJD een belangrijke rol: de tijd tussen oorspronkelijke waarneming en realisatie van het werk, de tijd die ze stilzet, de tijd die de toeschouwer aan het beeld moet besteden om het te ontleden,...

Dit werk zou dan ook perfect thuishoren in de tentoonstelling 'Bientôt déjà hier' die we hier drie dagen geleden bespraken.

© Tiemke Gauderis

***

Wat een wereld van verschil met de hoekige, zwart-wit-grijze wereld van daarnet, vormt het ovale, kleurrijke werk van Ilse PIERARD. Niet meer of minder dan het ontstaan van het leven ligt aan de basis van haar kunst.

"Een ode aan de cel. Aan het begin van Leven. Aan de hoop en de belofte die in de kern van alle leven zit. Onvoorwaardelijk en zonder conditionering van buitenaf. Hoe het zich naar binnen keert en zich dan daat zien in zijn kwetsbare vorm. En aan de enorme kracht die daarin verborgen ligt."

Het is verbazingwekkend hoe Ilse Pierard er met de meest eenvoudige middelen en basisvormen in slaagt een hele wereld tot leven te wekken. Dit is de 'schepping' volgens de methode Pierard.

De cel als basis in een gelaagde ovale vorm: gekleurde, gescheurde, tere bladen  laten onderliggende lagen doorschemeren. Een veelheid aan (artistieke) levensvormen ontstaat uit die ene basisgedachte. Zowel de veelzijdigheid als de kracht en de kwetsbaarheid van het leven worden hier in beeld gebracht.

© Ilse Pierard

***

In het begin van dit artikel omschreven we Luc DE MAN als verbindende factor in de 'vormstrijd' tussen zijn vrouwelijke collega's. Hij combineert de strakke kubusvorm als symbool voor het menselijk streven naar perfectie met een bolvorm die de oerkracht vertegenwoordigt.

Binnen die kubus probeert hij de bolle vorm in bedwang te houden, maar de oerknal kan zich elk moment opnieuw aandienen. De beeldhouwer zorgt wel voor de nodige ademruimte om het evenwicht alsnog te bewaren.

© Luc De Man

Tentoonstelling tot zaterdag 25 mei 2019

vrijdag: 13 tot 10 uur

zaterdag: 10 tot 18 uur

bij

Galerie Van Caelenberg

Dendermondsesteenweg 15 - 17

9300 AALST

galerievancaelenberg.com

© Art Spotter / Waterschoenen