Zoeken in deze blog

zaterdag 27 oktober 2018

STADSFESTIVAL DAMME... Verlengd tot 2 december 2018 !




Wij bezorgden U in deze blog reeds een uitgebreid verslag van het 

STADSFESTIVAL DAMME

Dit tentoonstellingsproject 
(gerealiseerd door de makers van Kunstenfestival WATOU) 
blijft WEGENS GROOT SUCCES 
verlengd te bezoeken tot 2 DECEMBER 2018


ALLE INFO VIA ONS VERSLAG VAN 4 OKTOBER IN 'WATERSCHOENEN' 


Hierna nog een reeks nieuwe beelden uit het tentoonstellingsparcours...



Seet van Hout, Memory Lace



Hospitaalsite



Geertje van Genechten
detail in situ installatie



Samuel Yal, Dissolution



Banksy, Nicolas Vander Biest & Jonathan Sullam
in dialoog



Didier Mahieu
detail in situ installatie



Hospitaalsite



Peggy Wauters
detail in situ installatie



Haringmarkt



© Art Spotter / Waterschoenen












dinsdag 23 oktober 2018

Johan DE WILDE in GARAGE NEVEN (Ninove)





Johan De Wilde
' Patricia bellen '

Zaterdag 27 oktober vanaf 19u tot 1u
& Zondag 28 oktober vanaf 13u tot 19u

in
Garage Neven
Vestbarm 50
9400 NINOVE




Over het werk van Johan De Wilde

Van JDW zijn vooral zijn tekeningen* bekend maar voor zijn project in Garage Neven brengt hij een nieuwe reeks werken: schilderingen, voorbereidende tekeningen, objecten en een nieuw mailart project, alle gebaseerd op de getallenreeks Pi en de stelling van de eindeloos typende apen. Tijdens het werken aan een reeks tekeningen van meer dan vijftig delen in 2017, ontstond de noodzaak om bepaalde bestaande ideeën, meer bepaald de verhouding Pi die in het werk van JDW al heel lang een grote rol speelt, vorm te geven door middel van andere materialen. Op geprepareerde en dikwijls met landschappen en andere motieven beschilderde panelen van diverse afmetingen, soms op bestaande schilderijen, brengt hij Pi als kleurcode aan. Zo ontstaat naast een onvermijdelijke herkenbaarheid tevens een vorm van non-figuratie die op zoek lijkt naar zichzelf: de stelling van de eindeloos typende apen houdt in dat, “indien men er maar lang genoeg de tijd voor neemt, een aap die in willekeurige volgorde letters intikt op een schrijfmachine, een kopie van het volledig werk van William Shakespeare kan produceren. De statistische kans dat dat gebeurt is uitermate klein, maar niet nul.”
JDW heeft het altijd al graag gehad over de kunstgrepen die nodig zijn om tot een beeld te komen en hoe rede en gevoel daarbij een tijdelijk verbond sluiten. Met andere woorden: het eenvoudig toekennen van een bepaalde kleur aan de cijfers 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 en 0 kan door het eindeloos naast elkaar bestaan van die 10 kleuren tegen een bepaalde achtergrond, een even eindeloze reeks poëtische gelijkenissen opleveren die ‘doen denken aan’ maar nooit echt ‘zijn’ (hoewel de statistische kans daartoe uitermate klein is maar niet nul). Het is net als in zijn eerder werk een poging om zijn kunstgrepen zo universeel mogelijk te maken, een attitude, meteen de reden waarom hij gevonden of gekochte aan hun lot overgelaten werken bij deze reeks betrekt.

*Zijn tekeningen kan je beschouwen als het werk van een 'menselijke printer' (de mens schiep de computer naar zijn beeld): ze zijn opgebouwd als schilderijen, een arbeidsintensief proces: laag na laag met horizontale en verticale lijnen en daartussen verweven een vorm, een gedaante. Het is alsof hij het doek waarop hij met zijn potloden schildert, tekent. Meestal werkt hij op hetzelfde formaat: A4 (omdat hij zijn tekeningen zo universeel mogelijk wil laten zijn; iedereen gebruikt dagelijks A4) of in dezelfde verhoudingen A6 en A2. Zijn thema's zijn heel divers en verschillend, hij laat ze soms los om ze maanden later weer op te pikken.
Johan De Wilde tekent feitelijk 'tijd' op schaal 1/1: hij tekent de lijnen terwijl zijn en eenieders tijd voorbijglijdt, tevens de reden waarom hij vrijwel elke tekening de titel History + een nummer toekent. Een ironische bedenking bij de gevleugelde woorden 'vita brevis, ars longa’.



vrijdag 19 oktober 2018

Marc VAN CAUWENBERGH in Galerie VAN CAELENBERG (Aalst)




Marc VAN CAUWENBERGH 
geboren te Ninove (BE) (°1954) 
woont al meer dan 25 jaar in New York, 
maar houdt de banden met het thuisland levendig.

Als abstract schilder 'pur sang' heeft hij een internationale carrière uitgebouwd.

In België wordt hij vertegenwoordigd door de Brusselse galerie Mathilde Hatzenberger, maar hij duikt ook op in buitenlandse galeries en uiteraard in zijn thuisstad New York en andere Amerikaanse steden.


Cascade, 2016


In Sint-Lucas (Gent) studeerde Van Cauwenbergh grafiek en beeldende keramiek en nadien schilderkunst in New York.

Naar aanleiding van zijn tentoonstelling bij Huize Bonaventura (Gent) in 2014 noteerden we in WATERSCHOENEN het volgende:

"Zijn 'biomorfe' vormen 'dansen' met en door elkaar, nu eens duister, dan weer kleurrijk, soms sublimerend maar dikwijls bol van lichamelijke, relationele spanning."

Hij vertaalt zijn boodschap in vorm en kleur, met een schilderbeweging die nooit lijkt te twijfelen..



Remix, 2016


Dat hij binnenkort ook in AALST opduikt is een absolute buitenkans.

Op donderdag 25 oktober 2018 verwacht hij U voor de vernissage in 

Galerie VAN CAELENBERG
Dendermondsesteenweg 15 - 17
9300 AALST (BE)

van 18 tot 23 uur



A way out, 2017


Nadien is de tentoonstelling telkens toegankelijk op
vrijdag van 13 - 18 uur
zaterdag van 10 - 18 uur
of na afspraak
0032 475 730 777
galerievancaelenberg@outlook.com


© Art Spotter / Waterschoenen



vrijdag 12 oktober 2018

NIEUW op ENDROITDENICOLAS: The books that changed my life en ander recent werk



Nicolas VANDER BIEST 
(endroitdenicolas)
heeft zijn 

WEBSITE

aangevuld met recente werken

*

In het 
Stadsfestival Damme
(BESPREKING in WATERSCHOENEN 4 oktober 2018) 
is hij tot 4 november 2018 vertegenwoordigd met het werk:

'A CERTAIN AMOUNT OF UNCERTAINTIES'






*

--- NIEUWE WERKEN ---

Uit het project:

'The books that changed my life'



Nicolas Vander Biest
8 boeken, acryl op hout, dubbelzijdig,
in glazen 'boookcase'


*

Uit de serie:

'Remind this'



Nicolas Vander Biest
'Playground'
2018
Maquette
(uit de serie: REMIND THIS)

*



Nicolas Vander Biest
'ARTE TIPO TERAPIA'
2018
Embroidery on canvas



© Art Spotter / Waterschoenen


donderdag 4 oktober 2018

STADSFESTIVAL DAMME ... een artistieke wandeling ...



De organisatoren van het Kunstenfestival Watou hadden amper de deuren van het bijzonder succesrijke zomerfestival dichtgetrokken of ze konden alweer nieuwe deuren openen in DAMME, waar ze intussen al enige tijd met volle inzet het STADSFESTIVAL op poten gezet hadden.




Tijdens deze allereerste editie brengt het festival van 21 september tot en met 4 november 2018 (woensdag t.e.m. zondag: 11 - 18 uur) met de expo 'ik wordt' de zoektocht van het zijn in beeld. Op verschillende locaties doorheen de stad tonen kunstenaars hoe zij deze zoektocht ervaren. Stichting IJsberg focust zich op het brengen van een mix van verzamelde verhalen waarin de kracht van het woord en de macht van het beeld de hoofdrol spelen.
Net als in Watou is de mix van poëzie en beeldende kunst de bindende factor.


Samen met de start van de allereerste editie van Stadsfestival Damme opende Stichting IJsberg ook de heringerichte site d’oede schole in de Burgstraat. Naast het onthaal van het festival vinden bezoekers op deze locatie vooral een bruisende en gezellige ontmoetingsplek waar tijd en ruimte voor beleving centraal staan. Ook buiten de festivalperiode worden het leescafé, de boekshop, het workshopatelier en de polyvalente event- en exporuimte een plek voor kleine ontdekkingen, of je nu langskomt met vrienden, alleen of met het gezin.


De FESTIVALPAS is een soort mini-catalogus met alle essentiële informatie over het project  en de geschiedenis van de stad en die U toegang verschaft tot de drie binnenlocaties: d'oede schole, de hospitaalsite en de kerk.



Op de hoek van de Kerkstraat en de Burgstraat... 
naar D'OEDE SCHOLE 

De stad Damme kende ooit een roemrijk verleden, maar heeft zich intussen teruggeplooid als toeristische trekpleister, met heel wat kleine en grote culinaire troeven in de achtertuin van de Belgische oostkust. Ook als 'boekendorp' heeft het zich een reputatie opgebouwd.

Met de komst van het nieuwe 'Stadsfestival Damme' worden de lijnen van poëzie, literatuur en boeken in het algemeen verder uitgezet. Neem daarbij de focus op hedendaagse beeldende kunst en het is duidelijk dat Voor Damme een nieuwe wereld opengaat.

We starten onze wandeling in D'OEDE SCHOLE, letterlijk een verbouwde oude school waarin de muren tussen de gang en de voormalige klaslokalen gesloopt werden om nieuwe interacties mogelijk te maken. Het resultaat is schitterend.

In de laatste ruimte huist nu de galerie waar Ingrid GODON en Toon TELLEGEN hun boekenproject 'Ik wou' voorstellen. De tekeningen van Ingrid Godon zijn bijzonder sterk. In de bookshop vlakbij ligt het boek op U te wachten (voor wie het niet kan laten).


De deelnemende kunstenaars


We citeren nog even uit de tekst 'IK WORDT' in de galerie, waarmee Jan Moeyaert de tentoonstelling probeert te situeren:

Alles wordt en alles beweegt met vallen en opstaan.
Stadsfestival Damme 2018 gaat over de nooit aflatende strijd van
alles wat leeft. Over energie: plus en min, het knettert en geeft vonken.
Levende wezens en de dingen om ons heen: alles ontstaat ongevraagd
en is gedoemd tot groei en verval.
En ondertussen...

(Neem de tijd om het vervolg van de tekst daar te lezen)

Wij gaan alvast op stap en nemen U mee langs enkele van de vele kunstwerken. Zelf ontdekt U ongetwijfeld heel wat andere kunstenaars op de route die we volgen. 
Het aantal locaties is beperkter dan in Watou, maar op kwaliteit is hier geenszins bespaard. In de hospitaalsite met zijn vele kleine kamers zijn bovendien verschillende sublieme ensembles gerealiseerd.



Maen Florin, 'Wrongface'


Tussen het beeld 'Wrongface' van Maen FLORIN aan één kant van de galerie en de blauwe neoncirkel van Chaim VAN LUIT aan de overkant ligt een blijkbaar onoverbrugbare ruimte voor het personage van Florin.
Haar figuren zijn altijd misvormde, gekwetste zielen, angstvallig in zichzelf gekeerd en bang om met anderen te communiceren of '"onderkoeld en overtuigd van de kracht van hun onvolmaaktheid".


Ingrid Godon, illustraties voor 'Ik wou' met Toon Tellegen


De tientallen illustraties van Ingrid GODON zorgen voor een doorlopende verhaallijn rond de 'leegte' van de middenruimte.


Chaim Van Luit
Circumscribe, WanderingWondering


Zullen we dan maar zelf de knapzak van Chaim VAN LUIT over onze schouder hangen en door de lichtcirkel de rest van de tentoonstelling tegemoet stappen. Nee, we willen zeker niet de weg opgaan van Icarus, zoals Van Luit suggereert, maar veeleer de sprong wagen 'down the rabbit hole', zoals Alice.

We verlaten d'oede schole en gaan op weg naar de HOSPITAALSITE in de Kerkstraat.
De geschiedenis van dat complex leest U kort samengevat in de Festivalpas.

Met zijn talloze kamers, gangen, trappen en zelfs een heuse kapel waant U zich af en toe in een doolhof waar de beeldende kunst regeert (met hier en daar een toets poëzie van Peter Verhelst of Herman De Coninck).

Meteen bij het binnenkomen worden we ondergedompeld in de bevreemdende kartonnen sculpturen van Jerry KOWALSKY. Zijn (grote en kleine) hoofden en  figuren ontleden de mens tot op het bot.
Met op de achtergrond schilderijen van Jan VAN IMSCHOOT wordt het plaatje nog intenser.


Jerry Kowalski, kartonnen sculpturen
Recognition of a demagogue / Henry and Edward / Wonderland


De volgende kamer is een absoluut 'Gesamtkunstwerk', waarin met werk van o.a. Gino LUCAS of Seet VAN HOUT zowel de wanden, de centrale ruimte als het tegenlicht van het raam met elkaar een spel spelen.
Pascal BIRCHER vraagt zich met zijn 'Signal' (een reuze button) af 'HOW'S IT GOING TO END?'
Yves VELTER trekt zich met twee naar zijn hand gezette 'klassieke' borstbeelden terug op de vensterbank. Communicatie tussen moeder en kind of met de buitenwereld onderzoekt hij in 'De beïnvloeding act VI en II'.



Yves Velter, De beïnvloeding act II


In de volgende ruimte eisen allereerst de indrukwekkende, duistere sculpturen van Laura ECKERT onze aandacht op, maar even later worden we al aangetrokken door een hangende figuur bovenaan de trap. Hier huist Katrin DE KONINCK, die ook al in Watou onze volle aandacht vroeg met haar dubbelsculptuur van twee meisjes (waaraan tevens het campagnebeeld van het Kunstenfestival Watou 2018 ontleend werd).


Katrin De Koninck, Zonder titel


Een bevreemdend kluwen van een indringende klankachtergrond lokt ons nog een paar treden hoger naar een kamertje vol kasten, waarin Geertje VANGENECHTEN in tekeningen en teksten (net als vorige zomer in Watou) "afdaalt naar het diepste van zichzelf en daar voorbij". Ze schetst hallucinante, diepmenselijke taferelen.


Geertje Vangenechten, detail uit de installatie




Jenny Ymker, Winterreise


Het oeuvre van Jenny YMKER bestaat uit foto's die ze laat verweven tot gobelins. In al haar werken is ze zelf het model.
Bij deze 'Winterreise' denk ik onvermijdelijk aan 'Der Wanderer über dem Nebelmeer' van Caspar David Friedrich.

U zal ongetwijfeld JONCQUIL (de wandelstokken), Claudio PARMIGIANNI of Samuel YAL niet willen missen. En sta dan ook even stil voor de poëzie van Peter VERHELST.


Teja Van Hoften, Moedergodin

Daniëlle Van Ark, uit de reeks 'Everything fell into the right hands'
Untitled #1 & Untitled #4

Wat een schitterende combinatie in de kamer met het 'rijke' rood van Teja VAN HOFTEN en de sobere foto's van 'rijkevrouwenhanden' (Daniëlle VAN ARK). Het kruisbeeld houdt de wacht tussen heden en verleden.


Mieke Teirlinck, 'Spijt..., 2018,  90 x 90 cm, olieverf op doek.


Via de licht openstaande deur van een berghokje onder de trap krijgen we het 'Zelfportret als archeologische vondst' van JONCQUIL te zien. 

Maar in deze wat duistere, gebogen gang komt ook het werk van Mieke TEIRLINCK tot leven. Mieke TEILINCK is een schilder 'pur sang', die haar menselijke onderwerpen sfeervol en met een ontzettend technisch vernuft in beeld brengt.


Nicolas Vander Biest, A certain amount of uncertainties

Jonathan Sullam, I am going to love you forever


In het midden van een volgende kamer staat een imposante kettingsculptuur van Jonathan SULLAM: 'I am going to love you forever'. Wat een schitterende tekst. Maar... Hoe zeker is dat... Houdt de liefde stand? 

Links naast het venster hangt een print van BANKSY: 'Toxic Mary', geïnspireerd door de geïdealiseerde moeder/kind verhouding van Maria en Jezus. Maar de moeder bij BANKSY biedt haar kind een fles met vergif aan. Love you forever...?

Tegen de achterwand hangt het werk van Nicolas VANDER BIEST: 'A CERTAIN AMOUNT OF UNCERTAINTY', een tekst die wonderwel aansluit bij de onzekerheid die in de andere twee werken doorklinkt..

Maar dit werk staat ook op zich:
 een gesloten canvas zak met in goud geborduurde tekst bevat een schilderij.

De kunstenaar omschrijft het als volgt:

"Ik hou van de gedachte dat een schilderij nooit zal gezien worden. Het geeft me de mogelijkheid een werk de wereld in te sturen dat me onzeker maakt. Kunst gaat over het in vraag stellen van de wereld rondom ons, inclusief de kunst en vooral mijzelf".


Nicolas Vander Biest
A certain amount of uncertainties


We ontmoeten ook nog Koenraad TINEL, Didier MAHIEU, Fabrice SAMYN, Peggy WAUTERS en komen terecht in de wondermooie omgeving van de kapel, waar Koen VANMECHELEN zijn gouden ei op perfecte wijze bewaart en Thom PUCKEY zijn gebruikelijke mix van een jonge vrouwelijke figuur met vuurwapens in een witte marmersculptuur presenteert. 


Fabrice Samyn, Matrilineal


De laatste binnenlocatie is de kerk, waar grote installaties de aandacht opeisen. 


Pedro Marzorati, installatie 'Plus haut que le ciel'


Toen kunstenaar Pedro MARZORATI de kerk van Damme voor het eerst bezocht, besefte hij onmiddellijk dat zijn installatie 'Plus haut que le ciel' hier geweldig zou staan. Hij is met deze installatie overigens niet aan zijn proefstuk toe.

In de andere zijbeuk van de kerk blijft de ingreep van Mathieu KLOMP dan wel 'met de voeten op de grond', maar is daarom niet minder ingrijpend.

En dan zijn er nog de 'woordstenen' van Anjet VAN LINGE.



Wandelt U nog even mee naar de Haringmarkt... ?

Op de Haringmarkt...


Om af te ronden keren we nog eens terug naar D'OEDE SCHOLE voor een hapje (wat een lekkere chocolademousse) en een drankje.

Ook nog even in de Boekshop langs en we zijn klaar voor de terugreis.

We kijken al uit naar de volgende editie, maar daarvoor is er eerst nog Watou 2019.



D'OEDE SCHOLE
Brugstraat 5
DAMME


Tijdens het Stadsfestival (tot 4 november) is D'OEDE SCHOLE woensdag tot zondag open van 11 tot 18 uur.


Na de festivalperiode: zaterdag, zon- en feestdagen en tijdens de schoolvakanties van 11 tot 18 uur.

INFO:

voor een link naar
'Stadsfestival Damme' via Facebook

© Art Spotter / Waterschoenen



woensdag 3 oktober 2018

KUNSTENPLATFORM _WALS_ in de Oude Pastorie (Ressegem)



"De actuele beeldende kunst wordt overspoeld door steeds nieuwe initiatieven van galeries, musea, kunstenaars en allerlei groepen die elk op hun manier het artistieke discours willen belichten.

Je moet over een serieus evenwichtsvermogen en stevige waterschoenen beschikken om tegen al die golven bestand te zijn.

Toch kunnen we elk nieuw initiatief alleen maar toejuichen en in de mate van het mogelijke bezoeken." 



(uit 'Waterschoenen', 21 juni 2014)

Dus trokken we vorige week naar de allereerste tentoonstelling georganiseerd door het nieuwe kunstenplatform _wals_ uit Herzele.
Het nieuwe kunstenplatform wil in de Oude Pastorie van Ressegem vier tentoonstellingen per jaar organiseren.


(In juni 2014 en 2015 namen we U met 'Waterschoenen' al eens mee naar de Oude Pastorie van Ressegem (Herzele) naar aanleiding van tentoonstellingen georganiseerd door het tentoonstellingsplatform 'Arture'.
'ARTURE' staat voor de samensmelting van ART, NATURE en CULTURE en presenteert zich als 'een tentoonstellingsplatform voor hedendaagse beeldende kunst, een ontmoetingsplaats voor kunstliefhebbers, een belevingsforum voor beeldende kunst'.)




Welkom in de Oude Pastorie (Ressegem)


Het nieuwe kunstenplatform _wals_ is een initiatief van Paul LAGRING, voormalig directeur van het Kunstencentrum Netwerk Aalst, Evi BERT, content manager Museum voor Hedendaagse Kunsten Antwerpen en Yves VANPEVENAEGE, kunstenaar,  in samenwerking met Jan HERMANS, cultuurbeleidscoördinator Herzele.


Karel Breugelmans
Constructie XV, 2007
Spiegelglas op cederhout
Courtesy Galerie Transit (Mechelen)


Voor de eerste tentoonstelling combineren ze het werk van twee fotografen uit Nederland, Wouter STELWAGEN en Roel BACKAERT. Hun werk bestaat onder andere uit architectuurbeelden van het nieuwe China en de voormalige Sovjetlanden. De combinatie met de architecturale beeldhouwwerken van Karel BREUGELMANS verhoogt in sterke mate de intensiteit van de getoonde oeuvres.



Karel Breugelmans, ConstructieXXVII, 2015, cederhout, aluminium
Courtesy Galerie Transit (Mechelen)
Roel Backaert, Tirana #1, C-Print & Karpacz #1, Courtesy Roel Backaert


In 2013 werd deze voormalige pastorie met een bewonderenswaardig respect voor de oorspronkelijke architectuur en interieur gerestaureerd tot een ontmoetingscentrum. Ook de tuin getuigt van een natuurlijke 'rijkdom'.
'De pastoor uit den bloeyenden wijngaerdt' van Vlaams volksschrijver Felix Timmermans kan hier best nog rondgelopen hebben. Details, zoals een glasraam met de H. Catharina, herinneren nog aan de functie van weleer en de dorpskerk staat hier vlakbij.


Wouter Stelwagen, Space 6, Ed. 2/7, inkjet op dibond
Courtesy Wouter Stelwagen


Karel BREUGELMANS (°1955) verwelkomt ons in de gang van de pastorie met een constructie in spiegelglas op cederhout (zie tweede foto hierboven). De toeschouwer krijgt door de spiegeling meteen een gefragmenteerde rol toebedeeld. Enige onwennigheid dringt zich op uit vrees om je langs die sculptuur te moeten bewegen, maar gelukkig biedt het tentoonstellingsparcours andere mogelijkheden.
Architectuur is de leidraad in deze tentoonstelling.

Zowel in de kamer links als rechts steelt Breugelmans de show, alleen of in combinatie met de al even imposante of bevreemdende gebouwen van Roel BACKAERT ((°1978).



'A room with a view' in de Oude Pastorie


In de achterkamers met zicht op de idyllische tuin focust Wouter STELWAGEN (°1977) op de ruimte tussen de torenflats ('Space').


"Het surreële licht in de fotowerken van Roel BACKAERT, de afwezigheid in het geometrische en lineaire spel van Wouter STELWAGEN in combinatie met de reflectieve constructies van Karel Breugelmans prikkelen elke blik.

Bij het zien van de indrukwekkende beelden van Wouter Stelwagen, bekruipt je onmiddellijk een gevoel van Unheimlichkeit. Tegelijk ervaar je een enorme aantrekkingskracht van het geometrische en lineaire lijnenspel in de beelden." 

De twee fotografen zijn ook voor ons nieuwe ontdekkingen.

Met Karel BREUGELMANS kon U in 'Waterschoenen' reeds kennismaken naar aanleiding van zijn tentoonstelling in Netwerk Aalst: Karel Breugelmans - Constructies 1990 - 2015 (Waterschoenen 27 oktober 2015), waar toen ook zijn gelijknamig boek voorgesteld werd (i.s.m. Galerie Transit - Mechelen).

We maakten daar bovendien kennis met zijn indrukwekkende schilderijen, waarin zijn architecturale constructies de strengheid van hun sculpturale tegenhangers nu eens bewaarden dan wel lieten overgaan in een bevreemdende gloed van onbewoonbaarheid.


"Trappen, eindeloze gangen, stellingen, duistere ruimtes waar de menselijke aanwezigheid totaal onbestaande is. Het lijkt erop dat alle gebouwen of constructies in een onafgewerkte staat achtergelaten zijn. De ingenieurs zijn allang verdwenen naar andere oorden en de arbeiders hebben de werven verlaten bij gebrek aan instructies of motivatie. Het hele bouwproces leidt tot niets."

(Waterschoenen, 27 oktober 2015)



Roel Backaert, Belgrado #1, C-Print
Courtesy Roel Backaert


Op de eerste verdieping worden de dialogen tussen de kunstenaars in de verschillende kamers verdergezet.
Maar ook de zolderverdieping wacht nog op verder onderzoek.


Wouter Stelwagen, Tree, Ed. 1/7, C-print op disband
Courtesy Wouter Stelwagen


Dit aandoenlijke 'Boompje' van Wouter STELWAGEN bleef meteen op ons netvlies gebrand, misschien omwille van het sierlijke lijnenspel op de grond, het wat verfomfaaide gebladerte of het contrast met de grote architecturale constructies elders in de tentoonstelling.



Roel Backaert gaat het gesprek aan 
met de zijgevel van de Oude Pastorie
Courtesy Roel Backaert



INFO KUNSTENAARS






H. Catharina bid voor ons


Architecturale en sculpturale rechtlijnigheid in de pastorale omgeving van Ressegem (Herzele) is tot 21 oktober te bezoeken, elke zaterdag en zondag van 14 tot 18 uur.

Oude Pastorie van Ressegem
Sint-Mauritsplein 9
RESSEGEM

INFO: Facebook wals herzele



© Art Spotter / Waterschoenen