Isa D'HONDT (Brugge,°1957) dook in november 2012 voor het eerst op in WATERSCHOENEN, naar aanleiding van mijn bezoek aan de Open Ateliers van NUCLEO in het Gentse Begijnhof O.L.V. Ter Hoyen. Het was een korte maar verfrissende kennismaking. Ze had pas haar atelier in gebruik genomen. Het lag er dan ook smetteloos bij.
Toen ik onlangs de uitnodiging voor haar tentoonstelling bij Galerie budA in Asse kreeg, was ik aangenaam verrast. Tot 21 april toont ze er werk van 2010 tot heden.
Toen ik onlangs de uitnodiging voor haar tentoonstelling bij Galerie budA in Asse kreeg, was ik aangenaam verrast. Tot 21 april toont ze er werk van 2010 tot heden.
Isa D'Hondt @ Galerie budA
In de (letterlijke) huisgalerie waar oud en nieuw een architecturaal geheel vormen, zijn deze schilderijen met uitgepuurde architecturale onderzoeken perfect op hun plaats.
Kijken naar architectuur (of ruimte) om vervolgens het beeld uit te zuiveren is de kerngedachte in het artistieke proces van Isa D'Hondt. Op basis van een grotendeels zelfgemaakt beeldarsenaal creëert ze modificaties die het nuttigheidsprincipe afwerpen en omgevormd worden tot schijnbaar onbruikbare 'lege dozen'.
Maar daarmee begeeft Isa D'Hondt zich in een wereld van denkruimtes, ontdaan van alle overbodige rekwisieten en dus teruggebracht tot de essentie.
Isa D'Hondt @ Galerie budA
Naast de compacte, huiselijk aandoende, maar onbewoonde of onbewoonbare constructies zijn er nu ook de lineaire aanhangsels die refereren aan ladders, torens of stellingen (het opentrekken van de ruimte).
Tel daarbij de 'ontkoppelde', van hun oorspronkelijke betekenis ontdane kabelliften, waarvan de gondels als lege dozen in het ijle zweven.
Deze aldus ontstane ruimtes zijn als het ware afzonderingsplekken, van waaruit de omringende wereld bekeken kan worden: de 'camera obscura' die registreert, de hoge 'stelling-toren' die vanuit een wankele positie niettemin een wijds vogelperspectief garandeert.
Isa D'Hondt, Zonder titel, acryl op doek, 40x50, 2012
Precies doordat ze de band met de onmiddellijke omgeving geheel of gedeeltelijk doorknipt, maakt ze plaats voor een letterlijk meer afstandelijke, maar precies daardoor een meer genuanceerde blik op de realiteit.
Meestal heeft ze voor haar werken geen behoefte aan titels, maar 'Kijkuit' voor de ijle toren tegen een blauwe achtergrond (pal tegenover de voordeur) is heel duidelijk. 'Camera Obscura' keert wel meer terug, maar de meest tastbare versie hangt mijns inziens naast de loopbrug naar de slaapkamer (zie foto hieronder).
Eveneens daarboven hangt het lineair-architectonisch-landschappelijke en quasi kleurloze, maar o zo sterke schilderij, dat me (met ondermeer de betonnen palen voor waslijnen) qua beeldtaal sterk aan de wereld van Raveel doet denken. De accrochage van dit 'schrale' doek in samenspel met de twee stoelen bij het venster is overigens een voortreffelijke keuze.
Maar ook de 'Foertjes' in de voorkamer liggen me bijzonder nauw aan het hart. In de gang naar de woonruimte hangt op het einde dat schilderijtje van een gang in een een schijnbaar eenvoudige, perspectivistiche vlakverdeling met dat extraatje van witte stippellijnen. Ik voel een band met Nicolas de Stael.
Isa D'Hondt, Camera Obscura, acryl op doek, 30x24, 2012
Het schilderkunstige werk van Isa D'Hondt is, sinds de start in 2007, bijzonder snel geëvolueerd van fotografisch waarnemen en vastleggen, over gedeeltelijk wegschilderen van de fotografische realiteit, naar een 'onthechte' herinterpretatie volgens de methode die we hierboven reeds beschreven.
De reeks van 3 beschilderde fotoprints van bunkers op de slaapkamer illustreert perfect de samenhang tussen waarneming, fotografisch vastleggen en verwerking.
Kijken is vanaf het prille begin de basis van haar artistieke bedrijvigheid geweest.
Het landschap achter Galerie budA
Isa D'HONDT
tot 21 april 2013
bij
Galerie budA
Buda 14/16
1730 ASSE
zaterdag en zondag: 14 - 18 uur
© Artspotter voor WATERSCHOENEN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten