Zoeken in deze blog

maandag 29 november 2021

Ann DECAESTECKER in CJK (Mariakerke)

 

(Het is verre van ideaal voor een Art Spotter die normaal gezien op Waterschoenen door het kunstenlandschap flaneert, maar de komende tijd bekijk ik een en ander vanuit de coulissen. Ook zonder echte bezoeken wil ik toch nog wel wat interessante   artistieke initiatieven voorstellen.)



CONTRAILS
Ann Decaestecker
curator Marianne Stevens

Tot 19 december 2021

zaterdag - zondag
14 - 18 uur





Ann Decaestecker is performer en beeldend kunstenaar, woont en werkt in Gent. Zij genoot ervaringen en opleidingen binnen diverse kunstdisciplines. Zij studeerde o.a. beeldhouwen en mixed media in het Kask te Gent, theater en moderne dans in Brussel en New York, film en videokunst in het Kask Antwerpen. Vandaag is zij docent aan de Academie van Mechelen.

Binnen haar werk onderzoekt zij steeds de beweging en de tijd of het tijdsverloop. Deze zoektocht, die als het ware als een rode draad door haar oeuvre loopt, brengt haar bij diverse en interdisciplinaire kunstwerken.

Natuurlandschappen voorzien haar van inspiratie, steeds weer keert zij terug naar basis elementen van het leven. Reflecties in het water van rivieren, dansende takken van hoge bomen, wind die het strand beroert, het vluchtige ogenblik van fonkelend licht.

Met haar werk creërt zij ruimte voor ervaring, interpretatie en verbinding. Zij heeft een grote interesse in het concept van het sediment, de afzetting die een stroom achterlaat. Het sediment is in beweging en wordt gevoed door alles en ieder die erlangs vloeit. Het lijkt iets oneindig, laag per laag, plooi per plooi sculpteert het de tijd.

Ann Decaestecker werkt momenteel met installatie-performances, video en tekeningen. Voor haar recente en actuele werken stelde zij zichzelf de vraag wat een breuk kan betekenen in de continuïteit van een beweging. Dit wanneer die beweging zich concreet manifesteert, binnen gekozen materialen of texturen, en of wanneer de beweging meer abstracte tijdslijnen omvat.


P.S.: Ann Decaestecker verscheen in maart 2011 voor het eerst in Waterschoenen n.a.v. een atelierbezoek en werd nadien nog vermeld in verschillende tentoonstellingen.

*

donderdag 25 november 2021

KUNST PROEVEN in RIVOLI (Brussel): MICHÈLE SCHOONJANS - SCHÖNFELD - HOPSTREET - ZWART HUIS

 

(Het is verre van ideaal voor een Art Spotter die normaal gezien op Waterschoenen door het kunstenlandschap flaneert, maar de komende tijd bekijk ik een en ander vanuit de coulissen. Ook zonder echte bezoeken wil ik toch nog wel wat interessante  artistieke initiatieven voorstellen.)



Samuel LEVY

Artificial Nature : Landscapes

11.11 - 18.12.2021

donderdag-vrijdag-zaterdag
11 - 18 uur


© Samuel Levy & Michèle Schoonjans Gallery


Michèle Schoonjans Gallery is delighted to present Samuel Levy's solo exhibition; "Artificial Nature: Landscapes”; gathering an overview of recent works on canvas and mock-ups illustrating feasible projects (tailor-made and in situ). 

For his comeback on the Brussels scene, the artist invites the spectator to discover his work based on the investigation of a light marked/filled by vibrant and radiant energies.

For the past twenty years, Samuel Levy has been developing his artwork around drawing, experimenting first with a ballpoint pen, then with a pencil, and now with acrylic. 

To achieve his own style, Samuel Levy has explored different themes. The concept of “Artificial Nature” is the result of various nature’s investigations  in all its forms.  A thematic that he creates either on the canvas (or paper) with the painter's palette, or in the form of sculptures and installations which he then creates from recycled materials such as wood, glass, cardboard and/or plastic. 

With an unpredictable and spontaneous gesture, Samuel Levy projects a first layer of colour onto the canvas, the essential basis for the emergence of his subject. He pursues the creative process by laying down different impressions which will bring out the reliefs. These shapes are extended, transform themselves into three dimensions and eventually spread over the entire surface. He finally treats the background to bring out various forms. By proceeding in such a way, the marks are shifted and give the illusion of a floating appearance. 

Through the construction and overlapping of multiple layers of paint, vast abstract landscapes emerge to reveal an unusual and mysterious universe.Our attention is captivated by this oneiric and vegetal world. 

Each work makes us think of a fragment, a tiny part of a larger organism. Through this visual game, the artist refers us to what we are, i.e., a multitude of different cells, linked to each other, to recompose a larger body. 

A real vitamin cure in the middle of winter, a graphic journey with a healing power … to be discovered until 18 December 2021 at the Rivoli at Michèle Schoonjans Gallery.


https://micheleschoonjansgallery.be



© Samuel Levy & Michèle Schoonjans Gallery
 
***

Eliza Pepermans 
stelt tentoon bij 
Schönfeld Gallery


Schönfeld Gallery presenteert een solotentoonstelling van de Belgische kunstenares Eliza Pepermans - meteen de eerste solo van de galerie met de kunstenaar.

De tentoonstelling, getiteld Dinner is served, presenteert een nieuwe reeks stillevens waarin fruit, kreeften, zonnebloemen en boeken afgebeeld worden.

Met uitbundige kleuren en levendige beelden voelen de schilderijen van Pepermans luchtig en speels aan. Maar achter de schijnbare naïeve directheid en flamboyante energie schuilt een consistente zoektocht naar compositie, vorm en kleurgebruik. Ze bekijkt en analyseert haar omgeving langdurig om haar impressies vervolgens naar een picturale weergave te vertalen; de ogenschijnlijke grijze objecten en omgevingen worden tot leven gebracht in een fantasierijk universum, balancerend op de rand van de herkenbaarheid.

© Eliza Pepermans & Schönfeld Gallery


Voor deze nieuwe reeks schilderijen besloot Pepermans om via haar verbeelding te reizen, wat haar toeliet om Monet, Picasso, Van Gogh en Léger te ontmoeten, met hen te tafelen, en van hun warme kleurenpalet te proeven. Tegelijk puurt de kunstenares haar werk uit. Het verhaal wordt secundair, de techniek primeert. Zo daagt ze haar toeschouwer meer dan ooit uit om stil te staan en aandachtig te kijken naar het alledaagse.

Als kunstenaar houdt Pepermans ervan de kijker op het verkeerde been te zetten en te spelen met perspectief, betekenis en stilering. Zoals een speelveld bakent ze haar kader af om binnen deze beperking te goochelen met onvoorspelbare bewegingen en onvoorziene dynamieken. 

Eliza Pepermans
'Dinner is served'
11.11 - 19.12.2021


***


HOPSTREET GALLERY



'CAST IN ETERNITY'

11.11 - 18.12.2021


in samenwerking met Yolande De Bontridder 
met het werk van acht kunstenaars :

Sara Bjarland, Thorsten Brinkmann, Michel François, 
atelier lachaert dhanis, Nicolás Lamas, Lucie Lanzini,
Mostafa Saifi Rahmouni en Tinus Vermeersch.



Thorsten Brinkmann
Lifti, 2021
Bronze, 35 x 30 x 12 cm, ed. 6+ 2AP
Courtesy the artist & Hopstreet Gallery © Thorsten Brinkmann


Brons... een verbazingwekkend materiaal waarvan de eerste voorwerpen dateren van meer dan tweeduizend achthonderd jaar voor onze jaarrekening. Sinds de ontdekking ervan heeft het kunstenaars gefascineerd door de schoonheid van zijn textuur en zijn patina’s, en vooral door de verrassende manier waarop het tegelijk hard en teder is, duplicatie toelaat en toch uniciteit weet te bewaren, onaangetast blijft maar ook kan oxyderen. Ook vandaag nog wekt dit raadselachtige composietmateriaal van koper en tin een levendige belangstelling op. Daarvan getuigen de acht kunstenaars, sommigen nog jong, anderen al gevestigd, die Hopstreet Gallery, in samenwerking met Yolande De Bontridder, heeft bijeengebracht voor de nieuwe tentoonstelling Cast in Eternity.



Sara Bjarland
Untitled (drought 1), 2021
Bronze, 75 x 17 x 10 cm, unique
Courtesy the artist & Hopstreet Gallery


Sara Bjarland, Thorsten Brinkmann, Michel François, atelier lachaert dhanis, Nicolás Lamas, Lucie Lanzini, Mostafa Saifi Rahmouni en Tinus Vermeersch delen een gezamenlijke fascinatie voor het ambacht van materialen en voor de manier waarop een materiaal ook aan het meest onbeduidende object een grote schoonheid kan verlenen. Behalve Michel François en Tinus Vermeersch, die eerder steunen op het idee van het object, werken ze allemaal op een intense manier met gerecupereerde materialen, van dagdagelijkse gebruiksvoorwerpen tot dingen uit de natuur, - het soort zaken waar we niet meer naar omkijken of die we vergeten, achterlaten of weggooien. En allemaal delen ze, met iets meer of iets minder rechtlijnigheid, een visie op onze samenleving en op de relatie tussen mens en natuur, die doorspekt is met humor en spot. 

Door de objecten om te vormen tot een poëtische, en vaak absurde, visie op onze wereld, trachten deze kunstenaars de pijn van onze tijd bloot te leggen, maar zonder daarbij een beschuldigende vinger op te steken. De pinda's van Michel François of de fijne takken van Sara Bjarland, de hompen brood van Mostafa Saifi Rahmouni of de haarballen van Tinus Vermeersch, de stukken uit het atelier van Thorsten Brinkmann en Lucie Lanzini of de plankresten van Lachaert en Dhanis: al die - vaak nederige - sporen van ons leven veranderen, dankzij de verbeeldingskracht van de kunstenaars en hun vertaling in brons, in werken met een grote suggestieve kracht, mooi, teder en ironisch.



Tinus Vermeersch
S1.21, untitled, 2021
Bronze,17.5 x 12.5 x 11.4 cm, ed. 3 + 2AP 
Courtesy the artist & Hopstreet Gallery © We Document Art


Wanneer we wat aandachtiger kijken, ervaren we echter een vreemde ambivalentie. Blijven we glimlachen of zijn we eerder overstuur? Het lijkt wel alsof deze banale voorwerpen, deze prullen, plotseling, door toedoen van het brons, een bijzondere kracht krijgen, nu eens zachtaardig, dan weer wrang van aard, een kracht die ons overhoop haalt, die ons ontroert, en die ons ertoe beweegt onze kijk op het leven, op onze toekomst opnieuw te overdenken.

Isabelle Pouget


Yolande De Bontridder is sinds 1993 actief op het gebied van hedendaagse kunst als artistiek adviseur, tentoon - stellingscurator en verzamelaar.
Yolande had 12 jaar de Archetype galerie. In 2018 nam ze als verzamelaar deel aan de tentoonstelling Private Choices in La Centrale for Contemporary Art in Brussel. In 2020 was ze curator van de tentoonstelling van hedendaagse sculpturen in de Villa Carpentier van architect Victor Horta en zijn park in Ronse. In 2021 wordt ze voorzitter van de Cercle des Amis de La Cambre.


Sint-Jorisstraat 109 rue Saint Georges, 1050 Brussels - www.hopstreet.be - hop@hopstreet.be +32 496 54 44 54



Window by Johan De Wilde

Last part - Johan De Wilde
11.11 - 18.12.2021


istory 442 - Barneville-Carteret, 2021
Colour pencil on archival cardboard, 29.7 x 21 cm


***

ZWART HUIS



Ruth van Haren Noman

bo—he—mi



© Ruth van Haren Noman

"Ruth van Haren Noman staat graag aan de zijlijn van de kunstwereld en duikt dan af en toe eens op met een tentoonstelling van haar werk. Ze voelt zich goed op die manier. Steeds weet ze te verrassen... "

Lees de volledige tekst van Daan Rau op de website van de galerie. 



Herr Seele

Cowboy Henk




© Herr Seele

"Peter Van Heirseele, bekend als Herr Seele, is een schilder pur sang met een grote bewondering voor de Vlaamse primitieven, maar ook met een hang naar de barok. Oude meesters intrigeren hem. Maar net zo wel is hij een fan van Joseph Beuys en de conceptuele kunst. Deze kunstenaar heeft een jaar lang elke dag een zelfportret gemaakt dat dan telkens via Facebook werd gepubliceerd. Dat was geen uiting van narcisme maar voor hem eerder een boeiend leerproces. Samen met kompaan Kamagurka werd de figuur van Cowboy Henk geschapen..."

Lees de volledige tekst van Daan Rau op de website van de galerie.


***

info over openingsuren op de website van de verschillende galeries



maandag 22 november 2021

EEN NIEUWE KUNSTBLOG: DILLETANTES

 

Een nieuwe kunstblog is geboren en dat kan ik als 

Art Spotter van WATERSCHOENEN 

alleen maar toejuichen.

https://dilletanteskunstblog.wordpress.com


Dilletante DO

en 

dilletante CHRIS


zijn de initiatiefnemers en de uitvoerders

(Zo gaat dat meestal in kunstblogland)


Ze beschrijven zichzelf ondermeer als volgt:

"Dille-tantes: pittige tantes met een neus voor alles wat geurt en smaakt; hartsvriendinnen; leergierige kunstflaneurs; schuimen samen het land af op zoek naar kunstgeluk, inspiratie en inzicht; houden van onder meer fotografie, bellettrie en kunstbeoefenaars die het bestaan scherp en/of aangenaam kunnen kruiden."

Ze zijn ook actief op 

INSTAGRAM


Inmiddels publiceerden ze al een interview met Klaus VERSCHEURE (zie ook de bespreking van de tentoonstelling 'Fuck You! in WATERSCHOENEN 14 oktober 2021) en met Hans BRUYNEEL en werken dapper verder.


Ik wens de tantes veel goede moed en veel publieke belangstelling !


© Art Spotter / Waterschoenen







donderdag 18 november 2021

Bart VANDEVIJVERE bij Galerie Sofie Van den Bussche (Brussel)

 

(Het is verre van ideaal voor een Art Spotter die normaal gezien op Waterschoenen door het kunstenlandschap flaneert, maar de komende tijd bekijk ik een en ander vanuit de coulissen. Ook zonder echte bezoeken wil ik toch nog wel wat interessante artistieke initiatieven voorstellen.)


We laten straks de schilder zelf aan het woord...


Gallery Sofie Van den Bussche

presenteert






(A) VOID

Met (A)VOID evoceer ik het spanningsveld 
tussen de leegte en het vermijden ervan. 


Het werkwoord to avoid betekent ontkomen of vermijden. A void is een leegte. De titel van de tentoonstelling staat voor het ontsnappen aan de leegte, die leegte die echter ook omarmd wordt. De leegte is als een steeds weerkerende, noodzakelijke trigger voor actie. Het naakte doek is een het blanco blad van waaruit een verhaal geschreven wordt. Vanuit het manco bouwt elk schilderij - samen met mij - een eigen verhaal op. Elk werk vertelt het verhaal van de weg die het aflegde. Die weg is niet voorgeprogrammeerd of uitgestippeld maar rijdt zichzelf. Elk schilderij vertelt zijn eigen parcours, langs meanders, over bulten en bobbels, gestokt door onvoorziene of zelf uitgelokte en uitdagende deviaties die me tegelijk kwellen en voortstuwen. Vaak inspireren de voorgaande uitwerkingen de volgende stappen. Er huist een tweespalt zowel in mijn inspiratiebronnen, in de opus moderandi als in de luim van de dag. Gebeten door de schilderkunst, beroep ik mij op haar erfenis, en niet in het minst op de abstracte hoofdstukken. Die verworvenheden - hun verschillende schakeringen en standpunten - worden op en naast elkaar geplaatst, in een poging tot inwerking op elkaar, in een poging tot verzoening. Noem het synthese.

Zaalzicht

Constructivisme, suprematisme, abstract expressionisme, colourfield painting en alles in de nasleep daarvan, laat ik inwerken op mijn heel vrije vorm van schilderen waarbij de verf het van mij overneemt. De deur staat op een kier en externe factoren waaien zo binnen. De omstandigheden en het toeval mengen zich onder mijn goedkeurend oog in het picturale debat. Ze vermijden dat een werk multipliceerbaar is.

Ook experimentele hedendaagse muziek, jazz en improvisatie zijn enkele van mijn stokpaardjes. Ze zorgen ervoor dat ik veel belang aan de factor tijd en beweging hecht.

Tijd en beweging zijn echter problematisch eenmaal een schilderij voltooid geacht wordt en enkel de gestolde staat van een hele rist acties en beslissingen zichtbaar wordt. Maar ik zoek telkens naar een antwoord en een oplossing in de suggestie van beweging en dynamiek. Ik probeer te ontsnappen aan de statische conditie van het schilderij door het proces in zijn verschillende fasen te laten lezen. En de kijker is mijn deelgenoot. Met genoegen laat ik mijn werken er niet helemaal af uitzien. Ze zijn uitgegleden, weggespoeld, niet helemaal opgepoetst. De transparanties, verfuitwassen van kleine oorlogsvoeringen, kieren en lege zones, zorgen voor ruimtelijkheid en beweeglijkheid. Ze laten het werk ademen en plaatsvinden.

Niet zelden hanteer ik dan ook de term Present Continuous als handgreep. Deze openheid maakt de kijker tot getuige van het maakproces, dat niks anders is dan een samenvallen van componeren en uitvoeren. Er zit echter ruis op de chronologie van de wedersamenstelling van het proces (knipoog)...

Bart Vandevijvere


tot 19 december 2021
bij
Gallery Sofie Van den Bussche
Barthélémylaan 22
1000 BRUSSEL

donderdag-vrijdag-zaterdag
14 tot 18 uur






Art Spotter / Waterschoenen








maandag 15 november 2021

NIETS IS WAAR... EN ZELFS DAT NIET (collage)

 




Gustaaf Vander Biest
'Niets is waar... en zelfs dat niet'
collage
2021


© Art Spotter / Waterschoenen






vrijdag 12 november 2021

Cléo TOTTI in galerie EL (Welle)

 

CLEO TOTTI — FRAGILE
 tot 21.11.2021
in
galerie EL
Drieselken 40
9273 WELLE

zaterdag & zondag
15 tot 18


Fragile introduces a new opus of works: 
ceramics by Cléo Totti

"Working on different themes and questioning the existence.
I consider the body as a landscape and all the alive kind part of it. From this departure point and in a context in permanent mutation I make use of my own body as support and as motif of a larger fragmented fictional landscape…"

Cléo Totti

Cléo TOTTI (°1989) dook in juni van dit jaar al eens op in de groepstentoonstelling 'Dans le miroir de l'autre', waar we terloops haar kleurrijke aanwezigheid prezen.
Ze toonde daar een aantal voorbeelden van haar multidisciplinaire aanpak: kleine sculpturale objecten met diverse materialen, wandinstallaties met kleurrijke stoffen,...

Ze woont/werkt in Luik en heeft Belgisch-Italiaanse roots. Diverse opleidingen (Scenografie/kunstpedagogie in de Academie voor Schone Kunsten van Rome) (Master in de visuele en ruimtelijke kunst in de Ecole de Recherche Graphique - Brussel), gekoppeld aan een doorgedreven artistieke en filosofisch onderbouwde zoektocht, leiden tot een intens en gevarieerd oeuvre.


Cléo Totti, The breather 3 (mutation), 2021, ceramic, 43x40cm


Ondanks alle disciplines die ze beheerst, concentreert ze zich in de huidige tentoonstelling op één enkele: KERAMIEK.

'FRAGILE' is de titel van deze tentoonstelling, enerzijds verwijzend naar het gebruikte medium, maar anderzijds naar leven in voortdurende mutatie.

De doordachte soberheid waarmee ze haar kleine tot zeer kleine objecten presenteert, zorgt ervoor dat elk werk als een soort juweel overkomt. Maar tegelijkertijd weet ze door haar enscenering de samenhang tussen werken te benadrukken.
Let bijvoorbeeld op de presentatie met 'The breather 3 (mutation)' (zie foto hierboven) die in de zaal bij galerie EL geflankeerd wordt door twee 'nachtversies'.
Of neem nu de installatie 'Human Symbolism' aan de overkant, waar de golven van het draagvlak de link met de kosmos leggen.


Cléo Totti, Racines de chair
ceramic, 38x30 cm


Thematisch of inhoudelijk sluit de artistieke benadering van Cléo Totti aan bij het gedachtengoed van de Amerikaanse Donna Haraway (°1944), filosofe, bioloog en wetenschapshistoricus.

In haar boek 'A Cyborg Manifesto' beschreef Haraway reeds in 1985 hoe de mens steeds meer evolueerde naar een cybernetisch wezen, zowel via geneeskundige technieken als via de de technologie in het algemeen. Die invloeden zijn er sindsdien zeker niet minder op geworden. Het einde is nog lang niet in zicht.

Cléo Totti gebruikt in haar sculpturen interne of externe menselijke elementen (zo zijn tepels een dikwijls terugkerend element), maar ze introduceert ook 'artificiële' menselijke of andere levensvormen. Daarbij ontstaan hybride wezens.


Cléo Totti, Abyssaland (pièce mutante), 2021, ceramic, 40x30 cm





© Art Spotter / Waterschoenen









woensdag 10 november 2021

SECONDroom Antwerpen




 

SECONDroom Antwerpen 

heeft onlangs het tentoonstellingsprogramma weer opgestart.


Volg SECONDroom & SECONDroom POSTED

via

https://www.instagram.com/secondroom_antwerpen/


© Art Spotter / Waterschoenen



maandag 8 november 2021

LIFE IS A PUZZLE




Gustaaf Vander Biest
'Life is a puzzle'
Collage
55 x 70 cm


© Art Spotter / Waterschoenen

donderdag 4 november 2021

FUCK YOU ! ... nog twee weekends in KUNSTENHUIS HARELBEKE

 

Op 14 oktober kreeg u in WATERSCHOENEN reeds een 

uitvoerige bespreking 

van de groepstentoonstelling 

FUCK YOU ! 

in het Kunstenhuis Harelbeke.

Tot 14 november kunt u nog gaan kijken... 

elke vrijdag, zaterdag en zondag van 14 tot 18 uur.

60 eigentijdse, sterke, vreemde, tegendraadse, 

verrassende, uitdagende, … 

werken van 15 kunstenaars 

in een schitterend historisch decor...

Elodie Antoine (°1978 BE)
Jacques Charlier (°1939 BE)
Leo Copers (°1947 BE)
Marcin Dudek (°1979 PL) 
 Maria José Gallardo (°1978 ES)
Kendell Geers (°1968 SA)
Stanislas Lahaut (°1979 BE)
Masbedo (°1973 / °1971 IT)
Karl Mechnig (°1959 BE)
Erwin Olaf (°1959 NL)
Polly Pollet (°1993 BE)
DD Trans (°1963 BE)
Nicolas Vander Biest (°1974 BE / MEX)
Klaus Verscheure (°1968 BE) 


Stanislas Lahaut, Untitled (S.M.W.G.F), 2021
 & Erwin Olaf, Anger / Tamed, 2015


Karl Mechnig, Tekening, 2020


Nicolas Vander Biest, Flemish Master, 2019


Leo Copers, kappen


Klaus Verscheure
 Adam & Eve / Eve & Adam, 2017


Kunstenhuis
Marktstraat 100
8530 HARELBEKE


© Art Spotter / Waterschoenen