Tentoonstellingstips van Waterschoenen...

Curator Nele BUYS van 'De Console' trekt met Guiseppe LICARI (I) naar Rotterdam. In Galerie 'Hommes bouwt Licari de installatie 'BACKSPACE'. Opening op 29 januari 2010.

Info:

http://www.hommes.nl/

http://www.deconsole.be/

Nele Buys was in 2008 te gast bij Galerie c. de vos in Aalst met het project 'This house - This home', besproken in WATERSCHOENEN.

http://waterschoenen.blogspot.com/2008/06/this-house-this-home-een-huis-waar.html

*

Eveneens in Rotterdam presenteert Anne WENZEL vanaf 5 februari recent keramisch werk in het Museum Boijmans van Beuningen.

Info:

http://www.annewenzel.nl/

www.boijmans.nl/nl/

Wij zagen onlangs werk van Anne Wenzel bij Tatjana Pieters in Gent.

Bespreking op WATERSCHOENEN

http://waterschoenen.blogspot.com/2009/12/anne-wenzel-maarten-janssen-en-jochen.html

*

Van 5 tot 28 februari loopt een tentoonstelling van Yves BEAUMONT in Londen met als titel 'Surface/Memory'. Bij 'Studio 1.1' stelt hij samen met de Britse kunstenaar Richard BATEMAN tentoon.

Info:

http://www.yvesbeaumont.be/

http://www.studio1-1.co.uk/

Momenteel heeft Yves Beaumont een eenmanstentoonstelling bij Jan Dhaese in Gent.

Bespreking op WATERSCHOENEN

http://waterschoenen.blogspot.com/2010/01/yves-beaumont-bij-galerie-jan-dhaese.html

*

Bij Tatjana Pieters in Gent opent op zondag 31 januari (15-18 uur) een nieuwe tentoonstelling met werk van Johan De Wilde.

Info:

http://www.onetwenty.be/

http://www.johandewilde.be/

*

Het SMAK verwelkomt vanaf 30 januari 2010 Koen VAN DEN BROECK en Loek GROOTJANS.

Loek Grootjans stelt momenteel tentoon bij Galerie In Situ te Aalst.

Bespreking op WATERSCHOENEN

http://waterschoenen.blogspot.com/2010/01/loek-grootjans-en-charl-van-ark-bij.html

Info:

http://www.smak.be/

*

Bij Vincent Verbist van de Brusselse 'Actionfields Gallery' is vanaf 29 januari 2010 Mil CEULEMANS te gast.

Info:

http://www.actionfields.be/

http://www.mrcs.be/

*

Claire STRAGIER en Annelien VERMEIR zijn met 'In de vaart der volkeren' te gast bij WARP (Waasland Art Projects), nog op 30-31 januari en 6-7 februari in de tuin van het Warp-koetshuis, Regentiestraat (tussen nrs. 9 en 11) in Sint-Niklaas.

Ze lanceren er hun nieuwe project dat in het voorjaar tot stand komt langs de spoorlijn tussen Lokeren en Beveren.

'In de vaart der volkeren' leerden we kennen in het SMAK.

Bespreking op WATERSCHOENEN

http://waterschoenen.blogspot.com/2009/10/coming-people-in-het-smak-met.html

Info:

http://www.warp-artprojects.be/

http://www.indevaartdervolkeren.be/

*

Loek Grootjans en Charl van Ark bij Galerie In Situ

De ruimte van Galerie In Situ is vandaag een mix van koele opslagplaats, huiselijke omgeving en artistiek laboratorium voor onderzoek naar het beeld in zijn verschillende ontstaans- en verschijningsvormen.

Wat je hier voorgeschoteld krijgt is het uitgepuurde werk van twee (in wezen) schilders. Allebei zijn ze op zoek naar de essentie van de artistieke beeldvorming. Materialen en artistiek-technische ingrepen passen ze vanuit hun eigen instelling en achtergrond toe.

De combinatie en confrontatie van deze beide oeuvres zorgt voor een stevige tentoonstelling waar het begrip 'less is more' een update krijgt.

Charl van ARK maakt in zijn schilderijen en installaties o.a. gebruik van gevonden materialen als 'dragers' die door de tijd getekend zijn of laat bijvoorbeeld het zonlicht inwerken op zijn grote doeken, wat leidt tot pure, minimalistische werken die toch steeds een groot 'doorleefd' karakter vertonen.

In de installatie op de muur tegenover de ingang ('Poetik des Raumes') zorgt de combinatie van doorleefde bladen en doeken met de spiegel, de console met plant en de beschilderde foto voor een tegelijk huiselijke en afstandelijke sfeer. De vrouw op de beschilderde foto staat met haar beschouwende pose buiten het verhaal, maar maakt er tegelijk deel van uit. Als toeschouwer krijgen we niet alleen de kans om haar plaats in te nemen, maar kunnen we ook vrij bewegen in de ruimte om alles vanuit verschillende standpunten te bekijken.

Loek GROOTJANS is wellicht nog meer 'schilder', zowel in zijn monochromen als in zijn doorgedreven onderzoek naar het begrip kleur. In zijn jarenlang onderzoek naar de essentiële middelen van de schilderkunst heeft hij op zeker ogenblik een eindpunt bereikt. Maar elk eindpunt biedt ook weer de mogelijkheid om opnieuw te beginnen.

Neem rustig de tijd voor de installatie met de flessen en petri-schalen in het midden van de galerie. In de kleine, driehoekige ruimte achteraan links hangen, naast een vijfdelig monochroom werk, o.a. twee aquarellen als speelse, levendige, deels ordenende zoektochten...

Loek GROOTJANS is vanaf 30 januari 2010 te gast in het SMAK te Gent met de tentoonstelling 'Leaving Traces'.


Loek Grootjans en Charl van Ark
tot 7 maart 2010
bij Galerie In Situ
Arbeidstraat 110
9300 AALST

vr-za-zo: 14 - 18 uur
en na afspraak
www.insitugallery.be

(c) kunstwerken: Loek Grootjans en Charl van Ark
(c) foto's: Artspotter

Een nieuwe kunstruimte: Quartier A in Aalst

Na de eerste kennismaking met 'Quartier A' op AALSTDAILYPHOTO, gaan we hier wat nader in op de historiek, de initiatiefnemers en de doelstellingen van deze nieuwe kunstruimte.

Reeds in 1994 verwierf Alec CAMU deze voormalige schoenenfabriek ('Le Compte' sloot in 1970 de deuren). Hier vestigde hij zijn atelier 'Street Art Factory', waar hij zelf en met andere kunstenaars kon werken. Met 'Graffic Jam' is hij vooral actief als grafisch ontwerper voor drukwerken en websites. Op artistiek vlak liggen zijn roots in de graffitiwereld, maar daar wilde hij zich uiteindelijk niet op vastpinnen.

In 2007 werd 'Quartier A' als idee geboren uit de samenwerking met zijn partner Karolien DEMAN.

In feite is het de logische voortzetting van 'Street Art Factory'. Alleen is de ruimte nu met veel respect voor de originele ambachtelijke bestemming gerestaureerd, zodat ze niet alleen als gigantisch atelier, maar ook als bijzonder sfeervolle en functionele expositieruimte gebruikt kan worden.

Zelf omschrijven de initiatiefnemers hun Quartier A als volgt:

'Quartier A is een interactief artistiek atelier met de allures van een kunstgalerie. Het merendeel van het jaar wordt de ruimte gebruikt als kunstatelier, maar op regelmatige tijdstippen worden de deuren opengesteld voor exposities.'

Het wordt dus een ontmoetingsplaats voor zowel kunstenaars als kunstliefhebbers. Met hun nieuw concept willen ze openstaan voor (nieuwe) artistieke ideeën. Karolien Deman en Alec Camu zijn dus duidelijk op zoek naar inspirerende contacten met andere kunstenaars en hopen die via Quartier A te vinden.

In hun zoektocht door de wereld van de kunst is DIVERSITEIT het kernwoord. Dat komt al meteen tot uiting in de openingstentoonstelling met hun beider werk. Met hun verschillende artistieke opleidingen en achtergronden, produceren ze heel verschillend werk. Maar ook binnen hun eigen werk zitten uiteenlopende benaderingen, vormen, technieken,...


Karolien Deman voegt daar bovendien op een lijstje in de tentoonstelling aan toe:

CONTRAST

Dit is het sleutelwoord in mijn leven en dit uit zich dan ook in mijn artistiek werk.
Enerzijds kan ik ervan genieten om een esthetisch, bijna puur decoratief werk te maken.
Maar anderzijds voel ik me even aangetrokken tot bevreemdende conceptuele installaties.
De twee werk- en denkwijzen staan niet los van elkaar. Ze zijn vaak subtiel verweven met elkaar!

Deze tentoonstelling is nog open op

vr 29 - za 30 - zo 31 januari 2010

telkens van 18 tot 22 uur.

QUARTIER A

Burgemeestersplein 10

9300 AALST

www.quartiera.com

(c) kunstwerken: Alec Camu & Karolien Deman (c) foto's: Artspotter

Histoires d' O

Histoires d' O

is een nieuw fotoboekje in de reeks

artspotterMINIbooks

Etienne Van Doorslaer bij Galerie De Ziener

Wie dezer dagen bij Galerie De Ziener binnenstapt, wordt meteen geconfronteerd met de (op het eerste gezicht) eenvoudige, geometrische, quasi monochrome wereld van

Etienne Van Doorslaer (°1925).

Meteen krijg je een perfect idee van de opbouw van zijn schilderijen. Met houtskool creëert hij allereerst een (handmatig) geometrisch net van rechte (en soms gebogen) lijnen die elkaar kruisen, waardoor een groot aantal kleine vlakken ontstaan, die hij nadien met tinten van witte olieverf geduldig 'inschildert'. De houtskoollijnen blijven over het algemeen zichtbaar. Maar soms schildert hij ze ook verder weg zoals in de twee werken tegenover de trap. Daar is het wit van de dialogerende vlakken subtiel aangevuld met kleurtinten in wat een glacis-techniek zou kunnen zijn.
In de jaren '40 van de vorige eeuw waren Etienne Van Doorslaer en Dan Van Severen (1927-2009) studiegenoten in Sint-Lucas te Gent. Hun beider werk is tegelijk 'basic' en spiritueel geladen. Dat Etienne Van Doorslaer als Pater Maur deel uitmaakt van een kloostergemeenschap zorgt uiteraard voor een extra dimensie.
Zijn werk is zoekend en ordenend leven, filosofie, Zen, gebed,... maar ook pure schilderkunst in de vorm van een poëtische geometrie.

In het tuinpaviljoen hangt een uitgepuurde combinatie van grote en kleine werken, waarin kruisend horizontaal en vertikaal als uitgangspunt dienen. Let echter ook op het grote doek met de symmetrische horizontalen, die zich opsplitsen rond centrale ronde vormen. Zijn het zich ontplooiende gedachten die ingekapseld worden of obstakels die hij wil ontwijken? Het lijkt wel een schilderkunstige weergave van een Japanse tuin met zand en keien.

De subtiliteit van het werk en de architecturale-natuurlijke omgeving hebben elkaar hier perfect gevonden.

Nog tot 28 februari 2010

bij Galerie De Ziener

Stationsstraat 55

1730 ASSE

vr-za-zo: 15 - 18 uur

www.deziener.be

Nu U toch in Galerie De Ziener bent, kunt U ook even een kijkje nemen in de permanente collectie op de bovenverdieping. U vindt er een wisselende collectie met werk van o.a. Raphael Buedts, Maurice Wyckaert, Jo De Smedt, Ignace De Vos, e.a.

Nicolas Leus en Olivier Deprez bij Galerie EL

Met het werk van Nicolas Leus en Olivier Deprez lijkt Eric De Smet van Galerie EL in Welle twee tegenpolen in huis gehaald te hebben. Allebei tonen ze hun eigen artistieke werkelijkheid, die bij Deprez (sur-) reële beelden oplevert, terwijl Leus ogenschijnlijk abstracte doeken presenteert.

Die dualiteit heeft wellicht vooral te maken met het standpunt van waaruit ze hun onderwerpen in beeld brengen.

Olivier Deprez (*) baseert zich duidelijk op fotografische waarneming voor de alledaagse omgevingen waarin hij al dan niet mensen laat optreden: een station, trappen, straten en pleinen, een tunnel,... Hij slaagt erin tegelijk een 'koele' werkelijkheid weer te geven en een bevreemdende, symbolistische sfeer te scheppen. Het 'unheimliche' is nooit ver weg.

En Deprez kent duidelijk zijn klassiekers: in die ene zwart-witte tekening (met een figuur op een schuine brug...) leg je onvermijdelijk de link naar het werk van Leon Spilliaert.

Neem zeker ook eens een kijkje op en vanaf de mezzanine...

De abstractie van Nicolas Leus is, zoals ik reeds suggereerde, slechts schijn. Hij bekijkt zijn onderwerpen niet vanuit het 'normale' horizontale standpunt, maar vanuit een vogelperspectief. Zijn schilderijtjes zijn in die optiek de weergave van installaties die hij in zijn verbeelding gemaakt heeft. (Enkele jaren geleden pakte hij in deze galerie uit met een 'echte' installatie.)

Het lijkt erop alsof Nicolas Leus zijn eigen versie van Google Earth creëert, door als een artistieke satelliet boven zijn onderwerp te hangen en een momentopname te maken.

Zijn schilderijtjes lijken wel landkaarten of plattegronden met kleurrijke stippen en soms grotere afgeschermde gebieden (verboden terrein?). Zonder legende is het moeilijk om ze precies te definiëren of er de weg in te vinden. Maar soms is verloren lopen de beste manier om nieuwe wegen te ontdekken...

De geest van Leon Spilliaert...

(*) In 2008 verzorgde Olivier Deprez de openingstentoonstelling 'A la recherche du temps perdu' bij Villa De Olmen in Wieze. Het was een dialoog met de architectuur en de sfeer van een schitterend gebouw.

Nog tot 7 februari 2010

bij Galerie EL - Drieselken 38 - 9473 WELLE

vr-za-zo: 14 - 18 uur en na afspraak

www.galerie-el.be

(c) kunstwerken bij de kunstenaars (c) foto's: Artspotter

Yves Beaumont bij Galerie Jan Dhaese

Aan de vorige tentoonstelling in zijn galerie heeft Jan Dhaese wellicht een kleine vrachtwagen potgrond overgehouden. De tomatenkweek in zijn tuin kan er deze zomer misschien goed bij varen. Maar nu is de galerieruimte weer getransformeerd tot de perfecte omgeving voor de schilderijen van Yves Beaumont.

Toen de kunstenaars in het midden van de 19de eeuw hun ateliers verlieten om hun schildersezel in het landschap neer te zetten, wilden ze het academisme achter zich laten om de echte natuurlijke omgeving in zich op te nemen en meteen weer te geven.

Noem Yves Beaumont gerust een 'landschapsschilder' met de nadruk op de beide onderdelen van het woord. Hij benadert het landschap of delen ervan als een schilder die er naar streeft het waargenomene in een nieuwe, artistieke realiteit om te zetten.

In sommige werken zie je bomen of takken opduiken, andere lijken op schaduwplekken en weerspiegelingen in het water.

In hun ogenschijnlijke eenvoud zien ze er bij nader inzien meestal heel 'doorwrocht' uit (een ouderwets woord om aan te duiden dat schilderen voor Yves Beaumont wel degelijk een werkwoord is). Schilderen is voor hem dikwijls wegschilderen tot alleen de essentie overblijft.

Soms drijft hij de focus op het detail zo ver door dat de omgevingsbetekenis verloren gaat en de nieuwe werkelijkheid een quasi abstract gegeven wordt (zoals bijvoorbeeld in het werk dat vooraan links van de schouw hangt). Toch blijven ook hier (boven-) natuurlijke krachten aan het werk in de strijd tussen de grijswaarden.

De subtiliteit in het (beperkte) kleurgebruik is een bijzondere kracht in het werk van Yves Beaumont. Bij het zien van sommige werken denk ik onbewust aan bepaalde schilderijen van Raoul De Keyser (en laat dat uiteraard een compliment zijn).

Nog tot 28 februari 2010
bij Galerie Jan Dhaese
Ajuinlei 15B
9000 GENT

do-vr-za: 14 - 18 uur
zo: 11 - 14 uur

www.jandhaese.be

(c) kunstenwerken: Yves Beaumont (c) foto's: Artspotter

'ARTSPOTTER works'... een nieuw boekje bij ArtspotterMINIbooks

Artspotter houdt van boekjes maken. Nieuw in ArtspotterMINIbooks is

'ARTSPOTTER works'.

Het bevat collages, tekeningen en objecten van Artspotter.

'Down to the woods' met Maria Degrève bij Galerie c. de vos

Maria Degrève gaat quasi onverstoorbaar verder op haar artistieke parcours, een 'work in progress' dat inherent verbonden is met haar leven en de gebeurtenissen die daar onmiskenbaar ijkpunten gezet hebben of zorgden voor periodes van artistieke stilte en bezinning.

Het werk van Maria Degrève straalt een grote lichamelijke betrokkenheid uit, ook als ze zich niet als performance-artieste toont, maar uitpakt met objecten.

(c) kunstwerken: Maria Degrève (c) foto's: Artspotter

Bij Galerie c. de vos uit zich dat al meteen in het eerste zaaltje, waar ze grote foto's van contrastrijke, gespiegelde bomen laat zien. De beelden zijn wat ze zijn, maar creëren toch ook een voor andere interpretaties mogelijke werkelijkheid.

Dat wil de kunstenares ook zo houden, doorheen de hele tentoonstelling. De kijker mag zelf fantaseren, verbanden leggen in de 'sprookjeswereld' die de kunstenares uitgetekend heeft. Zoals we intussen allemaal weten, bevatten sprookjes angstvallig echte elementen. Zo ook bij Maria Degrève, waar leven en werk erg verweven zijn, ook met links naar een soms ver verleden. Zoals in 'echte' sprookjes (denk maar aan Klein Duimpje) kan je maar best herkenningspunten leggen om de weg terug te vinden als je het bos ingaat.

Vanuit de letterlijk zwart-witte, maar zeer verfijnde en genuanceerde wereld in de eerste kamer trekt ze langs de rechterwand de lijn door tot in de achterkamer met een lange reeks schilderijtjes waarin rood de hoofdrol speelt tegen een achtergrond van natuurlijk (maar op aloude wijze met konijnenlijm geprepareerd) schildersdoek. Die 'doeken' zijn restjes van de grote schilderijen die ze maakt. Ze beschilderen doet ze met (alweer restjes) lippenstift. (Ook hier is het lichamelijke aspect onbetwist aanwezig).

Het intense rood (van de passie) wordt afgewisseld met 'bijna' wit (van de rust... of de leegte), soms in rustige lijnen, dan weer in krassen of dichtgekleurde vlakken, maar ook wel met nog een stuk onbewerkte achtergrond van het doek.

In de achterkamer staat een huisje en hangt een ontdubbeld roodfluwelen rokje, dat verwijst naar het rode rokje uit haar kindertijd.
Haar zin voor precisie en handwerk komt sterk tot uiting in de huisjes zoals hier, waar ze op een ijzerdraadconstructie werkt met doorzichtige kanten wanden, die op hun beurt bewerkt zijn met borduurwerk en hele fijne pailletten. Het huis dat beschutting en afzondering zou moeten bieden, is op die manier uiteraard een mooie, maar bijzonder broze droom geworden.

In het onverwarmde tuinpaviljoen heeft Maria Degrève haar hut van takken en bont geïnstalleerd. Ze staat zo dicht bij de deur dat je verplicht wordt heel voorzichtig naar binnen te gaan. Ze lijkt te twijfelen of ze deze diep in het bos verstopte hut wel kan delen met de toeschouwer, dan wel of ze bewaard moet worden als plek waar ze zich kan verbergen. Ook de foto tegen de wand verwijst naar hetzelfde begrip 'verbergen'...

Op de bovenverdieping van de galerie wordt de intimiteit in het werk van Maria Degrève extra belichaamd door de sobere opstelling in een diffuus licht. Naast een doorlopende diavoorstelling van bomen en takken staat weer een kwetsbaar huisje met kanten muren, doorgelicht met een 'warme' spot die een gevoelig spel van licht en schaduw projecteert op de muur naast de 'koele' beelden van de winterse bomen.

Achteraan staat nog een vitrinekast met twee schitterende, poëtische objecten met een nochtans prozaïsche oorsprong. Ze doen je denken aan nesten, plekken om je terug te trekken.

Wie het bos van Maria Degrève wil binnengaan, kan misschien best vooraf even luisteren naar het liedje waarop de titel van deze tentoonstelling gebaseerd is.
'The Teddy Bears' Picnic' is een melodie uit 1907 van John Walter Bratton, waarvoor Jimmy Kennedy in 1932 de tekst schreef. U kent het vast wel dankzij Walt Disney, de Muppets of Peter Greenaway...

If you go down in the woods today
You're sure of a big surprise.
If you go down in the woods today
You'd better go in disguise.
...
Het bos als metafoor, het leven als theater, gevat in een serene tentoonstelling loopt nog tot 13 februari 2010 bij Galerie c. de vos
Oude Gentbaan 295-297
9300 AALST
vr-za: 14-18 uur
zo: 10.30-18.30 uur
en na afspraak

www.galcdevos.be

Manor Grunewald bij Galerie Fortlaan 17 in Gent

Galerie Fortlaan 17

Manor Grunewald (°1985) is een kind van zijn tijd. Als beeldend kunstenaar kiest hij zijn beeldtaal uit de onuitputtelijke populaire media, met een voorliefde voor magazines uit de jaren '40 en '50, stripverhalen, oude reclameboodschappen,...

Met die elementen gaat hij aan de slag in een spel van uitvergroten, copiëren, knippen, samenvoegen, projecteren, uitwerken op meestal grote doeken, waarbij de elementen nu eens scherp contrasterend (en dus duidelijk) tegenover of boven elkaar staan, of zacht in elkaar te lijken vervloeien (wat ook voor de toeschouwer tot een hogere kijk-inspanning leidt).

Schilderij Manor Grunewald

Soms maakt de kunstenaar het ons extra moeilijk door een hele reeks werken als 'installatie' samen te presenteren, zodat ze geheel of gedeeltelijk achter elkaar verstopt geraken. Je wil als toeschouwer doordringen in die beschutte wereld, er sommige beelden tussenuit halen, zoals bijvoorbeeld het schilderij dat de kunstenaar op de uitnodiging vasthoudt.

Uitnodiging tentoonstelling met foto door Bruno Roels

Met de titel van de tentoonstelling en het gelijknamige boek 'Propose a course of action, a solution to an issue or questions for further study' laat de kunstenaar overigens alle deuren open, zowel voor zichzelf als voor de toeschouwers.

De foto's voor de uitnodiging en het boek werden verzorgd door Bruno Roels.


Detail schilderij Manor Grunewald

Het werk van Manor Grunewald ligt bijzonder sterk in de lijn van een kunstenaar die we al enige tijd volgen: Jo De Smedt. Terwijl Manor Grunewald zijn 'materiaal' vooral schilderkunstig benadert, speelt bij Jo De Smedt toch in hoge mate zijn tekenkundige en grafische (hij maakt zijn sterk afgelijnde figuren met grafiet) achtergrond een voorname rol.

In 2008 won Manor Grunewald de tweejaarlijkse 'Gaverprijs'. Jo De Smedt is nu één van de 10 finalisten voor de 'Gaverprijs 2010' die komende zondag in het CC De Schakel in Waregem uitgereikt wordt.

De tentoonstelling loopt nog tot 30 januari 2010
woe, do, vr: 14 - 18 uur
za: 12 - 18 uur
in Galerie Fortlaan 17
langs het Citadelpark in Gent

'Reculer pour mieux sauter' met De Ziener

We keren nog even terug naar het einde van 2009. Op zondag 27 december werd in De Ziener de finissage van de tentoonstelling 'Werner Cuvelier' gekoppeld aan de voorstelling van de jaarlijkse Premie voor de Vrienden van De Ziener. Vorig jaar was dat een beeldje van Norman Dilworth. (Info over de premie op http://www.deziener.be/ : LIDMAATSCHAP)

Het dubbelzijdig werk dat Caroline Van Damme (°1955) dit jaar leverde, is van een ongekende speels-geometrische frisheid. Het lijkt wel of ze met 'Mondriaanse' elementen een soort 'Escheriaanse' omgeving gecreëerd heeft.

Caroline Van Damme onderzoekt in haar werk de relatie tussen kleur en ruimte. Ze creëert geen afgesloten ruimte op zich, maar houdt ook rekening met de ruimte daarbuiten.

Het was bij De Ziener een weerzien van vrienden en kennissen op een nieuwjaarsreceptie avant-la-lettre.

Jan De Smedt in goed gezelschap

Werner Cuvelier - Catharina De Vos

Paul Gees - Jo De Smedt

Op 17 januari 2010 om 15 uur volgt de vernissage van de tentoonstelling met schilderijen van Etienne Van Doorslaer.