De Biënnale van Venetië voor beeldende kunst is een monument. Sinds de start in 1895 is ze nu aan de 55ste editie toe. Onder andere de tweede wereldoorlog zorgde voor onderbrekingen tussen 1942 en 1948.
Het allereerste paviljoen in de Giardini werd overigens gebouwd door België in 1907 naar een ontwerp van Léon Sneyers. De Nederlandse buren hadden reeds vanaf 1912 een eigen stek, maar bouwden hun huidige paviljoen in 1954 naar plannen van Gerrit Rietveld.
Het allereerste paviljoen in de Giardini werd overigens gebouwd door België in 1907 naar een ontwerp van Léon Sneyers. De Nederlandse buren hadden reeds vanaf 1912 een eigen stek, maar bouwden hun huidige paviljoen in 1954 naar plannen van Gerrit Rietveld.
"What we talk about when we are not talking about art"
in de Via Garibaldi
Met 88 landen, verdeeld over de Giardini (28), het Arsenale (24) en diverse locaties in de stad (36) is deze biënnale meer dan ooit een cluster van tentoonstellingsprojecten die je niet zomaar op een drafje bezoekt. Neem daarbij nog de centrale tentoonstelling 'Il Palazzo Enciclopedico' en tientallen tentoonstellingen in de rand van het gebeuren en verspreid over de stad, zodat je wellicht nog niet met een maand rondkomt om alles te bezoeken.
Maar wees gerust, tot 24 november hebt u nog de tijd voor een bezoek...
Grote 'waterschoenen' op de lagune
Tijdens de komende weken nemen we u alvast in verschillende bijdragen mee naar diverse landenpaviljoenen en onderdelen uit de centrale tentoonstelling.
Ingang tot de Giardini
Over enkele dagen starten we met het merkwaardige 'paviljoen' van Portugal. Nadien komen naast Spanje, België en Nederland nog heel wat andere projecten aan bod, afgewisseld met artikels over tentoonstellingen in eigen land.
Kortom, we zijn weer vertrokken... alsof we deze zomer ooit helemaal stil gestaan hebben.
Eerstvolgende bijdrage: Joana Vasconcelos voor Portugal
© Art Spotter voor WATERSCHOENEN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten