Het voormalige begijnhof in de Lange Violettenstraat (231), vlakbij het Zuidpark in Gent, is een oase van rust in de drukke stad. Een groot grasplein met een kerk en omgeven door ontelbare huizen met afgesloten stadstuinen zorgt voor een idyllisch decor.
Heel wat huizen zijn door private bewoners gerestaureerd, andere worden door de vzw NUCLEO ter beschikking gesteld van kunstenaars die hier, elk op hun manier, een artistieke oase en werkruimte creëren.
De vereniging NUCLEO vzw heeft hier zelf haar 'hoofdkwartier', maar zorgt ook elders in de stad voor ateliers en organiseert bovendien heel wat andere, ondersteunende activiteiten.
Volgens de eigen doelstellingen ontwikkelt Nucleo kwaliteitsvolle en betaalbare ateliers in Gent en omgeving voor kunstenaars uit verschillende kunstdiciplines.
Achter dit poortje...
Een tijdje geleden ging ik op bezoek in het atelier van Ann DECAESTECKER (°1955), een dame met interesse voor en ervaring in diverse artistieke disciplines.
Heel wat jaren had ze geen echt atelier, maar werkte ze thuis of in situ. Hier in het voormalige begijnhof heeft ze uiteindelijk de ruimte en de rustige omgeving gevonden, waarbinnen haar creativiteit zich verder kan ontplooien.
Dit atelierbezoek is een kennismaking, een wandeling doorheen haar artistieke verleden, heden en toekomst.
Haar artistieke wereld is ruim en divers, gaande van video en geluid over tekenen en beeldhouwen, assemblage, performance, dans, film, theater,...
Bovendien is ze ook nog deeltijds docente in de jeugdateliers van de Mechelse academie.
A room with a view
Haar eerste ervaring met een artistiek medium kreeg ze via haar grootvader, die haar beetje bij beetje de wereld van de klassieke muziek leerde kennen: Liszt, Wagner,... Het was het begin van een levenslang leerproces met een parcours langs beeldende kunst, dans/beweging, theater, film, video,...
Elk nieuw interesseveld betekende en betekent ook vandaag nog een nieuwe impuls tot studie. Ze lijkt 'gebeten om te weten', wil elk medium onder de knie krijgen in functie van de behoefte om haar artistieke droom te creëren.
Aanvankelijk (eerste helft van de jaren '70) richtte ze haar aandacht op het theater. Ze volgde stages en workshops bij theatermonumenten als Tone BRULIN en Frans MARIJNEN. De liefde voor het theater zou ze overigens niet meer kwijtspelen.
Einde jaren '70 belandde ze in het KASK Gent voor een opleiding 'Beeldhouwen'.
(c) Ann Decaestecker: Anti-Chambre (1986)
Ten tijde van het legendarische project van Jan Hoet 'Chambres d'Amis' (1986), was ze met een schitterende installatie vertegenwoordigd in de tentoonstelling 'Anti-Chambre' (zie foto hierboven).
Bovendien was ze jaren actief in het Gentse restaurantwezen met projecten als Brasserie Anna en Flor.
Haar liefde voor dans/beweging bracht haar naar o.a. New York, Parijs en Bonn. Maar ook als performancekunstenares en actrice liet ze zich niet onbetuigd.
Haar aandacht voor het beeldende aspect bleef steeds intact. Vanaf 2001 gooide ze zich weer op een opleiding in het KASK Gent (Mixed Media) en volgde ze in de Antwerpse Academie de richting 'Film en Video'.
Het traject mag dan in deze momentopname nogal grillig lijken, maar in feite is het een logische en voortdurende evolutie van een all-round-kunstenares.
(c) Ann Decaestecker: sporen in het atelier
In haar atelier vind je uiteraard ook de sporen van al die disciplines terug.
Dikwijls draait het in haar werk rond 'tijdelijkheid' versus 'eeuwigheid'. (Is dat niet hét dilemma in het menselijk bestaan ?). Ze toont ons haar videowerken 'Tijdelijk' en 'Onweerlicht', waarin beeld en klank een gelijkwaardige rol spelen.
Het werk 'Tijdelijk', met bergen in de hoofdrol, gaat ze binnenkort projecteren op haar witte installatie van bergen, tijdens een tentoonstelling bij Galerie S & H De Buck, samen met Stefaan Van Biesen en Paya Germonprez (van 8 tot 30 april 2011 - woe t.e.m. za: 15 - 18 uur - Zuidstationstraat 25 Gent)
(c) Ann Decaestecker: schetsen in drie dimensies
In haar atelier staan verschillende werken te wachten op interventies van de kunstenares: een huisje in een boom, tekeningen van het raam in haar atelier, ontwerpen allerhande,...
Op de achtergrond en soms in samenspraak met haar buurvrouw Stéphanie Leblon in het belendende atelier, speelt nog steeds de muziek uit de tijd bij haar grootvader...
Ik ben alvast benieuwd naar het uiteindelijke resultaat in haar tentoonstelling en hou U zeker op de hoogte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten