Toen ik
wou
wonen in de tijd
werd mij de maat
ontnomen
Deze gebalde poëtische tekst van Eric DE SMET (°1947) maakt duidelijk dat hij niet alleen in zijn beeldtaal, maar ook met woorden een sobere, maar diepgravende en rusteloze sporenzoeker is.
Beeldend kunstenaar en galeriehouder Eric De Smet is erudiet, rustig en bedachtzaam. Toch schuilt achter dat rustige voorkomen een niet aflatende zoekende geest.
Zoals we reeds vroeger in Waterschoenen beschreven, situeert zijn streven naar evenwicht zich tussen twijfel en verlangen. Dat is overigens een perfect menselijke instelling, die zich bij de kunstenaar ook laat voelen in zijn letterlijke artistieke vertaling via zoekende lijnen en vormen.
Of hij die zoektocht nu ontplooit binnen de grenzen van kleine of immens grote tekenbladen, middels sculpturale objecten of installaties, steeds legt hij een traject af waarin 'onzekerheden' de enige zekerheid vormen.
Eric De Smet, Sporen / installatie, 1982 (hout, koord, papier, acryl)
Eric De Smet, Sporen (op de vloer)
Eric De Smet, Tekeningen
Eric De Smet heeft niet de pretentie om andere mensen te vertellen hoe het moet. Ook zijn artistieke visie wil hij geenszins opdringen.
Dat hij nu de ruimte van zijn galerie voor zichzelf reserveert onder de titel 'Retrospectief / 01' wijst op een moment van bezinning, even stilstaan bij verleden en heden om nadien weer verder te gaan.
Voor hemzelf is dat een voortdurend proces, voor de toeschouwers een unieke kans om zich met de denkwereld en het beeldenarsenaal van de kunstenaar te vereenzelvigen.
De tentoonstellingstitel wijst erop dat dit de eerste, maar niet de laatste terugblik is.
Eric De Smet, Sporen, 1982, 200 x 180 cm, (papier, acryl, metaaldraad)
Vandaag neemt hij ons mee tot 1972, met het strakke blauwe schilderij in de hal.
Om de hoek, in de grote galerie laat hij in een betonnen paneel (1977) zijn eerste (nog rechtlijnige) 'sporen' zien.
De verdere evolutie vanaf 1980 laat zich in eerste instantie op de verdieping lezen met losser wordende inkervingen, over rondere en meer natuurlijke vormen en materialen die zich uiteindelijk ook vertalen in minuscule (maar grootse) en expansieve objecten of installaties. Let bijvoorbeeld op het kleine 'bootje' in de liggende vitrine op de vloer of het 'nest' bij het dakvenstertje, maar uiteraard ook op de grote sculpturale installatie die in het midden hangt.
Eric De Smet, Noodzaak - toeval en verlangen / traject,
1995, brons, 27x35x3 cm
Beneden volgen we vanaf 1995 de sculpturen (MDF of brons) en tekeningen in de serie 'Noodzaak -toeval en verlangen / Traject', een lijn die tot op heden verder onderzocht wordt.
Eric De Smet
Retrospectief / 01
tot 25 november 2012
in
Galerie EL
Drieselken 38
9473 WELLE
vrijdag, zaterdag, zondag: 14 - 18 uur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten