Kunstencentrum NETWERK was vorige zaterdagavond grotendeels een 'donkere kamer' met flitsende schermen en bevreemdende geluiden. Maar er was ook ruimte voor onverwachte beweging binnen een soms streng geometrisch of een reeds chaotisch aandoend kader.
Uitgangspunt van deze tentoonstelling is het belang van accidentele veranderingen in zogenaamde NIEUWE MEDIA.
Analoge en digitale werelden komen met elkaar in botsing, stoorzenders creëren onvoorziene reacties, natuurlijke factoren beïnvloeden het technologisch proces.
De zaalteksten brengen de bezoeker, zoals gewoonlijk, een heel eind op weg doorheen de 'geheimen' van deze kunstwerken. Maar vergeet vooral niet Uw ogen en oren te volgen.




Frederik DE WILDE (°Aalst, 1975) is dikwijls op zoek naar de 'interactie tussen mens, technologie en natuur...'.
In 'EODO4' staat de gevoeligheid van bio-elektrische vissen voor vervuiling centraal (meteen een test voor de kwaliteit van het Denderwater).


De grote tentoonstellingsruimte achteraan is één grote 'darkroom' waarin de schermen van Kjell BJORGEENGEN (°1951, Oslo) hun onophoudelijke beeld- en geluidssignalen de wereld inflitsen.

Prettig detail: de objecten mogen aangeraakt worden...

Waar je bij KUWERT herinnerd wordt aan het werk van BURY en TINGUELY, denk je bij VREVEN onvermijdelijk aan LEBLANC en SOTO. Maar dat zijn slechts 'kunsthistorische' verwijzingen, gezien de origineel-persoonlijke aanpak van zowel Kuwert als Vreven.
Elders in huis dwaalt hier overigens ook de geest van videopionier Nam June PAIK rond.


Geen opmerkingen:
Een reactie posten