Bij Tatjana Pieters staat een schitterende installatie met keramiek van Anne WENZEL (°1972) in combinatie met een muurvullend werk op papier van Maarten Janssen. De zwarte keramieken (met enkele kleurtoetsen) van Anne Wenzel worden gepresenteerd op strakke, zwarte metalen tafels. De strakheid van de tafels staat in sterk contrast met de barokke vormgeving van de keramieken, die eruit zien als deels gesmolten, ontplofte of desintegrerende objecten.
Anne Wenzel werkt met eeuwenoude middelen: vuur en klei. Ook in de vormentaal die ze daarmee creëert, laat ze een duidelijk historisch besef spreken. Haar actuele serie 'Bright Solitude' is een geheel van op klassieke leest gestoelde bekers of trofeeën, die we kennen als symbolen voor overwinning, succes in een of andere discipline.
Maar Anne Wenzel laat ook de andere kant van de roem zien, de tijdelijkheid, de betrekkelijkheid, de eenzaamheid aan de top, zelfs de absolute onzin. In dit werk is 'hoogmoed die voor de val komt' van te voren ingecalculeerd.
De kunstenares etaleert hier haar fascinatie (en dus ook de menselijke angst) voor geweld, desintegratie, verlies,... die ook in haar vroegere werk tot uiting kwam. Getuige hiervan zijn bijvoorbeeld haar installaties met keramieken autowrakken ('Heaven', 2007).In tegenstelling tot de installaties die ze ook zelf met muurschilderingen 'aankleedt', heeft ze hier het gezelschap gekregen van Maarten JANSSEN (°1965). De wandvullende muurinstallatie 'leeg-grijs-stil' (2009), samengesteld met fotocopies en prints op A4-formaat, staat met haar geometrische vormentaal strak tegenover de beelden van Anne Wenzel. Toch is die geometrische strakheid niet 'onbezoedeld', want omgeven door een ruis van grijstinten die in feite, net zoals bij Wenzel, bepaalde zekerheden onderuit halen en andere benadrukken.
In een ander werk van Janssen, 'Voor elke willekeurige inhoud' (2008) begeeft de kunstenaar zich op de grens tussen de Nederlandse Nulgroep met Jan Schoonhoven als referentiepunt en de viltwerken van minimalist Robert Morris.
In de grote zaal van de galerie speelt Jochen MÜHLENBRINK (°1980) de hoofdrol met schilderijen die soms lijken te zweven tussen een realistische, dan wel abstracte aanpak. Hij bekijkt de hem omringende wereld met een blik vol ironie, maar ook met een gevoel van verontrusting. Het is duidelijk dat hij het maatschappelijk debat niet uit de weg gaat.Werken als 'Stau' (file) en 'Backpacker' geven die invalshoek bijzonder kleurrijk weer. Het werk 'Nobilia (Flucht)' roept, in zijn gelaagdheid van verschillende panelen, bij mij het beeld op van een aantal vrachtwagens die clandestiene vluchtelingen naar een 'beter' bestaan moet brengen.
*
De tentoonstelling loopt tot 24 januari 2010
bij Galerie TATJANA PIETERS (One Twenty)
Burggravenlaan 40 (2e verdieping)
9000 GENT
woe t.e.m. zo: 14 - 18 uur
www.onetwenty.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten