Jo De Smedt in Galerie De Ziener... KULTUR: daar zit toch eigenlijk niemand op te wachten

Wat heeft Jo DE SMEDT (°1974) gemeen met Patrick De Wael en Luckas Vander Taelen? Verbazend meer dan U ooit zou durven denken. Niet dat hij zich plots als politicus wil presenteren, maar wel als kunstenaar die het cultureel-maatschappelijke debat niet uit de weg gaat!

Oei, hij maakt toch geen 'kunst met een boodschap' zeker?

Maak U geen zorgen, de 'boodschap' is zodanig artistiek-technisch 'verpakt' dat het beeld, ook zonder de onderliggende betekenislagen, perfect overeind blijft.

Patrick De Wael was de eerste Vlaamse Minister van Cultuur (1985-1992) die het begrip 'Cultuur' opentrok naar een ruimer domein dan dat van de Grote Kunst. (In het boek 'De warme hand - cultuur maakt het verschil' - 1991)

Luckas Vander Taelen is de kersverse Vlaamse volksvertegenwoordiger die er onlangs in het Vlaamse Parlement zijn collega Ludwig Caluwé fijntjes op wees: "Het is tekenend dat U niet weet dat cultuur met een c geschreven wordt...".

Jo De Smedt weet perfect hoe het geschreven wordt, maar toch is dat voor hem in deze van ondergeschikt belang. Hij lost dat soort discussies gewoon op door (onbewust?) te kiezen voor de Duitse versie, waar 'Kultur' per definitie met K en met een hoofdletter geschreven wordt.

Bovendien verdiept hij zich de laatste tijd wel meer in Duitse bladen vergelijkbaar met onze 'Dag Allemaal'. Die combinatie zegt meteen veel over de manier waarop hij Cultuur en cultuur, Kunst en kunst, de hoge verwachtingen en de dagdagelijkse beslommeringen of geneugten van het leven in elkaar laat schuiven.

Want, laat U niks wijsmaken... ook al werkt hij met gevonden beeldmateriaal (of moeten we toch het woord 'gezocht' gebruiken? - wie zoekt, die vindt...), niets is toeval, over alles is nagedacht in het artistieke werk van Jo De Smedt.

'Kultur: daar zit toch eigenlijk niemand op te wachten' is de provocerende titel van deze tentoonstelling. In deze qua omvang beperkte collectie pakt hij uit met een assortiment technieken en betekenissen.

Vooral in zijn tekeningen op papier brengt hij een veelheid van beeldende verwijzingen samen, gekoppeld aan een geïntegreerde titel of korte tekstverwijzing. Want, hoewel zijn tekeningen er op het eerste gezicht uitzien als een grabbelton van aparte, 'geleende' tekeningen of symbolen, zijn ze toch telkens geduldig opgebouwd rond een centraal thema. (Laat U vooral niet afschrikken door titels als 'Kultur Land' of 'Kermiseeten')

Het werk 'Ring', getekend en geschilderd op een oud verkeersbord, geeft een beeld van zijn artistieke en levensfilosofie. In een sobere zwart-witte tegenstelling geeft hij met de cirkel op de realistisch getekende achtergrond zowel het abstracte als het figuratieve in de kunst weer. Maar de cirkel staat ook voor de ring als symbool van de huwelijkstrouw, het relationele verbond tussen twee mensen. De ogenschijnlijk gefragmenteerde menselijke figuren bovenaan staan voor het lichamelijke, het erotische aspect van die relatie.

In 'Kuscheltiere' (knuffelbeesten) ligt de nadruk duidelijk maar ook speels op datzelfde aspect. Let toch ook op de enorme virtuositeit van de tekening en de schitterende gelaagdheid van de achterliggende kleurvlakken.

'White trash convention/Spic&Span', de combinatie van een beschilderde doos Spic&Span en een klein schilderij in de huidskleur van blanke en zwarte mensen is tekenend voor zijn ingebouwd maatschappelijk rechtvaardigheidsgevoel: geen discriminatie op basis van huidskleur of plaats op de maatschappelijke ladder.

Zelf brengt hij (met een knipoog) een toast uit met de Koning (met grote of kleine k). Dit beeld vond hij in de kringloopwinkel. Hij liet het fotografisch op doek uitvergroten en schilderde er het woord 'Kultur' op. Het verwijst tegelijk naar het schilderij 'De koning drinkt' van Jacob Jordaens en een album van Suske en Wiske.

En zo blijft hij ons meenemen op de grens tussen Cultuur en cultuur, Kunst en kunst, Leven en leven, ... Droom en Daad! Wie aan beide zijden van die grens zijn ogen opent, krijgt een gevarieerd cultureel landschap voorgeschoteld.
*
De tentoonstellingscatalogus laat overigens nog ruimte voor een hoopvolle boodschap als antwoord op de vraag: 'Kultur: daar zit toch eigenlijk niemand op te wachten'.

Maar voor die boodschap kan alleen de nacht raad brengen...

*

In deze tentoonstelling presenteert Jo De Smedt zich meer dan ooit als een schilder, die echter ook tekeningen in zijn schilderijen integreert. Zijn inspiratie en beeldende taal ligt onverminderd als 'gefundenes Fressen' in de hem omringende wereld.

Nog tot 25 oktober 2009

vr-za-zo van 15 - 18 uur

in

Galerie De Ziener

Stationsstraat 55

1730 ASSE