Art Spotter
'Schilderij'
aquarel
© Art Spotter / Waterschoenen
zaterdag 29 september 2018
woensdag 26 september 2018
HET EILAND IN DE VERTE
Art Spotter
'Het eiland in de verte'
mixed media
© Art Spotter / Waterschoenen
maandag 24 september 2018
Jana CORDENIER & Stijn ANK bij BASTIDE PROJECTS in MARSEILLE (FR)
Bastide projects
19 Rue du Chevalier Roze
Jana Cordenier: The beauty I see Stijn Ank: The beauty I feel
September 22 - October 27, 2018
‘The beauty I see, the beauty I feel’
Jana Cordenier and Stijn Ank are an artist couple, not a collaborative artistic duo. Each has their own practice, but as a couple both influence one another. After having worked and lived for several years in Brussels and Berlin, they decided to take time off in the south of France, more specific in the area of the Camargue.
Observing nature is not only about seeing your surroundings but also about experiencing them, or being immersed in them. You feel the wind and the sun, smell the rosemary and thyme, hear the cicadas, you can touch the leaves and flowers. Some leaves appear very close, others at a distance. Everything around you is moving, and so is the moment.
Works become part of that observation when the prepared cotton is put directly on the ground. The surface stays wobbly and uncontrolled because of the plants and stones underneath it. When the canvas is stretched, spots appear and lines are continuing unexpectedly.
These works stem from an attempt to make paintings lighter, or less heavy on matter. Before, I considered oil paint too explicit and too meaningful. Here, in na- ture, to paint is to perform a natural act. It's a direct way of expression without any questions. The struggle here is not about the medium, but it's in the painting itself. (Jana Cordenier)
From the beginning, works seem to be probing into the inaugural instant, or into our distance to the real before it becomes a reality or a ‘world’. The body of work grows with the affirmative questioning of the way a 'stance' operates in that inaugural instant – before we notice anything – up to the moment where we seem to perceive something.
To trace this purity, which is incomplete and therefore perfect, we have to let our senses work, so we can go back to the moment where there is no significan- ce, and when only sense is happening. It is close to nature that one can find the- se moments.
What is created is by no means an object with a meaning, but a nameless thing that can be a sensible catalyst for our senses to get to work. It’s some ‘thing’ that lets us feel the notion of consistency and beauty. (Stijn Ank)
‘The beauty I see, the beauty I feel’ brings together the practices of Jana Cordenier and Stijn Ank. Their constellation elicits a sensitivity that both artists share for their surroun- dings, a sensitivity revealing itself in fragile artworks created through a painstaking pro- cess. Emerging from the relationship with public and space, these works are continuously changing.
Bastide Projects
zaterdag 22 september 2018
STADSFESTIVAL DAMME start NU
Vanaf vandaag
in
DAMME
open van woensdag tot zaterdag: 11 - 18 uur
Binnenkort bespreking
hier op
'WATERSCHOENEN'
dinsdag 18 september 2018
CINDY WRIGHT met DEAD POETRY in Kasteel van GAASBEEK
Cindy Wright - Dead Poetry
07.09 - 04.11.2018
Het Kasteel van Gaasbeek sluit het vanitas-jaar af met een overzicht van het recente oeuvre van de Belgische kunstenares Cindy Wright. Haar fotorealistische schilderijen, waarin verval en vergankelijkheid een leidmotief vormen, worden gecombineerd met de wereldcreatie van een nieuwe soundscape van de Nederlandse componist/luitspeler Jozef van Wissem.
Wrights hedendaagse vanitasstillevens zien er bedrieglijk ‘echt’ uit. Naast virtuositeit in de weergave van bloemen, planten of insecten draagt haar werk ook een intrinsieke ecologische bezorgdheid in zich.
Vergankelijkheid en kwetsbaarheid staan al heel lang centraal in het werk van Cindy Wright. Ze brengt vlees en vlezigheid op een directe, bijna brutale manier in beeld. Ze inspireert zich op de ‘nature morte’, stillevens die in de geschiedenis van de westerse schilderkunst een prominente plaats innemen.
Maar de stillevens van Wright zijn meer dan dat. Ze confronteren de bezoeker zonder te moraliseren. Ze roepen ethische en esthetische vragen op over onze hedendaagse maatschappij. Hoe gaan wij vandaag om met dood, vergankelijkheid, kwetsbaarheid? Wat betekent het om mens te zijn? Waarin schuilt de brutaliteit van het mens-zijn? Hoe staan we ten opzichte van de voeding (ook dieren) die we tot ons nemen? Hoe gaan we om met de aardbol waarop we leven? Wat doen we er (niet) aan?
Deze thema’s vormen de kern van de hyperrealistische schilderijen die in het Kasteel van Gaasbeek tentoongesteld worden. Daar waar zelfgenomen foto’s de basis vormen van haar werken, blijft het uiteindelijk de technische zoektocht van ieder schilderij die de aantrekkingskracht van haar werk bepaalt. Visuele connecties tussen haar schilderijen en de kamers van het kasteel maken deze tentoonstelling tot een indrukwekkende evenwichtsoefening.
Praktische informatie / van vrijdag 7 september tot en met zondag 4 november 2018, dagelijks open van 10 tot 18 u. (laatste toegang om 17 u.), maandag gesloten, open op feestdagen. Tickets kosten € 12, reductie- en groepstarief € 10, tot 18 jaar € 2, tot 7 jaar gratis. Meer informatie over het randprogramma vindt u op
vrijdag 14 september 2018
KRASJ kunstbiënnale 2018 (vierde editie) in NINOVE
In 2012 had ik met WATERSCHOENEN het genoegen de geboorte van KRASJ mee te maken.
Het initiatief tot deze kunstmanifestatie kwam van beeldend kunstenaar Koen De Decker, die de Cultuurdienst van de stad Ninove en een ploeg jonge medewerkers wist te overtuigen.
In september 2012 was KRASJ 0.1 een feit met Koen De Decker als curator.
(zie onze verslagen in 'waterschoenen' van 19 augustus en 12 september 2012)
In 2014 nam Ilse Roosens de fakkel als curator over.
(ook dan brachten we verslag uit op 2 en 13 september 2014)
In 2016 was Hans Theys aan zet voor de derde editie.
(toen hadden wij onze 'waterschoenen' voor een flinke rustpauze aan de haak gehangen)
Vorige zaterdag (8 september 2018) waren we gelukkig weer van de partij bij de start van de vierde editie, waarvoor drie kunstenaars als curator optreden: Rik De Boe, Johan De Wilde en Reinhard Doubrawa.
In de begeleidende folder die elke bezoeker ontvangt, schetsen ze hun uitgangspunten en doelstellingen en krijgt U een overzichtelijk plan van de tentoonstelling. Bij Uw bezoek zal de tekst U aardig op weg zetten om het beste uit Uw 'kunstwandeling' te halen.
We citeren alvast dit gedeelte:
"In tijden die later als vroeger zullen worden aangeduid, is het eenvoudig om meer dan 60 kunstenaars samen te brengen. Dat was vroeger anders. Het lijkt alsof enige vorm van overzicht zoek is. Wie erin slaagt het aantal tentoonstellingen bij te benen is een held. KRASJ 4 gaat zich ondermeer om die reden intensief met de kijker bezighouden, meer bepaald met zijn/haar fysieke aanwezigheid en zijn/haar empatisch vermogen..."
"P.S.: Het woord KRASJ is een onomatopee uit het plaatselijke dialect en verwijst naar het geluid van een afgestreken lucifer."
(In Ninove staat een lucifer nog steeds bekend al 'krasjel'. Tussen 1884 en 1974 had Ninove overigens een bloeiende luciferindustrie.)
Wij kiezen in ons verslag voor een aantal aandachtspunten, maar die kunt U ter plekke moeiteloos aanvullen met eigen ontdekkingen. Zo steunen we meteen de wens van de curatoren: "Het zou mooi zijn mocht er, los van alle clichés, een tijdelijk maar oprecht verbond tussen kunstenaar en kijker ontstaan, dat met andere woorden elk werk de verdiende aandacht krijgt zonder 'langsloopsituaties'...".
Loïc Van Zeebroek, Untitled, 2018, olie op doek
courtesy Dauwens & Beernaert Gallery
In het kamertje aan de overkant ('Geen toegang voor personen vreemd aan de dienst') vult Laura VAN (2) de sfeer van weleer wonderwel aan.
'Geen toegang voor personen vreemd aan de dienst'
Façades de Katmandu, 2017, olieverf op doek, 106x42 cm
Hildebrand Van Kampen, Rosa Rosae Rosam, 2000-2018,
olie op doek op paneel, cirkel diameter 43 cm
Amper één deur verder is de sfeer van een totaal andere aard. Joachim COUCKE (6) kennen we al langer van zijn constructies met elementen uit de telecommunicatie. In dit voormalige RTT-gebouw voelt hij zich dan ook perfect in zijn sas.
Joachim Coucke, The future is obsolete, 2018
Diverse materialen en afmetingen
Ook Werner CUVELIER (10) dook reeds meermaals op in 'Waterschoenen', o.a. bij Galerie De Ziener (Asse) en naar aanleiding van een grote overzichtstentoonstelling (Waterschoenen 3 december 2015) in het FelixArt Museum (Drogenbos).
Straks (14) ontdekt U ook nog zijn visie op de Gulden Snede.
Werner Cuvelier, SC.90.11 Balk, Cirkels, Ellipsen, 1990,
11-delig werk, tempera op doek, gemonteerd op paneel met doek, 362x273 cm
(SWMC - Stichting Werner en Magda Cuvelier)
De drie curatoren hebben zich met een eigen werk teruggetrokken in kamer (13).
Rik DE BOE zet 'Fontana' naar zijn hand, Reinhard DOUBRAWA toont zijn 'slakkenhand' en Johan DE WILDE propageert de kwaliteiten van zijn 'Neus'.
De installatie 'Dromen Ninove' (16) van Patricia SMITH is het zenuwcentrum van haar project tussen droom, fictie, historische gebeurtenis en voortdurende realiteit.
Patricia Smith, 'De structuren zijn onstabiel',
detail uit project Dromen Ninove, 2018
Het 'evacuatieplan voor de kunstenaar' van Lore SMOLDERS (19) verbindt alle verdiepingen via een traphal: Artist Emergency.
Maar het is nog lang geen tijd om te ontsnappen. We worden op de tweede verdieping verwacht.
Neem tijd voor Line BOOGAERTS (21) met haar project 'Het sterrenstelsel van de ambtenaar'. Hier nodigt ze ons uit om eens door het gaatje te piepen. Straks zien we haar aan het werk in het café Sint-Annakamer.
Schijnaar afstandelijke registraties van bescheiden architecturale of huiselijke omgevingen zonder menselijke aanwezigheid kenmerken de fotografie van Griet VAN DE VELDE (22). De formaten zijn recht evenredig met de 'bescheidenheid' van de onderwerpen en vragen om kennismaking van dichtbij.
Lore Smolders, Artists Emergency, 2018
Manor GRUNEWALD (25) blijft timmeren aan de evolutie van het beeld. We leerden hem al heel vroeg kennen (zie waterschoenen 5/1/2010 - 19/12/2011 - 7/10/2013) als multidisciplinair kunstenaar, die talloze technieken door elkaar gebruikt.
Manor Grunewald, E.H.D. '(INVERSE 07 & 014), 2016,
2x 150x200 cm, olie, acryl, spuitbus, UV print, mesh op canvas
Jonathan CALLAN (25) is de auteur van een veelzijdig oeuvre, waaronder sculpturen met boeken als het hier getoonde 'Crossword'. Vorige week zagen we hem nog in 'Art on Paper' (Bozar).
Jonathan Callan, Crossword, 2018,
papier en schroeven
courtesy Galerie Martin Kudlek, Köln
courtesy Hopstreet Gallery, Brussel
We zijn inmiddels terug op het Gelijkvloers, waar we in de grote zaal verschillende werken van Wim WAUMAN (32) ontdekken. Enkele maanden geleden dook hij in Waterschoenen op (2 mei 2018) als kunstenaar en curator van de tentoonstelling WORK FLOW in Sint-Niklaas.
In een kamer even verder hebben een paar typische, filmische drieluikjes van Robert DEVRIENDT (39) een eigen plek gekregen. Ik laat ze U graag ontdekken.
Wim Wauman, Indian Summer (The Scenery),2015,
70x55 cm, archival pigment print on fine art paper
Paul GEES (43) realiseerde zijn installatie 'Scharnier - Balk' op basis van de twee betonnen balken op de vloer van de vide tussen de twee vleugels van het gebouw. Met zijn sculptuur op schaal 1/1 hoog boven de vloer verbindt hij de twee delen van het gebouw a.h.w. 'draadloos' en denkbeeldig.
Binnen onderzoekt hij in een grote, typische tekening (42) de begrippen spanning en evenwicht.
Paul Gees, Scharnier-Balk, 2018
Ijzer, multiplex en steen, 300x300x40 cm
Courtesy Galerie Valerie Traan, Antwerpen
Vincent DE RODER (46) hebben we reeds eerder op onze wandeling ontmoet, maar hier weet hij ons met zijn grote werk 'Moby' nog meer te bekoren.
En misschien moet U hier toch even uit de schoenen voor een bezoek aan de 'Cabane de Louis V' van zijn buurman Rudi BOGAERTS (45).
Vincent De Roder, Moby, 2018
Olie/lakverf op canvas, 250x180 cm
Onze wandeling in dit gebouw zit er bijna op. We brengen op de binnenkoer nog een groet aan Thomas BOGAERT (52-53), de twee sculpturen van Philip AGUIRRE Y OTEGUI (50) en het collectief AND MANY MORE (51).
Langs de voorgevel van het gebouw volgen we de lijn van Bart LODEWIJKS (54) en begeven ons naar de KOEPOORT, waar Helmut DICK in gigantische letters 'HIER' op de gevel geschilderd heeft, met een pijl en een kring rond een raam van dit historisch pand. Graffiti of kunst... vroeg een deel van de Ninoofse bevolking zich ongetwijfeld af. Maar lees vooral de omschrijving in de hal van de Koepoort.
Bart Lodewijks, Tekening, 2018
In de bovenzaal van de Koepoort zorgen Luc COECKELBERGHS en Rein DUFAIT (ook al geen onbekenden van deze blog) als onverwacht duo voor een welkom rustpunt.
Helmut Dick, HIER, 2018 & 2007
Bij Garage Neven heerst het constructieve minimalisme van Hans DEMEULENAERE en Marc NAGTZAAM.
In café SINT-ANNAKAMER mochten we de intensiteit vastleggen waarmee Line BOOGAERTS haar venstertekeningen realiseert. Het verhaal achter dit project kon U reeds lezen in het RTT-gebouw (21).
Line Boogaerts aan het werk in Sint-Annakamer
Andere ingrepen van Bart LODEWIJKS in het stadsbeeld (en zelfs in deelgemeente Outer) ontdekt U via het plan.
Wij wensen U een rijke wandeling in de wereld van KRASJ 2018.
KRASJ 2018 Kunstbiënnale
zaterdagen 8, 15, 22 en 29 september
zondagen 9, 16, 23 en 30 september
Open van 13 - 18 uur
Gratis toegang
RTT - Gebouw
Graanmarkt 38
9400 NINOVE
© Art Spotter / Waterschoenen
donderdag 13 september 2018
RIVOLI in BRUSSEL, veel galeries onder één dak
De Brusselse Rivoli Building herbergt in zijn voormalig shopping center uit de jaren 70 heel wat kunstgaleries.
Vorige week donderdag werd het nieuwe seizoen op gang getrokken door de inmiddels vaste galeries en een aantal 'pop-ups'. De sfeer zat er meteen goed in.
*
Wij begonnen onze wandeling aan de buitenkant van het complex bij
HOPSTREET GALLERY
waar onder de titel 'UNCERTAINTIES / IMPROBABILITIES' een groepstentoonstelling gestart is met werk van Gulielmo Castelli, Ugo Giletta, Juul Kraijer, Barthelemy Toguo, Sandra Vasquez de la Horra en 'huiskunstenaar' Tinus Vermeersch.
Zij werden samengebracht door curator Lorand Hegeyi.
Het werk van de kunstenaars die werden uitgenodigd om te exposeren in "Uncertainties/Improbabilities" is bijzonder authentiek en opmerkelijk omdat de kunstenaars een radicale focus leggen op het bevrijden van de verbeelding, en omdat ze hun visuele verhaal, dat telkens over iets onwaarschijnlijks en iets duisters handelt, situeren in een zeer brede en verregaande referentiecontext.
HOPSTREET GALLERY
waar onder de titel 'UNCERTAINTIES / IMPROBABILITIES' een groepstentoonstelling gestart is met werk van Gulielmo Castelli, Ugo Giletta, Juul Kraijer, Barthelemy Toguo, Sandra Vasquez de la Horra en 'huiskunstenaar' Tinus Vermeersch.
Zij werden samengebracht door curator Lorand Hegeyi.
Het werk van de kunstenaars die werden uitgenodigd om te exposeren in "Uncertainties/Improbabilities" is bijzonder authentiek en opmerkelijk omdat de kunstenaars een radicale focus leggen op het bevrijden van de verbeelding, en omdat ze hun visuele verhaal, dat telkens over iets onwaarschijnlijks en iets duisters handelt, situeren in een zeer brede en verregaande referentiecontext.
Sommige kunstenaars verwijzen – direct of indirect – naar reeds bestaande mythische, historische en conventionele beelden, naar archetypische, cultische, symbolische of metaforische verhalen.
De tekeningen van Juul Kraijer brengen dramatische en intrigerende scenario's uit de Griekse en Romeinse mythologie tot leven, maar bieden ook een melancholische en intellectuele herinterpretatie van het maniërisme, of ze tonen hoe ze op een verontrustende, irritante manier door de psychoanalyse worden geannexeerd, waardoor de gesofistikeerde culturele metaforen hun primaire, oorspronkelijke, vitale antropologische relevantie herwinnen.
Tinus Vermeersch (kunstenaar van de galerie) opereert in de kunsthistorische context van de Vlaamse laatgotische, renaissance-‐‑ en vroegbarokke periode. De focus van zijn werk ligt op het permanent verdraaien, buiten de logica om en op een manier die de toeschouwer uit het lood slaat, van ogenschijnlijk banale motieven uit de natuur en het alledaagse leven.
Tinus Vermeersch, Untitled, 2018, Ink on paper, 15 x 15 cm
Op een heel andere manier weerspiegelt het werk van Ugo Giletta bepaalde middeleeuwse en vroegmodernistische referenties, in het bijzonder daar waar hij een nieuwe – en intrigerende, diep verwarrende – interpretatie van het sublieme aanreikt.
Het buitensporige en bijzonder sensuele universum van Sandra Vasquez de la Horra grijpt terug naar een mengelmoes van elementen uit de religieuze culturen en de mythische voorstellingswereld van Latijns-‐‑ Amerika. Haar referenties gaan van katholicisme tot voodoo.
Het robuuste werk van Barthelemy Toguo belichaamt archaïsche culturele houdingen en oude, diepgewortelde gevoelens van angst, onzekerheid en weerloosheid, maar getuigt tegelijk van een triomfantelijke, buitensporige aanbidding van leven en geluk, zintuiglijk genot en vruchtbaarheid, in een enigszins extatische vorm van mythische vereniging tussen mens en dier, natuur en cultuur, duisternis en licht.
In het werk van Guglielmo Castelli vloeien binnen-‐‑ en buitenwereld onweerstaanbaar, heftig en op een irriterende wijze in elkaar. Imaginaire en materiële lichamen, spirituele realiteiten en fysieke ruimtes, organische, levende, sensuele lichamen en anorganische, soliede, stijve, soms zelfs strenge harde vormen zijn op een verwarrende manier verstrengeld.
Sandra Vasquez de la Horra, Memorias Lemurianas,
2012, graphite on paper, wax, 76 x 56 cm
Meer info:
Patrick Wokmeni
Hopstreet Window #15
L'Europe fantôme
Aan de achterzijde van Hopstreet Gallery zitten we meteen in het hart van de RIVOLI BUILDING, waar talrijke galeries zich naast elkaar in de centrale gang bevinden.
We houden eerst halt bij het 'WINDOW'-project van Hopstreet, waar dit keer Patrick WOKMENI (op uitnodiging van Hans Martens) de show steelt met een beeld uit de serie L'EUROPE FANTÔME, waarin hijzelf (op vraag van Philip Van de Bossche, directeur van MuZee) en vrienden uit de Afrikaanse diaspora figureren met maskers, sculpturen en fetisjen uit het Afrikamuseum in Tervuren.
Als bezoeker krijgt U de volledige uitleg in een handige folder bij de presentatie.
Patrick WOKMENI dook reeds eerder op in WATERSCHOENEN.
Op 24 oktober 2013 bespraken we zijn 'Les Belles de New-Bell' bij Loods 12 in Wetteren, op 2 december 2013 dook hij op bij de HISK-laureaten in 'Portrait of the artist' en op 17 april 2018 mochten we hem nog vermelden in de bespreking van 'glorious (?) FAILURE' in PZ Duffel.
*
Tijd nu voor een aantal aandachtspunten in de andere galeries.
Chris MEULEMANS
De tekeningen en de kooi-huisjes lijken allemaal gestoeld op hetzelfde principe: een zoektocht naar bescherming en de vrees die niet te vinden. In de tekeningen fungeert telkens een kleine kleurrijke kern als warm hart, maar het omhulsel lijkt altijd een beetje krakkemikkig. De kooi-huisjes blijven zelfs leeg.
Chris Meulemans @ Rivoli #32
*
Antoine GOOSSENS
'If I Would Be a Billboard'
Misschien ben ik wel gewoon een billboard, zegt Antoine Goossens. Een billboard bevat per definitie eenvoudige, makkelijk leesbare boodschappen. Maar zo simpel is het bij Goossens dan ook weer niet. Hij brengt alvast geen 'kunst met een boodschap', maar geeft mij integendeel het gevoel van schilderkunst om de schilderkunst. Verhalend ? Ja, maar veeleer impulsief dan lineair. Ik hou van de kleurrijke lichtpunten die hij aan de duisternis onttrekt.
Antoine Goossens @ Zwart Huis #31
*
Nicolas DHERVILLERS
'Detachment'
De hoogst bevreemdende, duistere landschappen uit het 'Detachment' project van fotograaf Nicolas Dhervillers zijn dermate precies en tegelijk ontoegankelijk dat ze een zekere voorzichtigheid in benadering oproepen. Ik bekijk ze aanvankelijk met een zekere terughoudendheid, maar stapje voor stapje laat ik mij opnemen in hun wereld van droom en werkelijkheid.
Nicolas Dhervillers @ Nathalia Tsala Gallery #27
*
Fred MICHIELS & Johannes Ulrich KUBIAK
'This is Not a Painted Book'
Fred Michiels en Johannes Ulrich Kubiak zorgen elk op hun manier voor een picturaal feest van vorm en kleur, met oog voor onderliggende structuren en confrontaties.
Fred Michiels & Johanes Ulrich Kubiak @ Eva Steynen.Deviation(s) #12
*
Dominique VANGILBERGEN
&
Jean-Baptiste Besançon
tot 13.10.2018
Bij Jean-Baptiste Besançon wordt totale vrijheid in combinatie met technische beheersing uitgewerkt tot absoluut evenwichtige abstracte composities.
Jean-Baptiste Besançon @ Nationale 8 Gallery #25
*
Sarah VAN MARCKE
'Territorial Drift'
Sarah Van Marcke focust in haar project 'Territorial Drift' op de neiging van de mens om de natuur naar zijn hand te zetten. Met de vierkante vogelnesten worden vogels uitgenodigd om zich in deze voor hen tegennatuurlijke omgeving te 'nestelen'. Van Marcke brengt het proces voor en na in beeld.
Sarah Van Marcke @ Rossicontemporary.be #17
*
Denitsa TODOROVA
'As Far As My Eyes Can See'
Denitsa Todorova lijkt ons in haar werk, via kronkelende of rechtlijnige verbindingen mee te willen nemen in een soort ruimtewandeling op zoek naar andere dimensies. Op die manier creëert ze een enorme dynamiek, maar tegelijk ook een soort rustpunt waarin we als toeschouwer mee kunnen drijven op de tonen van haar beeldend werk.
Denitsa Todorova @ Rossicontemporary #17
*
Carole VANDERLINDEN
'Eight Paintings'
Carole Vanderlinden komt al jaren regelmatig aan bod in 'WATERSCHOENEN'. Ze is tekenaar en schilder 'pur sang'. Geen enkel onderwerp of beeld gaat ze uit de weg en qua vormgeving en kleurgebruik weet ze ons steeds te verrassen en te boeien.
In 2017 nam ze als enige schilder deel aan de Kathmandu Biënnale georganiseerd door Philippe Van Cauteren. Uit die serie toont ze momenteel ook schilderijen in de Biënnale KRASJ #4 (verslag volgt morgen in deze blog) te Ninove, waar haar werk (allicht niet geheel toevallig) in de buurt van Walter Swennen hangt.
Carole Vanderlinden @ Galerie Zwart Huis #20
*
Paul PAGK & Warner BERCKMANS
'Introspection'
Hier vinden we uiterlijk tegengesteld werk van twee kunstenaars die echter allebei op hun manier aanzetten tot introspectie. De blauwe, quasi egale glazen oppervlakken van Warner Berckmans focussen op wisselwerking tussen toeschouwer, werk en omgeving, terwijl Paul Pagk ons n zijn tekeningen een soort 'mental maps' voorschotelt waarin we een eigen pad en bestemming kunnen volgen.
Paul Pagk @ Artelli Gallery Brussels #21
Tentoonstellingen lopen tot 27.10.2018
(behalve Nationale 8 - tot 13.10)
Voor alle verdere info:
of de websites van de individuele galeries
© Art Spotter / Waterschoenen
Abonneren op:
Posts (Atom)