Sommige van onderstaande tentoonstellingen zijn al gestart, andere komen er nog aan. Hou ze alvast in het oog.
Raadpleeg de websites van de galeries om uw bezoek te plannen.
Ria BOSMAN met 'ODE'
© Ria Bosman
en
Paul PRETZER met 'Too Good To Be True'
© Paul Pretzer
bij
Tatjana Pieters Gallery
(Gent)
van 23/1 tot 28/2/2021
Ria Bosman (BE, °1956) studeerde af aan St. Lucas Gent in 1979. Doorheen 40 jaar ontwikkelde zich een rijk oeuvre waarin kleur en vorm centraal staan. Ze onderzoekt het effect van kleuren op kleuren, uitgepuurde vormen, hun verhouding en de verschillen in lichtwerking op kleurvlakken. De monumentale hand geweven doeken uit natuurlijk vlas, waar Bosman het meest voor bekend is dienen als een canvas om kleurtonaliteit en hun verhoudingen onderling te onderzoeken. Ze zijn met grote zorg laag op laag aangebracht waardoor er een stralende diepte ontstaat waarin je als toeschouwer kan verdwijnen en tijd lijkt stil te staan. Ze hebben een universele kracht die doet denken aan Paul Klee en diens gelijken.
De reeks kleine werken kennen hetzelfde doel. Ze roepen een gevoel op van extase en stilte, contemplatie en balans. Ze zijn per laag opgebouwd op vaak verassende dragers die mee werken in het groter geheel.
Deze tweede solo tentoonstelling in onze gallerie is een ‘ODE’ aan het afgelopen jaar waarin de titels verwijzen naar ondermeer de pandemie, het kaartpel die de kunstenares speelde met haar overleden vader,…
Ria Bosman had reeds solo tentoonstellingen bij Linea’81 Ghent, Gallery Avantgrade Antwerpen (BE), Villa des Roses Gent (BE), Huize Sint- Jacobus Gent (BE), Het oog Middelkerke, Centrum Netwerk Aalst, In den Bouw Kalken, Galerij C.De Vos Aalst, De Zevende Stad Damme, De Stroming Berlare, Galerij Jan Colle Gent, Galerij De Ziener Asse, Posthotel Wetteren, Huize Bonaventura, Sophie Van Assche en Domenico Tomei Gent en verschillende groepsshows in België en daarbuiten. Haar werk bevindt zich in verscheidene privé- collecties doorheen Europa.
°°°
Vaak creëert Paul Pretzer (EST, °1981) in zijn olieverfschilderijen een veelvoud aan vreemde hybride wezens en schimmen, die hij overlaadt met attributen, ontleend aan de wereld van consumptiegoederen of volledig uitgevonden, waarbij vaak een duidelijke interpretatie mist. De scènes roepen herinneringen op aan invloedrijke verhalen over de ‘Suppenkasper’ uit het Duitse kinderboek Struwwelpeter of de vrome Helene van Wilhelm Busch. Kleine gevallen van onzorgvuldigheid kunnen tot vreselijke gevolgen leiden. Maar in de beelden van Pretzer worden we niet geconfronteerd met duistere disciplinaire maatregelen, maar eerder met zwarte humor. Het absurde, pech, grote ongeluk en de mislukking van grote en kleine projecten gebeuren gewoon. Op zijn beelden zijn er geen duidelijk identi ceerbare aanstichters van lot of oneerlijkheid. Het enige dat de kunstenaar zijn protagonisten op hun Sisyphus-pad geeft, is empathie, wat er voor zorgt dat zijn verloren schepselen die steun zoeken in geritualiseerde poses volledig bij ons kunnen komen. Daders of schurken lijken evenveel te lijden onder de gevolgen van de misdaad als het ogenschijnlijk identi ceerbare slachtoffer.
*
Anastasia BAY & Warre MULDER
met
'Zillion Forefathers'
in
Whitehouse Gallery
(Lovenjoel)
10/1 tot 14/2/2021
Warre Mulder
I come with good intentions, 2020
Ceramic - wood - epoxy - paint
67 × 59 × 40 cm
Anastasia Bay
Samuraï drawing #1, 2020
Pastel & pencil on painted paper in wooden frame
29.7 × 21 cm
*
KETELEER GALLERY (Antwerpen) presenteert van 30 januari tot 7 maart 2021 de allereerste solotentoonstelling van de jonge Belgische schilder Floris Van Look (°1990. Wilrijk, Antwerpen).
Van Look combineert traditionele schilderkunst met humor en fantasie om een wereld te creëeen waarin verhalen verteld worden, nieuwe wezens en nieuwe werelden bedacht worden en waarin mensen onze luidruchtige, snelle, opiniemakende maatschappij kunnen ontvluchten.
In de schilderijen van Van Look figureren geen mensen of dieren, maar iets tussenin. Een kabouter die peinzend een pijpje aan het roken is op de stoel van Vincent Van Gogh, met achter zich een stopcontact. We zien een vrouwelijk naakt onder de douche. Haar hoofd is in het lichaam gezakt, de borsten als ogen, de beharing van de onderbuik fungeert als mond, en daar tussenin een ontzettend geprononceerde neus. Verder zien we vechtende kabouters, kabouters die meegesleept worden in de draaikolk van een wasmachine of nog een kabouter die een vlieg hoopt dood te meppen.
Floris Van Look
*
Schönfeld Gallery - Rivoli Brussels
10/01 - 27/02 2021
For this exhibition, the Israeli-Belgian art collector and founder of the gallery,
Elie Schönfeld, selected five artists who all live and work in Tel Aviv.
Born in Antwerp and living in Tel Aviv, Elie Schönfeld has been collecting contemporary art for over 20 years. In 2015 he opened the Artelli gallery in Antwerp, a mix of a cabinet of curiosities from his personal collection and exhibitions dedicated to the artists he represents. In 2018 the gallery moved to Brussels and was given the name of its founder: Schönfeld Gallery.
Schönfeld dedicates this exhibition to contemporary art talent from Israel. Artists all over the world are struggling. Exhibitions are being cancelled, projects are postponed and traveling is almost impossible. Even more than others, Israeli artists today are isolated from the rest of the world. With an exhibition in Brussels, Schönfeld puts these artists in the spotlight by offering them an international platform.
The five artists each work from different disciplines. Although they express it in very different ways, their fascination for the process of deconstruction and reconstruction is a common denominator. They all explore the power of composition, the relationship between the depicted and the original, and the tension between abstraction and figuration.
*
Luc CLAUS & Werner CUVELIER bij Galerie EL (Welle)
van 29 januari tot 28 februari 2021
© Luc Claus
© Werner Cuvelier
*
De Vrienden v/h S.M.A.K. (Gent) tonen:
Anna Zacharoff | Entrée
30.01 tot 28.03.2021
Anna Zacharoff (° 1987, Stockholm) studeerde in 2015 af aan de Städelschule in Frankfurt am Main en woont en werkt momenteel in Brussel.
Zacharoff werkt met verschillende media waaronder performance, sculptuur, tekst, maar maakt vooral schilderijen. Een terugkerend thema in haar werk zijn organismen en wezens die op de bodem van de oceaan leven.
© Anna Zacharoff (detail)
*
Jan Van Munster met 'Headlines' in Hopstreet Gallery
(Deurle en Brussel)
Gallery view Brussels
Weight of Light - Eerbetoon aan François Morellet, 2018
Wit en blauw glas, argon, transformator, 170 x 170 cm, uniek
© We Document Art
*
Gallery view Deurle
Edged Circle, 2017
Blauw en groen glas, argon, transformator, ø 295 cm, ed. 2
© We Document Art
Edged Circle, 2017
Blauw en groen glas, argon, transformator, ø 295 cm, ed. 2
© We Document Art
Jan van Munster (°1939)
is een van de meest opmerkelijke en invloedrijke kunstenaars van Nederland.
Al in de jaren zestig was zijn werk te zien in alle belangrijke musea van Nederland. Kort daarna werd hij internationaal bekend. Gezien de grote diversiteit aan materialen die Van Munster voor zijn creaties gebruikt zoals steen, staal, graniet en glas, is het verbazingwekkend hoe homogeen zijn werk op thematisch niveau is. Al decennialang concentreert hij zich met uiterste consistentie en voortdurend veranderende perspectieven op één onderwerp ‘energie’. Temperatuur, magnetisme, radioactiviteit en elektriciteit zijn het vertrekpunt voor zijn werken waarmee hij het onzichtbare zichtbaar maakt. Het gaat hem om de geladenheid van het gebied tussen tegenpolen zoals warmte en koude, licht en donker, positief en negatief, spanning en ontlading, compressie en uitzetting, zichtbaarheid en onzichtbaarheid getuigen van de polariteit die zijn werk domineert. Als samenvatting hiervoor heeft Van Munster twee suggestieve formules gekozen, IK en +/- die hij vaak citeert in zijn werk.
*
Benoit FELIX bij Eva Steynen Deviation(s) (Antwerpen)
tot 20 februari 2021
© Benoit Félix
*
Tom LIEKENS bij de Zwarte Panter (Antwerpen)
'Dog years'
30/01 tot 4/4/2021
© Tom Liekens
*
Elke Van Kerckvoorde bij Galerie De Ziener (Asse)
24/1 tot 28/2/2021
© Elke Van Kerckvoorde
*
DISORDER (Repeat)
met
Joke RAES, Guy ROMBOUTS, Werner MANNAERS,
Izabel ANGERER en Anneke EUSSEN
bij
DMW Gallery
(Antwerpen)
14/1 tot 13/2/2021
Izabel Angerer, 'Gold', 2020, goldleaf on paper,
perforated, 76 x 106 cm (detail)
*
Lu CHAO
met
'BLACK FRUIT'
bij
Galerie Nathalie Obadia
(Brussel)
14/01 tot 6/3/2021
© Lu Chao
De Chinese kunstenaar Lu Chao (geboren in 1988) studeerde tot 2012 olieverfschilderkunst aan de Centrale Academie voor Schone Kunsten in Beijing (China). Hij kreeg er les van de internationaal bekende, realistische schilder Liu Xiaodong en leerde er zijn kunstpraktijk te baseren op het echte leven. Lu Chao vervolgde zijn studies aan het departement schilderkunst van het Royal College of Art in Londen (Verenigd Koninkrijk), waar hij in 2014 afstudeerde en de Painter-Stainers Gordon Luton Award won. Sinds zeven jaar verdeelt de kunstenaar zijn tijd tussen Londen en Beijing.
Lu Chao is vooral bekend om zijn grote olieverfschilderijen in zwart- en wittonen. Zijn werken tonen massa’s mensen die van veraf in allerlei surrealistische omgevingen zijn te zien. De kunstenaar brengt voortdurend menigtes in beeld om de relatie tussen het individu en zijn omgeving te onderzoeken. Op deze manier demonstreert hij de nietigheid van de mens in verhouding tot de onmetelijkheid van het universum, het grote onbekende. Uit de poëtische werken van Lu Chao spreekt een bijzonder existentieel bewustzijn. In navolging van het Chinese zenboeddhisme staat de leegte bij de kunstenaar niet gelijk met het ‘Niets’, maar met ‘alles wat we niet kunnen zien’.
In zijn nieuwe reeks Black Fruit is het mysterie alomtegenwoordig. In zestien composities nemen menigtes de vorm aan van fruit, stukken taart, chemische deeltjes of koorddansers, wat erg fantasierijke beelden oplevert. Als men ze van nabij bestudeert, onthullen de gezichtsuitdrukkingen van de vele personages zowel de veerkracht als de vele beproevingen van de mens.
Lu Chao maakt op een plechtstatige manier gebruik van ‘ivoorzwarte’ pigmenten in zijn kunstpraktijk. Hij verwijst zo naar de Chinese schildertraditie van de Song- en Yuan-dynastieën, waar kunstenaars enkel zwarte inkt gebruikten om licht-donkerschakeringen te creëren die voor ‘kleuren’ werden aanzien. De zwarttinten geven structuur aan de beelden van Lu Chao. De kunstenaar is voortdurend op zoek naar nieuwe manieren om zijn beeldtaal zowel op grafisch als technisch vlak te verruimen.
*
Walter SWENNEN
'Parti chercher du white spirit'
bij
Xavier Hufkens
(Brussel)
27/1 tot 27/2/2021
© Walter Swennen
Xavier Hufkens presenteert eind januari een tentoonstelling met nieuwe schilderijen van de Belgische kunstenaar Walter Swennen (1946). Alle werken uit de tentoonstelling werden in 2020 gemaakt en kunnen beschouwd worden als een soort dagboek. Ze worden zowel door hedendaagse gebeurtenissen als door episodes van reflectie en herinnering geïnformeerd. Maar zoals typisch is voor Swennen's oeuvre, is er een diepere onderstroom in het spel, waarbij elk doek ook enkele centrale thema's in het hart van elke creatieve discipline verkent: wat te maken, hoe het te maken, en waarom.
Het betreden van Swennens universum is het betreden van een kleurrijke en schijnbaar onlogische wereld, waarin raadselachtige combinaties van teksten en beelden lijken te smeken om ontcijfering. Geïntrigeerd door de ongewone juxtaposities willen we instinctief weten wat de schilderijen betekenen, of proberen te zeggen. Hoewel de werken niet allemaal even gemakkelijk hun geheimen prijsgeven, worden in de nieuwe publicatie die bij de tentoonstelling verschijnt een aantal inzichten geboden. Zo vertaalt 'MIN SORG ER MIN BORG' zich als 'mijn verdriet is mijn kasteel', een citaat van de Deense filosoof Søren Kierkegaard. Het doet ook denken aan de zinsnede 'een Engelsman is zijn kasteel'. De woorden waarin 'MIN' wordt herhaald en 'SORG' en 'BORG' elkaar spiegelen - worden gecombineerd met het beeld van een kasteel en het hoofd van een slangenachtig wezen (of misschien, zoals Swennen ook intimideerde, het monster van Loch Ness). Een kleiner werk bevat het woord 'vaarwel' en een hoed die door zijn ovale vorm gemakkelijk verward kan worden met een vliegende schotel (of heilig aureool?). Het is toevallig ook een varkensvleeshoed, van het soort dat synoniem staat voor Lester Young, de jazzmuzikant aan wie Charles Mingus een eerbetoon bracht in 'Goodbye Pork Pie Hat'.
Jazz, en meer bepaald de kunst van het improviseren, is een interessante lens om het werk van Swennen te beschouwen. Net als de beste improviser maakt de kunstenaar nooit twee keer hetzelfde schilderij. Hij werkt zonder voorbedachte rade, schuwt conventie en heeft geen interesse in mimesis, laat staan in stijl. Zijn schilderijen ontstaan in plaats daarvan door een proces van intuïtieve ontvouwing: het ene leidt tot het andere, er zijn ontmoetingen en ongelukken, het aanzetten tot het nemen van beslissingen op het moment, het onderzoeken van ongewone effecten, reflecties en interacties, het gebruik van 'fouten' om nieuwe mogelijkheden te creëren en, uiteindelijk, een onbedwingbare energie en rauwheid tot het eindresultaat. Zoals Swennen zelf heeft gezegd: 'het werk begint op het doek, wordt op het doek gemaakt, en het is op het doek dat het klaar is'. Zijn bronnen zijn de visuele referenties die hij tot zijn beschikking heeft - advertenties, logo's, borden, oude schilderijen, foto's en willekeurige objecten die toevallig zijn aandacht trekken - maar ook de taal, en het medium zelf, de verf. Maar let op: een beeld kan de katalysator zijn voor een werk, maar is niet altijd het onderwerp. Ook worden de schilderijen niet snel uitgevoerd, want het duurt maanden voordat ze klaar zijn. Ze zijn ook ongelooflijk gelaagd. Ten eerste is er een materiële gelaagdheid die, als men goed genoeg kijkt, aan het oppervlak of aan de randen van het doek te zien zou kunnen zijn. Ten tweede is er de kwestie van de tijd. Niet alleen is er een tijdsaspect aan het maken van de werken, maar ze roepen ook elementen op die ontleend zijn aan verschillende tijdperken en die vaak naast elkaar staan. Ten slotte is er een conceptuele gelaagdheid die moeilijker vast te pinnen is. In de schilderijen van Swennen raken letters en beelden los van hun typische context en gaan ze frisse visuele en taalkundige verhoudingen aan. Woorden roepen beelden op, net zoals beelden taalkundige connotaties hebben. Het is deze interface - tussen tekst en beeld enerzijds en de handeling van de schilderkunst anderzijds - die Swennen fascineert. Wat zichtbaar wordt in deze schilderijen is dus minder een kenbare werkelijkheid en meer een cognitief proces, een unieke manier om over de wereld te denken en de talloze wonderen, zorgen en vooral absurditeiten te duiden. Met andere woorden, deze schilderijen zijn manifestaties van de manier waarop Walter Swennen denkt.
*
Stories of hope and despair'
Dirk Van Saene
16.01.21 - 21.02.21
bij Gallery Sofie Van de Velde
(New South)
Dirk Van Saene, the Belgian fashion designer and artist,
will present his solo exhibition with ceramic sculptures on 16.01.2021 in Gallery Sofie Van de Velde.
“The artworld has always been rather suspicious of any form that is purely visual, a form where beauty or emotion prevails. A form that is often referred to as ‘design’ or ‘decoration’. Yet, it is precisely this twilight zone that interests me. As an artist, my work has no functionality: it shows the human body, not in a direct context but rather as the notions of a human figure. At the same time, the emotions they depict are equally as important. My sculptures are the stage-managers of their own story. Not only with regard to their material, colors and shapes, but also in the historic value that they carry and that I assign to them.”
━━━━━━
Gallery Sofie Van de Velde (New South)
Léon Stynenstraat 21, 2000 Antwerp
Tuesday-Sunday, 13:00-18:00
*
Art Spotter / Waterschoenen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten