Zoeken in deze blog

zaterdag 18 september 2021

Stefaan VERMUYTEN met ‘STIJLISSTILSTAND’ in DE MARKTEN (Brussel)



DE MARKTEN
Oude Graanmarkt 5
1000 BRUSSEL

van dinsdag tot zondag
12 - 18 uur
GRATIS TOEGANG

***

Mijn allereerste ontmoeting met een schilderij van Stefaan VERMUYTEN (°1959) was in de groepstentoonstelling 'All together now' (januari 2009) van Galerie De Ziener.
'Don't look at me' (2008) is een indringend portret dat ik bij mijn bezoek aan De Markten zopas terug zag in een andere constellatie.
Indertijd ontlokte de titel van dat schilderij mij de reactie: "Doe het toch maar, want het is indrukwekkend". Ook vandaag heeft het nog niets aan kracht ingeboet.


Stefaan Vermuyten
(L) Pole dancing, 2017
(R) Don't look at me, 2008 
 

Pas anderhalf jaar later (Waterschoenen, 4 juli 2010) zag ik veel meer werk van Stefaan VERMUYTEN en nog wel in De Markten (waar nu zijn overzichtstentoonstelling loopt) tijdens de groepsshow van 'Betonrot'.
Ik zou hem in de jaren erna als bevoorrechte toeschouwer en commentator op zowat al zijn tentoonstellingen volgen.

De huidige overzichtstentoonstelling 'STIJLISSTILSTAND' is voor mij een beetje thuiskomen, want in de verschillende zalen van De Markten krijg ik een bijzonder ruim, maar sober en efficiënt gepresenteerd overzicht van het oeuvre, waarin ik heel wat bekende beelden zie opduiken.

In de bespreking van 4 juli 2010 kon ik met gemak vaststellen dat 'Stijl' toen al 'Stilstand' betekende in de visie van de kunstenaar.

De werken 'Comment décorer sa maison' (2003) en 'Scar' (2010) ontlokten mij toen de volgende commentaren in 'Waterschoenen'.



Stefaan Vermuyten 
Comment décorer sa maison, 2003


Stefaan VERMUYTEN is een kritische, maar met milde humor gezegende schilder "die door zijn werk het onzichtbare zichtbaar maakt", terwijl hij toch hard zijn best doet om het geschilderde onherkenbaar te houden. Je stopt hem als schilder niet zomaar in een vakje. Soms lijkt hij te werken in een (abstact) expressionistische stijl. Dan weer creëert hij een afstandelijk quasi-realistisch beeld of pakt hij uit met die twee aan 'Zen' refererende werken (het ene met rood en roze, het andere - Scar, 2010 -met blauw en een centrale, rode, vertikale streep) die mij onvermijdelijk naar het werk van René Guiette terugvoeren.
De ironische geladenheid toont zich ontegensprekelijk in bovenstaand schilderij 'Comment décorer sa maison - 2003'.
Stefaan Vermuyten is een schilderkunstige omnivoor die zijn artistieke vrijheid met hand en tand lijkt te verdedigen, wars van trends, modes en artistieke circuits.


Jef Van Eynde, foto, Stefaan Vermuyten in zijn atelier


In februari 2011 (17/2 in Waterschoenen) kon ik zijn status als 'schilderkunstige omnivoor' bevestigen naar aanleiding van zijn soloshow in Galerie De Ziener: "Stefaan Vermuyten als kunstenaar die je niet zomaar een een schuifje kunt steken..."

Mijn betrokkenheid bij zijn werk is bijna net zo oud als mijn kunstblog 'Waterschoenen'. Niettemin gaat zijn artisitieke activiteit nog veel verder terug.

In de schitterende monografie bij de tentoonstelling wordt dat allemaal haarfijn verteld. Onthou in eerste instantie dat de toevallige ontdekking van een kunstboek met het werk van Giogio De Chirico hem als autodidact aan het schilderen zette.
Begin jaren '80 trok hij van zijn geboortestad Mechelen naar Antwerpen, vastbesloten een echte kunstenaar te worden. Rond 1985 leerde hij daar de nog onbekende Luc Tuymans en Bert De Beul kennen. Ze vormden al snel een onafscheidelijk trio.
Stefaan Vermuyten exposeerde bij Ruimte Morguen en maakte in 1990, samen met Tuymans de overstap naar Zeno X Gallery. Hij exposeerde er tekeningen, maar drukte even later op de pauzeknop van zijn artistieke droom, al bleef hij tekenen en schilderen.


Stefaan Vermuyten
(L) Scar,
(R) Angry girl

In 2004 kwam hij een eerste keer bij Galerie De Ziener (Asse) terecht, van waaruit zijn werk sindsdien de weg vindt naar verzamelaars. In 2015 stelde hij nog eens bij Ruimte Morguen tentoon en in 2019 dook hij op in het Kunstenfestival Watou.

Van 2009 tot vandaag hebben we met 'WATERSCHOENEN' zijn pad van nabij gevolgd en in woord en beeld besproken.
In 2013 maakte hij zelf een schilderij, 'WATER SHOES' getiteld. Van wisselwerking gesproken.


Stefaan Vermuyten, Water Shoes, 2013


In de monografie staat na het titelblad de simpele vermelding 'Voor Ingrid'. En het is diezelfde Ingrid (sa compagne de route) die de tentoonstelling mag openen met haar gedicht voor Stefaan:


Zonder horizon geen bestaan


Op een avond vroeg ik hem:
Wil je de zee voor me kleiner maken, liefste?
Ze ligt daar zo groot, te weids voor mijn bestaan.

Even later kreeg ik een kort bericht.
Hij schreef: ik werd duizelig van je horizon,
hij stond scheef, ik trok hem recht.

Mijn liefste en de zee.
Wat zou ik toch zonder die twee?


© Ingrid Vandepaer


Ingreep Guy Rombouts op de vloer (detail)


Einde 2018 pakt hij bij Galerie De Ziener uit met de tentoonstelling 'Full Moon Hunting', die een enorm diepe indruk op mij maakte. En net als atijd was er die 'feestelijke' verscheidenheid.

Ik formuleerde het toen als volgt:

"Wie dezer dagen bij Galerie De Ziener in Asse binnenstapt, staat meteen oog in oog met een jager. Het schilderij toont een wat zielige figuur, weliswaar het geweer in de hand, maar nogal clownesk door de knieën buigend en fel afgetekend tegen het licht van de volle maan. Ik ervaar hem meer als prooi dan als jager. Het vogeltje bij zijn hoofd is hoegenaamd niet bang en zit hem waarschijnlijk ongegeneerd uit te lachen. Het lijkt wel of de jager horens draagt, waarin het vogeltje zich genesteld heeft."

"Met dit schilderij 'Full Moon Hunting' geeft de kunstenaar meteen ook een titel aan de complete tentoonstelling. Vermuyten gaat de volle maan achterna, niet als jager in de strikte zin van het woord, maar als commentator en 'zinzoeker' (al durft hij het met zijn eigen gevoel voor humor wel eens als 'onzin' verpakken). Hij probeert de waanzin van de wereld dichtbij en ver weg te duiden.
De kunst van Stefaan Vermuyten, dat is 'Ter Zake' en De Afspraak' van de televisie, maar dan zonder het grote gelijk van de verschillende actoren."

En net als atijd was er die 'feestelijke' verscheidenheid, met werken als 'Tank Dance' dat hier in De Markten boven de trap hangt. Ook ‘In the woods', 'Home',... en 'Living Doll' hebben in de huidige accrochage een plek gevonden.


Stefaan Vermuyten
Full Moon Hunting, 2018


Een aantal ingrepen van vriend en AZART-kunstenaar Guy ROMBOUTS zorgen voor een extra dimensie in verschillende ruimtes.

De foto's van Jef VAN EYNDE schetsen een beeld van de kunstenaar en zijn leefwereld.

Auteur Koen PEETERS leest voor uit zijn tekst bij de video over Stefaan Vermuyten als 'de man met de metaaldetector': DE VONDSTEN.

Dichters van dienst: Bart JANSSEN & Ingrid VANDEPAER.

Curatoren: Luk LAMBRECHT & Lize EENEMAN.

En de hoofdrol is uiteraard voor Stefaan VERMUYTEN, die al die tijd zijn uitgangspunten trouw gebleven is.
 


Monografie 'Stefaan Vermuyten. Z'

Een uitgave van MER. B&L, 2021
Nederlands / Engels
met literaire, essayistische en kunsthistorische bijdragen van
Luk Lambrecht, Koen Peeters, Ingrid Vandepaer en Bart Janssen
en met foto's van
Jef Van Eynde

Vormgeving: Luc Derycke

ISBN 978 94 6393 537 1

Het boek is een heel bijzonder document. Het is beschikbaar in de tentoonstelling, maar ook bij de uitgever (www.merbooks.be) of via de boekhandel.

Voor een beeld van Stefaan VERMUYTEN in WATERSCHOENEN tikt u zijn naam in de ZOEKBALK bovenaan deze BLOG en u krijgt alle artikels op een rij.

Of ga naar https://www.stefaanvermuyten.com/press.html voor nog veel meer.


© Art Spotter / Waterschoenen




 

Geen opmerkingen: