Vier jaar geleden liet ik U in WATERSCHOENEN voor het eerst een werk van Stefaan VERMUYTEN zien. In een groepstentoonstelling bij Galerie De Ziener toonde hij toen een schilderij met als titel Don't look at me. "Doe het toch maar, want het is indrukwekkend", gaf ik U op dat ogenblik als raad mee.
Sindsdien verscheen hij regelmatig in deze blog (met ondermeer de BESPREKING van een vorige SOLOSHOW in De Ziener - februari 2011) en is mijn interesse en respect voor zijn intimistische oeuvre met elke confrontatie gestegen, temeer omdat hij er telkens in slaagt met minimale middelen en tot de essentie gereduceerde vormgeving een veelheid aan picturale verhalen (of 'statements') te creëren.
Wie zijn werk volgt, heeft natuurlijk een zeker verwachtingspatroon. Toch weet hij je ook telkens weer te verrassen met nieuwe invalshoeken. Zijn schilderijen getuigen van een grote impulsieve daadkracht, lijken speels en snel opgebouwd. Ze baden dikwijls in een sprookjesachtige sfeer, die echter vooral focust op het 'unheimliche', de duistere kant van het verhaal.
In 'The Walk' stapt Blauwkapje door een leeg landschap naar het bos of probeert ze net snel terug te keren om aan de boze wolf te ontsnappen...?
Stefaan Vermuyten, The Walk, 2002, acryl op MDF
Stefaan Vermuyten presenteert een wereld tussen onschuld en wanhoop, van tristesse en kwetsbaarheid, een zoektocht naar houvast in de chaos.
Dat uit zich ook in het meestal minimale kleurgebruik. Soms grijpt hij helemaal naar grijstinten en dat levert bijzonder sterke beelden op, zoals in 'Yeti' (potlood op witte acryl), 'Te Mission' of 'Oh My God it's expanding'.
Maar dat belet hem niet om af en toe volop voor kleur te gaan in bijvoorbeeld 'Soap'.
Stefaan Vermuyten, Oh My God it's expanding, 2011, acryl op MDF
Stefaan Vermuyten
tot 24 februari 2013
in
Galerie De Ziener
Stationsstraat 55
1750 ASSE
vrijdag, zaterdag en zondag: 15 - 18 uur
© Artspotter voor Waterschoenen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten