Aankomen in de galerie van Kristof De Clercq is telkens een verademing. Je laat de stad met het drukke verkeer achterwege, stapt onder het gebouw door en komt op een binnenkoer met moestuin terecht. Zelfs in zijn winterse gedaante is het groen nog voldoende weelderig om je een 'boost' natuur mee te geven voor je de cleane, witte galerieruimte binnenstapt.
De grens tussen natuur en cultuur is hier scherp getrokken, maar tegelijk onbestaande vermits binnen en buiten slechts door grote schuiframen van elkaar gescheiden worden.
Toch sta je meteen in een andere wereld, zeker in de huidige tentoonstelling van Vicken PARSONS (°1952) (echtgenote van beeldhouwer Antony Gormley, winnaar van de Turner Prize in 1984 en die van 24 februari tot 5 mei 2013 tentoonstelt in het Middelheim Museum te Antwerpen)
Vicken Parsons, Untitled, 2012, Oil on board, 26 x 32 cm
Courtesy Kristof De Clercq Gallery
De eerste indruk is er een van enorme soberheid. Je ziet horizontaal opgehangen reeksen van kleine schilderijen als doorkijkjes in die grote witte wanden. Enig lijnenspel en een meestal sober koloriet laat zich reeds opmerken, maar het is duidelijk dat je dichterbij moet voor een nadere kennismaking.
Geen mens te zien in deze tentoonstelling... en dan bedoel ik in de werken. Vicken Parsons is duidelijk bezeten door lijnen, vlakken, openingen, hoeken,... van de elementaire architectuur.
Toen we daarstraks van op enige afstand al een sober koloriet meenden te ontwaren, worden we nu geconfronteerd met summiere picturale aanduidingen in een dermate ingehouden materiaalgebruik dat het woord 'sober' zelfs nog barok aandoet.
Vicken Parsons, Untitled, 2005, Oil on board, 20 x 20 cm
Courtesy Kristof De Clercq Gallery
Op haar paneeltjes in multiplex brengt Parsons sterk verdunde lagen olieverf aan. Het lijkt er op dat enkel hoeken een extra benadrukking verdienen in de vorm van een donkere aflijning of een schaduw, maar dieptewerking en vervlakking kunnen ook met het grootste gemak door elkaar lopen.
Wat me bijzonder aanspreekt is de verhouding tussen de kleine formaten en de grote ruimte van de galerie enerzijds, maar ook de relatie met de onvermoede omvang van de in beeld gebrachte ruimtes.
In de kleine zaal ligt de nadruk op het driedimensionale in enkele 'architecturale' sculpturen, als waren het maquettes voor stadsplanning.
Vicken Parsons, Untitled, 2012, painted steel on board
Courtesy Kristof De Clercq Gallery
Vicken Parsons
tot 10 maart 2013
in
Kristof De Clercq Gallery
Tichelrei 82
9000 GENT
vrijdag, zaterdag, zondag: 15 - 18 uur
www.kristofdeclercq.com
© Artspotter voor WATERSCHOENEN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten